Algemeen
Verschrikkelijk nieuws voor zieke Martin Gaus: ‘Mijn lichaam wilt niet meer’
Vreselijk nieuws voor Martin Gaus
Martin Gaus is al decennialang een vertrouwd gezicht voor iedereen met een hart voor dieren. Met zijn passie voor honden, zijn heldere adviezen op televisie en zijn onmiskenbare stem wist hij zich diep in het collectieve geheugen van Nederland te nestelen. Maar achter de immer opgewekte en deskundige dierenvriend schuilt inmiddels een man die openhartig vertelt over de kwetsbaarheid van het ouder worden. Nu hij de respectabele leeftijd van tachtig heeft bereikt, laat hij zijn fans weten hoe zwaar die mijlpaal hem werkelijk valt.
De schaduwzijde van ouderdom
In een recent interview met weekblad Story vertelde Gaus dat hij opnieuw in het z!ekenhuis heeft gelegen vanwege een blaasontsteking. Voor veel mensen zou zo’n aandoening een korte onderbreking van het dagelijks leven betekenen, maar voor Gaus is het een van de vele fysieke tegenslagen. “Ik heb drie dagen geleden in het z!ekenhuis gelegen, ik had een blaasontsteking, maar dat is nu voorbij,” vertelt hij nuchter. Toch sijpelt door zijn woorden heen dat hij weet hoe broos zijn gezondheid is.
Het is niet de eerste keer dat zijn lijf hem in de steek laat. Integendeel. Gaus noemt het een medisch wonder dat hij nog leeft, en gezien zijn medische verleden is dat geen loze uitspraak. “Ik heb al zoveel z!ektes gehad,” zegt hij. “Ik heb een nieuwe nier gekregen, een herseninfarct gehad, een hartoperatie ondergaan en een darmperforatie doorstaan.” Het is een indrukwekkende en tegelijk schrijnende lijst. Waar anderen wellicht zouden opgeven, blijft Gaus volharden.
De strijd met de tijd
Naast zijn fysieke klachten, ervaart Gaus ook mentale uitdagingen. Niet omdat hij zich somber voelt, maar omdat hij weet dat de tijd dringt. Al jaren werkt hij aan zijn memoires — een boek dat zijn leven samenvat en waarin hij zijn ervaringen en inzichten met het publiek wil delen. In een interview met Volkskrant Magazine gaf hij aan dat het schrijven stroef verloopt. “Ik zit op pagina 200, maar dan laat ik het weer een tijdje liggen,” bekent hij.
Hij is zich pijnlijk bewust van de eindigheid van het leven. “Ik kan niet te lang wachten, dan ben ik d00d. Ik moet aan de slag,” zegt hij zonder opsmuk. Zijn eerlijkheid is ontwapenend. Het boek moet geen egodocument worden, maar een nalatenschap voor de mensen die hij heeft geraakt — en dat zijn er velen.
Liever geen feest
Op eerste kerstdag vierde Gaus zijn tachtigste verjaardag, maar daar hoefde wat hem betreft geen groot feest voor georganiseerd te worden. In het AD zei hij daarover: “Ik heb er een hekel aan. Gedoe, slap geouwehoer, je zit een ei met mayo te eten en een bitterbal.” Die uitspraak typeert hem: nuchter, wars van poeha en altijd recht voor zijn raap.
Gaus houdt niet van verplichtingen of opgelegde gezelligheid. Wat hem wél raakt, zijn oprechte ontmoetingen. Zo werd hij tijdens het Animal Event in Beekse Bergen verrast door een grote groep fans en oud-cursisten. “Over hoe belangrijk ik voor hen was, dat ik hun leven heb veranderd. Fantastisch,” vertelde hij. “Dat mijn leven zin heeft gehad, dat ik iets heb vervuld bij mensen.” Het was een moment van erkenning dat hem diep raakte.
De strijd tegen fysieke achteruitgang
Ondanks de hartverwarmende momenten is het leven voor Martin Gaus fysiek zwaar geworden. “Alles wordt minder,” zegt hij. Handelingen die ooit vanzelfsprekend waren — veters strikken, een rits sluiten, je haar kammen — zijn nu dagelijkse uitdagingen. “Mijn haren vallen uit; dat gezeik allemaal! Stap voor stap degradeert dat lijf, totdat je langzamerhand gewoon leegloopt,” aldus Gaus.
Zijn woorden zijn rauw en eerlijk. Hij verbloemt niets. Toch spreekt er geen bitterheid uit zijn stem. Hij lijkt zich verzoend te hebben met de beperkingen van het ouder worden, maar hij laat zich er niet door neerhalen. Zijn geest is nog scherp en zijn observaties helder.
Een leven van betekenis
Martin Gaus was niet alleen een televisiepersoonlijkheid, hij was ook een pionier. In een tijd waarin dierenwelzijn nog geen gemeengoed was, bracht hij het onderwerp op televisie. Hij maakte honden gedragsproblemen bespreekbaar, gaf praktische adviezen en bouwde een imperium op van hondenscholen en educatieve programma’s. Maar wat hem echt onderscheidde, was zijn vermogen om mensen te raken. Niet alleen door kennis, maar vooral door zijn oprechte betrokkenheid en warme persoonlijkheid.
Dat zijn werk diepe sporen heeft nagelaten, bleek ook tijdens het eerbetoon op het Animal Event. Mensen kwamen niet alleen voor een handtekening, maar om hem te bedanken. Voor de hond die ze dankzij zijn tips konden houden, voor het vertrouwen dat ze kregen als onzekere hondenbezitter, of gewoon omdat hij hun leven had verrijkt met zijn positiviteit.
De kracht van kwetsbaarheid
Waar veel mensen worstelen met ouder worden, durft Gaus het onder ogen te zien. Hij vecht niet tegen het onvermijdelijke, maar benoemt het. En dat maakt zijn verhaal zo krachtig. In een maatschappij waarin veroudering vaak wordt weggestopt achter filters en Botox, laat hij zien hoe het echt is: confronterend, zwaar, maar ook mooi.
Zijn boodschap is helder: ouderdom is geen z!ekte, maar een fase waarin nieuwe vormen van betekenis kunnen ontstaan. Gaus kiest ervoor om zijn verhaal te delen, niet om medelijden op te wekken, maar om herkenning te bieden. Om te laten zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar een bron van kracht.
Hoop en realisme
Wat het verhaal van Martin Gaus zo bijzonder maakt, is de balans tussen hoop en realisme. Ja, zijn lichaam laat hem in de steek. Ja, hij heeft momenten van frustratie en verdriet. Maar hij kiest ervoor om te blijven leven met betekenis. Om zijn levensverhaal af te maken. Om anderen te inspireren met zijn eerlijkheid en doorzettingsvermogen.
Hij is misschien tachtig, maar in zijn denken, zijn humor en zijn betrokkenheid bij mens en dier is hij springlevend. En dat maakt hem tot meer dan een televisie-icoon: het maakt hem tot een voorbeeld. Een voorbeeld van iemand die niet alleen een rijk leven heeft geleid, maar ook de moed heeft om dat leven tot het einde toe bewust te leven.
Een afscheid dat nog lang niet komt
Hoewel Gaus openlijk praat over de d00d, is het geen afscheid dat hij aan het voorbereiden is. Integendeel: hij wil nog zoveel mogelijk doen. Zijn boek afmaken, mensen blijven ontmoeten, zijn nalatenschap afronden. En misschien, heel misschien, nog eens op televisie verschijnen als zijn gezondheid het toelaat.
Want Martin Gaus mag dan fysiek kwetsbaar zijn, zijn verhaal is nog lang niet ten einde. Hij is nog steeds die man die mensen in beweging brengt — dit keer niet om met hun hond te trainen, maar om na te denken over het leven, ouderdom en de kracht van eerlijkheid.
Zijn leven is een les. Niet alleen over honden, maar over doorzettingsvermogen, authenticiteit en menselijkheid. En precies daarom is Martin Gaus nog altijd onmisbaar in het hart van Nederland.
Waarom de Meilandjes écht stoppen met Chateau Meiland: “Er speelt meer dan een pauze”
Het nieuws sloeg in als een bom in televisieland: de Meilandjes stoppen met hun succesvolle realityserie Chateau Meiland. Jarenlang volgden honderdduizenden kijkers wekelijks de avonturen van Martien, Erica, Maxime en Montana. Hun spontane humor, familiaire gekibbel en herkenbare chaos maakten hen tot een van de meest bekeken families van Nederland. Toch is het nu echt voorbij — al lijkt er achter de schermen meer te spelen dan enkel de behoefte aan rust.
“Tijd voor een pauze” — of iets anders?
Officieel laten de Meilandjes weten dat ze toe zijn aan een adempauze. Na vijf seizoenen van Chateau Meiland en talloze spin-offs, zoals Petit Chateau en Code Rosé, zouden ze volgens SBS6 “ruimte willen maken voor nieuwe plannen”.
Maar volgens weekblad Privé is het verhaal complexer. Achter het besluit om te stoppen zou een stil conflict schuilgaan met niemand minder dan John de Mol, de mediatycoon achter SBS6 en Talpa.
Een insider vertelt aan het blad:
“Naar buiten toe wordt het gebracht als een welverdiende rustpauze, maar intern is er meer spanning dan men laat zien. De band met Talpa is niet meer wat die was.”
Een droomrol voor Erica
Volgens Privé ligt de oorsprong van die spanning bij Erica Meiland, die al langer de wens zou hebben om meer te doen dan alleen reality-tv. Ze droomde van een klein rolletje in een dramaserie, liefst in de sfeer van Gooische Vrouwen, de hitserie van Linda de Mol.
“We zijn één keer bij John de Mol op kantoor geweest,” vertelde Erica eerder in een interview. “En toen heb ik het hem zelf gezegd, dat ik het leuk zou vinden om eens mee te spelen in iets. Maar het is er niet van gekomen.”
Wat begon als een luchtig idee, groeide volgens Privé uit tot een teleurstelling. Erica zou haar wens persoonlijk bij John hebben neergelegd, maar kreeg naar verluidt geen enkele reactie terug.
“Hij heeft niet eens gereageerd nadat Erica haar wens had uitgesproken,” schrijft het blad. “Dat voelde als een afwijzing.”
Stilte na het gesprek met John de Mol
De stilte vanuit Talpa zou bij de uitgesproken familie verkeerd zijn gevallen. De Meilandjes staan bekend om hun directe stijl en open communicatie — eigenschappen die niet altijd samengaan met het zakelijke, strategische televisielandschap.
Een bron binnen de omroep vertelt:
“Erica en Martien houden van duidelijkheid. Als ze ergens voor gaan, doen ze dat met volle overtuiging. De radiostilte na hun gesprek met John werd gezien als desinteresse. Dat stak.”
Volgens Privé is dat moment het begin geweest van een geleidelijke verwijdering tussen de Meilandjes en Talpa.
Een ‘pauze’ als symbolische breuk
Hoewel SBS6 spreekt over “tijd voor reflectie en nieuwe plannen”, ziet Privé in de beslissing vooral een symbolische breuk met de omroep. De timing is opvallend: de serie is nog steeds een kijkcijferhit, met meer dan een miljoen vaste kijkers per aflevering.
“Als er alleen sprake was geweest van vermoeidheid, had men rustig een halfjaar kunnen overslaan,” schrijft het blad. “Het volledig stopzetten van de opnames wijst op iets groters.”
Erica zelf blijft diplomatiek over het onderwerp. In een kort interview zegt ze:
“Je moet ook even gerest worden. We zijn vijf jaar lang non-stop gevolgd door camera’s. Nu is het tijd om even afstand te nemen.”
Martien vult haar op zijn kenmerkende toon aan:
“Dat zal bij mij wel lang zijn, hoor! Ik geniet van de rust.”
Maar volgens insiders klinkt er tussen de regels door iets van definitiefheid — alsof deze rustperiode het einde inluidt van een tijdperk.
De magie van Chateau Meiland
Sinds de start in 2019 groeide Chateau Meiland uit tot een waar televisie-icoon. Wat begon als een luchtig programma over een familie die een Frans kasteel opknapte, werd al snel een cultureel fenomeen. Martien’s uitroepen (“Wijnen, wijnen, wijnen!”) en de nuchtere humor van Erica zorgden voor talloze virale momenten.
Hun dynamiek — een mix van chaos, warmte en eerlijkheid — sprak kijkers van alle leeftijden aan. De Meilandjes werden publiekslievelingen, wonnen de Gouden Televizier-Ring en kregen zelfs hun eigen merchandise en wijnlijn.
Dat juist deze familie nu vrijwillig de stekker eruit trekt, voelt voor veel fans onwerkelijk.
“Ik kan me geen tv-avond voorstellen zonder de Meilandjes,” schrijft een kijker op Instagram. “Ze zijn als familie geworden.”
Een veranderde relatie met Talpa
Dat de samenwerking tussen de familie en Talpa niet meer vanzelfsprekend is, lijkt inmiddels duidelijk. Waar de omroep de afgelopen jaren volledig achter de Meilandjes stond, is de toon volgens insiders veranderd.
“Bij Talpa wil men vernieuwing,” zegt een bron tegen Privé. “De familie is nog altijd populair, maar het concept is inmiddels bekend. Er werd al langer gezocht naar manieren om het merk Meiland een nieuwe richting te geven.”
Dat zou deels verklaren waarom Erica’s idee om te acteren niet werd opgepakt: het paste simpelweg niet in de koers van de zender.
Martien en Erica: klaar voor een nieuw hoofdstuk
Wat de toekomst brengt, blijft nog onduidelijk. Volgens bekenden sluiten de Meilandjes niet uit dat ze in de toekomst terugkeren naar televisie — maar dan op hun eigen voorwaarden.
“Ze willen zelf meer zeggenschap,” zegt de insider. “Minder afhankelijk zijn van formatkeuzes van anderen.”
Erica zou bovendien bezig zijn met het schrijven van een nieuw boek, terwijl Martien nadenkt over een theaterproject. Ook Maxime en Montana blijven niet stilzitten: beiden zijn actief op sociale media en bouwen aan hun eigen merken.
De familie lijkt zich dus eerder te herpositioneren dan echt te verdwijnen.
Een familiebesluit met een boodschap
Wat ook de exacte aanleiding is geweest, de beslissing van de Meilandjes voelt als het einde van een televisietijdperk. Ze hebben niet alleen kijkers vermaakt, maar ook iets veranderd in het Nederlandse medialandschap.
Hun spontaniteit, eerlijkheid en toegankelijkheid maakten reality-tv menselijker. En juist daarom is hun vertrek zo voelbaar — omdat het meer is dan het verdwijnen van een programma. Het markeert het moment waarop een familie die jarenlang alles deelde, kiest voor stilte en herbronning.
“We hebben alles gegeven,” zei Martien onlangs nog. “Het is goed zo.”
Wat betekent dit voor de fans?
Hoewel SBS6 voorlopig geen nieuwe afleveringen meer uitzendt, blijven de eerdere seizoenen beschikbaar via Videoland. Fans kunnen dus blijven genieten van de hoogte- en dieptepunten in Frankrijk, Noordwijk en hun nieuwe villa in Nederland.
Of er ooit een vervolg komt, blijft onzeker. Maar als één ding duidelijk is geworden uit de afgelopen jaren, dan is het dat de Meilandjes zelden lang uit de schijnwerpers blijven.
“Ze nemen afscheid op hun eigen manier,” schrijft Privé. “Met humor, stijl en een tikje drama — precies zoals we ze kennen.”
💬 Wat denk jij: nemen de Meilandjes écht afscheid van de televisie, of is dit slechts stilte voor de storm?