Algemeen
John de Bever niet welkom op uitvaart beste vriend

Zolang Johan Derksen nog op de buis te zien is, hoef je niet bang te zijn dat het stil wordt rond de Vandaag Inside-analist. Maar ondanks zijn scherpe pen, uitgesproken mening en energieke voorkomen, ontkomt ook Derksen niet aan de gedachte dat het leven eindig is. De 76-jarige snor denkt inmiddels na over zijn eigen uitvaart — en dat leidt tot opvallende keuzes. Eén daarvan? Zijn goede vriend John de Bever mag onder geen beding zingen op zijn begrafenis. “Ik heb hem dat verboden,” zegt Johan met een mengeling van humor en overtuiging.
“Het moet geen feest worden”
Tijdens een recente uitzending van Vandaag Inside kwamen de heren op een lichtelijk macaber onderwerp: de d00d. Wilfred Genee stelde de vraag wat Johan zoal zou willen bij zijn afscheid, en dat leidde tot een uitgesproken – en vooral typisch Derksen – antwoord. “Ik wil gewoon dat ze me netjes begraven. Geen poespas, geen gezang van John de Bever, want dat zou het veel te vrolijk maken. Ik heb hem ook echt verboden om daar te zingen,” aldus Johan.
De tafelgenoten konden er wel om lachen, maar Johan was bloedserieus. “Kijk, ik mag John ontzettend graag. Maar ik wil geen volksfeest van mijn begrafenis maken. Geen ‘Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht’ aan de rand van mijn graf. Dat lijkt me niks.”
Geen trek in een tv-uitvaart
Ook het programma De Kist, waarin bekende Nederlanders praten over hun eigen d00d en hoe ze die het liefst zouden willen beleven, is volledig aan Johan voorbijgegaan. Hij vertelt dat hij benaderd werd voor deelname, maar vriendelijk bedankt heeft.
“Die man komt dan voorrijden in zo’n klein autootje, met een d00dskist op het dak, en dan moet je met een serieus gezicht gaan zitten praten over je sterfelijkheid. Nee hoor, dat hoeft van mij allemaal niet. Dan staan de mensen in Grolloo nog te juichen omdat ze denken dat het eindelijk zover is,” grapt hij.
Hoewel het onderwerp zwaar is, benadert Johan het met zijn kenmerkende droge humor. En eerlijk is eerlijk, die combinatie van luchtigheid en levenswijsheid maakt dat je er ondanks alles toch om moet glimlachen.
Bang voor de d00d? Nee joh!
Wilfred Genee vroeg zich hardop af of er misschien meer achter Johan’s nuchtere houding zit. “Ben je dan toch ergens bang voor? Dat het einde eraan komt?”
Maar daar wil Derksen niets van weten. “Nee man. Ik ben helemaal niet bang voor de d00d. Ik zeg altijd: breng mij maar naar de overkant van de straat – daar ligt het kerkhof. Makkelijk zat.”
Het is typerend voor de man die jarenlang zijn ongezouten mening gaf over voetbal, politiek, media en alles daartussenin. Iemand die niet terugdeinst voor scherpe woorden en harde waarheden, blijkt ook in de laatste fase van het leven die lijn gewoon door te trekken.
Geen speeches, geen sentiment
Wat betreft zijn uitvaart, heeft Johan het allemaal het liefst zo eenvoudig mogelijk. Geen toespraken, geen eerbetonen, en al helemaal geen lange verhalen over hoe bijzonder hij was. “Ik hoef echt geen mensen die een mooi praatje houden. Ik weet zelf wel hoe ik was. Dat hoeven ze niet voor mij op te sommen.”
Op de vraag van Wilfred of hij dan écht niks wil — “Zelfs wij niet? Wij mogen ook niks zeggen?” — blijft Johan bij zijn standpunt. “Nee, ook jullie niet. Ik wil niet dat jullie daar staan te ouwehoeren alsof het een aflevering van Vandaag Inside is. Kom gewoon, gooi een bloemetje, en ga daarna aan de borrel.”
Daarmee laat Johan zien dat hij ondanks zijn ironische opmerkingen, ook nadenkt over het effect van zijn uitvaart op de mensen om hem heen. Liever geen gedoe, maar ook geen leegte. Hij hoopt dan ook dat zijn vrienden wél gewoon komen opdagen. “Jullie komen toch wel? Anders lig ik daar helemaal alleen, dat wil ik ook niet.”
John de Bever: zanger én vriend
Wat het bijzonder maakt, is dat Johan het verzoek richting John de Bever niet uit botheid doet. Integendeel, de twee delen al jaren een bijzondere band. Ze zijn vaak samen op tv te zien, gaan met elkaar op pad en hebben zichtbaar plezier in elkaars gezelschap.
Dat Johan nu uitgerekend hém vraagt om níet te zingen op zijn uitvaart, zegt iets over hoe belangrijk hij het vindt dat zijn afscheid in lijn ligt met wie hij is: nuchter, ingetogen, en zonder spektakel. Geen franje, geen glitter, geen polonaise. Gewoon, een man in een kist, en een paar mensen die afscheid nemen. En daarna: het leven weer door.
Of John zich daar daadwerkelijk aan zal houden, is natuurlijk de vraag. Maar als we de woorden van Derksen moeten geloven, is het hem bloedserieus.
De d00d, maar dan met een knipoog
Waar veel mensen de d00d vermijden als onderwerp, laat Johan zien dat je het met een zekere luchtigheid en zelfspot kunt benaderen. Niet om het onderwerp kleiner te maken dan het is, maar om het menselijk te houden. “Je moet er gewoon over kunnen praten,” aldus Derksen. “Het hoort bij het leven.”
En als dat betekent dat zijn uitvaart gepaard gaat met stilte in plaats van zang, dan is dat prima. Geen ballads, geen tranentrekkers, geen dramatische afscheidsliedjes. Geen wervelende show, maar een stille groet.
Toch een beetje verdriet
Natuurlijk zit er achter die harde grappen ook een vorm van melancholie. Johan is niet bang voor de d00d, maar hij is zich er wel van bewust dat het einde op een dag komt. Hij kijkt er niet naar uit, maar hij omarmt het idee met dezelfde nuchterheid als waarmee hij elke avond het nieuws fileert.
Het feit dat hij nu al bezig is met het regelen van zijn afscheid – zij het met een knipoog – geeft aan dat hij het leven niet als vanzelfsprekend beschouwt. Misschien is dat ook wel de les die hij ons, tussen neus en lippen door, meegeeft.
“Breng me maar over de straat”
Of Johan Derksen binnenkort het tijdelijke met het eeuwige verwisselt? Zeker niet als het aan hem ligt. Hij is voorlopig nog van plan elke dag op de buis te verschijnen, en de wereld van zijn messcherpe meningen te voorzien. Maar mocht die dag toch komen, dan weten we nu in ieder geval wat hij niet wil: John de Bever die zingt aan zijn graf.
En ergens, diep vanbinnen, hopen we allemaal dat die wens nog héél lang niet ingewilligd hoeft te worden.
✨ Laat ons weten wat jij van Johan’s nuchtere kijk op het leven en de d00d vindt. Zou jij ook willen bepalen wie er wél of niet op jouw uitvaart mag zingen? Praat mee in de reacties op Facebook!

Algemeen
Mariska Bauer vertelt eindelijk waarom zoon Lucas nooit in de media verschijnt

Mariska Bauer doorbreekt de stilte: waarom zoon Lucas niet in beeld wil komen
De familie Bauer is al jarenlang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Zanger Frans Bauer, zijn vrouw Mariska en hun vier zoons weten met hun warme, nuchtere uitstraling een groot publiek te raken. Toch is er één familielid dat kijkers nauwelijks zien: zoon Lucas. Terwijl zijn broers en ouders regelmatig voor de camera verschijnen, lijkt hij bewust uit de schijnwerpers te blijven.
Na talloze vragen van fans heeft Mariska nu eindelijk uitleg gegeven over de reden van Lucas’ afwezigheid — en haar boodschap raakt veel mensen.
Waar is Lucas Bauer gebleven?
Sinds het succes van De Bauers, de populaire realityserie over het leven van Frans en Mariska, zijn de andere familieleden echte publiekslievelingen geworden. De vrolijke familiedynamiek, de Brabantse humor en de oprechte liefde tussen Frans en Mariska maken de serie tot een kijkcijferhit.
Toch viel veel kijkers iets op: Lucas, de jongste telg van het gezin, schittert door afwezigheid. Waar Frans Bauer junior en Christiaan geregeld in beeld verschijnen, lijkt Lucas bewust buiten beeld te blijven.
Op sociale media vroegen fans zich steeds vaker af waar hij bleef. “Waarom zien we Lucas nooit in De Bauers?” schreef een kijker op X (voorheen Twitter). Een ander vroeg zich af of alles wel goed ging met hem.
Mariska reageert op Instagram
De toenemende bezorgdheid bleef ook bij Mariska niet onopgemerkt. In een openhartige Instagram-post besloot ze daarom zelf tekst en uitleg te geven.
“Niet iedereen houdt van camera’s en spotlights,” schrijft ze. “Lucas is iemand die liever op de achtergrond blijft, en dat respecteren we volledig.”
Volgens Mariska is het een bewuste keuze van haar zoon om niet mee te doen aan televisieopnames of fotoshoots.
“Onze kinderen mogen helemaal zelf kiezen of ze wel of niet in beeld willen komen. Sommigen vinden het leuk om mee te doen, anderen niet — en dat is minstens zo mooi.”
De boodschap van Mariska werd binnen korte tijd duizenden keren geliket en gedeeld. Veel volgers prezen haar nuchtere houding en het feit dat de familie hun kinderen de vrijheid geeft om zélf te bepalen hoeveel ze willen delen.
Een opvallend contrast binnen de familie
De uitspraak van Mariska is opvallend, juist omdat de rest van de familie Bauer al jaren gewend is aan publieke aandacht. Frans Bauer staat al sinds de jaren negentig in de spotlights als zanger, presentator en publieksfavoriet.
Met de realityserie De Bauers kregen kijkers bovendien een intiem kijkje in het gezinsleven van de familie. De serie liet niet alleen de vrolijke momenten zien, maar ook de uitdagingen die bij het familieleven horen.
Naast Frans en Mariska zagen kijkers ook Frans Bauer junior, Christiaan, en destijds Dorus, de inmiddels gewezen broer van Frans, regelmatig voorbijkomen. Ook moeder Wies werd door velen omarmd als het hart van de familie.
Dat Lucas er bewust voor kiest om níét aan dat mediacircus mee te doen, maakt hem juist bijzonder — vinden veel fans.
‘Offline is ook mooi’
In haar bericht benadrukt Mariska dat het belangrijk is om de persoonlijke grenzen van hun kinderen te respecteren.
“We leven in een tijd waarin bijna alles wordt gedeeld,” schrijft ze. “Maar er is ook schoonheid in het offline leven. Lucas is gelukkig zoals hij is, en dat vinden wij als ouders het allerbelangrijkst.”
Die woorden worden door volgers gezien als een waardevolle boodschap in een tijd waarin sociale media een grote rol spelen. “Wat een nuchtere en liefdevolle reactie,” schrijft een fan. “Fijn dat hij zijn eigen pad mag kiezen.”
De familie Bauer blijft in de belangstelling
Hoewel Lucas bewust buiten beeld blijft, blijft de rest van de familie Bauer volop in de schijnwerpers staan. Frans is nog altijd druk met zijn muzikale optredens en tv-projecten, terwijl Mariska via Instagram regelmatig een inkijkje geeft in hun dagelijkse leven.
De familie geniet zichtbaar van hun succes, maar bewaakt tegelijkertijd hun privacy — een balans die ze volgens velen bewonderenswaardig goed weten te houden.
Nieuwe liefde voor Frans Bauer junior
Tegelijkertijd is er ook ander nieuws binnen de familie. Frans Bauer junior, de oudste zoon van Frans en Mariska, deelde recent een foto waarop hij te zien is met zijn nieuwe vriendin. Mariska bevestigde het nieuws trots via Instagram.
Onder de foto schreef ze liefdevol: “Wat een mooi stel. We zijn blij dat hij iemand heeft gevonden die hem gelukkig maakt.” De reacties stroomden binnen, en fans van de familie wensten het jonge paar massaal veel geluk.
De kracht van familie
Wat deze episode opnieuw duidelijk maakt, is dat de familie Bauer niet alleen draait om bekendheid, maar vooral om onderlinge verbondenheid. Of het nu gaat om televisie, muziek of het gezin zelf: liefde en respect staan altijd centraal.
De open houding van Mariska over Lucas’ keuze toont dat de familie stevig met beide voeten op de grond blijft staan — ook na tientallen jaren in de schijnwerpers.
“Iedereen mag bij ons zichzelf zijn,” aldus Mariska. “Of je nu graag in de spotlights staat of liever daarbuiten blijft, dat is allemaal goed.”
Reacties van fans
De reacties onder Mariska’s bericht spreken boekdelen. “Wat fijn dat jullie als ouders dit respecteren,” schrijft iemand. “Zo hoort het.” Een ander vult aan: “Lucas lijkt me een jongen die zijn rust koestert. Daar kunnen veel mensen iets van leren.”
Sommige volgers noemen het zelfs verfrissend dat een bekende familie laat zien dat niet elk gezinslid de camera hoeft op te zoeken om zichzelf te zijn.
Een familie met hart
Of Lucas nu wel of niet voor de camera verschijnt, één ding is zeker: bij de familie Bauer draait alles om warmte, vrijheid en wederzijds begrip. En misschien is dat wel precies wat hen zo geliefd maakt bij het Nederlandse publiek.
Zoals een fan het mooi samenvatte onder Mariska’s bericht:
“Sommige mensen schitteren niet voor de camera, maar juist daarbuiten.”