-

Algemeen

Laatste publieke optreden van paus Franciscus laat diepgaande boodschap achter

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Paus Franciscus (88) overleden: een leven van nederigheid, moed en wereldwijde verbondenheid

Op Tweede Paasdag, 21 april 2025, werd de wereld opgeschrikt door het nieuws van het 0verlijden van Paus Franciscus. In de vroege ochtend meldde het Vaticaan dat de geliefde geestelijk leider op 88-jarige leeftijd vredig is heengegaan in zijn residentie, de Domus Sanctae Marthae, in Vaticaanstad. Het verdrietige nieuws volgt slechts één dag na zijn laatste publieke optreden op Paaszondag, waarmee hij miljoenen mensen nog één keer wist te raken met een boodschap van vrede, mededogen en hoop.

Zijn d00d betekent het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van bezinning, dankbaarheid en eerbetoon aan een man die de wereld op unieke wijze wist te verbinden.


Laatste publieke optreden op Paaszondag

Op Eerste Paasdag, zondag 20 april, verscheen paus Franciscus voor het laatst in het openbaar. Ondanks zijn broze gezondheid, toonde hij zich nog eenmaal aan de duizenden gelovigen die zich op het Sint-Pietersplein hadden verzameld. In zijn rolstoel liet hij zich begeleiden naar het balkon van de Sint-Pietersbasiliek, vanwaar hij de traditionele Urbi et Orbi zegen uitsprak: “Aan de stad en de wereld”.

Hoewel hij zijn toespraak dit jaar grotendeels liet voorlezen door een aartsbisschop, was het moment bijzonder emotioneel. De paus groette de menigte met een warme glimlach en wenste iedereen een “Buona Pasqua!” – een vrolijk Pasen. Hij sprak zich uit over meerdere wereldwijde zorgen, met een krachtige oproep tot vrede en vrijheid van religie.


Een boodschap van urgentie en mededogen

In zijn laatste paastoespraak liet Franciscus een diepgaande boodschap na. Hij veroordeelde het toenemende antisemitisme, sprak zijn zorgen uit over het aanhoudende geweld in Gaza, Soedan en Oekraïne, en benadrukte het belang van fundamentele vrijheden.

“Er kan geen echte vrede bestaan zonder vrijheid van religie, zonder vrijheid van denken, van meningsuiting, en zonder respect voor de overtuigingen van anderen,” aldus de paus.

Hij uitte zijn medeleven met de christelijke gemeenschap in Gaza, waar de aanhoudende gevechten volgens hem “een dramatische en betreurenswaardige humanitaire situatie” veroorzaken. Zijn woorden maakten diepe indruk op gelovigen wereldwijd.

Na zijn toespraak werd paus Franciscus, zichtbaar verzwakt maar vastberaden, in een open voertuig rondgereden over het plein, zwaaiend naar de duizenden aanwezigen.


Gezondheid al langere tijd fragiel

Paus Franciscus kampte de afgelopen jaren met meerdere gezondheidsproblemen. Vier weken voor zijn 0verlijden werd hij opgenomen in het Gemelli-z!ekenhuis in Rome, waar hij ruim een maand verbleef wegens een ernstige dubbele longontsteking. Hoewel hij na zijn ontslag voorzichtig hoopvol leek, bleven zijn artsen bezorgd over zijn conditie.

De z!ekte verzwakte hem zodanig dat hij voor het eerst sinds zijn pausverkiezing in 2013 grote delen van de Goede Week moest overslaan. Zo was hij afwezig bij de kruisweg in het Colosseum, de paaswake in de basiliek en de traditionele voetwassing op Witte Donderdag. Wel verscheen hij op Paaszaterdag kort om bezoekers te begroeten.

De officiële d00dsoorzaak was een beroerte, gevolgd door een coma en een onomkeerbare hartstilstand.


Een historische paus

Paus Franciscus werd geboren als Jorge Mario Bergoglio op 17 december 1936 in Buenos Aires, Argentinië. In 2013 werd hij gekozen tot de 266e paus van de Rooms-Katholieke Kerk, als opvolger van paus Benedictus XVI, die vrijwillig terugtrad. Zijn verkiezing was historisch: hij was de eerste paus uit Latijns-Amerika, de eerste jezuïet en de eerste niet-Europese paus in ruim duizend jaar.

Vanaf het begin bracht hij een frisse wind in het Vaticaan. Hij koos bewust voor eenvoud – verbleef niet in het pauselijk paleis, maar in het gastenverblijf; reed in een eenvoudige auto in plaats van in een pausmobiel; en droeg vaak zijn eigen koffertje. Zijn nuchterheid, toegankelijkheid en sociale betrokkenheid maakten hem al snel geliefd bij zowel gelovigen als niet-gelovigen.


Hervormer van het Vaticaan

Een belangrijk onderdeel van zijn pontificaat was het hervormen van de interne structuren van het Vaticaan. Hij pakte corruptie aan binnen de Romeinse Curie, verhoogde de financiële transparantie van het Vaticaan en benoemde meer kardinalen uit niet-westerse landen om de wereldwijde vertegenwoordiging binnen de Kerk te vergroten.

Ook sprak hij zich herhaaldelijk uit over sociale rechtvaardigheid, milieubescherming, de positie van vluchtelingen en de noodzaak van wereldwijde solidariteit. Zijn encycliek Laudato si’, een oproep tot zorg voor de aarde, werd wereldwijd gezien als een mijlpaal binnen het religieuze denken over klimaatverandering.


Een paus van dialoog en empathie

Wat Franciscus werkelijk uniek maakte, was zijn benaderbaarheid. Hij gebruikte gewone taal, schuwde geen gevoelige onderwerpen, en durfde vergeving en barmhartigheid centraal te stellen in zijn leer. Hij zocht de dialoog op met andersdenkenden, andere religies, en zelfs mensen buiten het geloof.

Zo sprak hij zich uit voor een mildere benadering van gescheiden katholieken, homoseksuele stellen, en mensen in complexe levenssituaties. Hij riep op tot inclusiviteit en luisterde oprecht naar de zorgen van de samenleving.

“Wie ben ik om te oordelen?” is misschien wel zijn beroemdste uitspraak – en een die de toon zette voor een kerk die luistert in plaats van alleen voorschrijft.


Wereldwijde reacties en eerbetoon

Na de bekendmaking van zijn 0verlijden stroomden vanuit alle hoeken van de wereld reacties binnen. Leiders van verschillende religies, presidenten, premiers en burgers spraken hun bewondering uit voor de nederige en dappere wijze waarop Franciscus zijn ambt bekleedde.

Vanuit zijn geboorteland Argentinië tot aan de Filippijnen, van Duitsland tot Zuid-Afrika — overal werden kerken geopend voor speciale gebedsdiensten en herdenkingen. Veel mensen noemden hem “de paus van het volk”.


Uitvaart en laatste rustplaats

De uitvaartmis van paus Franciscus staat gepland voor zaterdag 26 april 2025 in de Sint-Pietersbasiliek. Verwacht wordt dat miljoenen mensen wereldwijd de ceremonie live zullen volgen. Aansluitend zal hij worden bijgezet in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, een plek die hem na aan het hart lag en waar hij bij zijn pausverkiezing al bloemen legde voor Maria.

De tussenliggende dagen staan in het teken van rouw en eerbetoon. Pelgrims uit alle continenten trekken naar Rome om afscheid te nemen van de paus die hen hoop, troost en inspiratie gaf.


Een blijvende nalatenschap

De impact van paus Franciscus zal nog jarenlang voelbaar zijn. Hij toonde dat leiderschap niet hard, afstandelijk of ongenaakbaar hoeft te zijn. Integendeel: zijn kracht lag in zijn zachtheid, zijn bereidheid om te luisteren, en zijn diepe geloof in het goede in de mens.

Met zijn 0verlijden verliest de wereld een spiritueel leider, maar zijn boodschap leeft voort. Zijn pleidooien voor vrede, menselijkheid, duurzaamheid en gerechtigheid blijven richtinggevend – zowel binnen als buiten de kerk.


In herinnering

Paus Franciscus bracht de Kerk dichter bij de mensen. Niet via macht, maar via eenvoud. Niet door te oordelen, maar door te verbinden. Hij was een man van zijn tijd, en tegelijkertijd een gids naar een betere wereld. Een man die in stilte afscheid nam, maar wiens woorden blijven klinken.

Rust zacht, paus Franciscus. Je licht blijft branden.

Algemeen

Groot drama voor Djarno Hofland: zoontje met spoed opgenomen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het was een nacht die Djarno Hofland en zijn verloofde Manon Kool niet snel zullen vergeten. Wat begon als een ogenschijnlijk rustige avond, veranderde plots in een angstige race tegen de klok toen hun pasgeboren zoontje Lowen onverwacht ernstig benauwd raakte. In paniek stapten ze midden in de nacht in de auto, op weg naar het z!ekenhuis, niet wetend wat hen te wachten stond.

Schrik in de nacht

Via Instagram liet Djarno zijn volgers weten wat er was gebeurd. In een open en emotionele boodschap schreef hij:
“Vannacht in het z!ekenhuis gezeten voor Lowen, die opeens geen lucht meer kreeg door al zijn slijm.”

Bij het bericht deelde hij een foto vanuit het z!ekenhuis, waarop te zien is hoe het jonge gezin op de spoedeisende hulp zit. De vermoeidheid en spanning zijn voelbaar, maar gelukkig kon hij ook meteen geruststellend nieuws delen: “Het is allemaal goed met hem, gelukkig.”

Voor elke ouder is het een van de grootste angsten: je kind dat plotseling moeite krijgt met ademhalen. Zeker bij een baby, die zichzelf nog niet kan helpen of aangeven wat er mis is, kan zo’n situatie razendsnel escaleren. Voor Djarno en Manon voelde het dan ook alsof de tijd even stil stond.

Opluchting na angstige uren

In het z!ekenhuis werd Lowen direct onderzocht. De artsen constateerden dat hij veel slijm had, wat zijn ademhaling ernstig belemmerde. Zulke situaties komen bij jonge baby’s vaker voor, maar dat maakt de schrik voor ouders niet minder groot. Elk kuchje, elk geluidje wordt dan beladen met angst.

Na observatie en behandeling kwam gelukkig het verlossende nieuws: Lowen was stabiel en buiten gevaar. Voor Djarno en Manon viel er een enorme last van hun schouders. De opluchting na zulke uren is nauwelijks te beschrijven. Van pure paniek naar dankbaarheid – emoties die elkaar in rap tempo afwisselen.

Lowen: een wonder voor het gezin

Lowen werd afgelopen zomer geboren en was vanaf het eerste moment een bron van geluk voor het stel. Bij zijn geboorte deelden Djarno en Manon al hoe bijzonder zijn komst voor hen was. “Jij maakt ons compleet, Lowen Franky Hofland,” schreven ze toen trots. “Jij bent ons wonder, zijn geschenk.”

Dat zulke woorden extra lading krijgen na een angstige nacht als deze, is logisch. Het herinnert ouders eraan hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe groot de liefde is die ze voelen.

Een hecht gezin

Djarno en Manon vormen al zes jaar een koppel en zijn sinds vorig jaar verloofd. Hun gezin groeide gestaag. Begin 2022 mochten ze hun dochter Seven Rich verwelkomen, die inmiddels een grote zus is geworden. Daarnaast heeft Djarno nog een dochter uit een eerdere relatie, waardoor het gezin al langere tijd een warme, samengestelde eenheid vormt.

Op sociale media laten ze regelmatig zien hoe belangrijk familie voor hen is. Geen perfecte plaatjes, maar eerlijke momenten: blijdschap, vermoeidheid, liefde en soms ook zorgen. Juist dat maakt dat veel mensen zich met hen kunnen identificeren.

Reacties vol steun

Onder het Instagrambericht van Djarno stroomden de reacties binnen. Volgers leefden massaal mee en wensten Lowen beterschap. Veel ouders deelden hun eigen ervaringen met nachtelijke z!ekenhuisbezoeken en lieten weten hoe herkenbaar de angst is.

“Zo heftig, sterkte!”
“Wat een schrik, fijn dat het nu goed gaat.”
“Dit zijn nachten die je nooit meer vergeet.”

De steunbetuigingen laten zien hoe groot de betrokkenheid is. Hoewel Djarno en Manon bekende gezichten zijn, staan ze in zulke momenten vooral als ouders voor dezelfde zorgen als ieder ander.

Kwetsbaarheid van jonge baby’s

Artsen benadrukken regelmatig hoe belangrijk het is om bij ademhalingsproblemen bij baby’s direct actie te ondernemen. Overmatig slijm, verkoudheid of kleine luchtwegproblemen kunnen bij jonge kinderen snel tot benauwdheid leiden. Dat Djarno en Manon geen moment twijfelden en meteen naar het z!ekenhuis gingen, was dan ook de juiste keuze.

Voor ouders is het vaak lastig om het onderscheid te maken tussen “even aankijken” en “direct handelen”. In dit geval bleek hoe belangrijk het is om op je gevoel te vertrouwen.

Dankbaarheid overheerst

Hoewel de nacht intens en beangstigend was, overheerst bij het gezin nu vooral dankbaarheid. Dankbaarheid dat de zorg snel beschikbaar was, dat Lowen goed is behandeld en dat ze hem weer veilig in hun armen konden sluiten.

Djarno’s korte, eerlijke update zegt daarin eigenlijk alles. Geen lange uitleg, geen drama, maar een simpele boodschap: het was spannend, maar het gaat goed.

Een herinnering die blijft

Zulke momenten blijven ouders vaak bij. Ze worden onderdeel van het gezinsverhaal: die ene nacht, die ene angst, die ene opluchting. Voor Djarno en Manon zal dit ongetwijfeld een herinnering zijn die hen nog dichter bij elkaar brengt.

Voor nu lijkt de rust teruggekeerd in huize Hofland-Kool. Lowen is veilig, de ouders kunnen weer ademhalen en dochter Seven heeft haar broertje weer thuis.

En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap die blijft hangen na deze gebeurtenis: hoe kwetsbaar het leven soms ook is, de liefde en verbondenheid binnen een gezin blijken keer op keer sterker dan de angst.

Lees verder