Algemeen
Asielzoeker wil niet dat dame haar lunch eet: “Het is ramadan en ik ben aan het vasten“
Een video die zich razendsnel verspreidt op sociale media heeft veel ophef veroorzaakt. In de beelden, opgenomen in een bus in het Verenigd Koninkrijk, is te zien hoe een jongen een vrouw aanspreekt omdat zij haar lunch eet terwijl hij aan het vasten is. De jongen, die tijdens de ramadan vast, vraagt of ze ergens anders wil eten vanwege de geur van het eten, die hij niet kan verdragen. De video heeft inmiddels meer dan tien miljoen keer bekeken en heeft geleid tot felle reacties van mensen aan beide kanten.
Ramadan en persoonlijke grenzen
De jongen in de video is moslim en volgt de regels van de ramadan, een heilige maand waarin hij tussen zonsopgang en zonsondergang niet eet of drinkt. Voor veel moslims is de ramadan een periode van bezinning, zelfdiscipline en saamhorigheid. Het wordt vaak gewaardeerd als anderen rekening houden met het vasten, maar in dit geval ontstaat er een conflict. De vraag is of het redelijk is om van een ander te verwachten dat zij hun gedrag aanpassen aan de religieuze overtuigingen van iemand anders.
De confrontatie in de bus
In de video is duidelijk te zien hoe de jongen zijn ongenoegen uitspreekt: “Ik kan het ruiken, kun je misschien ergens anders eten? Ik ben aan het vasten.” De vrouw reageert nuchter en zegt: “Dat is niet mijn zorg.” Het gesprek loopt al snel uit de hand, waarbij de vrouw haar lunch blijft eten. Ze vraagt de jongen waarom hij dan niet thuis blijft als het hem zo lastig valt. “Vasten moet je binnen doen,” zegt ze. De jongen, verontwaardigd, vraagt zich af wat ze daarmee bedoelt. De vrouw blijft bij haar standpunt: “Ik eet gewoon mijn lunch. Ga je mij lastigvallen? Waarom?” De jongen herhaalt dat hij de geur niet kan verdragen.
De spanning stijgt wanneer de jongen suggereert dat ze kan wachten tot ze uit de bus is, omdat ze bijna naast hem zit. Het moment dat de vrouw haar geduld verliest, is wanneer ze zegt: “Ga dan ergens anders zitten en laat me met rust. Het is mijn lunch. Ga binnenzitten met je bijbel en laat me met rust.”
Online discussie
De video heeft geleid tot hevige discussies op sociale media. Sommige mensen vinden dat de vrouw respectloos is en geen moeite doet om rekening te houden met de gevoelens van de jongen, terwijl anderen juist vinden dat de jongen te ver gaat door van een onbekende in een openbare ruimte te eisen dat zij haar gedrag aanpast. Zij beschouwen haar handeling van simpelweg haar lunch eten als niet opzettelijk respectloos.
De kracht van sociale media ligt in de mogelijkheid voor iedereen om zijn of haar mening te delen. Dit leidt echter ook tot verhitte discussies, waarbij gevoelige onderwerpen zoals vrijheid, religie, de publieke ruimte en onderlinge tolerantie aan bod komen. Wat voor de één een redelijke vraag lijkt, kan voor de ander een ongepaste eis zijn.
Respectvol omgaan met verschillen
Het feit dat deze video viral is gegaan, is niet verrassend. Het raakt aan universele thema’s zoals vrijheid van handelen, respect voor religieuze praktijken en de omgang met andere mensen in een gedeelde ruimte. De discussie die voortkomt uit deze beelden is belangrijk, maar het is cruciaal dat deze op een respectvolle manier wordt gevoerd. In een diverse samenleving is het een van de grootste uitdagingen om elkaar de ruimte te geven om verschillend te zijn en elkaar te respecteren, zelfs als men het niet altijd met elkaar eens is.
De 79-jarige Lee Towers, bekend om zijn kenmerkende stemgeluid en betrokkenheid bij de Rotterdamse marathon, beleeft momenteel een zware periode. De geliefde zanger is opnieuw ten val gekomen, en dit keer met serieuze gevolgen. In een openhartig gesprek met De Telegraaf doet hij zijn verhaal over pijn, gemis en zijn vastberadenheid om door te zetten.
Ernstige val, gekneusde ribben
De nieuwe val kwam onverwacht en had directe fysieke impact. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee. Het gevolg: gekneusde ribben, die het ademen pijnlijk maken en zijn mobiliteit verder beperken. Zijn rollator, waar hij al op was aangewezen, is nu nauwelijks meer bruikbaar.
Medische zorgen stapelen zich op
De val komt bovenop een reeks bestaande gezondheidsproblemen. Zo onderging Lee recent nog een operatie vanwege nierstenen, wat zijn fysieke herstel vertraagde. Daarnaast kampt hij met een pijnlijke slijmbeursontsteking in zijn heup. Het maakt zijn bewegingsvrijheid minimaal, en het dagelijks functioneren een grote uitdaging. “Lopen ging al moeilijk, maar nu kan ik vrijwel niets meer,” zegt hij.
Pijn door gemis van dierbare momenten
Naast de fysieke klachten is er ook emotionele pijn. Het missen van de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater viel hem zwaar. Grote namen als André van Duin en Jenny Arean stonden op het podium, maar Lee moest het laten schieten. “Dat vond ik echt rot,” vertelt hij. “Ik kon amper ademhalen, laat staan zingen.”
Toch blijft Lee optimistisch
Ondanks alles weigert Lee zich te laten breken. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan voorlopig op een laag pitje, maar hij blijft zich inzetten voor herstel. Meerdere keren per week probeert hij naar de sportschool te gaan. “Ik wil in beweging blijven en sterker worden,” aldus Lee. Zijn doel: fit zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Doorzetten zit in zijn karakter
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om tegenslag. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie ging het opnieuw mis: hij viel van een hometrainer en brak zijn hand. Beide keren vocht hij zich terug, gedreven door zijn wilskracht en liefde voor het vak.
De kracht van mentale veerkracht
Wat Lee onderscheidt, is zijn mentale kracht. Hoewel zijn lichaam hem in de steek laat, blijft zijn geest sterk. Hij mist het podium, zijn collega’s en zijn publiek, maar houdt vast aan de hoop op herstel. Zijn verhaal is een inspiratiebron voor velen, en een krachtig voorbeeld van doorzettingsvermogen op hoge leeftijd.
Lee’s blik op de toekomst
Voor Lee Towers blijft het leven waardevol, zelfs in zware tijden. Hij kijkt vooruit, hoopt op betere dagen en houdt zijn positiviteit vast. “Ik laat me niet verslaan,” zegt hij, en dat is te voelen in alles wat hij vertelt. Een zanger in ruststand, maar met een hart dat blijft zingen.