Algemeen
Zware klap voor Liesbeth van ‘Bij Ons Op Het Kamp’: Hoeveel kan een mens aan?
Diep verdriet voor Liesbeth uit Bij Ons Op Het Kamp: schoonheidssalon in vlammen op, terwijl familie onder druk staat
Wat een werkreis had moeten zijn, veranderde voor Liesbeth, bekend van de realityserie Bij Ons Op Het Kamp, in een emotionele nachtmerrie. Terwijl ze zich op Curaçao bevond voor zakelijke afspraken, kreeg ze het schokkende bericht dat haar schoonheidssalon in Nederland door br*nd is getroffen. De zaak, waar ze jarenlang met hart en ziel aan werkte, is zwaar beschadigd.
Voor Liesbeth voelt dit verlies als de zoveelste klap in een reeks gebeurtenissen die haar gezin het afgelopen jaar zwaar hebben getroffen. “Ik ben kapot van verdriet,” vertelt ze zichtbaar geëmotioneerd aan Shownieuws. Haar stem breekt wanneer ze uitlegt dat de salon voor haar meer was dan een werkplek. “Het is echt mijn kindje.”
Vlammenzee grijpt razendsnel om zich heen
De br*nd ontstond in een airco-unit op het dak van een supermarkt, waarna het vuur zich razendsnel verspreidde naar de ondergelegen winkelpanden. Eén daarvan was de schoonheidssalon van Liesbeth. De br*ndweer was snel ter plaatse, maar kon niet voorkomen dat meerdere zaken – waaronder die van haar – aanzienlijke schade opliepen.
Op het moment van het incident bevond Liesbeth zich op Curaçao. Het nieuws bereikte haar vanuit Nederland, en bracht haar direct in een staat van ongeloof en paniek. “Ik probeer me voor te stellen hoe het eruit ziet, maar mijn hoofd draait overuren. Ik wil er gewoon zijn,” aldus Liesbeth.
Omdat de getroffen panden voorlopig nog niet toegankelijk zijn vanwege de nasleep van de br*nd, blijft de precieze schade vooralsnog onbekend. Maar volgens Liesbeth ziet het er somber uit. “Ik hoop dat het meevalt, maar ik vrees het ergste.”
Een emotionele achtbaan vol zorgen
De br*nd komt voor Liesbeth op een ongelukkig moment, in een periode waarin zij en haar gezin al te maken hebben met intens verdriet en spanning. Zo overleed enkele weken eerder haar schoonvader, een verlies dat een diepe indruk heeft achtergelaten. “Dat alleen al was zwaar genoeg,” vertelt Liesbeth.
Daarnaast deelt ze dat haar moeder recent behandeld is voor kanker. Hoewel het gezin zich optimistisch probeert te houden, brengt ook dit traject veel emotionele belasting met zich mee. “Het is gewoon veel. Alles komt tegelijk. Het voelt alsof we geen moment rust krijgen,” zegt ze met tranen in haar ogen.
Aanhoudende zorgen over dochter drukken zwaar
De situatie wordt nog complexer door de zorgen om hun dochter. De familie gaf in de serie eerder al een openhartige inkijk in de strijd die hun dochter voert met een ernstige verslavingsproblematiek, met name het gebruik van ketamine. Voor ouders Liesbeth en Gijs is dit een bron van voortdurende angst en verdriet.
Gijs vertelt daarover: “Wij zien hoe onze dochter zichzelf aan het verliezen is. Je staat machteloos.” Hij spreekt open over hoe moeilijk het is om als ouder toe te kijken, te steunen, en tegelijkertijd jezelf niet te verliezen in het proces.
De kwetsbaarheid van hun dochter, gecombineerd met het verlies van de salon, maakt het voor Liesbeth extra zwaar om op afstand te zijn. “Je wil er zijn voor je gezin, en dan gebeurt dit. Ik voel me verscheurd.”
Juridische zorgen: arrestatie van man en neef
Alsof de zorgen nog niet groot genoeg waren, werd het gezin eind vorig jaar opgeschrikt door een p0litie-inval. Gijs, Liesbeths man, en haar neef Harrie Snijders werden opgepakt in het kader van een lopend onderzoek naar dr*gscriminaliteit. De timing kon niet slechter zijn. Gijs blikt terug op die dag: “Ze vielen binnen terwijl onze dochter net een moeilijke periode doormaakte. Dat doet wat met je.”
Hoewel Gijs zijn kant van het verhaal probeert te delen en benadrukt dat er meer speelt dan wat in eerste instantie naar buiten kwam, zorgde de gebeurtenis voor nóg meer druk binnen het gezin. De combinatie van persoonlijke, zakelijke én juridische zorgen maakt de situatie bijzonder zwaar voor Liesbeth en haar naasten.
Salon als symbool van hoop en veerkracht
De schoonheidssalon was voor Liesbeth niet zomaar een bron van inkomsten. Het was een symbool van zelfstandigheid, kracht en opbouw na moeilijke tijden. Ze werkte jarenlang aan het opbouwen van haar klantenkring, het inrichten van haar ruimte en het realiseren van haar droom. Voor veel kijkers van Bij Ons Op Het Kamp was het ook een teken van haar doorzettingsvermogen.
“Dat plekje was van mij. Daar lag mijn hart in,” zegt ze stil. Nu dat plekje in vlammen is opgegaan, voelt dat voor haar als een diep persoonlijk verlies. “Het voelt alsof ik opnieuw moet beginnen, maar ik weet nog niet waar ik de kracht vandaan moet halen.”
Terugkeer naar Nederland: een pijnlijk vooruitzicht
Hoewel ze zich op Curaçao professioneel probeert te houden, is haar hoofd duidelijk elders. Liesbeth wil zo snel mogelijk terug naar huis om met eigen ogen te zien wat er van haar zaak over is. “Ik moet weten wat ik nog kan redden. Wat er nog staat. Wat er nog mogelijk is.”
Haar hoop is dat de schade beperkt blijft, maar het beeld dat ze via foto’s en berichten ontvangt, biedt weinig geruststelling. Toch blijft ze vechten: “Ik ben niet iemand die opgeeft, maar dit… dit is zwaar.”
Massale steun van fans en volgers
Na de eerste berichten over de br*nd stroomden de steunbetuigingen binnen. Fans van Bij Ons Op Het Kamp delen massaal hun medeleven via sociale media. “Sterkte Liesbeth, je bent een vechter!”, “Je salon is misschien beschadigd, maar jouw kracht niet”, en “We leven met je mee”, zijn slechts enkele van de hartverwarmende reacties.
Voor Liesbeth zijn deze berichten belangrijker dan ooit. “Die steun voel ik echt. Dat helpt me overeind te blijven.”
De kracht van doorgaan, ondanks alles
Liesbeth staat aan het begin van wat vermoedelijk een moeilijk herstelproces zal zijn – zowel emotioneel als praktisch. Toch is het de veerkracht die ze in eerdere afleveringen van Bij Ons Op Het Kamp al toonde, die nu opnieuw naar voren komt. Het leven heeft haar en haar gezin zwaar op de proef gesteld, maar ergens in haar ogen is nog steeds die blik van iemand die niet opgeeft.
“Ik weet niet hoe, maar ik ga verder. Ik moet wel. Voor mezelf, voor mijn gezin.”
Conclusie: een vrouw in rouw, maar ook in beweging
Liesbeths verhaal is er een van verlies, maar ook van liefde, veerkracht en verbondenheid. Haar schoonheidssalon mag dan tijdelijk verdwenen zijn, haar doorzettingsvermogen is onverminderd sterk. Of het nu gaat om het verwerken van verdriet, het beschermen van haar gezin of het herbouwen van haar zaak – Liesbeth blijft een vrouw die midden in het leven staat.
En terwijl ze zich klaarmaakt om terug te keren naar Nederland, weet ze één ding zeker: dit hoofdstuk is niet het einde, maar het begin van iets nieuws.
Ophef binnen GroenLinks-PvdA: Esmah Lahlah onder vuur na geheime sollicitatie in Tilburg
Binnen GroenLinks-PvdA is de gemoedelijke verkiezingssfeer ruw verstoord. Esmah Lahlah, de nummer twee op de kandidatenlijst en een van de meest zichtbare gezichten naast lijsttrekker Frans Timmermans, ligt onder vuur nadat bekend werd dat ze stiekem had gesolliciteerd naar de functie van burgemeester van Tilburg. Haar partijgenoten waren daarvan niet op de hoogte, en dat zorgt voor beroering binnen en buiten de partij.
Een sollicitatie in stilte
Het was het Brabants Dagblad dat de bom deed barsten: Lahlah had in het diepste geheim een sollicitatiebrief gestuurd naar de commissaris van de Koning in Noord-Brabant. In die brief, die door een onbekende werd gelekt, spreekt ze haar wens uit om burgemeester te worden van de stad waar ze jarenlang wethouder was.
Wat de kwestie extra gevoelig maakt, is de timing. Haar brief dateert van kort na de val van het kabinet, terwijl GroenLinks-PvdA al druk bezig was met het samenstellen van de kandidatenlijst voor de aankomende verkiezingen. Lahlah stond toen al op plek twee — een teken dat de partijtop groot vertrouwen in haar had.
“Ik had dit anders moeten doen”
Toen het nieuws uitlekte, reageerde Lahlah snel via X (voorheen Twitter). “Soms kruist een droom je pad,” schreef ze. “Uit liefde voor Tilburg besloot ik te solliciteren.” Ze benadrukte dat het een persoonlijke beslissing was, maar gaf toe dat ze de procedure niet had besproken binnen haar partij.
“Over een vertrouwelijke procedure spreken is niet eenvoudig, maar ik wil helder zijn,” vervolgde ze. “Ik heb mijn besluit om te solliciteren niet intern besproken, en dat had ik anders moeten doen.”
Die openlijke schuldbekentenis is ongewoon in de politiek, waar strategisch zwijgen vaak de voorkeur krijgt. Toch lijkt ze met haar eerlijke toon te hopen het vertrouwen binnen de partij en bij het publiek te herstellen.
Geen burgemeester, maar wel boze reacties
Lahlah werd uiteindelijk niet gekozen tot burgemeester van Tilburg. Ze benadrukt nu dat ze zich “voor de volle 100 procent” zal blijven inzetten voor GroenLinks-PvdA, zowel in de campagne als straks in de Tweede Kamer. “Mijn hart ligt nog steeds bij onze idealen en bij het werk dat ik samen met Frans Timmermans wil doen.”
Maar de storm is nog niet gaan liggen. Op sociale media wordt Lahlah stevig aangepakt. Onder berichten over haar sollicitatie regent het reacties van mensen die haar “onbetrouwbaar” noemen of haar partij verwijten dat ze niet transparant is.
Een gebruiker schrijft:
“GroenLinks, de partij vol leugens! Hoe kun je tegelijk Kamerlid
willen worden én burgemeester?”
Een ander reageert cynisch: “Ambitie is mooi, maar eerlijkheid zou
nog mooier zijn.”
De publieke opinie lijkt verdeeld: sommigen vinden dat Lahlah een fout heeft gemaakt, maar anderen zien haar actie als menselijk en begrijpelijk.
Timmermans blijft achter haar staan
Frans Timmermans, lijsttrekker van GroenLinks-PvdA, liet in een verklaring weten dat hij achter zijn partijgenote blijft staan. “Ik ben blij dat Esmah ook na de verkiezingen deel uitmaakt van onze fractie. We hebben haar nodig.”
Timmermans prees haar kwaliteiten en noemde haar “een van de meest betrokken en competente politici binnen de partij”. Volgens hem zou ze “een fantastische burgemeester” zijn geweest, maar hij voegde eraan toe dat haar toekomst nu in de Kamer ligt.
Die steun van de partijleider is cruciaal. In de hectische campagneperiode probeert Timmermans rust te bewaren binnen de gelederen, waar al langer sprake is van kleine spanningen door eerdere incidenten en mediastormpjes.
Aangifte na lek van sollicitatie
De kwestie kreeg nog een onverwachte wending toen bekend werd dat de provincie Noord-Brabant en de gemeente Tilburg aangifte doen van het lekken van Lahlahs sollicitatiebrief. Volgens commissaris van de Koning Ina Adema is het verspreiden van vertrouwelijke documenten “niet alleen strafbaar, maar ook moreel verwerpelijk”.
In een verklaring zegt Adema: “Naar aanleiding van de publicaties in het Brabants Dagblad, en in overleg met de hoofdofficier van Justitie, heb ik besloten om samen met de gemeente Tilburg aangifte te doen.”
Het lek wordt onderzocht, en er wordt gekeken of er sprake was van schending van de vertrouwelijkheid binnen de sollicitatiecommissie. Dat betekent dat de affaire niet alleen politieke, maar ook juridische gevolgen kan krijgen.
Ethische vragen binnen de partij
De situatie rond Lahlah werpt een bredere vraag op: hoe transparant moeten politici zijn over persoonlijke ambities? Mag iemand in verkiezingstijd solliciteren naar een andere functie, zolang die persoon zijn taken blijft uitvoeren?
Politicologen wijzen erop dat de grens dun is. “Het is niet verboden om te solliciteren, maar het gaat om vertrouwen,” zegt een deskundige in Binnenlands Bestuur. “Wanneer een partijtop vertrouwt op jouw volledige inzet voor de campagne, en er blijkt iets anders te spelen, dan ontstaat een geloofwaardigheidsprobleem.”
GroenLinks-PvdA presenteert zich graag als de partij van openheid en integriteit. Precies daarom ligt het incident zo gevoelig: het raakt aan de geloofwaardigheid van die boodschap.
“Een menselijke fout in een keiharde wereld”
Ondanks de kritiek vinden sommige partijleden dat de ophef buiten proportie is. “Iedereen heeft dromen en twijfels,” zegt een anonieme fractiegenoot. “Ze heeft iets gedaan wat ze beter had kunnen communiceren, maar ze heeft niemand kwaad willen doen.”
Ook buiten de partij klinkt begrip. “Ze heeft Tilburg in haar hart,” zegt een inwoner van de stad tegen Omroep Brabant. “Dat ze even dacht aan die functie, vind ik eigenlijk wel mooi. Het laat zien dat ze van de stad houdt.”
Toch blijven anderen kritisch. Volgens hen toont het incident dat er binnen GroenLinks-PvdA te weinig interne communicatie is. “Als zelfs de nummer twee zulke beslissingen neemt zonder overleg, dan zegt dat iets over de cultuur,” reageert een politiek analist.
Vertrouwen herstellen in campagnetijd
Voor Lahlah ligt nu de uitdaging om het vertrouwen terug te winnen — binnen de partij én bij de kiezer. Haar openlijke excuses kunnen daarbij helpen, maar de schade aan haar imago is nog niet volledig hersteld.
De partijleiding hoopt dat de focus snel weer verschuift naar de inhoud van de campagne: klimaat, zorg, bestaanszekerheid. Toch blijft het incident boven de markt hangen, vooral omdat het in dezelfde week speelt als de onderzoeken rond partijleider Timmermans.
De timing had dus niet slechter kunnen zijn. Waar GroenLinks-PvdA juist wilde uitstralen dat de fusie tussen beide partijen stabiliteit en eensgezindheid brengt, lijkt de realiteit complexer.
Een les in politieke openheid
Wat overblijft, is een les over de dunne scheidslijn tussen persoonlijke ambitie en partijloyaliteit. Lahlah’s actie is niet ongewoon — veel politici oriënteren zich tijdens hun loopbaan op andere functies — maar het stilhouden ervan wordt al snel gezien als een vertrouwensbreuk.
Door openlijk toe te geven dat ze fout zat, probeert Lahlah die balans te herstellen. “Ik wil eerlijk zijn,” zei ze op X. “Ik heb dit niet goed aangepakt, maar mijn hart ligt nog steeds bij de partij.”
Haar woorden klinken oprecht, maar het zal tijd kosten voordat de storm volledig is gaan liggen.
Slotgedachte
De affaire rond Esmah Lahlah is een typisch voorbeeld van hoe één persoonlijke keuze kan uitgroeien tot een landelijke discussie. Wat begon als een stille sollicitatie in Tilburg, groeide uit tot een politiek hoofdpijndossier dat GroenLinks-PvdA midden in campagnetijd niet kon gebruiken.
Toch toont het incident ook iets menselijks: ambitie, twijfel en spijt zijn universeel. Of de kiezer dat ook zo ziet, zal blijken bij de stembus. Eén ding is zeker: in de huidige tijd van politieke transparantie is geen brief, mail of gesprek nog écht privé.