Algemeen
IJzingwekkende laatste woorden van stierenvechter voor zijn dood
Tragisch einde voor Spaanse matador Iván Fandiño: de dramatische laatste momenten
In de zomer van 2017 werd de wereld van het stierenvechten opgeschrikt door een tragedie die velen nog steeds bijblijft. De beroemde Spaanse matador Iván Fandiño kwam tijdens een stierengevecht in Frankrijk op gruwelijke wijze om het leven. Zijn d00d was niet alleen een schok voor zijn fans en collega’s, maar leidde ook tot een hernieuwde discussie over de risico’s en ethiek van deze eeuwenoude traditie.
Een noodlottige misstap
Het fatale incident vond plaats tijdens een traditioneel stierenvechtfestival in het stadje Aire-sur-l’Adour, gelegen in het zuidwesten van Frankrijk. Fandiño, toen 36 jaar oud, was op dat moment een doorgewinterde matador met ruim tien jaar ervaring in de arena. Hij stond bekend als een moedige vechter die niet terugdeinsde voor stieren die door anderen als te gevaarlijk werden beschouwd.
Op de bewuste dag had Fandiño al deelgenomen aan een eerdere confrontatie en stond hij opnieuw klaar om de arena te betreden. Tijdens het gevecht gebeurde echter het ondenkbare: Fandiño struikelde over zijn eigen cape, verloor zijn evenwicht en kwam ten val. Nog voordat hij zichzelf kon herpakken, stortte de stier – een imposant dier van bijna 500 kilogram – zich op hem.
De hoorn van de stier boorde zich diep in Fandiño’s torso en doorboorde vitale organen, waaronder zijn longen. Omstanders en hulpverleners reageerden direct, maar de verwondingen bleken al snel fataal.
De laatste woorden van een dappere strijder
Ondanks de zware verwondingen was Fandiño aanvankelijk nog bij bewustzijn. Ooggetu!gen meldden later dat hij bl0edend werd afgevoerd uit de arena, terwijl hij met zwakke stem zijn laatste woorden uitsprak: “Schiet op, ik ga d00d.” Onderweg naar het z!ekenhuis bezweek hij aan zijn verw0ndingen en kreeg hij een fatale hartaanv*l.
Het nieuws van zijn 0verlijden verspreidde zich razendsnel. Vrienden, familie en fans waren verbijsterd. Collega-matador Juan del Álamo, die na het incident de stier d00dde, kon nauwelijks bevatten wat er was gebeurd. “Het ging allemaal zo snel. De stier trapte hem neer met zijn achterkant en hij viel met zijn gezicht naar beneden,” zei hij geëmotioneerd.
Geen onbekende van gevaar
Hoewel de d00d van een matador zeldzaam is, was Fandiño bekend met de gevaren van zijn beroep. In 2014 werd hij in Bayonne, Frankrijk, bewusteloos de lucht in geslingerd door een stier. En in 2015 onderging hij een vergelijkbare ervaring tijdens een gevecht in Pamplona, Spanje. Toch bleef hij de arena betreden met een ongeëvenaarde vastberadenheid en passie voor zijn vak.
Zijn d00d betekende de eerste keer in bijna honderd jaar dat een matador stierf in een Franse arena. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1921, toen Isidoro Mari Fernando zijn leven verloor in Béziers.
Een natie in rouw
Na het nieuws van Fandiño’s d00d volgden talloze eerbetuigingen, zowel uit Spanje als uit andere delen van de wereld. De Spaanse koning Felipe VI prees hem als een “groot stierenvechter” en ook de toenmalige premier Mariano Rajoy betuigde zijn respect. In zijn thuisregio Baskenland werden wake’s gehouden en vele fans legden bloemen bij arena’s waar Fandiño had gev0chten.
De stierenvechtwereld verloor met Iván Fandiño niet alleen een talentvolle matador, maar ook een symbool van moed en toewijding. Zijn nalatenschap leeft voort in de herinneringen van zijn collega’s, fans en degenen die hem zagen optreden in de arena.
De discussie over stierenvechten laait opnieuw op
De tragische d00d van Fandiño bracht opnieuw een intens debat op gang over het stierenvechten als traditie. Voorstanders zien het als een belangrijk cultureel erfgoed, diep geworteld in de geschiedenis van Spanje en delen van Frankrijk. Tegenstanders daarentegen beschouwen het als een wrede en achterhaalde praktijk die dringend afgeschaft moet worden.
In Spanje is stierenvechten nog altijd wettelijk beschermd, hoewel de publieke opinie langzaam lijkt te verschuiven. Steeds meer jongeren keren zich tegen de traditie, en verschillende Spaanse regio’s hebben het stierenvechten inmiddels verboden of zwaar aan banden gelegd.
Ook in Frankrijk, waar het stierenvechten in bepaalde delen als cultureel erfgoed is erkend, groeit de weerstand. Dierenrechtenorganisaties roepen al jaren op tot een volledig verbod. De d00d van matadors zoals Fandiño en, minder dan een jaar eerder, Víctor Barrio, die eveneens op tragische wijze omkwam in de arena, heeft deze roep alleen maar versterkt.
Een leven gewijd aan het gev*cht
Voor Fandiño was stierenvechten echter meer dan een beroep; het was zijn roeping. Geboren in Orduña, in het Spaanse Baskenland, groeide hij op met een diepe liefde voor de traditie. Hij stond bekend om zijn compromisloze stijl en zijn bereidheid om risico’s te nemen waar anderen voor terugdeinsden.
Zijn moed bracht hem roem, maar uiteindelijk ook zijn ondergang. Velen bewonderden hem om zijn lef en integriteit, ook al begrepen niet alle buitenstaanders zijn passie. Voor Fandiño betekende het stierenvechten niet alleen de confrontatie met de d00d, maar ook een viering van leven, moed en eer.
Het tragische erfgoed van de arena
Het verhaal van Iván Fandiño is zowel inspirerend als hartverscheurend. Het herinnert ons eraan hoe dun de lijn is tussen glorie en tragedie in de wereld van het stierenvechten. Voor zijn fans blijft hij een held – een man die zijn leven wijdde aan een kunstvorm die zowel gevierd als verguisd wordt.
Zijn d00d werpt een scherpe blik op de risico’s die gepaard gaan met deze eeuwenoude traditie en roept tegelijkertijd vragen op over de toekomst van het stierenvechten in een steeds veranderende wereld.
Of je nu voor- of tegenstander bent van het stierenvechten, één ding is zeker: Iván Fandiño’s laatste momenten in de arena zullen nog lang in het collectieve geheugen gegrift blijven. Een herinnering aan een man die koos voor een leven vol risico’s, en die daarin zijn ultieme prijs betaalde.
Algemeen
Vertrokken B&B Vol Liefde-Rinus doet pijnlijke onthulling over Ingrid en bevestigt wat kijkers al dachten
Rinus over vertrek bij Ingrid in B&B Vol Liefde: “Het voelde meer als klussen dan als daten”
Rinus reisde met hoge verwachtingen naar Griekenland om bij Ingrid zijn kans op de liefde te wagen. Maar in plaats van romantische momenten, stonden vooral klusprojecten op het programma. Na zijn vertrek sprak hij er al openhartig over, maar nu deelt hij nieuwe details over zijn tijd bij Ingrid.
Van romantische plannen naar klusprojecten
Volgens Rinus begon zijn verblijf veelbelovend, maar al snel draaide het meer om verf, gereedschap en tuinhandschoenen dan om gesprekken bij zonsondergang. “Echt serieuze gesprekken en uitstapjes heb ik gemist,” vertelt hij aan RTL Boulevard. “Zelfs een gepland bezoekje aan het kasteel ging niet door, want er moesten eerst nog klusjes worden gedaan.”
Hij had gehoopt op quality time samen, maar kreeg vooral het gevoel dat hij als een soort extra hulp werd ingezet. “Het heet B&B Vol Liefde en niet B&B Voor Klussen,” zei hij bij zijn afscheid tegen Ingrid.
Ingrid’s prioriteiten volgens Rinus
Rinus denkt dat Ingrid simpelweg andere prioriteiten had. “Het leek wel alsof klussen voor haar het belangrijkste in het leven is. Klussen, klussen, klussen – in plaats van samen iets leuks ondernemen.”
Hoewel hij zichzelf omschrijft als een “stukje romanticus”, merkte hij dat er weinig ruimte was voor die kant van hem. “Ik miste kleine momenten van affectie en toegankelijkheid. Er was geen sprankje romantiek, en dat voelde ik vanaf het begin.”
Een muur om haar heen
Volgens Rinus heeft Ingrid zelf toegegeven dat het voor anderen moeilijk is om tot haar door te dringen. “Ze zei dat ze een muur om zich heen heeft gebouwd, en dat heeft natuurlijk te maken met haar verleden. Ik denk dat het daardoor lastig is om echt een connectie met haar te maken.”
Ondanks zijn teleurstelling kijkt hij zonder wrok terug. “Ik gun haar oprecht het beste, en ook de deelnemers die na mij kwamen. Maar eerlijk gezegd vraag ik me af of ze op deze manier ooit een match gaat vinden.”
Geen liefdesvonk
Voor Rinus stond zijn besluit om te vertrekken al even vast, al vond hij het geen gemakkelijke stap. “Ik kwam voor de liefde, maar kreeg het gevoel dat die zoektocht niet wederzijds was. Op een gegeven moment moet je dan eerlijk zijn naar jezelf én naar de ander.”
Nieuw hoofdstuk
Nu Rinus terug is in Nederland, laat hij het avontuur achter zich. Toch kijkt hij met gemengde gevoelens terug op zijn tijd in Griekenland. “Het was een ervaring die ik niet had willen missen, maar ik had gehoopt op meer gedeelde momenten, zonder dat er altijd een hamer of verfkwast aan te pas kwam.”