-

Algemeen

Roy Donders en Michelle gaan elke dag door een hel: ´Dit gun je echt niemand´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Roy Donders en Michelle Bibi leven samen met hun dochtertje Romi een leven dat voor velen als een droom klinkt. Ze delen regelmatig vrolijke momenten via sociale media, waaruit hun sterke band en liefde voor elkaar duidelijk blijkt. Toch blijft er een schaduwzijde aanwezig: een constante stroom van haatreacties overschaduwt soms hun geluk. Ondanks die negativiteit laten ze zich niet breken en blijven ze trouw aan hun positieve levensstijl.

Relatie onder vuur sinds het begin

Sinds Roy en Michelle in 2022 hun relatie openbaar maakten, heeft het stel te maken met veel online ophef. Wat begon met verbazing bij het publiek, veranderde al snel in een stroom van negatieve reacties. Vooral op sociale media en onder nieuwsartikelen over het koppel is die kritiek vaak niet mals. Michelle vertelt daar openhartig over in een interview met Party.

Ze benadrukt dat ze dagelijks te maken krijgen met online haat. “We krijgen nog steeds dagelijks haatreacties,” zegt ze. Het stel kiest er daarom bewust voor om bepaalde reacties niet te lezen. “Roy en ik lezen de comments onder nieuwsartikelen over ons niet,” legt Michelle uit. Ze noemt de schrijvers van deze reacties “internethelden” die zich verschuilen achter anonimiteit.

Negatieve reacties op eigen berichten

Het negeren van haat onder nieuwsartikelen beschermt hen deels, maar zelfs op hun eigen Instagram-berichten blijft de kritiek niet uit. Michelle licht toe hoe zij en Roy daarmee omgaan. “Onder onze foto’s krijgen we nog steeds dagelijkse haatreacties. Die verwijderen we en we blokkeren die mensen.” Ze is daar resoluut in: wie negativiteit brengt, hoeft hen niet te volgen.

Deze aanpak laat zien dat Roy en Michelle duidelijke grenzen stellen. Ze kiezen ervoor om hun sociale mediakanalen een plek van positiviteit en liefde te laten zijn, niet van haat en oordeel. Dat zorgt ervoor dat ze hun energie kunnen richten op wat écht belangrijk voor ze is.

Romi als middelpunt van hun geluk

Centraal in het leven van Roy en Michelle staat hun dochtertje Romi. Onlangs deelde het koppel een bijzonder moment: Romi ging voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Op Instagram deelden ze een foto waarop Romi te zien is in een roze jasje met een schattige konijnenrugzak.

De trotse ouders schreven erbij: “Onze Romi voor de eerste keer naar de peuterspeelzaal en ze heeft er helemaal zin in.” Zulke momenten geven het gezin kracht en vreugde. Ze laten zien dat hun geluk vooral zit in de kleine dingen van het dagelijks leven.

Liefde als houvast in een digitale storm

Ondanks alle kritiek kiezen Roy en Michelle er bewust voor om zich niet te laten meeslepen in negativiteit. Ze tonen veerkracht en laten zien dat liefde altijd sterker is dan haat. Hun boodschap is simpel maar krachtig: wie hen niet waardeert, hoeft hen niet te volgen. Hun aandacht ligt bij elkaar en hun dochter, en daarin vinden ze hun rust en stabiliteit.

Roy Donders

Online haat: een maatschappelijk probleem

De situatie van Roy en Michelle is helaas geen uitzondering. Hun ervaring benadrukt hoe hard en meedogenloos het internet kan zijn. Toch vormen zij samen een voorbeeld van hoe je, ondanks kritiek, trouw kunt blijven aan jezelf. Ze laten zien dat een positieve mindset en duidelijke grenzen je kunnen beschermen tegen online negativiteit.

Algemeen

Thérèse Boer pinkt in stilte tranen weg voor de ogen van haar kinderen: ‘Ik trek het niet meer.’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De Librije herrijst in liefdevolle handen: nalatenschap van Jonnie Boer leeft voort in familie en team

Sinds het onverwachte 0verlijden van sterrenchef Jonnie Boer op 23 april is het stil in de Nederlandse culinaire wereld. De geliefde chef-kok 0verleed op 60-jarige leeftijd tijdens een vakantie op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie. Zijn heengaan liet diepe sporen na – niet alleen bij foodliefhebbers, collega’s en volgers wereldwijd, maar vooral bij zijn gezin en het hechte team van zijn levenswerk: restaurant De Librije in Zwolle.

Toch blijkt dat liefde, herinnering en vakmanschap sterker zijn dan verdriet. Zijn vrouw, Thérèse Boer (54), en hun kinderen staan samen met het personeel op om zijn droom voort te zetten. Niet met weemoed, maar met overtuiging. En bovenal: met toewijding.

“We gaan hem trots maken”: Een belofte uit het hart

Op sociale media deelde Thérèse kort na het verlies een indringende foto: zij, haar kinderen en het volledige team van De Librije, samen op één beeld. In het bijschrift stond simpelweg: “We gaan hem trots maken.” Die woorden bleven hangen – krachtig in hun eenvoud, gedragen door verdriet maar gevuld met toekomst.

Waar veel families zich na zulk verlies zouden terugtrekken, kiest de familie Boer ervoor om zichtbaar, verbonden en daadkrachtig te blijven. Want De Librije is meer dan een restaurant: het is een familie, een verhaal, en een baken van liefde voor smaak, sfeer en samenzijn.

Jonnie’s laatste wens: geen einde, maar een nieuw begin

Voor zijn 0verlijden sprak Jonnie Boer nog over de toekomst van zijn restaurant. Zijn wens was duidelijk: De Librije moest blijven bestaan, niet als museum van het verleden, maar als levend organisme. Hij droomde van een keuken waarin traditie én innovatie samenkomen. Waar chefs met passie blijven zoeken naar de perfecte balans tussen smaak, beleving en duurzaamheid.

Jonnie wilde geen kopie van zijn werk, maar een voortzetting van zijn filosofie: gerechten die mensen raken, oprechte gastvrijheid en een omgeving waar vakmanschap wordt gekoesterd. Zijn idealen worden nu vertaald naar plannen voor een gerichte renovatie van de keuken – geen rigoureuze verbouwing, maar een verfijnde upgrade zoals hij het zelf zou hebben gewild.

Twee weken stilte, daarna een krachtig gebaar

Na het verdrietige nieuws bleef De Librije twee weken gesloten. Het team kreeg ruimte om te r0uwen, te herdenken en zich voor te bereiden op de toekomst. De stilte in het restaurant voelde als een eerbetoon – een pauze die meer zei dan duizend woorden.

Op 7 mei heropende De Librije opnieuw de deuren. Niet als afsluiting, maar als belofte. In elke gang die geserveerd wordt, leeft Jonnie’s visie voort. Elke gast wordt niet alleen ontvangen met een glimlach, maar ook met het gevoel dat ze deel uitmaken van iets groters: een eerbetoon aan een leven vol smaak en ziel.

De familie blijft bouwen – met het hart als kompas

Voor Thérèse is de heropening emotioneel. Samen met haar kinderen – die al langere tijd actief betrokken zijn bij het restaurant – staat ze symbool voor de verbinding tussen verleden en toekomst. Ze vormen geen schaduw van Jonnie, maar eerder de voortzetting van zijn licht. Met elke service, elke toast, en elke nieuwe menuontwikkeling wordt zijn gedachtegoed voortgezet.

Thérèse was al sinds de beginjaren méér dan de gastvrouw van De Librije. Zij is mede-architect van de sfeer en het succes. Haar kennis van wijn, gevoel voor detail en persoonlijke warmte maken haar tot een spilfiguur in het restaurant. Dat zij nu, samen met het team, de leiding op zich neemt, voelt voor velen als vanzelfsprekend én troostend.

De Librije: meer dan een restaurant

Met drie Michelinsterren is De Librije al decennialang een culinaire parel in Nederland – en ver daarbuiten. Wat ooit begon als een klein restaurantje in een voormalig klooster, groeide onder leiding van Jonnie en Thérèse uit tot een gastronomisch icoon. Maar belangrijker nog: De Librije werd een plek waar mensen samenkomen. Voor bijzondere gelegenheden, om te vieren, te ontdekken en te genieten.

Nu, na het verlies van zijn geestelijk vader, krijgt De Librije een extra dimensie. Het restaurant is niet alleen een instituut van topgastronomie, maar ook een levend monument van liefde, doorzettingsvermogen en verbondenheid.

Internationaal medeleven

De reacties op Jonnie’s 0verlijden kwamen vanuit de hele wereld. Chef-koks, culinaire critici en trouwe gasten deelden hun herinneringen, foto’s en anekdotes. Van Japan tot Spanje, van New York tot Stockholm – overal klonk dezelfde boodschap: Jonnie Boer was een pionier, maar bovenal een man van het hart.

In veel posts werd niet alleen zijn kookkunst geprezen, maar ook zijn bescheidenheid, zijn oprechte nieuwsgierigheid en zijn vermogen om mensen te raken met eenvoud en elegantie. Die reputatie is niet te koop – die bouw je op met decennia van trouw aan je waarden.

Een nieuwe energie in de keuken

Hoewel Jonnie’s fysieke aanwezigheid ontbreekt, voelt zijn energie nog steeds overal in De Librije. In het ritme van de keuken, de precisie van de gerechten, de sfeer in het restaurant. Medewerkers vertellen dat ze extra scherp zijn, extra toegewijd – niet omdat het moet, maar omdat ze voelen dat ze werken aan iets groters.

De aangekondigde renovatie van de keuken wordt gezien als symbolisch. Niet alleen een praktisch project, maar ook een manier om het restaurant klaar te stomen voor de toekomst. Jonnie wilde een werkomgeving die energie gaf, die uitnodigde tot creativiteit en rust bood voor concentratie. Die wens wordt nu werkelijkheid.

De toekomst in eigen handen

De grote vraag blijft: hoe ziet de toekomst van De Librije eruit zonder Jonnie? Het antwoord is verrassend hoopvol. Want hoewel zijn aanwezigheid wordt gemist, is zijn invloed voelbaarder dan ooit. Het team blijft samen, de missie blijft duidelijk, en het vertrouwen is groot.

Met Thérèse aan het roer en een team dat al jarenlang op elkaar is ingespeeld, lijkt De Librije niet alleen in veilige handen, maar in warme handen. De komende jaren zullen niet draaien om het kopiëren van wat was, maar om het voortbouwen op wat is.

Een inspirerend afscheid met een open einde

Het 0verlijden van Jonnie Boer is een verlies dat nog lang zal worden gevoeld. Maar wat blijft, is de geest van zijn werk: een diepgewortelde liefde voor het ambacht, een onuitputtelijke nieuwsgierigheid en een vermogen om mensen samen te brengen rondom een tafel.

De Librije is geen hoofdstuk dat eindigt, maar een verhaal dat doorloopt – nu geschreven door zijn geliefden en collega’s. Het is een toonbeeld van wat er kan ontstaan als mensen zich verbinden door passie, herinnering en liefde.

Jonnie zou trots zijn.

Lees verder