Algemeen
Kijkers diep geraakt door beelden Martijn Krabbé: ´Alsof je zijn afscheid live meemaakt´
Sommige televisiegezichten lijken naadloos met de tijd mee te gaan. Ze worden ouder, maar blijven vertrouwd, alsof ze er altijd al waren. Martijn Krabbé is zo’n figuur. Jarenlang stond hij als joviale sidekick aan de zijde van de makelaar in Kopen Zonder Kijken, een programma waarin dromen werkelijkheid werden. Maar dit seizoen is anders. Dit seizoen staat in een ander licht. Een hard, genadeloos licht.
Een nieuwe toon
Afgelopen maandag ging het nieuwe seizoen van Kopen Zonder Kijken van start, en al snel werd duidelijk dat de sfeer anders was dan voorheen. Waar kijkers normaal gesproken wegdroomden bij verbouwingen en gelukkige koppels, werd nu een emotioneel en confronterend verhaal verteld. Het programma voelde plots rauw en eerlijk, een schaduw over het vertrouwde wooncomfort.
Een onthulling die insloeg als een bom
Eerder dit jaar deelde Martijn Krabbé op Instagram een bericht dat insloeg als een mokerslag. Geen geruchten, geen persbericht – gewoon een directe, persoonlijke mededeling, vergezeld van een foto van hem en zijn dochter. Zijn woorden waren hard en onverbloemd:
“We hebben dat tot nu toe geheim gehouden. Daar was een goede reden voor. Het is niet fijn als andere mensen gaan speculeren over je levensverwachting. Maar Deborah, de kinderen en ik zijn inmiddels wel zover dat we dat mentaal gezien aankunnen.”
En toen, zonder omwegen, de klap in het gezicht:
“Ik heb l0ngk@nker op rechts met een uitzaaiing in de hersenhelft op links. In het laatste stadium en zonder kans op genezing. Zo, dan is dat maar gezegd.”
De realiteit is onverbiddelijk
De boodschap was nuchter en zakelijk, bijna alsof het om een logistiek probleem ging. Maar de realiteit is onverbiddelijk. De ziekte is vergevorderd, de strijd ongelijk. Toch blijft Martijn Krabbé gewoon zijn rol vervullen. Hij staat op de bouwplaats, tussen Bob en Alex, alsof alles normaal is. Alsof er geen onomkeerbaar vonnis boven zijn hoofd hangt.
De camera liegt niet
Wie goed kijkt, ziet echter een andere Martijn. Medicatie heeft zijn tol geëist. Zijn energie is anders, zijn blik serieuzer. De eens zo bekende, levendige presentator oogt grauw en vermoeid. En dat alles wordt versterkt door het feit dat de scènes, hoewel ze seconden na elkaar worden uitgezonden, in werkelijkheid maanden uit elkaar liggen.
Hartverscheurende reacties
Kijkers laten hun emoties de vrije loop. Niet vanwege de zoveelste spectaculaire verbouwing, maar omdat het voelt alsof ze in real-time een afscheid meemaken. De reacties op social media zijn massaal en emotioneel. Mensen realiseren zich dat ze misschien wel voor de laatste keer kijken naar de man die jarenlang een vast gezicht was op televisie.
Een wrang seizoen
Waar Kopen Zonder Kijken ooit draaide om dromen, nieuwe beginnen en gelukkige toekomstplannen, voelt dit seizoen anders. Dit seizoen is een langzaam intredend afscheid. Geen groot drama, geen overdreven emotionele afkondiging, maar een stille aftocht. Tussen bakstenen en vloerverwarming, in een huis dat hij zelf nooit zal betrekken.
De tragische hoofdrol
Martijn Krabbé, de man die jarenlang huizen afleverde aan blije jonge stellen, speelt nu de hoofdrol in een onomkeerbaar script. Het is geen rol die hij koos, maar een die hem werd opgedrongen door het leven zelf. En terwijl de camera draait, kijken we allemaal mee. Niet langer naar een tv-format, maar naar een man die afscheid neemt.
Viktor Brand in diepe crisis: mediaoffensief treft populaire presentator hard
De ooit zo geliefde televisiepersoonlijkheid Viktor Brand maakt momenteel een uiterst moeilijke periode door. De presentator, die jarenlang samen met Mr. Frank Visser het programma Mr. Frank Visser Doet Uitspraak vormgaf, ligt zwaar onder vuur sinds een reeks onthullingen van het Algemeen Dagblad. Het lijkt alsof de bodem onder zijn bestaan is weggevallen, en uit steeds meer hoeken klinkt harde kritiek. Tot overmaat van ramp voegde ook cabaretier Youp van ’t Hek zich deze week bij het koor van critici. In een pittige column noemt hij Brand een “pokende gluiperd”.
Wat is er precies aan de hand, en waarom lijkt Viktor Brand zich volledig terug te trekken uit het publieke leven?
Jarenlange successen en een plotselinge val
Viktor Brand was jarenlang een van de meest vertrouwde gezichten op de Nederlandse televisie. Met zijn kenmerkende charme, toegankelijke uitstraling en menselijke benadering wist hij kijkers voor zich te winnen in programma’s als Shownieuws, Hart van Nederland en natuurlijk Mr. Frank Visser Doet Uitspraak. Vooral zijn samenwerking met de voormalige rijdende rechter Mr. Frank Visser werd goed ontvangen. Het programma behandelde juridische burenruzies en familiekwesties op laagdrempelige wijze en trok wekelijks honderdduizenden kijkers.
Maar achter de schermen bleek er meer te spelen. Volgens een uitgebreid onderzoeksartikel in het Algemeen Dagblad zou het programma structureel gebruikmaken van scripting en manipulatie. Verhalen zouden worden aangedikt, deelnemers zouden onvolledig geïnformeerd worden, en vooral: de opzet zou meer draaien om sensatie dan om een echte oplossing van conflicten.
Hoewel de kritiek aanvankelijk vooral op Frank Visser gericht was, verschoof de aandacht al snel naar Brand. Als sidekick, die regelmatig in beeld verschijnt bij de ‘huisbezoeken’ en interviews, zou hij een actieve rol spelen in het aanwakkeren van emoties. Die beschuldiging trof hem diep.
Thuisblijven uit angst
Volgens bronnen rondom Viktor Brand is de impact van de AD-onthullingen groot. In de talkshow Vandaag Inside liet Wilfred Genee onlangs weten dat Brand zich inmiddels vrijwel volledig uit het openbare leven heeft teruggetrokken. “Hij komt zijn huis niet meer uit. Zelfs boodschappen doen durft hij niet meer. Hij is bang dat mensen hem op straat aanspreken of veroordelen.”
Dat beeld wordt bevestigd door mensen uit zijn directe omgeving. De presentator zou zich opgesloten voelen in zijn eigen huis, worstelend met gevoelens van schaamte, verdriet en machteloosheid. Ook bij RTL, waar het programma jarenlang werd uitgezonden, is de situatie onderwerp van gesprek. Officieel heeft de zender nog geen besluit genomen over de toekomst van het programma of de betrokken presentatoren.
“Sensatieparasiet” en “gluiperd”: de media duiken erbovenop
Alsof de kritiek uit de journalistieke hoek nog niet genoeg was, mengen inmiddels ook columnisten en opiniemakers zich in de kwestie. Mediacourant noemde Brand eerder al een “sensatieparasiet” — een term die stevig inhakt op zijn reputatie als betrouwbare tv-persoonlijkheid. En deze week was het dus Youp van ’t Hek die er in zijn column in NRC Handelsblad nog een schepje bovenop deed.
In zijn vlijmscherpe stijl schreef Youp over het vermeende morele verval van televisieprogramma’s die draaien om menselijke ellende. De aanleiding was de reeks overlijdens van bekende Nederlanders, maar al snel maakte hij een opvallende zijstap naar Brand en Visser: “Onze rijdende rechter blijkt een zakkenvullende manipulator, en zijn rechterhand een pokende gluiperd die constant fikkies stookt voor de kijkcijfers.”
Volgens Youp doet Viktor zijn achternaam “alle eer aan”, verwijzend naar de controverse die hij aanwakkert. De column is niet alleen scherp, maar ook emotioneel beladen. Voor Brand, die al in een kwetsbare positie verkeert, lijkt het als een mokerslag aan te komen.
Van geliefde presentator naar mikpunt van kritiek
Wat deze situatie extra schrijnend maakt, is de scherpe tegenstelling tussen hoe Viktor Brand jarenlang werd gezien en hoe hij nu wordt behandeld. Brand gold als een van de meest aimabele presentatoren van Nederland. Hij wist in zijn rol empathie te tonen, zonder sentimenteel te worden. Zijn stijl was menselijk, rustig en benaderbaar — precies wat het programma nodig had om het publiek te blijven boeien.
Juist daarom is het contrast zo pijnlijk. Het beeld dat nu geschetst wordt — van een man die met opzet ruzies aanwakkert om de kijkcijfers te stuwen — staat haaks op de reputatie die hij zorgvuldig heeft opgebouwd. De vraag is dan ook: is de kritiek terecht? Of wordt Viktor Brand het gezicht van bredere frustratie over sensatiebeluste televisie?
Het publieke oordeel is hard
Op sociale media is de verdeeldheid groot. Sommige kijkers spreken hun steun uit voor Brand en hopen dat hij snel weer opkrabbelt. Anderen menen dat hij “de consequenties moet dragen” van zijn rol in het programma. “Je kiest ervoor om mee te werken aan dit soort formats,” schrijft een gebruiker op X. “Dan moet je ook niet janken als het uitkomt dat het nep is.”
Tegelijkertijd zijn er ook kritische geluiden richting de media. “Moet je iemand die al op de grond ligt, blijven schoppen?” vraagt een ander zich af. Vooral de timing van Youp van ’t Heks column wordt als wrang ervaren. “Die man is kapot, en dan nog even natrappen voor de grap. Klasse hoor.”
Toekomst van het programma onzeker
De toekomst van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak hangt inmiddels aan een zijden draadje. Hoewel de kijkcijfers nog altijd solide zijn, is het vertrouwen geschaad. RTL wil naar verluidt eerst de interne evaluatie afwachten voordat er een besluit valt over het vervolg. Ook de rol van Viktor Brand binnen het programma wordt opnieuw bekeken.
Wat Viktor zelf wil, is op dit moment onduidelijk. Hij heeft nog geen officiële verklaring afgelegd en lijkt voorlopig de media te mijden. Insiders zeggen dat hij zich “zeer gekwetst” voelt en zich afvraagt of hij ooit nog terug kan keren naar het scherm. “Hij is zijn kompas kwijt,” aldus een vriend van de presentator. “Hij weet niet meer wie hij kan vertrouwen.”
Conclusie: een man op een kruispunt
Het drama rondom Viktor Brand laat zien hoe snel het tij kan keren in de televisiewereld. Van publiekslieveling naar mikpunt van kritiek — het is een val die hard aankomt. Of hij zich hiervan weet te herstellen, is onzeker. Wat wel vaststaat: de gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben diepe sporen nagelaten, zowel professioneel als persoonlijk.
In een tijd waarin transparantie en integriteit steeds belangrijker worden, liggen mediafiguren onder een vergrootglas. Voor Viktor Brand is dit een pijnlijke les gebleken. Toch is het ook een moment van reflectie. Misschien, als het stof is neergedaald, komt er ruimte voor herstel, nuance en een herwaardering van een man die jarenlang het vertrouwen van de kijker genoot.
Voor nu rest er vooral medeleven. Want achter de headlines en columns schuilt een mens — iemand die, net als ieder ander, recht heeft op compassie.