Algemeen
Wendy van Dijk in tranen na heftige beslissing: ´Doet heel veel pijn, maar is gewoon het beste´
Toen Wendy van Dijk in 2005 een droomhuis kocht in het idyllische Nigtevecht, nam ze meteen een belangrijk besluit: haar moeder Tiny moest dicht bij haar komen wonen. Wendy’s vader Jaap was destijds ongeneeslijk ziek en het vooruitzicht dat haar moeder er straks alleen voor zou staan, was ondraaglijk. Er kwam een tweede woning op het landgoed, speciaal voor Tiny, zodat moeder en dochter altijd bij elkaar in de buurt zouden zijn.
Jaren van steun, warmte en diepe verbondenheid
Na het overlijden van Wendy’s vader groeide de band tussen moeder en dochter alleen maar sterker. De nabijheid bood troost, zowel in tijden van verdriet als in momenten van geluk. Tiny woonde jarenlang op een steenworp afstand van Wendy en haar gezin, waardoor ze niet alleen geliefd gezelschap, maar ook een vertrouwd gezicht werd in hun dagelijks leven.
Maar de tijd haalt iedereen in
Toch verandert het leven, en ook de gezondheid van Tiny begon zichtbaar achteruit te gaan. Op 81-jarige leeftijd werd zelfstandig wonen steeds moeilijker. De zorgvraag werd groter en het sociale isolement waarin haar moeder terechtkwam, begon zwaar te wegen. Wendy besefte dat ze haar moeder niet langer de juiste hulp kon bieden – hoe graag ze dat ook wilde.
Alleen achterblijven werd te zwaar
In een openhartig interview met Story vertelde Wendy over het pijnlijke besluit. “Ze was te vaak alleen,” zei ze. Hoewel Wendy en haar partner Erland vaak aanwezig waren, brachten hun werk en weekendjes weg onvermijdelijk momenten van eenzaamheid voor Tiny met zich mee. En ook de kinderen, inmiddels groter, gingen steeds vaker hun eigen weg.
Een beslissing met liefde genomen
Samen besloten moeder en dochter dat het tijd was voor een nieuwe stap. Tiny zou verhuizen naar een verzorgingshuis in Weesp, waar ze niet alleen de juiste zorg, maar ook meer gezelschap kon vinden. “We hebben het er samen over gehad. Het was een verdrietige beslissing, maar wel een die we met zorg en liefde genomen hebben,” aldus Wendy.
Kwaliteit van leven stond voorop
Hoewel het moeilijk was om haar moeder los te laten als directe buurvrouw, wist Wendy dat het tijd was om Tiny’s welzijn voorop te stellen. Het ging niet langer alleen om fysieke nabijheid, maar om kwaliteit van leven. En dat betekende: zorg, veiligheid en verbondenheid, maar op een andere manier.
Een nieuwe fase vol toewijding
De fysieke afstand is groter geworden, maar de emotionele band is onveranderd sterk. Wendy blijft betrokken, liefhebbend en beschikbaar. Ze staat nog steeds klaar voor haar moeder, al is het nu niet meer vanuit het huis ernaast, maar vanuit een onverminderde liefde en diepe dankbaarheid.
Geen afscheid, maar een ander soort nabijheid
De verhuizing markeert niet het einde van hun band, maar een nieuw hoofdstuk. Wendy heeft haar moeder een plek gegeven waar ze goed verzorgd wordt en zich minder alleen hoeft te voelen. Het is een keuze vol verdriet én hoop, en vooral: een bewijs van echte liefde tussen moeder en dochter.
Het was een nacht die Djarno Hofland en zijn verloofde Manon Kool niet snel zullen vergeten. Wat begon als een ogenschijnlijk rustige avond, veranderde plots in een angstige race tegen de klok toen hun pasgeboren zoontje Lowen onverwacht ernstig benauwd raakte. In paniek stapten ze midden in de nacht in de auto, op weg naar het z!ekenhuis, niet wetend wat hen te wachten stond.
Schrik in de nacht
Via Instagram liet Djarno zijn
volgers weten wat er was gebeurd. In een open en emotionele
boodschap schreef hij:
“Vannacht in het z!ekenhuis
gezeten voor Lowen, die opeens geen lucht meer kreeg door al zijn
slijm.”
Bij het bericht deelde hij een foto vanuit het z!ekenhuis, waarop te zien is hoe het jonge gezin op de spoedeisende hulp zit. De vermoeidheid en spanning zijn voelbaar, maar gelukkig kon hij ook meteen geruststellend nieuws delen: “Het is allemaal goed met hem, gelukkig.”
Voor elke ouder is het een van de grootste angsten: je kind dat plotseling moeite krijgt met ademhalen. Zeker bij een baby, die zichzelf nog niet kan helpen of aangeven wat er mis is, kan zo’n situatie razendsnel escaleren. Voor Djarno en Manon voelde het dan ook alsof de tijd even stil stond.
Opluchting na angstige uren
In het z!ekenhuis werd Lowen direct onderzocht. De artsen constateerden dat hij veel slijm had, wat zijn ademhaling ernstig belemmerde. Zulke situaties komen bij jonge baby’s vaker voor, maar dat maakt de schrik voor ouders niet minder groot. Elk kuchje, elk geluidje wordt dan beladen met angst.
Na observatie en behandeling kwam gelukkig het verlossende nieuws: Lowen was stabiel en buiten gevaar. Voor Djarno en Manon viel er een enorme last van hun schouders. De opluchting na zulke uren is nauwelijks te beschrijven. Van pure paniek naar dankbaarheid – emoties die elkaar in rap tempo afwisselen.
Lowen: een wonder voor het gezin
Lowen werd afgelopen zomer geboren en was vanaf het eerste moment een bron van geluk voor het stel. Bij zijn geboorte deelden Djarno en Manon al hoe bijzonder zijn komst voor hen was. “Jij maakt ons compleet, Lowen Franky Hofland,” schreven ze toen trots. “Jij bent ons wonder, zijn geschenk.”
Dat zulke woorden extra lading krijgen na een angstige nacht als deze, is logisch. Het herinnert ouders eraan hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe groot de liefde is die ze voelen.
Een hecht gezin
Djarno en Manon vormen al zes jaar een koppel en zijn sinds vorig jaar verloofd. Hun gezin groeide gestaag. Begin 2022 mochten ze hun dochter Seven Rich verwelkomen, die inmiddels een grote zus is geworden. Daarnaast heeft Djarno nog een dochter uit een eerdere relatie, waardoor het gezin al langere tijd een warme, samengestelde eenheid vormt.
Op sociale media laten ze regelmatig zien hoe belangrijk familie voor hen is. Geen perfecte plaatjes, maar eerlijke momenten: blijdschap, vermoeidheid, liefde en soms ook zorgen. Juist dat maakt dat veel mensen zich met hen kunnen identificeren.
Reacties vol steun
Onder het Instagrambericht van Djarno stroomden de reacties binnen. Volgers leefden massaal mee en wensten Lowen beterschap. Veel ouders deelden hun eigen ervaringen met nachtelijke z!ekenhuisbezoeken en lieten weten hoe herkenbaar de angst is.
“Zo heftig,
sterkte!”
“Wat een schrik, fijn dat het nu goed gaat.”
“Dit zijn nachten die je nooit meer vergeet.”
De steunbetuigingen laten zien hoe groot de betrokkenheid is. Hoewel Djarno en Manon bekende gezichten zijn, staan ze in zulke momenten vooral als ouders voor dezelfde zorgen als ieder ander.
Kwetsbaarheid van jonge baby’s
Artsen benadrukken regelmatig hoe belangrijk het is om bij ademhalingsproblemen bij baby’s direct actie te ondernemen. Overmatig slijm, verkoudheid of kleine luchtwegproblemen kunnen bij jonge kinderen snel tot benauwdheid leiden. Dat Djarno en Manon geen moment twijfelden en meteen naar het z!ekenhuis gingen, was dan ook de juiste keuze.
Voor ouders is het vaak lastig om het onderscheid te maken tussen “even aankijken” en “direct handelen”. In dit geval bleek hoe belangrijk het is om op je gevoel te vertrouwen.
Dankbaarheid overheerst
Hoewel de nacht intens en beangstigend was, overheerst bij het gezin nu vooral dankbaarheid. Dankbaarheid dat de zorg snel beschikbaar was, dat Lowen goed is behandeld en dat ze hem weer veilig in hun armen konden sluiten.
Djarno’s korte, eerlijke update zegt daarin eigenlijk alles. Geen lange uitleg, geen drama, maar een simpele boodschap: het was spannend, maar het gaat goed.
Een herinnering die blijft
Zulke momenten blijven ouders vaak bij. Ze worden onderdeel van het gezinsverhaal: die ene nacht, die ene angst, die ene opluchting. Voor Djarno en Manon zal dit ongetwijfeld een herinnering zijn die hen nog dichter bij elkaar brengt.
Voor nu lijkt de rust teruggekeerd in huize Hofland-Kool. Lowen is veilig, de ouders kunnen weer ademhalen en dochter Seven heeft haar broertje weer thuis.
En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap die blijft hangen na deze gebeurtenis: hoe kwetsbaar het leven soms ook is, de liefde en verbondenheid binnen een gezin blijken keer op keer sterker dan de angst.