Algemeen
Grote zorgen om Peter en Mariska uit Married at First Sight

Mariska en Peter uit Married at First Sight: zorgen over kwetsbaar koppel met emotionele bagage
In het nieuwe seizoen van Married at First Sight maken we kennis met een bijzonder koppel: Mariska en Peter. Beide deelnemers dragen een indrukwekkend en zwaar verleden met zich mee, wat hun deelname aan het programma extra beladen maakt. In een recente video van De Telegraaf uiten verslaggevers Jordi Versteegden en Karlijn Bernoster hun zorgen over dit stel. Ze vragen zich af of dit wel het juiste moment is voor hen om zich open te stellen voor een nieuw liefdesavontuur.
Twee mensen met een rugzak
Mariska, een energieke vrouw uit Tilburg, woont samen met haar volwassen zoon van 26. Haar deelname aan Married at First Sight is niet zomaar een sprong in het diepe, maar een bewuste keuze om het vertrouwen in de liefde terug te vinden. Dat vertrouwen is in het verleden namelijk diep geschaad. Haar vorige partner bleek jarenlang een dubbelleven te leiden. Terwijl zij dacht dat ze in een stabiele relatie zat, had haar ex een tweede leven met een andere vrouw. Toen de waarheid boven tafel kwam, stortte Mariska’s wereld in.
“Een ongelooflijk trieste situatie,” stelt Jordi Versteegden. “Het heeft haar geloof in de liefde flink beschadigd.” Toch besloot Mariska, na jaren van wantrouwen, zichzelf een nieuwe kans te geven. Ze hoopt via Married at First Sight eindelijk een partner te vinden bij wie ze zich weer veilig en geliefd kan voelen.
Peter verloor zijn vrouw aan MS
Aan de andere kant staat Peter, een warme, zorgzame man die vijf jaar geleden zijn vrouw verloor aan de gevolgen van multiple sclerose (MS). De ziekte sloopte haar lichaam langzaam maar zeker. Uiteindelijk koos ze voor euthanasie, een beslissing die Peter met liefde en begrip ondersteunde. De periode waarin hij zijn vrouw verzorgde, heeft diepe indruk op hem gemaakt. “Hij deed alles voor zijn gezin,” aldus Versteegden. “Hij was vader, verzorger en partner tegelijk.”
Peter bleef na haar overlijden alleen achter met hun jonge dochter. De rouw was intens en de leegte groot. Maar nu, vijf jaar later, durft hij zich weer open te stellen voor een nieuwe liefde. Toch vraagt de buitenwereld – en in het bijzonder de commentatoren van De Telegraaf – zich af of die wond al voldoende geheeld is om ruimte te maken voor een nieuwe partner.
Is dit het juiste moment?
Hoewel Peter en Mariska allebei op zoek zijn naar liefde en verbinding, plaatsen Versteegden en Bernoster vraagtekens bij de timing van hun deelname. “Je moet je afvragen: is het al het juiste moment? Zijn de wonden geheeld genoeg om plaats te maken voor een nieuwe relatie?” vraagt Versteegden zich hardop af.
Hij benadrukt dat verdriet dat nog vers aanvoelt, een serieuze belemmering kan zijn bij het opbouwen van iets nieuws. “Het kan óf heel mooi verbinden, omdat je elkaar begrijpt en elkaars pijn herkent. Maar het kan ook gaan wringen. Als één van de twee emotioneel toch nog te veel in het verleden leeft, wordt het moeilijk om samen vooruit te kijken.”
“Verleden kan verbinden of verdelen”
Karlijn Bernoster ziet het iets positiever in. Zij gelooft dat het gedeelde verdriet en de levenslessen die daaruit voortkomen juist een sterke band kunnen creëren. “Peter komt op mij over als een loyale man. Iemand die weet wat toewijding is. En dat is precies wat Mariska nodig heeft. Ze wil zich veilig voelen, iemand die haar niet opnieuw laat vallen.”
Volgens haar zou het zomaar kunnen dat hun gedeelde levenservaring hen helpt om sneller tot de kern te komen. “Ze hebben al zoveel meegemaakt. Daardoor vallen de oppervlakkigheden weg. Ze weten wat echt belangrijk is in een relatie.”
Koppels met bagage: een gewaagd experiment
De makers van Married at First Sight zetten met deze match duidelijk in op diepgang. Geen ‘gemakkelijk’ koppel dat zonder verleden het avontuur instapt, maar twee mensen die gevormd zijn door verlies, teleurstelling en levenslessen. Dat maakt hun match tot een spannend experiment.
In het programma zagen we hoe Peter en Mariska elkaar het jawoord gaven in Rotterdam. De ceremonie verliep zonder grote problemen, al was Peter zichtbaar gespannen. Toch wisselden ze ringen uit, gaven ze elkaar een kus en ondertekenden ze hun huwelijksakte.
Op social media verschenen na de uitzending tal van reacties. Veel kijkers voelen compassie voor het stel en hopen vurig dat ze het geluk bij elkaar zullen vinden. “Wat een respect voor Peter. Je merkt dat hij met heel zijn hart liefheeft,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). Een ander reageert: “Als iemand liefde verdient, is het Mariska wel. Wat heeft zij een ellende achter de rug. Gun haar een veilige haven.”
Gunfactor is groot
Wat opvalt, is dat zowel Peter als Mariska een enorme gunfactor hebben bij de kijkers. Er is veel begrip voor hun verleden, en velen hopen dat hun deelname aan het programma hen het geluk brengt dat ze verdienen. Die steun is waardevol, zeker in een programma waar de druk hoog kan oplopen.
“Het is prachtig om te zien dat het publiek zo meeleeft,” zegt Bernoster. “Maar dat betekent ook dat de verwachtingen hoog zijn. Dat kan juist extra spannend zijn voor zo’n kwetsbaar stel.”
Eerste indruk: voorzichtig positief
Hoewel de experts en presentator Carlo Boszhard voorzichtig optimistisch zijn over deze match, blijft het afwachten hoe de relatie zich ontwikkelt. Kunnen ze elkaar echt de ruimte geven die nodig is om samen te groeien? Kunnen ze elkaars littekens accepteren én begrijpen?
De eerste beelden laten in elk geval zien dat er een openheid en bereidheid is om elkaar te leren kennen. Peter komt over als een attente man, die goed luistert en zijn emoties durft te tonen. Mariska is duidelijk een sterke vrouw, maar ook iemand die verlangt naar stabiliteit en oprechte aandacht.
De komende weken worden bepalend
De komende afleveringen van Married at First Sight zullen uitwijzen of Peter en Mariska elkaar daadwerkelijk weten te vinden. Zal hun gedeelde ervaring met verdriet en verlies een brug slaan, of vormt het juist een muur waar ze niet overheen kunnen?
Wat zeker is: de basis voor een bijzondere connectie is gelegd. Ze zijn beiden op zoek naar échte liefde – geen vluchtige passie, maar een diepe verbinding. En dat is uiteindelijk waar het bij dit programma om draait.
Wil je weten hoe het verder gaat met Peter en Mariska? Volg dan Married at First Sight elke dinsdag, woensdag en donderdag om 20.30 uur op RTL 4. Of kijk vooruit via Videoland. Eén ding is zeker: dit koppel zal het hart van vele kijkers blijven raken.

Algemeen
Dit waren de laatste woorden van Joke Bruijs: ‘Ik kan niet leven zonder Gerard, ik moet naar hem toe’

Gerard Cox (85) herdacht: liefdevolle band met ex-vrouw Joke Bruijs blijft symbool voor hun leven
Zondag kwam het nieuws naar buiten dat Gerard Cox, een van de meest markante gezichten van de Nederlandse theater- en televisiegeschiedenis, op 85-jarige leeftijd is heengegaan. De acteur, cabaretier en zanger leed aan slokdarmk*nker, een z!ekte waar hij eerder dit jaar open over sprak. Zijn 0verlijden markeert het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van herinnering en terugblik op een indrukwekkend leven en oeuvre.
Tijdens de uitzending van RTL Tonight stond de redactie uitgebreid stil bij zijn 0verlijden. Aan tafel vertelde theaterkenner en presentator Albert Verlinde (64) over de innige band die Gerard in zijn laatste jaren bleef koesteren met zijn ex-vrouw en goede vriendin Joke Bruijs (73). Hun bijzondere relatie – ooit begonnen als liefdespartners en door de jaren heen uitgegroeid tot een warme vriendschap – werd opnieuw zichtbaar in de verhalen die nu naar buiten komen.
Een huwelijk én samenwerking voor het leven
Gerard Cox en Joke Bruijs trouwden in de jaren zeventig en waren ruim tien jaar man en vrouw. Maar hun connectie beperkte zich niet tot de privéwereld. Ook professioneel vonden ze elkaar steeds opnieuw. Samen schitterden ze in de immens populaire televisieserie Toen Was Geluk Heel Gewoon, waarin Gerard gestalte gaf aan de markante Jaap Kooiman en Joke in de rol van Nel, zijn vrouw.
De serie, die liep van 1994 tot 2009, groeide uit tot een vaste waarde op de Nederlandse televisie. Met herkenbare humor, alledaagse situaties en een flinke dosis Rotterdamse nuchterheid wisten Cox en Bruijs miljoenen kijkers aan zich te binden. Hun chemie was onmiskenbaar en werd in 1999 bekroond met de Gouden Televizier-Ring, dé publieksprijs die hun werk tot nationale favoriet maakte.
Hoewel het huwelijk uiteindelijk strandde, bleef de band tussen de twee overeind. In interviews benadrukten beiden regelmatig dat ze elkaar nooit écht loslieten. Hun samenwerking in de film Casa Coco uit 2022 onderstreepte dat nogmaals: ook na jaren van ups en downs bleven ze samen op het toneel en het scherm floreren.
Moeizamer contact door z!ekte
De laatste periode bracht uitdagingen met zich mee. Joke Bruijs leeft al geruime tijd met de z!ekte van Parkinson, waardoor praten steeds moeilijker werd. Voor iemand die altijd zo sterk op haar stem en expressie vertrouwde, was dat zwaar.
Toch vond Gerard manieren om verbonden te blijven. Albert Verlinde vertelde aan tafel bij Renze Klamer hoe Cox zijn ex-vrouw geregeld bezocht. “De manager van Gerard zei dat hij af en toe naar Joke toe ging en dan met haar begon te zingen. Als hij zelf even niet meer wist hoe de tekst verder moest, keek hij naar Joke. En zij pakte het moeiteloos over.”
Het beeld is ontroerend: twee artiesten die hun leven lang muziek maakten, elkaar juist in kwetsbare momenten weer vonden door datzelfde medium. Zingen werd zo niet alleen een vorm van communicatie, maar ook een symbool van hun blijvende verbondenheid.
De zachte kant van Gerard Cox
Wie Gerard Cox alleen kende van zijn vaak scherpe grappen, zijn uitgesproken meningen en zijn Rotterdamse directheid, zag misschien niet altijd de zachtere kant van de man. Albert Verlinde benadrukte juist díe kant in de uitzending van RTL Tonight.
“Die liefdevolle Gerard – want dat was hij – wil ik toch ook even benoemen,” zei Albert. “Hij bleef zo eeuwig verbonden met Joke.” Achter de schermen was Cox niet alleen de humorist en de woordkunstenaar, maar ook een loyale vriend en partner die voor de mensen om hem heen bleef zorgen.
Deze woorden sluiten aan bij eerdere verhalen van collega’s en vrienden. Cox stond bekend als iemand die recht voor zijn raap was, maar tegelijk trouw bleef aan zijn relaties en vriendschappen. Zijn band met Bruijs illustreert dat treffend: ook na hun scheiding bleef hij een constante factor in haar leven.
Reageren door te zingen
De anekdote over de momenten dat Gerard en Joke samen zongen, raakte veel kijkers. Het beeld van Cox die een tekst niet meer wist en Bruijs die hem aanvulde, werd op sociale media veel gedeeld. Het liet zien dat liefde en verbondenheid soms het mooist tot uiting komen in de kleinste gebaren.
Voor fans van Toen Was Geluk Heel Gewoon was het bovendien een herkenbaar beeld: de twee die samen, vaak met humor en warmte, de balans vonden. Waar Jaap en Nel ooit een huiskamerpubliek vermaakten, waren Gerard en Joke in hun privéleven niet minder ontwapenend.
Joop van den Ende: “Een begenadigd woordkunstenaar”
Ook theaterproducent Joop van den Ende sprak zijn bewondering uit. Hij noemde Gerard Cox “een begenadigd woordkunstenaar” en prees zijn vermogen om taal te gebruiken om mensen te raken. Of het nu ging om cabaret, muziek of televisie, Cox wist met zijn Rotterdamse tongval en directe stijl telkens weer het publiek aan zich te binden.
Zijn 0verlijden markeert volgens Van den Ende het verlies van een unieke stem in de Nederlandse cultuur. Een stem die niet alleen vermaakte, maar ook kleur gaf aan generaties televisie- en theaterkijkers.
De laatste periode
In de aanloop naar zijn 0verlijden bleef Cox, ondanks zijn z!ekte, zo lang mogelijk actief. Hij trad op, werkte mee aan projecten en zocht contact met oude bekenden. Pas toen zijn gezondheid sterk achteruitging, trok hij zich meer terug.
De berichten dat hij regelmatig bij Joke langs ging, laten zien dat hij zijn sociale en emotionele contacten altijd belangrijk bleef vinden. Niet het z!ek-zijn stond centraal, maar juist de momenten van verbinding, humor en muziek.
Symboliek van een hechte band
Het is opvallend dat het nieuws over Gerard Cox kort voor dat van Joke Bruijs naar buiten kwam. Bruijs, die ook al geruime tijd worstelde met haar gezondheid, is inmiddels eveneens heengegaan. Voor velen voelt dit alsof een bijzonder hoofdstuk van de Nederlandse cultuur in korte tijd gesloten is.
Hun levens waren innig met elkaar verweven – eerst als geliefden, later als collega’s en vrienden. Het feit dat hun namen in dezelfde periode in de rouwadvertenties verschenen, wordt door veel fans ervaren als een symbolisch einde van een tijdperk.
Een duo om nooit te vergeten
Gerard Cox laat een rijk oeuvre na: van cabaret tot muziek, van toneel tot televisie. Zijn samenwerking met Joke Bruijs zal echter altijd een bijzonder hoogtepunt blijven. Het duo belichaamde een tijd waarin humor, herkenbaarheid en warmte de Nederlandse huiskamers vulden.
Hun samenspel in Toen Was Geluk Heel Gewoon wordt nog vaak herhaald en teruggekeken, en zal de komende jaren ongetwijfeld nieuwe generaties bereiken. Het blijft een tastbare herinnering aan twee artiesten die samen geschiedenis schreven.
Conclusie: een nalatenschap van liefde en muziek
Het 0verlijden van Gerard Cox roept veel emoties op, maar vooral ook veel herinneringen. Zijn laatste bezoeken aan Joke Bruijs, waarin muziek en zang centraal stonden, vormen een prachtig slotakkoord van een leven vol kunst en verbondenheid.
Zoals Albert Verlinde zei: “Hij bleef zo eeuwig verbonden met Joke.” Dat is misschien wel de kern van zijn nalatenschap: trouw blijven aan de mensen die ertoe doen, en de kracht van muziek en humor inzetten om moeilijke tijden draaglijk te maken.
Key-points
-
Gerard Cox is op 85-jarige leeftijd heengegaan aan de gevolgen van slokdarmk*nker.
-
In RTL Tonight sprak Albert Verlinde over de bijzondere band tussen Cox en zijn ex-vrouw Joke Bruijs.
-
Ondanks haar z!ekte bezocht Gerard haar regelmatig en zongen ze samen, wat symbool stond voor hun verbondenheid.
-
Hun samenwerking in Toen Was Geluk Heel Gewoon en later in Casa Coco maakte hen tot een iconisch duo.
-
Joop van den Ende prees Cox als “een begenadigd woordkunstenaar” en icoon van de Nederlandse cultuur.