Algemeen
Dit is waarom radio-dj Igmar al 1.5 jaar afwezig is: Veel sterkte
Igmar Felicia openhartig over leven met PTSS: “Ik weiger mezelf nog te verstoppen”
In een emotionele en eerlijke video op Instagram deelt voormalig radio-dj Igmar Felicia hoe het écht met hem gaat. De stem die velen nog kennen van Radio 538 en Qmusic is al langere tijd stil op de radio, maar laat nu van zich horen met een verhaal dat diep raakt.
Felicia, die jarenlang geliefd was bij luisteraars vanwege zijn openheid, energie en humor, kampt sinds enkele jaren met posttraumatische stressstoornis (PTSS). Inmiddels werkt hij al anderhalf jaar niet meer, en het pad naar herstel blijkt lang, zwaar en grillig. Toch kiest Igmar ervoor om zijn verhaal te delen – niet om medelijden op te wekken, maar om begrip en herkenning te bieden aan anderen die met mentale problemen worstelen.
“Ik werd als lastig gezien, terwijl ik vooral zelf aan het overleven was”
In zijn video, die inmiddels door duizenden mensen is bekeken, vertelt Igmar openhartig over zijn diagnose. Vier jaar geleden werd vastgesteld dat hij aan PTSS lijdt – een aandoening die vaak onzichtbaar is aan de buitenkant, maar van binnen alles op scherp zet.
“Wat me het meeste pijn heeft gedaan,” vertelt hij, “is dat sommige mensen dachten dat ik mijn situatie gebruikte als excuus. Alsof ik niet wilde werken of geen hulp wilde.”
Niets is minder waar. PTSS is een aandoening waarbij het zenuwstelsel voortdurend in alarmfase verkeert. Je hersenen geven voortdurend het signaal af dat je in gevaar bent, ook al is er objectief niets aan de hand. Dat zorgt voor extreme spanning, slapeloosheid en totale mentale uitputting.
“Je leeft alsof er ieder moment een inbreker je huis binnen kan stappen. Alleen: die komt nooit. Maar jij blijft wachten.”
Opgegroeid binnen een gesloten gemeenschap
Igmar legt in de video uit dat zijn PTSS voortkomt uit gebeurtenissen in zijn jeugd. Hij groeide op binnen de geloofsgemeenschap van de Jehova’s Getuigen, een organisatie met strikte regels en een sterke interne structuur. Hij benadrukt dat dit op zichzelf geen oordeel is over het geloof, maar dat zijn persoonlijke ervaringen hem diep hebben gevormd.
“Als kind zat ik vaak in onveilige situaties. Toen was die hyperalertheid van mijn brein misschien functioneel. Maar nu, jaren later, blijft dat alarmsysteem onnodig actief. Dat maakt leven, rusten en werken bijna onmogelijk.”
Zijn openheid over deze achtergrond maakt indruk, juist omdat het laat zien hoe jeugdtrauma’s op latere leeftijd kunnen doorwerken – ook als je ogenschijnlijk alles op de rit hebt.
Anderhalf jaar buiten het arbeidsproces
Door de aanhoudende klachten moest Igmar uiteindelijk het moeilijkste besluit nemen: hij stopte met werken. Na succesvolle jaren op de radio, waarin hij duizenden mensen dagelijks vermaakte en informeerden, viel de stilte in zijn professionele leven plots in. Het bleek een enorme omschakeling.
“Ik had moeite met het beeld dat ik lastig was. Terwijl ik gewoon niet meer kon. Niet fysiek, niet mentaal. Mijn batterij raakte leeg en bleef leeg.”
Wat volgde, was een intensieve periode van zelfonderzoek, therapie en herstel. Geen spectaculaire veranderingen, maar kleine stappen, stapjes zelfs, die langzaam tot verbetering leiden. Inmiddels gaat het beter, al is hij er nog lang niet.
“Ik heb per dag maar een paar uurtjes energie. Werken zoals vroeger is nu nog geen optie. Maar alles is beter dan opgesloten zitten in je eigen hoofd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik weet niet waar ik uitkom, maar ik ga weer meedoen”
Wat Igmar’s video zo bijzonder maakt, is de combinatie van eerlijkheid én hoop. Ondanks de onzekerheid over zijn toekomst straalt hij een nieuwe rust en acceptatie uit. Hij durft toe te geven dat hij nog niet weet waar hij terecht zal komen, maar hij wil zich daar niet langer voor schamen.
“Misschien eindig ik op Curaçao, misschien in Apeldoorn, of op Ameland, of gewoon in Amersfoort. Ik weet het niet. Maar ik ga me niet meer verstoppen omdat ik mijn leven nog niet op orde heb.”
Die woorden, eenvoudig en krachtig, raken bij veel mensen een gevoelige snaar. In een maatschappij die draait op prestaties, snelheid en zichtbaarheid, laat Igmar zien dat het soms juist krachtig is om stil te vallen en naar binnen te keren.
Van radioheld naar voorbeeld in kwetsbaarheid
Igmar Felicia werd ooit bekend als een energieke radiopersoonlijkheid met een vlotte babbel en een groot hart voor muziek en mensen. Die uitstraling blijft, maar inmiddels toont hij zich van een andere kant – een kant die minstens zo waardevol is.
Door zijn verhaal te delen via Instagram kiest hij een nieuwe vorm van communicatie: direct, onbewerkt en puur. Geen draaiboek, geen jingles, geen redactieteam. Alleen hijzelf, zijn woorden en zijn waarheid.
“Ik wil niet meer buiten de maatschappij staan omdat ik nog niet ‘gerepareerd’ ben. Dit is wie ik nu ben. En dat mag er ook zijn.”
Het is een boodschap die veel verder reikt dan zijn persoonlijke kring. Zijn video wordt massaal gedeeld, en de reacties van volgers zijn hartverwarmend. Mensen prijzen zijn eerlijkheid, bedanken hem voor zijn openheid en delen hun eigen ervaringen.
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Het verhaal van Igmar draagt bij aan een belangrijk maatschappelijk gesprek: het normaliseren van mentale gezondheid. In een wereld waarin lichamelijke blessures direct serieus worden genomen, blijven psychische klachten vaak onzichtbaar of onbegrepen.
Met zijn verhaal laat Igmar zien dat herstel niet lineair is. Dat je soms maanden of jaren nodig hebt. Dat je geen excuus hoeft te maken voor wie je bent of hoe je je voelt. En vooral: dat je nog steeds meetelt, ook als je even niet meedoet op de ‘normale’ manier.
“Ik heb anderhalf jaar keihard gewerkt aan mezelf. En dit is waar ik nu ben. Dat is geen zwakte. Dat is mijn proces.”
Een boodschap van hoop
Hoewel zijn pad nog niet volledig is uitgestippeld, lijkt Igmar de balans langzaam terug te vinden. Niet door weer de radio in te duiken of volle dagen te draaien, maar door zichzelf opnieuw te ontdekken – op een manier die past bij zijn tempo, zijn energie en zijn waarden.
Zijn boodschap is helder: je bent niet je diagnose, en het is geen zwakte om hulp te vragen of rust te nemen. Door openlijk te spreken over zijn worsteling, maakt hij ruimte voor anderen om hetzelfde te doen.
“Ik hoef geen perfect plaatje te zijn. Ik wil gewoon mezelf zijn – met alles wat daarbij hoort.”
Tot slot
Het verhaal van Igmar Felicia is niet alleen het verhaal van een radio-dj met PTSS. Het is het verhaal van een mens die besloot te pauzeren, te helen en stap voor stap zijn leven opnieuw vorm te geven. Met vallen en opstaan. Met kwetsbaarheid én kracht.
En misschien – juist daardoor – raakt zijn stem nu meer mensen dan ooit tevoren.
Volg ons voor meer verhalen over mentale gezondheid, persoonlijke groei en bekende Nederlanders die het taboe op kwetsbaarheid helpen doorbreken.
Malou Petter vertrekt bij Nieuws van de Dag: dit zijn de mogelijke achtergronden
Het nieuws dat Malou Petter haar rol als presentatrice bij Nieuws van de Dag per direct neerlegt, kwam deze week onverwacht. Hoewel haar officiële verklaring kort en weinig onthullend was, circuleren er inmiddels diverse theorieën en geluiden over de werkelijke reden achter haar vertrek.
Korte periode aan het roer
Petter presenteerde het programma slechts een half jaar. In die tijd maakte ze deel uit van een team met onder anderen Thomas van Groningen, Pim Sedee en Art Rooijakkers. Dat zij nu plots vertrekt, roept bij sommigen de vraag op of ze niet al bij aanvang wist wat het programma inhield en welke gasten er regelmatig aanschoven.
De presentatie wordt voorlopig overgenomen door Thomas van Groningen en Pim Sedee, beiden ervaren in de nieuws- en opiniemedia. Art Rooijakkers blijft eveneens verbonden aan het programma.
Officiële reden blijft vaag
Volgens Petter zelf kon ze zich “niet langer vinden in de koers van het programma”. Ze gaf geen nadere toelichting, waardoor ruimte ontstond voor speculatie. In de dynamische wereld van de media is zo’n korte periode in een prominente rol niet alledaags, zeker niet als het besluit vrijwillig wordt genomen.
Media-analyse en geruchten
Mediacriticus Victor Vlam besprak Petters vertrek in zijn podcast Victor Duidt TV. Hij benadrukte dat het om persoonlijke observaties en geruchten gaat, maar schetste wel een mogelijk beeld van wat er achter de schermen kan hebben gespeeld.
Volgens Vlam leek Petter zich niet altijd op haar gemak te voelen in bepaalde uitzendingen. Met name gesprekken met gasten met uitgesproken, rechtse opinies zouden haar minder liggen. Eén naam die in dat verband werd genoemd, is journalist Wierd Duk – een vaste gast van het programma.
Vlam stelt dat Petter in de beginperiode regelmatig met Duk aan tafel zat, mede doordat hij en Art Rooijakkers in de startfase van de samenwerking een stevige discussie hadden gehad. Hierdoor zou de indeling van gasten vaker in Petters richting zijn verschoven. Naar verluidt zou ze op een bepaald moment hebben aangegeven dit niet meer zo vaak te willen, wat volgens Vlam tot praktische problemen in de programmaredactie kan hebben geleid.
De rol van vaste gezichten
Het programma kent een aantal herkenbare gasten die voor veel kijkers een reden zijn om af te stemmen. Vlam vergelijkt dat met hoe bij Vandaag Inside de aanwezigheid van Johan Derksen voor een groot deel de aantrekkingskracht bepaalt. Als een presentator moeite heeft met een van de vaste gezichten, kan dat de onderlinge samenwerking beïnvloeden.
Invloed van vrienden en netwerk
Naast de inhoudelijke dynamiek binnen het programma, opperde Vlam dat Petters persoonlijke netwerk mogelijk ook invloed kan hebben gehad op haar beslissing. Hij noemt in dit verband namen als Renze Klamer en Tom van ’t Eine, die volgens hem progressieve standpunten innemen.
Volgens de mediacriticus zouden vrienden en kennissen Petter hebben geadviseerd om goed na te denken over de impact van haar tv-werk op haar toekomstige carrière. In een medialandschap waar imago en netwerk belangrijk zijn, zou de vrees kunnen ontstaan dat langdurige associatie met een bepaald programma toekomstige kansen beperkt.
Vlam speculeert dat zulke gesprekken druk kunnen opbouwen, zeker als iemand nog aan het begin van zijn televisiecarrière staat. Het idee dat deelname aan een programma op termijn nadelig zou zijn, kan leiden tot onzekerheid en uiteindelijk een drastisch besluit.
Angst voor loopbaanimpact
Volgens de analyse van Vlam zou Petter bang zijn geweest dat het werken bij Nieuws van de Dag haar toekomstige mogelijkheden in de media zou beperken, mocht het programma ooit stoppen. Hoewel dit niet door Petter zelf is bevestigd, is het een zorg die vaker voorkomt bij mediaprofessionals in een sterk gepolariseerd klimaat.
Wie zich langdurig aan één format verbindt, kan bij sommige omroepen of producties sneller in een bepaald profiel worden geplaatst. Dat kan voordelen hebben – herkenbaarheid, een vaste fanbase – maar ook nadelen, zoals het risico om minder breed inzetbaar te worden gezien.
Balans tussen inhoud en comfort
Het vertrek van Petter laat zien hoe belangrijk de balans is tussen professionele kansen en persoonlijke overtuigingen. Televisiepresentatoren bevinden zich vaak in een dynamisch veld, waarin zij zowel met uiteenlopende meningen moeten omgaan als met de verwachtingen van kijkers en producenten.
Als de inhoud of de sfeer van een programma niet meer aansluit bij iemands persoonlijke voorkeuren of ambities, kan dat op termijn frictie veroorzaken. Soms leidt dat tot kleine aanpassingen in de rolverdeling, maar in andere gevallen tot een definitief afscheid.
Toekomstperspectief voor Petter
Wat Petter nu gaat doen, is nog onbekend. Ze heeft zelf geen nieuwe plannen aangekondigd. Mogelijk neemt ze eerst tijd om te bedenken welke projecten het best bij haar passen. Gezien haar ervaring in journalistiek en presentatie is de kans groot dat ze in de toekomst opnieuw op televisie te zien zal zijn, wellicht in een format dat beter aansluit bij haar eigen stijl en interesses.
In de huidige mediasector zijn er volop mogelijkheden – van talkshows en actualiteitenprogramma’s tot podcasts en online formats. Haar korte maar intensieve ervaring bij Nieuws van de Dag kan daarbij zowel een leerproces als een springplank zijn.
Reacties van kijkers en publiek
Op sociale media is de reactie op haar vertrek gemengd. Sommige kijkers vinden het jammer en wijzen op haar frisse presentatie, terwijl anderen het besluit begrijpen en benadrukken dat persoonlijke fit belangrijker is dan alleen het behouden van een functie.
De vraag of ze zes maanden geleden niet wist waar ze aan begon, wordt door volgers verschillend beantwoord. Sommigen denken dat pas in de praktijk duidelijk werd hoe de dynamiek van het programma aanvoelt, terwijl anderen geloven dat de keuzes bewust en strategisch zijn gemaakt.
Een voorbeeld van medialogica
Het verhaal rond Petters vertrek is illustratief voor hoe snel veranderingen in de mediawereld kunnen gaan. Een nieuw gezicht kan in korte tijd een vaste plek krijgen, maar net zo snel weer vertrekken als de omstandigheden of ambities veranderen.
Voor het programma zelf betekent het vertrek vooral een verschuiving in presentatie, die door ervaren collega’s wordt opgevangen. Voor Petter is het een kans om haar koers te heroverwegen en te kiezen voor een pad dat beter past bij haar wensen en overtuigingen.