Algemeen
De laatste wens van Paus Franciscus schokt gelovigen wereldwijd: “We waren er al bang voor”
Paus Franciscus: een leven van eenvoud, liefde en verbinding
Op een zonnige dag in december 1936 werd in het bruisende Buenos Aires een jongen geboren die later de wereld zou raken met zijn eenvoud en menselijkheid. Jorge Mario Bergoglio, zoon van Italiaanse immigranten, groeide op in een huis waar liefde, traditie en geloof centraal stonden. Zijn jeugd was gevuld met warme familiemomenten: samen eten aan tafel, lachen met zijn broers en zussen, en elke zondag met zijn moeder naar de kerk wandelen.
Al van jongs af aan viel Jorge op door zijn nieuwsgierigheid en gevoeligheid. Hij had oog voor mensen, luisterde graag naar verhalen en had een natuurlijk mededogen. Hoewel hij aanvankelijk een opleiding volgde tot chemisch technicus, voelde hij al snel dat zijn roeping elders lag – dichter bij de mensen, dichter bij het hart.
Een onverwachte reis omhoog
In 1958 sloot hij zich aan bij de jezuïetenorde, een kloosterorde die bekendstaat om haar intellectuele diepgang en sociale inzet. Het was het begin van een reis die hem zou leiden naar het hoogste ambt binnen de katholieke kerk, al had hij dat zelf nooit als doel voor ogen.
In 1998 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Buenos Aires, een functie waarin hij zich snel onderscheidde door zijn nabijheid tot de armen en zijn sobere levensstijl. In plaats van met een dienstauto, verplaatste hij zich per bus of metro. Zijn bescheidenheid viel op. In 2001, toen hij tot kardinaal werd benoemd, reisde hij opnieuw zonder entourage naar Rome – trouw aan zijn principes.
Toen hij in 2013 door het conclaaf werd verkozen tot paus, koos hij als eerste in de geschiedenis voor de naam Franciscus – een eerbetoon aan Sint Franciscus van Assisi, de heilige van eenvoud, vrede en natuur. Vanaf dat moment voelde de wereld: er waait een nieuwe wind door het Vaticaan.
Eenvoud als kracht
In plaats van te gaan wonen in het weelderige pauselijk appartement in het Apostolisch Paleis, koos Franciscus voor een bescheiden kamer in Casa Santa Marta, een pension in Vaticaanstad. Daar genoot hij van rustige ochtenden, een simpel ontbijt en gesprekken met personeel. Hij wilde benaderbaar zijn, menselijk blijven – ook als geestelijk leider van miljoenen gelovigen.
Zijn voorkeuren waren eenvoudig: polenta, bonen, brood en pizza. Zijn kok, Sergio Dussin, vertelde dat de paus geregeld tijdens het eten opstond om iemand te omhelzen of een verhaal aan te horen. Ceremonies en protocol interesseerden hem minder dan echte ontmoetingen. Hij geloofde dat aandacht en nabijheid belangrijker waren dan symboliek en macht.
Liefde voor de aarde
In 2015 publiceerde paus Franciscus de encycliek Laudato Si’, waarin hij de wereld opriep om beter voor onze planeet te zorgen. Hij noemde de aarde “ons gemeenschappelijk huis” en benadrukte het morele belang van duurzaamheid, klimaatbewustzijn en solidariteit met toekomstige generaties.
De tekst raakte een gevoelige snaar, vooral bij jongeren. Hij sprak niet als een strenge autoriteit, maar als een bezorgde vader die zijn kinderen aanspoort om anders te leven. Minder verspillen, bewuster consumeren, meer delen – het waren geen nieuwe boodschappen, maar Franciscus bracht ze met een oprechtheid die diep raakte.
Zijn oproep leidde wereldwijd tot groene initiatieven, interreligieuze samenwerking en politieke debatten over milieurechtvaardigheid. Daarmee gaf hij het pausambt een stem in de klimaatstrijd.
Verbinding boven oordeel
Paus Franciscus stond bekend om zijn open houding tegenover mensen die zich vaak buiten de traditionele kaders van de kerk bevinden. Of je nu gelovig of zoekend was, hetero of homo, arm of rijk, jong of oud – bij hem was je welkom. Hij sprak met zachtheid over mensen die zich uitgesloten of veroordeeld voelden.
In interviews en toespraken zei hij meermaals: “Wie ben ik om te oordelen?” Hij pleitte voor genegenheid, respect en erkenning, ongeacht iemands achtergrond of levenspad. Die houding leverde hem wereldwijd waardering op – van gelovigen én niet-gelovigen.
Zijn visie op het geloof was er één van liefde boven regels. Hij geloofde dat de kerk vooral een plek moest zijn van troost, barmhartigheid en ontmoeting.
Een bijzondere lenteochtend
Op een zonovergoten Paaszondag, kort voor zijn 0verlijden, verscheen Franciscus nog één keer in het openbaar. In zijn pausmobiel reed hij glimlachend over het Sint-Pietersplein. Hij groette kinderen, zegende handen en keek mensen aan met een blik vol rust. Voor velen voelde dit als een afscheid bij leven. Zijn glimlach was zachter dan ooit, zijn aanwezigheid sereen.
Later werd bekend dat hij in zijn testament had vastgelegd dat hij begraven wilde worden in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een kerk waar hij vaak kwam bidden. Geen groot praalgraf, geen monumentale steen – alleen zijn naam: Franciscus. Een passend afscheid voor een paus die eenvoud tot levenskunst verhief.
Dankbaar tot het einde
Tijdens zijn laatste dagen werd hij verzorgd door zijn trouwe begeleider Massimiliano Strappetti. In hun laatste momenten samen bedankte Franciscus hem zachtjes – woorden vol dankbaarheid en genegenheid. Hij sprak over die laatste rit over het plein, tussen de mensen die hij liefhad. Een gebaar dat zijn diepe verbondenheid met de wereld weerspiegelde.
Hij wilde dichtbij blijven, tot het einde. Geen grootse woorden, geen drama – alleen stilte, dank en aanwezigheid.
Een nalatenschap die blijft
De impact van paus Franciscus zal nog lang voelbaar blijven. Niet alleen in kerken of bij religieuze leiders, maar ook op straat, in huiskamers, op scholen en in het hart van mensen over de hele wereld. Hij toonde dat leiderschap geen afstand vereist, maar nabijheid. Dat ware kracht schuilt in bescheidenheid. En dat geloof vooral draait om liefde – voor elkaar, voor de aarde, en voor wie vergeten dreigt te worden.
Zijn leven herinnert ons eraan dat kleine daden van liefde, aandacht en medemenselijkheid grotere veranderingen teweeg kunnen brengen dan welk dogma dan ook.
Samenvattend: de kern van Franciscus’ boodschap
-
Opgegroeid in Buenos Aires, koos Jorge Mario Bergoglio voor een leven van eenvoud en spiritualiteit.
-
Als paus Franciscus bracht hij een nieuwe toon in de kerk: benaderbaar, liefdevol en maatschappelijk betrokken.
-
Hij pleitte voor zorg voor de aarde, inclusiviteit en het doorbreken van oordelen.
-
Zijn leefwijze – van zijn woonplek tot zijn maaltijden – onderstreepte zijn boodschap: eenvoud is kracht.
-
Zijn afscheid was sereen, zijn nalatenschap krachtig en zijn woorden blijven mensen inspireren.
Geert Wilders deelt berichten over vermeende stemproblemen: gemeenten spreken dit tegen
Na de verkiezingen heeft Geert Wilders, leider van de PVV, op sociale media berichten gedeeld waarin gesuggereerd wordt dat er mogelijk iets mis zou zijn gegaan bij het tellen van de stemmen. Hoewel de herkomst van de berichten onduidelijk is en er geen bewijs is geleverd, roept Wilders op tot een onderzoek.
De PVV zou volgens voorlopige uitslagen de tweede grootste partij van Nederland zijn geworden. De Kiesraad heeft echter nog geen officiële uitslag bekendgemaakt; dat wordt naar verwachting pas maandag gedaan.
Ondertussen gaan op sociale media verschillende verhalen rond over vermeende onregelmatigheden bij het stemmen tellen — verhalen die door betrokken gemeenten worden tegengesproken.
Wilders uit zorgen op sociale media
Op zijn officiële X-account (voorheen Twitter) schrijft Wilders:
“Het regent van dit soort berichten uit het hele land. Geen idee of het allemaal waar is, maar goed als het zou worden onderzocht.”
De berichten waar hij naar verwijst, bevatten anonieme meldingen van mensen die beweren betrokken te zijn geweest bij het tellen van stemmen. Een van die berichten zou afkomstig zijn uit Zaanstad, waar volgens de schrijver “vijftien containers met stemmen” niet op hun bestemming zouden zijn aangekomen.
In het bericht stond te lezen:
“Een busje met aanhanger zou de containers naar het gemeentehuis brengen, maar dat busje is nooit aangekomen. Niemand weet wie hij is. Wij hebben de containers tot buiten gebracht, omdat dat van hogerhand werd gezegd.”
De anonieme melder beweert dat er hierdoor veel PVV-stemmen verloren zouden zijn gegaan, en noemt zelfs percentages:
“Van Zaanstad had 75% gestemd, waarvan 61% op de PVV.”
Hoewel de cijfers nergens worden bevestigd en niet overeenkomen met de officiële uitslagen die tot nu toe zijn gepubliceerd, zorgden de berichten voor grote aandacht op sociale media.
Reactie van gemeente Zaanstad
De gemeente Zaanstad heeft inmiddels gereageerd op de berichten en noemt de claims “volledig ongegrond”.
Een woordvoerder verklaarde tegenover Hart van Nederland:
“Er klopt helemaal niets van. Er zijn geen containers met stemmen verdwenen. Het tellen en vervoeren van stembiljetten is bij ons altijd onder toezicht en wordt zorgvuldig geregistreerd.”
Volgens de gemeente is er geen enkel bewijs dat er iets is misgegaan. Alle stembussen zijn geteld, de resultaten zijn vastgelegd in een proces-verbaal, en deze documenten zijn openbaar in te zien via de gemeentelijke website.
De woordvoerder voegde eraan toe dat de berichten waarschijnlijk zijn ontstaan uit “misverstanden of desinformatie die online snel verspreid wordt”.
Tweede melding: Maastricht
In een ander bericht dat door Wilders werd gedeeld, wordt Maastricht genoemd. Daar zou volgens een anonieme bron een doos met stembiljetten uit een ander kiesdistrict — Leiden — zijn gebruikt.
De gemeente Maastricht wilde niet inhoudelijk reageren, maar verwees naar de Kiesraad, die verantwoordelijk is voor de controle van het verkiezingsproces.
De rol van de Kiesraad
Een woordvoerder van de Kiesraad legde in een reactie uit hoe het proces van stemmen tellen en controleren in Nederland verloopt.
“Het blijft mensenwerk,” aldus de woordvoerder. “Maar het proces is juist zo ingericht dat fouten snel worden opgemerkt en hersteld. Na het tellen worden de aantallen opgeschreven in een proces-verbaal. Dat proces-verbaal wordt gepubliceerd op de website van de gemeente, zodat iedereen het kan controleren.”
Daarnaast worden de uitkomsten van alle gemeenten opnieuw gecontroleerd door de Kiesraad. Wanneer er verschillen worden ontdekt, worden die openbaar toegelicht en, indien nodig, gecorrigeerd.
De woordvoerder benadrukte dat er tot dusver geen signalen van fraude of verdwijning van stembiljetten zijn binnengekomen.
Het regent van dit soort berichten uit het hele land geen idee of het allemaal waar is maar goed als het zou worden onderzocht. pic.twitter.com/1oXsbOYaOJ
— Geert Wilders (@geertwilderspvv) October 31, 2025
Reactie van minister Rijkaart
Minister Frank Rijkaart van Binnenlandse Zaken reageerde eveneens op de berichten van Wilders. Hij schreef op X:
“Het is belangrijk dat we de Kiesraad de gebruikelijke tijd en ruimte geven om de verkiezingsuitslag definitief vast te stellen, inclusief alle controles die daarbij horen.”
Rijkaart riep op tot rust en vertrouwen in het democratische proces. Volgens de minister zijn verkiezingen in Nederland goed georganiseerd en wordt elke stap gecontroleerd door onafhankelijke instanties.
“Het is begrijpelijk dat mensen benieuwd zijn naar de uitslag, maar het is juist die zorgvuldigheid die ervoor zorgt dat we kunnen vertrouwen op het resultaat,” aldus Rijkaart.
Voorbarige berichtgeving over uitslag
Een andere bron van verwarring was de berichtgeving eerder op de dag door persbureau ANP, dat D66 al tot winnaar uitriep. Dat bleek te vroeg, want de stemmen uit onder meer Venray en tienduizenden stemmen van Nederlanders in het buitenland moesten toen nog worden geteld.
Die voorlopige publicatie leidde tot verontwaardiging bij verschillende partijen, waaronder de PVV, die benadrukten dat het te vroeg was om conclusies te trekken.
Volgens de laatste tellingen zou de PVV momenteel de tweede grootste partij zijn, al is dat nog niet officieel bevestigd.
De balans tussen transparantie en wantrouwen
De discussie rond de gedeelde berichten toont een groeiende spanning tussen transparantie en wantrouwen in de politiek. Waar instanties als de Kiesraad en gemeenten hameren op openbaarheid, wordt die openheid soms juist gebruikt om twijfel te zaaien.
Politicoloog Julia van der Meer van de Universiteit Leiden zegt hierover:
“Sociale media hebben het verkiezingsproces veranderd. Iedereen kan iets delen dat geloofwaardig lijkt, zeker als het aansluit bij bestaande emoties. Zelfs een onbevestigd bericht kan in enkele uren duizenden mensen bereiken.”
Volgens haar is het belangrijk dat politici zorgvuldig omgaan met het delen van informatie die nog niet is geverifieerd.
“Als volksvertegenwoordigers oproepen tot onderzoek, moeten ze dat doen op basis van feiten, niet op basis van anonieme berichten. Anders kan dat het vertrouwen in de democratie juist schaden.”
Transparantie bij het tellen
De Kiesraad probeert dat vertrouwen juist te versterken door volledige transparantie te bieden. Iedere burger kan het proces-verbaal van zijn gemeente raadplegen, en onafhankelijke waarnemers mogen het tellen bijwonen.
Bij elke verkiezing worden bovendien steekproeven uitgevoerd om te controleren of de cijfers overeenkomen met de papieren stembiljetten. Deze controles worden vastgelegd in een openbaar verslag.
Het ministerie van Binnenlandse Zaken bevestigt dat er dit jaar geen signalen van structurele problemen zijn binnengekomen.
Wilders blijft bij zijn oproep
Ondanks de geruststellende verklaringen van gemeenten en de Kiesraad blijft Wilders bij zijn oproep om meldingen serieus te nemen. Hij benadrukt dat hij niet beweert dat er fraude is gepleegd, maar dat hij “onderzoek wenselijk” vindt zolang er mensen zijn die twijfelen aan de integriteit van het proces.
“In een gezonde democratie moet ruimte zijn om vragen te stellen,” schrijft hij. “Laat de instanties het onderzoeken, zodat iedereen gerustgesteld kan worden.”
De officiële uitslag
De Kiesraad verwacht de definitieve uitslag maandag te kunnen presenteren, nadat alle stemmen, inclusief die van kiezers in het buitenland, zijn verwerkt. Pas dan wordt duidelijk wie de grootste partij is geworden en hoeveel zetels elke partij heeft behaald.
Tot die tijd roepen zowel het ministerie als de Kiesraad op om geen overhaaste conclusies te trekken.
Slotbeschouwing
Het incident rond de gedeelde berichten van Geert Wilders laat zien hoe snel geruchten zich kunnen verspreiden in het digitale tijdperk — en hoe belangrijk het is dat officiële instanties duidelijk blijven communiceren over de verkiezingsprocedure.
Zowel de gemeente Zaanstad als de Kiesraad hebben aangegeven dat er geen sprake is van verdwenen stemmen, en dat het proces transparant en controleerbaar verloopt.
Of de oproep van Wilders tot nader onderzoek daadwerkelijk wordt opgepakt, zal de komende dagen blijken. Voor nu is één boodschap duidelijk: de integriteit van het stemproces blijft een gevoelig, maar cruciaal onderwerp in de Nederlandse democratie.
