Algemeen
Verschrikkelijk nieuws voor Catherine Keyl: ´Zus plotseling overleden´
Catherine Keyl maakt opnieuw een intens verdrietige periode door. Na het overlijden van haar ouders en haar jongste zus, heeft ze nu ook afscheid moeten nemen van haar andere zusje. De impact van deze opeenvolgende verliezen laat zich moeilijk onder woorden brengen. In een openhartig interview met Weekend vertelt Catherine over haar gevoelens en de manier waarop ze met deze pijn omgaat.
Het onverwachte afscheid
Vier weken geleden overleed Marjolijn, de tweeënhalf jaar jongere zus van Catherine, aan uitgezaaide longkanker. Catherine blikt terug op het verlies en geeft aan dat het verdriet haar nog niet helemaal bereikt heeft. “Ik voel me een beetje raar,” vertelt ze. “Er zit bij mij een soort vertragingsmechanisme. Als iets veel impact heeft, voel ik dat meestal pas later.” Ondanks haar verlies probeert ze haar dagelijks leven zo normaal mogelijk voort te zetten. Ze vermoedt echter dat het verdriet op een later moment alsnog hard kan binnenkomen.
Verdriet onderdrukken
Catherine is zich bewust van haar neiging om gevoelens weg te drukken. “Ik denk dat ik het wegmoffel, omdat ik sterk wil blijven,” zegt ze. Ze vindt het bovendien lastig om haar verdriet te delen. “Het heeft geen zin om anderen ermee lastig te vallen. Ik kan er zelf nauwelijks mee omgaan, dus wat moet een ander ermee?”
Emotionele momenten
Tijdens de uitvaart van Marjolijn werd het Catherine even te veel. “Halverwege de speech kon ik niet meer uit mijn woorden komen,” vertelt ze. De uitvaart was een emotioneel moment, een symbolisch einde van een hoofdstuk in haar leven. Het besef dat beide jongere zusjes haar nu al zijn ontvallen, komt hard aan. “Ik ging er altijd vanuit dat ik eerder zou gaan. Ik dacht echt dat ik de eerste zou zijn.”
Leven met verlies
Het omgaan met verlies is voor Catherine een proces dat zich grotendeels intern afspeelt. Haar sterke houding naar buiten toe staat in contrast met de pijn die ze van binnen voelt. “Ik wil anderen er niet mee belasten,” herhaalt ze. Toch is het duidelijk dat het verlies haar diep raakt, ook al laat ze dat niet altijd zien.
Onvoorspelbaarheid van het leven
Catherine benadrukt hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn. Haar recente ervaringen bevestigen opnieuw dat het leven zich niet laat plannen. “Dit laat maar weer zien hoe onvoorspelbaar het leven is,” zegt ze. De dood van haar zusje confronteert haar met de kwetsbaarheid van het bestaan en het besef dat niets vanzelfsprekend is.
Herinneringen blijven
Hoewel het afscheid zwaar is, blijven de herinneringen aan haar zusjes haar dierbaar. De band die zij met haar zussen had, was bijzonder. De leegte die zij achterlaten is voelbaar, maar ook gevuld met liefdevolle herinneringen en gedeelde momenten.
Een toekomst zonder zusjes
De wetenschap dat ze nu zonder haar beide jongere zusjes verder moet, is pijnlijk. Het leven voelt voor Catherine alsof een deel ervan is afgesloten. Toch probeert ze moed te houden en haar leven voort te zetten, ondanks het gemis.
