Algemeen
Vriend betrapt Suzanne Schulting op heterdaad en vindt bekende Nederlander in zijn kledingkast!
Suzanne Schulting: ijskoningin met olympisch goud én een levendig liefdesleven
Suzanne Schulting behoort tot de absolute top van de Nederlandse sportwereld. De shorttrackster, die ook geregeld uitkomt op de langebaan, groeide uit tot een nationale heldin dankzij haar prestaties tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 en 2022. Met haar explosieve snelheid, krachtige bochtenwerk en tomeloze inzet wist ze Nederland meerdere keren naar het ereschavot te brengen.
Maar Suzanne is méér dan een topsporter. Ze is een jonge vrouw met een uitgesproken persoonlijkheid, een energieke levensstijl en – als we de geruchten mogen geloven – een nogal dynamisch liefdesleven.
In dit artikel belichten we zowel de glorieuze sportcarrière van Suzanne als enkele kleurrijke momenten uit haar privéleven, die de nodige aandacht trokken op sociale media en juicekanalen.
De doorbraak: goud in Pyeongchang
Suzanne Schulting werd op 25 september 1997 geboren in Groningen. Al op jonge leeftijd bleek ze een natuurtalent op het ijs. Ze combineerde kracht met techniek en een messcherpe focus – eigenschappen die in de wereld van het shorttrack onmisbaar zijn.
Haar grote doorbraak kwam tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in het Zuid-Koreaanse Pyeongchang. In een zenuwslopende finale op de 1000 meter shorttrack pakte Suzanne het goud, en schreef daarmee geschiedenis: ze werd de eerste Nederlandse olympisch kampioen in het shorttrack.
Alsof dat nog niet genoeg was, voegde ze er ook een bronzen medaille op de 3000 meter aflossing aan toe. Samen met Yara van Kerkhof, Jorien ter Mors en de helaas veel te vroeg overleden Lara van Ruijven, reed ze zelfs een wereldrecord in de B-finale. Door straffen van China en Canada in de A-finale schoof Nederland alsnog door naar het podium.
De vervolgsuccessen: dominantie op het ijs
Na Pyeongchang ging het hard met Suzanne. In 2019 kroonde ze zich tot wereldkampioen op de 1000 meter én overall, wat betekende dat ze de beste allround shorttrackster ter wereld was.
Ze bevestigde haar status vervolgens door ook in 2020 en 2021 de Europese titels binnen te slepen. Zowel op individuele afstanden als in teamverband stond ze haar mannetje – of beter gezegd: haar vrouw.
Op de Olympische Spelen van 2022 in Beijing bewees Suzanne dat haar eerdere gouden plak geen toevalstreffer was. Ze verdedigde met succes haar olympische titel op de 1000 meter, pakte zilver op de 500 meter, en won met het Nederlandse team ook nog eens goud op de relay.
Met meerdere wereld- en Europese titels op zak is Schulting zonder twijfel een van de meest succesvolle Nederlandse shorttrackers aller tijden.
Suzanne op de langebaan
Hoewel shorttrack haar specialisme is, liet Suzanne zich ook zien op de langebaan. Zo deed ze af en toe mee aan nationale wedstrijden, en wist daar ook podiumplekken te behalen.
Haar stijl – krachtig en technisch verfijnd – bleek ook op de lange rechte stukken effectief. Toch blijft haar hart duidelijk bij het shorttrack liggen, waar strategie, snelheid en scherpte nog intenser samenkomen.
Liefde buiten het ijs: geruchten en verhalen
Dat Suzanne niet alleen snel is op het ijs, maar ook in de liefde graag op gevoel afgaat, blijft niet onopgemerkt. Juicekanalen zoals Reality.FBI en Juicechannel wisten in het verleden een aantal opvallende verhalen over haar te delen.
Een van de meest besproken geruchten is het incident waarbij Suzanne, tijdens een relatie, zou zijn betrapt met sprinter Isayah Boers – een topsporter met medailles op Europese en wereldkampioenschappen.
Volgens bronnen van Reality.FBI kwam haar toenmalige vriend onverwachts thuis, waarop Boers zich noodgedwongen zou hebben verstopt in een kledingkast. “Hij zat daar – volgens insiders – tussen de jassen, met zijn knieën tegen zijn kin,” aldus het kanaal. Of dit verhaal volledig klopt, blijft gissen, maar het werd breed gedeeld op sociale media.
De link met Heleen van Royen
Wat het verhaal extra pikant maakt, is de vermeende connectie met schrijver Heleen van Royen. Suzanne zou na de bewuste relatie ook een tijdlang zijn geweest met de zoon van Van Royen. Of deze persoon op de hoogte was van de situatie met Boers, is niet bekend, maar het gerucht zorgde in elk geval voor de nodige beroering.
De sportwereld, die doorgaans een stuk discreter omgaat met privéleven dan de entertainmentindustrie, keek met gefronste wenkbrauwen naar de sensatie rond Suzanne. Maar zoals altijd bij geruchten: er is geen bevestiging vanuit het kamp-Schulting, en Suzanne zelf zwijgt in alle toonaarden.
Suzanne blijft gefocust op het ijs
Wat er zich achter de schermen ook afspeelt, één ding is zeker: op het ijs laat Suzanne zich niet afleiden. Ze blijft keihard trainen, stelt doelen en blijft uitkomen op het hoogste niveau.
In interviews benadrukt ze hoe belangrijk mentale kracht is in haar sport. Shorttrack draait om beslissingen op milliseconden, en fouten worden zelden vergeven. Haar focus en veerkracht maken haar tot een voorbeeld voor veel jonge sporters.
Een publiekslieveling met karakter
Suzanne’s populariteit reikt verder dan de schaatshal. Ze wordt veel gevraagd voor talkshows, is actief op sociale media en staat bekend om haar eerlijke en uitgesproken karakter.
Ze spreekt zich uit over onderwerpen als vrouwensport, mentale gezondheid en sportethiek, en durft zichzelf kwetsbaar op te stellen. Die mix van prestaties en persoonlijkheid maakt haar tot een geliefde figuur bij fans én sponsors.
De toekomst: Parijs 2026 en daarna?
Hoewel haar focus nog altijd ligt op shorttrack, heeft Suzanne meermaals laten doorschemeren open te staan voor andere paden na haar sportcarrière. Misschien ligt er een rol in de media, misschien in de coaching, of wellicht blijft ze actief als ambassadeur voor de sport.
Voorlopig blijft de blik gericht op de Olympische Winterspelen van 2026, waar ze opnieuw een hoofdrol wil spelen. Met haar ervaring en vastberadenheid is het niet ondenkbaar dat ze daar opnieuw het podium zal betreden.
Conclusie: een vrouw van extremen
Suzanne Schulting is een sportvrouw in hart en nieren. Ze combineert explosieve prestaties op het ijs met een sprankelende persoonlijkheid en een privéleven dat – al dan niet terecht – af en toe de roddelpers haalt.
Haar succesverhaal begon in Pyeongchang en krijgt met ieder toernooi een nieuw hoofdstuk. Of het nu gaat om medailles, records of liefdesperikelen: Suzanne blijft Nederland verbazen.
En misschien is dat wel wat haar zo bijzonder maakt – niet alleen de snelheid op het ijs, maar ook het lef om zichzelf te zijn, in alle facetten van het leven.
Algemeen
De laatste wens van Paus Franciscus schokt gelovigen wereldwijd: “We waren er al bang voor”
Paus Franciscus: een leven van eenvoud, liefde en verbinding
Op een zonnige dag in december 1936 werd in het bruisende Buenos Aires een jongen geboren die later de wereld zou raken met zijn eenvoud en menselijkheid. Jorge Mario Bergoglio, zoon van Italiaanse immigranten, groeide op in een huis waar liefde, traditie en geloof centraal stonden. Zijn jeugd was gevuld met warme familiemomenten: samen eten aan tafel, lachen met zijn broers en zussen, en elke zondag met zijn moeder naar de kerk wandelen.
Al van jongs af aan viel Jorge op door zijn nieuwsgierigheid en gevoeligheid. Hij had oog voor mensen, luisterde graag naar verhalen en had een natuurlijk mededogen. Hoewel hij aanvankelijk een opleiding volgde tot chemisch technicus, voelde hij al snel dat zijn roeping elders lag – dichter bij de mensen, dichter bij het hart.
Een onverwachte reis omhoog
In 1958 sloot hij zich aan bij de jezuïetenorde, een kloosterorde die bekendstaat om haar intellectuele diepgang en sociale inzet. Het was het begin van een reis die hem zou leiden naar het hoogste ambt binnen de katholieke kerk, al had hij dat zelf nooit als doel voor ogen.
In 1998 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Buenos Aires, een functie waarin hij zich snel onderscheidde door zijn nabijheid tot de armen en zijn sobere levensstijl. In plaats van met een dienstauto, verplaatste hij zich per bus of metro. Zijn bescheidenheid viel op. In 2001, toen hij tot kardinaal werd benoemd, reisde hij opnieuw zonder entourage naar Rome – trouw aan zijn principes.
Toen hij in 2013 door het conclaaf werd verkozen tot paus, koos hij als eerste in de geschiedenis voor de naam Franciscus – een eerbetoon aan Sint Franciscus van Assisi, de heilige van eenvoud, vrede en natuur. Vanaf dat moment voelde de wereld: er waait een nieuwe wind door het Vaticaan.
Eenvoud als kracht
In plaats van te gaan wonen in het weelderige pauselijk appartement in het Apostolisch Paleis, koos Franciscus voor een bescheiden kamer in Casa Santa Marta, een pension in Vaticaanstad. Daar genoot hij van rustige ochtenden, een simpel ontbijt en gesprekken met personeel. Hij wilde benaderbaar zijn, menselijk blijven – ook als geestelijk leider van miljoenen gelovigen.
Zijn voorkeuren waren eenvoudig: polenta, bonen, brood en pizza. Zijn kok, Sergio Dussin, vertelde dat de paus geregeld tijdens het eten opstond om iemand te omhelzen of een verhaal aan te horen. Ceremonies en protocol interesseerden hem minder dan echte ontmoetingen. Hij geloofde dat aandacht en nabijheid belangrijker waren dan symboliek en macht.
Liefde voor de aarde
In 2015 publiceerde paus Franciscus de encycliek Laudato Si’, waarin hij de wereld opriep om beter voor onze planeet te zorgen. Hij noemde de aarde “ons gemeenschappelijk huis” en benadrukte het morele belang van duurzaamheid, klimaatbewustzijn en solidariteit met toekomstige generaties.
De tekst raakte een gevoelige snaar, vooral bij jongeren. Hij sprak niet als een strenge autoriteit, maar als een bezorgde vader die zijn kinderen aanspoort om anders te leven. Minder verspillen, bewuster consumeren, meer delen – het waren geen nieuwe boodschappen, maar Franciscus bracht ze met een oprechtheid die diep raakte.
Zijn oproep leidde wereldwijd tot groene initiatieven, interreligieuze samenwerking en politieke debatten over milieurechtvaardigheid. Daarmee gaf hij het pausambt een stem in de klimaatstrijd.
Verbinding boven oordeel
Paus Franciscus stond bekend om zijn open houding tegenover mensen die zich vaak buiten de traditionele kaders van de kerk bevinden. Of je nu gelovig of zoekend was, hetero of homo, arm of rijk, jong of oud – bij hem was je welkom. Hij sprak met zachtheid over mensen die zich uitgesloten of veroordeeld voelden.
In interviews en toespraken zei hij meermaals: “Wie ben ik om te oordelen?” Hij pleitte voor genegenheid, respect en erkenning, ongeacht iemands achtergrond of levenspad. Die houding leverde hem wereldwijd waardering op – van gelovigen én niet-gelovigen.
Zijn visie op het geloof was er één van liefde boven regels. Hij geloofde dat de kerk vooral een plek moest zijn van troost, barmhartigheid en ontmoeting.
Een bijzondere lenteochtend
Op een zonovergoten Paaszondag, kort voor zijn 0verlijden, verscheen Franciscus nog één keer in het openbaar. In zijn pausmobiel reed hij glimlachend over het Sint-Pietersplein. Hij groette kinderen, zegende handen en keek mensen aan met een blik vol rust. Voor velen voelde dit als een afscheid bij leven. Zijn glimlach was zachter dan ooit, zijn aanwezigheid sereen.
Later werd bekend dat hij in zijn testament had vastgelegd dat hij begraven wilde worden in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een kerk waar hij vaak kwam bidden. Geen groot praalgraf, geen monumentale steen – alleen zijn naam: Franciscus. Een passend afscheid voor een paus die eenvoud tot levenskunst verhief.
Dankbaar tot het einde
Tijdens zijn laatste dagen werd hij verzorgd door zijn trouwe begeleider Massimiliano Strappetti. In hun laatste momenten samen bedankte Franciscus hem zachtjes – woorden vol dankbaarheid en genegenheid. Hij sprak over die laatste rit over het plein, tussen de mensen die hij liefhad. Een gebaar dat zijn diepe verbondenheid met de wereld weerspiegelde.
Hij wilde dichtbij blijven, tot het einde. Geen grootse woorden, geen drama – alleen stilte, dank en aanwezigheid.
Een nalatenschap die blijft
De impact van paus Franciscus zal nog lang voelbaar blijven. Niet alleen in kerken of bij religieuze leiders, maar ook op straat, in huiskamers, op scholen en in het hart van mensen over de hele wereld. Hij toonde dat leiderschap geen afstand vereist, maar nabijheid. Dat ware kracht schuilt in bescheidenheid. En dat geloof vooral draait om liefde – voor elkaar, voor de aarde, en voor wie vergeten dreigt te worden.
Zijn leven herinnert ons eraan dat kleine daden van liefde, aandacht en medemenselijkheid grotere veranderingen teweeg kunnen brengen dan welk dogma dan ook.
Samenvattend: de kern van Franciscus’ boodschap
-
Opgegroeid in Buenos Aires, koos Jorge Mario Bergoglio voor een leven van eenvoud en spiritualiteit.
-
Als paus Franciscus bracht hij een nieuwe toon in de kerk: benaderbaar, liefdevol en maatschappelijk betrokken.
-
Hij pleitte voor zorg voor de aarde, inclusiviteit en het doorbreken van oordelen.
-
Zijn leefwijze – van zijn woonplek tot zijn maaltijden – onderstreepte zijn boodschap: eenvoud is kracht.
-
Zijn afscheid was sereen, zijn nalatenschap krachtig en zijn woorden blijven mensen inspireren.