Algemeen
Na jarenlange ruzie schuift Gordon alsnog aan bij Vandaag Inside: ´Er is een wonder gebeurd´
Een dik jaar geleden spatte de bom tussen Gordon en de mannen van Vandaag Inside. Zijn muzikale comeback werd genadeloos afgekraakt en een geplande verzoening viel in het water nadat Gordon zich op het laatste moment terugtrok. Wilfred Genee kreeg de volle laag en werd publiekelijk bestempeld als ‘opperdroeftoeter’. De vete leek definitief, maar niets blijkt minder waar.
Gordon bevestigt comeback: ‘Het is een wonder’
In de 538 Middagshow gooit Gordon onverwachts de knuppel in het hoenderhok. “Het is misschien wel leuk om te vermelden… Er is een wonder gebeurd,” begint hij geheimzinnig. “Ik ga aanstaande dinsdag bij VI zitten.” Hoe dit tot stand kwam? Daar laat hij nog niets over los. “Dat gaan we later uitleggen.” De aankondiging zorgt voor grote verbazing in medialand.
Geen boete zoals Anouk: ‘F*ck it, ik ben 56’
Waar Anouk eerder duizenden euro’s moest betalen voor haar aanwezigheid bij Vandaag Inside, hoeft Gordon daar niet bang voor te zijn. “Nee, hahahaha! Nee, nee, nee, nee,” lacht hij. Ondanks alle eerdere kritiek laat hij zien dat hij er inmiddels luchtiger in staat. “Ze hebben mij echt door de mangel gehaald, maar soms moet je boven dingen gaan staan en denken: f*ck it.”
Zingen zit er waarschijnlijk niet in: ‘Ik blijf hoesten’
Hoewel Gordon bekendstaat om zijn vocale optredens, zal daar volgende week vermoedelijk weinig van terechtkomen. “Ik heb al zes weken een soort longpleuris opgelopen,” vertelt hij. “Ik blijf maar hoesten.” Daarmee lijkt de kans klein dat hij zijn zangstem zal laten horen tijdens zijn bezoek aan het programma.
Gordon grapt: ‘Ik hoop dat ik Derksen aansteek’
Zelfs met zijn aanhoudende hoest weet Gordon de lachers op zijn hand te krijgen. Op de vraag of hij Johan Derksen nog durft te benaderen in zijn toestand, zegt hij gevat: “Ja, júist! Ik hoop dat ik hem aansteek!” Daarmee laat hij zien dat de scherpe randjes van het conflict wellicht zijn afgezwakt en dat er ruimte is voor een speelse sfeer aan tafel.
Wilfred Genee zette de eerste stap
De opmerkelijke hereniging begon bij Wilfred Genee, onthult Gordon. “Hij belde mij vanuit het niks. Hij stond ineens voor mijn neus.” Ondanks alles besloot Gordon het gesprek aan te gaan. “Weet je, volwassen genoeg om over dingen te praten, dus we gaan het meemaken.” Een bijzondere stap na maandenlange radiostilte en publiekelijk moddergooien.
Niet op de barkruk, maar echt aan tafel
Gordon maakt duidelijk dat hij niet voor een korte gimmick wordt ingevlogen. “Ik zit echt aan tafel,” zegt hij met nadruk. Daarmee wordt het dus geen vluchtig momentje op de achtergrond, maar een volwaardige deelname aan het programma – met alles wat daarbij hoort.
Alle ogen op dinsdag: wordt het een verzoening of nieuwe clash?
Wat er dinsdag precies gaat gebeuren, weet niemand. Eén ding is zeker: de spanning is voelbaar. Gaat Gordon zijn critici omarmen of opnieuw de confrontatie aan? Wordt het lachen, huilen of weer ruzie? De aflevering belooft hoe dan ook spraakmakend te worden. Nederland kijkt reikhalzend uit naar een tv-moment dat niemand onberoerd zal laten.
Het was een nacht die Djarno Hofland en zijn verloofde Manon Kool niet snel zullen vergeten. Wat begon als een ogenschijnlijk rustige avond, veranderde plots in een angstige race tegen de klok toen hun pasgeboren zoontje Lowen onverwacht ernstig benauwd raakte. In paniek stapten ze midden in de nacht in de auto, op weg naar het z!ekenhuis, niet wetend wat hen te wachten stond.
Schrik in de nacht
Via Instagram liet Djarno zijn
volgers weten wat er was gebeurd. In een open en emotionele
boodschap schreef hij:
“Vannacht in het z!ekenhuis
gezeten voor Lowen, die opeens geen lucht meer kreeg door al zijn
slijm.”
Bij het bericht deelde hij een foto vanuit het z!ekenhuis, waarop te zien is hoe het jonge gezin op de spoedeisende hulp zit. De vermoeidheid en spanning zijn voelbaar, maar gelukkig kon hij ook meteen geruststellend nieuws delen: “Het is allemaal goed met hem, gelukkig.”
Voor elke ouder is het een van de grootste angsten: je kind dat plotseling moeite krijgt met ademhalen. Zeker bij een baby, die zichzelf nog niet kan helpen of aangeven wat er mis is, kan zo’n situatie razendsnel escaleren. Voor Djarno en Manon voelde het dan ook alsof de tijd even stil stond.
Opluchting na angstige uren
In het z!ekenhuis werd Lowen direct onderzocht. De artsen constateerden dat hij veel slijm had, wat zijn ademhaling ernstig belemmerde. Zulke situaties komen bij jonge baby’s vaker voor, maar dat maakt de schrik voor ouders niet minder groot. Elk kuchje, elk geluidje wordt dan beladen met angst.
Na observatie en behandeling kwam gelukkig het verlossende nieuws: Lowen was stabiel en buiten gevaar. Voor Djarno en Manon viel er een enorme last van hun schouders. De opluchting na zulke uren is nauwelijks te beschrijven. Van pure paniek naar dankbaarheid – emoties die elkaar in rap tempo afwisselen.
Lowen: een wonder voor het gezin
Lowen werd afgelopen zomer geboren en was vanaf het eerste moment een bron van geluk voor het stel. Bij zijn geboorte deelden Djarno en Manon al hoe bijzonder zijn komst voor hen was. “Jij maakt ons compleet, Lowen Franky Hofland,” schreven ze toen trots. “Jij bent ons wonder, zijn geschenk.”
Dat zulke woorden extra lading krijgen na een angstige nacht als deze, is logisch. Het herinnert ouders eraan hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe groot de liefde is die ze voelen.
Een hecht gezin
Djarno en Manon vormen al zes jaar een koppel en zijn sinds vorig jaar verloofd. Hun gezin groeide gestaag. Begin 2022 mochten ze hun dochter Seven Rich verwelkomen, die inmiddels een grote zus is geworden. Daarnaast heeft Djarno nog een dochter uit een eerdere relatie, waardoor het gezin al langere tijd een warme, samengestelde eenheid vormt.
Op sociale media laten ze regelmatig zien hoe belangrijk familie voor hen is. Geen perfecte plaatjes, maar eerlijke momenten: blijdschap, vermoeidheid, liefde en soms ook zorgen. Juist dat maakt dat veel mensen zich met hen kunnen identificeren.
Reacties vol steun
Onder het Instagrambericht van Djarno stroomden de reacties binnen. Volgers leefden massaal mee en wensten Lowen beterschap. Veel ouders deelden hun eigen ervaringen met nachtelijke z!ekenhuisbezoeken en lieten weten hoe herkenbaar de angst is.
“Zo heftig,
sterkte!”
“Wat een schrik, fijn dat het nu goed gaat.”
“Dit zijn nachten die je nooit meer vergeet.”
De steunbetuigingen laten zien hoe groot de betrokkenheid is. Hoewel Djarno en Manon bekende gezichten zijn, staan ze in zulke momenten vooral als ouders voor dezelfde zorgen als ieder ander.
Kwetsbaarheid van jonge baby’s
Artsen benadrukken regelmatig hoe belangrijk het is om bij ademhalingsproblemen bij baby’s direct actie te ondernemen. Overmatig slijm, verkoudheid of kleine luchtwegproblemen kunnen bij jonge kinderen snel tot benauwdheid leiden. Dat Djarno en Manon geen moment twijfelden en meteen naar het z!ekenhuis gingen, was dan ook de juiste keuze.
Voor ouders is het vaak lastig om het onderscheid te maken tussen “even aankijken” en “direct handelen”. In dit geval bleek hoe belangrijk het is om op je gevoel te vertrouwen.
Dankbaarheid overheerst
Hoewel de nacht intens en beangstigend was, overheerst bij het gezin nu vooral dankbaarheid. Dankbaarheid dat de zorg snel beschikbaar was, dat Lowen goed is behandeld en dat ze hem weer veilig in hun armen konden sluiten.
Djarno’s korte, eerlijke update zegt daarin eigenlijk alles. Geen lange uitleg, geen drama, maar een simpele boodschap: het was spannend, maar het gaat goed.
Een herinnering die blijft
Zulke momenten blijven ouders vaak bij. Ze worden onderdeel van het gezinsverhaal: die ene nacht, die ene angst, die ene opluchting. Voor Djarno en Manon zal dit ongetwijfeld een herinnering zijn die hen nog dichter bij elkaar brengt.
Voor nu lijkt de rust teruggekeerd in huize Hofland-Kool. Lowen is veilig, de ouders kunnen weer ademhalen en dochter Seven heeft haar broertje weer thuis.
En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap die blijft hangen na deze gebeurtenis: hoe kwetsbaar het leven soms ook is, de liefde en verbondenheid binnen een gezin blijken keer op keer sterker dan de angst.