Algemeen
Miljoenenjacht-kijkers reageren op thuiswinnaar: ”Dit valt op”
Miljoenenjacht zorgt voor zenuwslopende avond: van dramatische start tot dikke cheque voor Evert
De nieuwste aflevering van Postcode Loterij: Miljoenenjacht was er wederom eentje voor in de boeken. Wat begon als een teleurstellend kofferspel voor finalist Evert, draaide uiteindelijk uit op een onverwacht succes. Hoewel zijn kansen op de hoofdprijs in de eerste minuten haast als sneeuw voor de zon verdwenen, wist hij zich knap te herpakken en ging hij naar huis met maar liefst 188.000 euro. Ondertussen verliep ook het bezoek van Winston aan de thuiswinnaars niet zonder opmerkelijke momenten.
Evert’s valse start in het kofferspel
De uitzending begon met een mix van spanning en hoop. Finalist Evert – een sympathieke deelnemer die meteen het publiek voor zich won – ging vol goede moed van start. Maar de eerste vier koffers die hij opende, bleken funest voor zijn winkansen: daarin zaten maar liefst drie miljoenenbedragen. De droomreis naar Afrika waar zijn vrouw Loes zo op hoopte, leek ineens gereduceerd tot een weekendje Beekse Bergen.
Waar normaal gesproken een goede start het vertrouwen vergroot, moest Evert zichzelf en het publiek ervan overtuigen dat er nog iets te redden viel. Het was een spannende wending die ervoor zorgde dat de sfeer in de studio volledig omsloeg: van uitgelaten naar gespannen.
Een wonderbaarlijke comeback
Gelukkig voor Evert bleek zijn veerkracht groot. Terwijl de spanning voelbaar toenam, wist hij in de daaropvolgende ronden koffers met lage bedragen te openen. Daarmee herstelde hij langzaam het vertrouwen van de bank én van zichzelf.
De bedragen die hem door de bank werden geboden, bleven stijgen. Uiteindelijk besloot Evert om het bod van 188.000 euro te accepteren. Een verstandige zet, zo bleek, want in zijn eigen koffer zat een aanzienlijk lager bedrag. Daarmee verzekerde hij zich van een prachtig geldbedrag én – naar alle waarschijnlijkheid – de reis waar zijn vrouw al zo lang van droomde.
Vergelijking met de week ervoor
Voor wie de afleveringen op de voet volgt, viel ook op dat het niet de eerste keer was dat een finalist met een flink bedrag naar huis ging. In de aflevering van de week ervoor vertrok de winnaar met 165.000 euro. Wederom een stevige prijs, zeker gezien de korte duur van het spel.
Het bevestigt wat veel kijkers al weten: ondanks de risico’s van het kofferspel, zijn de bedragen die in Miljoenenjacht te winnen zijn indrukwekkend. Met een beetje geluk én lef kunnen deelnemers in een kwartier tijd hun leven financieel flink verrijken.
Thuiswinnaars onder de loep
Zoals altijd was ook Winston Gerschtanowitz weer op pad om bij de thuiswinnaar van de avond langs te gaan. Deze keer belandde hij bij Arno en zijn vrouw, die live verrast werden met een prijs. Althans, verrast… het leek erop dat de verrassing enigszins was afgezwakt.
De aflevering van de week ervoor had al voor wat ophef gezorgd. Toen vertelde de vrouw van de toenmalige thuiswinnaar dat ze vooraf een vreemd telefoontje had gekregen met de vraag of ze die avond thuis zouden zijn. Winston probeerde het weg te lachen met: “Dat was vast verkeerd verbonden haha!” Maar voor de oplettende kijker was het duidelijk: de spontane verrassingsmomenten zijn misschien toch minder spontaan dan gedacht.
Ook deze week leek het bezoek aan de thuiswinnaar enigszins ongemakkelijk. Arno en zijn vrouw waren namelijk voetbal aan het kijken – Oranje speelde die avond – en hadden ogenschijnlijk geen flauw benul dat er iemand van Miljoenenjacht zou langskomen.
Toen Winston vroeg of ze het programma überhaupt keken, volgde er een aarzelend: “Uh jaaa!”, dat weinig overtuigend klonk. Bovendien wisten ze niet wat er ging gebeuren toen hen een blanco cheque werd overhandigd. Het spontane moment voelde daardoor net iets minder geloofwaardig.
Kritiek op kleding van thuiswinnaars
Op sociale media merkten kijkers nog iets op: de thuiswinnaars lijken opvallend vaak schaars gekleed te zijn. Of het nu een badjas is, een pyjama of gewoon huiselijke kleding – het komt veelvuldig voor. En dat roept vragen op, zeker gezien het feit dat thuiswinnaars dus mogelijk al vooraf weten dat er bezoek komt.
Hoewel iedereen natuurlijk zelf mag weten wat hij of zij draagt in eigen huis, vinden veel kijkers het opvallend. Sommigen suggereren zelfs dat het onderdeel is van een ‘in scène gezet’ beeld van huiselijkheid. Hoe dan ook, het levert genoeg stof voor discussie op onder de kijkers.
Reacties op social media: humor en verbazing
Zoals gebruikelijk lieten kijkers op X (voorheen Twitter) zich niet onbetuigd. Er werd volop gereageerd op zowel Evert als de thuiswinnaars. Vooral het ongemakkelijke moment bij Arno en zijn vrouw werd breed uitgemeten.
Een greep uit de reacties:
- “Thuiswinnaars altijd in badjas, dat kan toch geen toeval zijn?”
- “Zeg nou zelf, wie kijkt er nou voetbal en zegt dan ‘oh ja, Miljoenenjacht kijken we ook’?”
- “Evert verdient die 188.000 euro gewoon. Wat een baas!”
Het laat zien dat Miljoenenjacht niet alleen een spelprogramma is, maar ook volop gespreksstof biedt voor de zondagavond.
Hoeveel hou je netto over van je prijs?
Een vraag die vaak opkomt bij het zien van de hoge bedragen, is: wat blijft er eigenlijk over na belastingen? In 2025 ligt het tarief voor kansspelbelasting op 34,2 procent. Dat betekent dat je theoretisch gezien ongeveer een derde van je gewonnen bedrag moet afstaan aan de Belastingdienst.
Maar bij Miljoenenjacht is dit anders geregeld. De Postcode Loterij betaalt de kansspelbelasting voor de winnaar. Het bedrag dat op het scherm verschijnt – bijvoorbeeld de 188.000 euro van Evert – is dus het netto bedrag dat daadwerkelijk op de rekening van de winnaar wordt gestort. Een aangename verrassing voor veel kijkers én deelnemers.
Een show die blijft boeien
Aflevering na aflevering weet Postcode Loterij: Miljoenenjacht miljoenen kijkers aan zich te binden. De combinatie van spanning, hoge bedragen, verrassingsbezoeken en menselijke verhalen zorgt ervoor dat het programma al jaren een vaste waarde is op de zondagavond.
De aflevering met Evert zal nog lang in het geheugen blijven. Zijn spannende start, sterke comeback en uiteindelijke overwinning maakten van hem een publiekslieveling. Tegelijkertijd geven de gebeurtenissen rondom de thuiswinnaars stof tot nadenken – over de echtheid van verrassing, en de dunne lijn tussen spontaniteit en regie.
Eén ding is zeker: wie zondagavond kijkt, krijgt altijd waar voor zijn tijd.
📺 Postcode Loterij: Miljoenenjacht is elke zondag om 20.00 uur te zien op SBS6. Felicitaties aan Evert en de thuiswinnaars!
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.