Algemeen
De non die het protocol brak bij de doodskist van paus Franciscus
Een stille daad van liefde: hoe een eenvoudige non wereldwijd harten veroverde tijdens het afscheid van paus Franciscus
Op 23 april vond in de Sint-Pietersbasiliek een van de meest indrukwekkende en emotionele momenten uit de recente geschiedenis van het Vaticaan plaats. Terwijl duizenden mensen zich verzamelden om afscheid te nemen van paus Franciscus, was het niet een wereldleider, een kardinaal of een beroemdheid die het meest opviel. Het was een eenvoudige vrouw: zuster Geneviève Jeanningros, een 81-jarige non met een groene rugzak over haar schouder en tranen in haar ogen.
Waar velen zich strikt aan het Vaticaanse protocol hielden tijdens de plechtigheid, stond zuster Jeanningros stil bij de kist van de paus, niet uit rebellie, maar uit pure liefde en diep menselijk verdriet. Haar actie brak geen regels van het geloof, maar bracht juist de essentie ervan tot uiting: verbondenheid, trouw en liefde die geen rang of status kent.
Een bijzondere band die teruggaat tot Buenos Aires
De band tussen paus Franciscus – geboren als Jorge Mario Bergoglio – en zuster Jeanningros was geen toevallige. Meer dan veertig jaar geleden ontmoetten ze elkaar in Buenos Aires, waar Bergoglio toen diende als aartsbisschop. Wat hen verbond, was hun gedeelde missie: het helpen van hen die aan de rand van de samenleving leefden – daklozen, transgenders, circusartiesten en terminaal z!eken.
Terwijl Bergoglio opstond binnen de katholieke hiërarchie en uiteindelijk paus werd, bleef hun vriendschap overeind, ongehinderd door zijn nieuwe status. Elke woensdag bezocht zuster Jeanningros hem trouw in het Vaticaan. Soms bracht ze mensen van de straat mee om hen aan de paus voor te stellen. Franciscus, bekend om zijn nederigheid en afkeer van uiterlijk vertoon, ontving hen altijd met open armen, vaak zelfs uitnodigend om samen te lunchen.
Deze hechte band tussen de twee ging veel verder dan oppervlakkige beleefdheid. Het was een vriendschap geworteld in gedeelde waarden van compassie, nederigheid en onvoorwaardelijke liefde voor de medemens.
Haar leven gewijd aan de armen
Zuster Geneviève Jeanningros, geboren in Frankrijk maar opgegroeid in Argentinië, maakt deel uit van de Kleine Zusters van Jezus. Deze orde staat bekend om haar keuze om onder de armen te leven en hen actief te ondersteunen. Jarenlang woonde ze samen met medezuster Anna Amelia Giachetto in een eenvoudige woonwagen aan de rand van Rome, omringd door mensen die door de maatschappij vaak worden vergeten.
Naast haar werk voor de armen, droeg Geneviève ook persoonlijk leed met zich mee. Haar tante, Léonie Duquet, eveneens non, werd tijdens de beruchte Vuile Oorlog in Argentinië ontvoerd en vermoord door de militaire dictatuur. Haar pijn vond weerklank bij paus Franciscus, wiens familiegeschiedenis verweven is met de Argentijnse migrantenervaring.
Geen eerbetoon zo krachtig als haar aanwezigheid
Op het moment dat ze bij de kist van paus Franciscus stond, doorbrak Geneviève op subtiele wijze het formele karakter van de ceremonie. In tegenstelling tot wat veel mensen aanvankelijk dachten, had zij toestemming gekregen van het Vaticaan om dichter bij de kist te komen. Deze uitzonderlijke toestemming wordt zelden verleend, en nog minder vaak aan iemand zonder politieke of kerkelijke titel.
Foto’s tonen haar eenvoudige verschijning: een sobere outfit, een praktische rugzak, en een diep verdrietige blik die geen woorden nodig had om haar betekenis over te brengen. In die stilte vertegenwoordigde zij niet alleen zichzelf, maar ook miljoenen anderen die geraakt waren door de eenvoud en het mededogen van paus Franciscus.
Een gebruiker op sociale media verwoordde het treffend: “Dat is oprechte pijn. Dit is een historisch moment.”
Een gedeeld geloof in de kracht van eenvoud
Tijdens hun vriendschap vonden Franciscus en Geneviève elkaar niet alleen in hun inzet voor de armen, maar ook in hun liefde voor simpele vreugden. Ze bezochten samen circusfestivals, deelden momenten van lachen en vieren, en benadrukten het belang van vreugde en verbondenheid in een vaak harde wereld.
Een beroemde foto laat zien hoe beiden samen een standbeeld wijden tijdens een circusfestival – een afbeelding van twee mensen die het leven in zijn puurste vorm vierden.
Op deze laatste ontmoeting, in de sfeer van rouw en afscheid, droeg Geneviève de herinneringen aan die momenten met zich mee. Haar aanwezigheid bij zijn kist was geen dramatische demonstratie, maar een eenvoudig, rauw en diep menselijk afscheid.
De betekenis van haar stille hulde
De kracht van zuster Geneviève’s gebaar ligt niet alleen in de vriendschap die zij met de paus deelde, maar ook in wat zij vertegenwoordigt. In een wereld waarin uiterlijkheden, titels en macht vaak de boventoon voeren, herinnerde haar actie ons eraan dat echte grootheid ligt in nederigheid, liefde en dienstbaarheid.
Zij kwam niet om een politieke boodschap uit te dragen, niet om zichzelf te profileren, maar om afscheid te nemen van een vriend – op de manier waarop echte vriendschappen worden geëerd: met aanwezigheid, liefde en stilte.
Voor een kerk die vaak worstelt met haar imago en relevantie in de moderne wereld, bood deze scène een krachtig tegenbeeld. Geen grootse toespraken, geen politieke allianties, maar pure menselijkheid. Daarmee verpersoonlijkte Geneviève misschien wel het mooiste eerbetoon dat paus Franciscus zich had kunnen wensen.
Een stille nalatenschap
De afbeelding van de rouwende non heeft intussen wereldwijd miljoenen mensen geraakt. Het beeld verspreidde zich razendsnel via sociale media en werd op talloze nieuwssites gedeeld, vaak vergezeld van lovende woorden over haar moed en oprechtheid.
Mensen over de hele wereld herkennen in haar daad een universele waarheid: dat liefde, vriendschap en respect groter zijn dan elke formele ceremonie. Soms zijn de krachtigste huldes niet die met lange toespraken of indrukwekkende optochten, maar die ene, stille aanwezigheid – die alles zegt zonder een enkel woord.
Genevieve Jeanningros, la monja amiga del Papa, llora ante su féretro https://t.co/A1AJ2oFYKi pic.twitter.com/rviK1UGY40
— Europa Press TV (@europapress_tv) April 23, 2025
Een afscheid dat ons allemaal raakt
Toen zuster Geneviève Jeanningros die ochtend in de Sint-Pietersbasiliek bij de kist van haar oude vriend stond, vertegenwoordigde ze niet alleen zichzelf. Ze stond daar namens allen die geraakt zijn door de boodschap van paus Franciscus: een oproep tot eenvoud, liefde, rechtvaardigheid en hoop.
En zo werd haar stille moment niet alleen een afscheid van een paus, maar ook een herinnering aan wat er werkelijk toe doet – niet alleen binnen de kerk, maar in het hele leven.
Mariska Bauer confronteert Sieneke Peeters over geruchten rond vermeende affaire met Frans Bauer
De Nederlandse showbizzwereld werd recentelijk opgeschrikt door een verhaal dat bijna te bizar lijkt om waar te zijn: Frans Bauer, het toonbeeld van trouw en degelijkheid, zou een affaire hebben gehad met zangeres Sieneke Peeters. Wat normaal gesproken zou zijn afgedaan als een wilde roddel, kreeg extra gewicht toen de geruchten afkomstig bleken te zijn uit onverwachte hoek: Frans’ eigen broer Dorus Bauer.
Het verhaal zette niet alleen de familie Bauer onder druk, maar bracht ook Sieneke in een storm van ongewenste aandacht terecht. Zowel Sieneke als Mariska Bauer, de vrouw van Frans, besloten echter niet te zwijgen. In plaats daarvan zochten ze elkaar op voor openhartige gesprekken.
De oorsprong van de roddel: een kleedkamerincident?
De geruchten begonnen toen Jan Baum, de ex-partner van Sieneke, in gesprek met weekblad Privé vertelde dat hij via Dorus Bauer had vernomen dat er tijdens een gezamenlijke theatertour tussen Frans en Sieneke iets speelde. Volgens Dorus zou hij de twee in een kleedkamer hebben betrapt op “intieme momenten”.
Jan ging nog verder door te stellen dat er tekenen waren die de verdenking ondersteunden: Sieneke zou dure cadeaus van Frans hebben gekregen, ze zouden samen vaak uit eten zijn geweest, en er zouden sieraden zijn gegeven. Op papier leek het voldoende om speculaties te voeden.
Maar in de praktijk? Volgens Sieneke was er helemaal niets van waar.
Sieneke ontkent met klem
In een uitgebreid interview met weekblad Privé doet Sieneke haar kant van het verhaal. De zangeres, die in 2010 Nederland vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival met het liedje Sha-la-lie, benadrukt dat er tussen haar en Frans nooit meer is geweest dan een professionele samenwerking en een warme vriendschap.
“Voor ons was er niets aan de hand,” vertelt Sieneke. “Natuurlijk hoorde ik van de geruchten, maar ik heb geen moment getwijfeld over wat ik moest doen. De volgende dag stond ik samen met Frans in een uitverkocht Ahoy. We hebben elkaar gewoon aangekeken en wisten: wij hebben niets te verbergen.”
Gesprekken met Mariska
Wat misschien nog het meest opvalt, is hoe volwassen en rustig Mariska Bauer omging met de situatie. In plaats van boos te reageren of publiekelijk uit te halen, zocht ze persoonlijk contact met Sieneke.
“Ik heb meteen contact opgenomen met Frans én met Mariska,” vertelt Sieneke. “We hebben open en eerlijk met elkaar gesproken. Mariska stond volledig achter mijn verhaal. Ze twijfelde geen moment aan mijn eerlijkheid, en ook niet aan die van Frans.”
Volgens Sieneke begreep Mariska hoe schadelijk deze roddels konden zijn. “Er zijn twee gezinnen overhoop gehaald,” zegt ze. “En dat terwijl er simpelweg niets aan de hand was.”
De impact van valse geruchten
Sieneke laat weten dat de roddelstorm haar diep heeft geraakt. “Het is verschrikkelijk geweest. Niet alleen voor mij, maar ook voor de familie van Frans,” zegt ze. “Op een gegeven moment leek het zelfs alsof er een haatcampagne tegen mij werd gevoerd.”
Om de situatie draaglijk te maken, probeerde Sieneke er soms met humor op te reageren. “Als er een man naast me kwam staan, grapte ik wel eens: ‘Pas maar op, voor je het weet hebben we een relatie.’ Maar in werkelijkheid was het natuurlijk ontzettend triest dat zulke leugens überhaupt de wereld in kwamen.”
Voor iemand die al eens eerder onder vuur lag vanwege haar deelname aan het Songfestival, waar haar inzending Sha-la-lie het nodige hoongelach opleverde, was deze nieuwe vorm van publieke vernedering opnieuw zwaar om te dragen.
Waarom zoveel geloof aan roddels?
De vraag die blijft hangen, is waarom deze roddels überhaupt zo serieus werden genomen. Frans Bauer heeft altijd bekend gestaan als een van de meest betrouwbare en familiaire BN’ers. Zijn huwelijk met Mariska wordt al jaren gezien als een van de sterkste binnen de Nederlandse showbizzwereld.
Bovendien hebben zowel Frans als Sieneke een reputatie hoog te houden. Beiden hebben weinig tot geen smetten op hun carrière en worden doorgaans geassocieerd met gezelligheid, warmte en degelijkheid.
Toch lijkt het alsof juist de schokwaarde – de gedachte dat zelfs een ‘heilige’ als Frans Bauer van zijn voetstuk zou kunnen vallen – ervoor zorgde dat het verhaal zo breed werd opgepikt.
Dorus Bauer: olie op het vuur
De rol van Dorus Bauer blijft in het geheel opvallend. Waarom zou Frans’ eigen broer zulke verhalen naar buiten brengen? Volgens insiders zou er sprake zijn van oude familieruzies en jaloezie. Dorus en Frans zouden al langer op gespannen voet met elkaar staan.
Wat de ware motieven ook zijn, feit is dat de beschuldigingen uit de hoek kwamen van iemand die dicht bij het gezin stond, en dat maakte de impact des te groter.
Vertrouwen en doorzetten
Ondanks alles hebben Frans en Mariska Bauer ervoor gekozen om zich niet publiekelijk te laten meeslepen door het drama. Door open gesprekken te voeren, het vertrouwen in elkaar te behouden en niet te zwichten voor publieke druk, geven ze een krachtig signaal af.
Ook Sieneke probeert haar leven weer op te pakken. Ze richt zich op nieuwe muziek en probeert de negatieve periode achter zich te laten. Toch is duidelijk dat de affaire haar vertrouwen in de media en de publieke opinie een flinke deuk heeft bezorgd.
“Je merkt dat mensen snel oordelen, zonder ook maar te weten wat er echt speelt,” zegt ze. “Dat is het meest trieste van alles.”
Wat blijft hangen
Deze gebeurtenis leert ons opnieuw hoe schadelijk roddels kunnen zijn, zelfs wanneer ze volledig ongegrond zijn. Twee families zijn geraakt, vriendschappen zijn beschadigd en de betrokkenen hebben het vertrouwen in de buitenwereld opnieuw moeten heroverwegen.
Tegelijkertijd laat het zien hoe belangrijk onderling vertrouwen is in tijden van crisis. Door in gesprek te blijven en elkaar niet meteen te veroordelen, wisten Frans, Mariska en Sieneke de schade enigszins te beperken.
Hopelijk is dit een les voor ons allemaal: niet alles wat je hoort, is waar. En soms verdient iemand simpelweg het voordeel van de twijfel.
