Algemeen
Thérèse Boer pinkt in stilte tranen weg voor de ogen van haar kinderen: ‘Ik trek het niet meer.’
De Librije herrijst in liefdevolle handen: nalatenschap van Jonnie Boer leeft voort in familie en team
Sinds het onverwachte 0verlijden van sterrenchef Jonnie Boer op 23 april is het stil in de Nederlandse culinaire wereld. De geliefde chef-kok 0verleed op 60-jarige leeftijd tijdens een vakantie op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie. Zijn heengaan liet diepe sporen na – niet alleen bij foodliefhebbers, collega’s en volgers wereldwijd, maar vooral bij zijn gezin en het hechte team van zijn levenswerk: restaurant De Librije in Zwolle.
Toch blijkt dat liefde, herinnering en vakmanschap sterker zijn dan verdriet. Zijn vrouw, Thérèse Boer (54), en hun kinderen staan samen met het personeel op om zijn droom voort te zetten. Niet met weemoed, maar met overtuiging. En bovenal: met toewijding.
“We gaan hem trots maken”: Een belofte uit het hart
Op sociale media deelde Thérèse kort na het verlies een indringende foto: zij, haar kinderen en het volledige team van De Librije, samen op één beeld. In het bijschrift stond simpelweg: “We gaan hem trots maken.” Die woorden bleven hangen – krachtig in hun eenvoud, gedragen door verdriet maar gevuld met toekomst.
Waar veel families zich na zulk verlies zouden terugtrekken, kiest de familie Boer ervoor om zichtbaar, verbonden en daadkrachtig te blijven. Want De Librije is meer dan een restaurant: het is een familie, een verhaal, en een baken van liefde voor smaak, sfeer en samenzijn.
Jonnie’s laatste wens: geen einde, maar een nieuw begin
Voor zijn 0verlijden sprak Jonnie Boer nog over de toekomst van zijn restaurant. Zijn wens was duidelijk: De Librije moest blijven bestaan, niet als museum van het verleden, maar als levend organisme. Hij droomde van een keuken waarin traditie én innovatie samenkomen. Waar chefs met passie blijven zoeken naar de perfecte balans tussen smaak, beleving en duurzaamheid.
Jonnie wilde geen kopie van zijn werk, maar een voortzetting van zijn filosofie: gerechten die mensen raken, oprechte gastvrijheid en een omgeving waar vakmanschap wordt gekoesterd. Zijn idealen worden nu vertaald naar plannen voor een gerichte renovatie van de keuken – geen rigoureuze verbouwing, maar een verfijnde upgrade zoals hij het zelf zou hebben gewild.
Twee weken stilte, daarna een krachtig gebaar
Na het verdrietige nieuws bleef De Librije twee weken gesloten. Het team kreeg ruimte om te r0uwen, te herdenken en zich voor te bereiden op de toekomst. De stilte in het restaurant voelde als een eerbetoon – een pauze die meer zei dan duizend woorden.
Op 7 mei heropende De Librije opnieuw de deuren. Niet als afsluiting, maar als belofte. In elke gang die geserveerd wordt, leeft Jonnie’s visie voort. Elke gast wordt niet alleen ontvangen met een glimlach, maar ook met het gevoel dat ze deel uitmaken van iets groters: een eerbetoon aan een leven vol smaak en ziel.
De familie blijft bouwen – met het hart als kompas
Voor Thérèse is de heropening emotioneel. Samen met haar kinderen – die al langere tijd actief betrokken zijn bij het restaurant – staat ze symbool voor de verbinding tussen verleden en toekomst. Ze vormen geen schaduw van Jonnie, maar eerder de voortzetting van zijn licht. Met elke service, elke toast, en elke nieuwe menuontwikkeling wordt zijn gedachtegoed voortgezet.
Thérèse was al sinds de beginjaren méér dan de gastvrouw van De Librije. Zij is mede-architect van de sfeer en het succes. Haar kennis van wijn, gevoel voor detail en persoonlijke warmte maken haar tot een spilfiguur in het restaurant. Dat zij nu, samen met het team, de leiding op zich neemt, voelt voor velen als vanzelfsprekend én troostend.
De Librije: meer dan een restaurant
Met drie Michelinsterren is De Librije al decennialang een culinaire parel in Nederland – en ver daarbuiten. Wat ooit begon als een klein restaurantje in een voormalig klooster, groeide onder leiding van Jonnie en Thérèse uit tot een gastronomisch icoon. Maar belangrijker nog: De Librije werd een plek waar mensen samenkomen. Voor bijzondere gelegenheden, om te vieren, te ontdekken en te genieten.
Nu, na het verlies van zijn geestelijk vader, krijgt De Librije een extra dimensie. Het restaurant is niet alleen een instituut van topgastronomie, maar ook een levend monument van liefde, doorzettingsvermogen en verbondenheid.
Internationaal medeleven
De reacties op Jonnie’s 0verlijden kwamen vanuit de hele wereld. Chef-koks, culinaire critici en trouwe gasten deelden hun herinneringen, foto’s en anekdotes. Van Japan tot Spanje, van New York tot Stockholm – overal klonk dezelfde boodschap: Jonnie Boer was een pionier, maar bovenal een man van het hart.
In veel posts werd niet alleen zijn kookkunst geprezen, maar ook zijn bescheidenheid, zijn oprechte nieuwsgierigheid en zijn vermogen om mensen te raken met eenvoud en elegantie. Die reputatie is niet te koop – die bouw je op met decennia van trouw aan je waarden.
Een nieuwe energie in de keuken
Hoewel Jonnie’s fysieke aanwezigheid ontbreekt, voelt zijn energie nog steeds overal in De Librije. In het ritme van de keuken, de precisie van de gerechten, de sfeer in het restaurant. Medewerkers vertellen dat ze extra scherp zijn, extra toegewijd – niet omdat het moet, maar omdat ze voelen dat ze werken aan iets groters.
De aangekondigde renovatie van de keuken wordt gezien als symbolisch. Niet alleen een praktisch project, maar ook een manier om het restaurant klaar te stomen voor de toekomst. Jonnie wilde een werkomgeving die energie gaf, die uitnodigde tot creativiteit en rust bood voor concentratie. Die wens wordt nu werkelijkheid.
De toekomst in eigen handen
De grote vraag blijft: hoe ziet de toekomst van De Librije eruit zonder Jonnie? Het antwoord is verrassend hoopvol. Want hoewel zijn aanwezigheid wordt gemist, is zijn invloed voelbaarder dan ooit. Het team blijft samen, de missie blijft duidelijk, en het vertrouwen is groot.
Met Thérèse aan het roer en een team dat al jarenlang op elkaar is ingespeeld, lijkt De Librije niet alleen in veilige handen, maar in warme handen. De komende jaren zullen niet draaien om het kopiëren van wat was, maar om het voortbouwen op wat is.
Een inspirerend afscheid met een open einde
Het 0verlijden van Jonnie Boer is een verlies dat nog lang zal worden gevoeld. Maar wat blijft, is de geest van zijn werk: een diepgewortelde liefde voor het ambacht, een onuitputtelijke nieuwsgierigheid en een vermogen om mensen samen te brengen rondom een tafel.
De Librije is geen hoofdstuk dat eindigt, maar een verhaal dat doorloopt – nu geschreven door zijn geliefden en collega’s. Het is een toonbeeld van wat er kan ontstaan als mensen zich verbinden door passie, herinnering en liefde.
Jonnie zou trots zijn.
Algemeen
Johnny de Mol krijgt bizar cadeau na gedwongen vertrek Oranjezomer: ´Kan er niet om lachen´
Na weken van invallen als presentator bij De Oranjezomer heeft Johnny de Mol gisteravond op een opvallende en humorvolle manier afscheid genomen van het programma. Zijn tijdelijke rol als tafelheer zit erop, en dat werd niet ongemerkt afgesloten. In de uitzending zorgde collega Rutger Castricum voor een bijzonder moment met een cadeau dat de lachers — én de kijkers — op zijn hand kreeg: het gezelschapsspel Wie is het?
Speelse prik naar kritiek
Het ogenschijnlijk onschuldige cadeautje bleek een slimme en vileine verwijzing naar eerdere kritiek op Johnny’s journalistieke kwaliteiten. Angela de Jong, media-columniste van het AD, schreef eerder dat Johnny soms niet goed wist wie er aan tafel zat en het nieuws slecht volgde. Die opmerking ging destijds rond op sociale media en kwam hem op wat hoon te staan. Het overhandigen van het bekende spelletje Wie is het? was dan ook een knipoog naar die gevoelige kritiek — scherp, maar met een lach verpakt.
Johnny’s reactie: ontspannen en sportief
In plaats van verongelijkt te reageren, kon Johnny de Mol de grap duidelijk waarderen. Met een brede glimlach nam hij het spel in ontvangst. “Ik vind het geweldig,” zei hij lachend aan tafel. Daarmee liet hij zien wel tegen een stootje te kunnen en niet bang te zijn om zelfspot te tonen — iets dat hem door velen in het medialandschap niet altijd wordt toegedicht.
Hulde aan Hélène Hendriks
Tijdens zijn afscheid nam Johnny ook de tijd om zijn collega Hélène Hendriks te bedanken, die normaliter het programma presenteert. Ze kampt al enige tijd met rugproblemen en onderging een pittige operatie, waardoor ze uit de roulatie is. Johnny sprak warme woorden: “Als ik er even doorheen zat, dan was ze er eigenlijk altijd voor mij, terwijl ze het zelf ook niet makkelijk heeft.” Die uitspraak onderstreept de hechte band die de twee in de afgelopen periode achter de schermen hebben opgebouwd.
Geen stuurloos schip
Hoewel Johnny nu weer uit beeld verdwijnt, blijft De Oranjezomer goed bemand. Vanaf maandag neemt politiek verslaggever Thomas van Groningen het stokje over als presentator. Hij is vooral bekend van zijn scherpe politieke analyses bij onder meer Op1 en BNR Nieuwsradio, en wordt gezien als iemand met een sterk journalistiek profiel — een opvallend contrast met de meer entertainmentgerichte Johnny de Mol.
De toon van De Oranjezomer
Het programma, dat deze zomer fungeert als zomerse spin-off van Vandaag Inside, staat bekend om zijn informele toon, scherpe humor en ruimte voor discussie. Johnny wist zich de afgelopen weken staande te houden in die setting, ondanks de kritieken. Zijn vermogen om ontspannen te blijven onder publieke druk en zijn goede verstandhouding met de andere tafelgasten droegen bij aan een vermakelijke, zij het niet onomstreden, periode als invalhost.
Zelfrelativering als kracht
De manier waarop Johnny met het Wie is het?-moment omging, werd op sociale media breed besproken. Velen prezen zijn sportieve reactie en het feit dat hij de kritiek niet ontkende, maar juist op luchtige wijze erkende. In een tijd waarin publieke figuren vaak fel terugslaan op media-aandacht, werkte zijn ontspannen houding verfrissend.
Wat nu voor Johnny?
Het is nog niet duidelijk of Johnny na de zomer opnieuw een prominente rol op televisie krijgt. Zijn eerdere talkshow HLF8 werd na wisselend succes stopgezet, maar zijn verschijning bij De Oranjezomer liet zien dat hij nog steeds geliefd is bij een deel van het publiek. Of dit zomeroptreden een opstap is naar een nieuw vast programma, zal de tijd leren. Voor nu neemt hij in elk geval met opgeheven hoofd én een gezelschapsspel onder de arm afscheid.