Algemeen
Carré weigert Dries Roelvink op hun podium: ´Ze hebben me in de wachtkamer gezet!´
Dries Roelvink, de populaire Amsterdamse volkszanger, heeft een lang gekoesterde droom: opnieuw optreden in het iconische theater Carré. Het theater, dat bekendstaat als één van de meest prestigieuze podia van Nederland, heeft in het verleden al veel grote artiesten verwelkomd. Dries Roelvink had de eer om er in 1996 op te treden, en dat optreden staat voor hem nog steeds als een hoogtepunt in zijn carrière. Maar nu, bijna drie decennia later, lijkt het erop dat de droom van een tweede optreden in Carré steeds verder van hem afkomt. De zanger heeft inmiddels meerdere keren geprobeerd om een nieuw concert te plannen, maar zijn pogingen worden zonder succes beantwoord.
Een Eervolle Ervaring
Dries Roelvink heeft altijd warme herinneringen aan zijn eerste optreden in Carré. Hij vertelt in Privé dat hij het gevoel had dat de grootheid van de Nederlandse showbizz daar te voelen was. “Aan Carré bewaar ik mijn mooiste herinneringen omdat daar alle groten uit de Nederlandse showbizz hebben opgetreden, en dat voel je niet alleen in de kleedkamer, maar ook op het toneel,” aldus de volkszanger. Het was voor hem dan ook een droom om daar ooit te mogen staan. Maar nu is de zanger al enige tijd bezig om een nieuw optreden te plannen, en tot zijn frustratie blijft het antwoord van Carré uit.
De Hopen op Antwoord
Dries heeft zijn management al gevraagd om een tweede optreden in Carré te regelen, en hoewel hij enthousiast is over de plannen, heeft hij nog steeds geen concrete datum gekregen. “Ik heb al plannen voor een volgend concert in Carré. Als het aan mij lag, had ik de affiches al laten drukken, maar ik heb van de directie nog geen datum doorgekregen waarop ik met mijn orkest welkom ben,” zegt hij in het interview. Dit gebrek aan communicatie heeft Roelvink behoorlijk frustrerend gevonden, vooral omdat hij zich goed bewust is van de mogelijkheden van dit prestigieuze podium.
Stilte van Carré
Dit is niet de eerste keer dat Dries zich onbegrepen voelt door Carré. Al in 2019 uitte de zanger zijn ongenoegen in De Telegraaf, waar hij klaagde dat hij geen reactie kreeg op zijn eerdere verzoeken om daar op te treden. “Ik heb een officiële aanvraag ingediend om er op te treden, maar heb nog niets van Carré vernomen. Ik wacht op het verlossende telefoontje,” zei hij destijds. Nu, zes jaar later, lijkt de situatie niet veranderd. Het lijkt wel alsof Dries in een soort wachtkamer is gezet, zonder enige vooruitgang of antwoord van de theaterdirectie. Ondanks het feit dat hij zich als artiest met een rijke carrière en veel ervaring zelf geschikt acht voor het podium van Carré, blijft de reactie uit.
Onbegrepen of Gewoon Te Volk?
Dries Roelvink is een van de meest bekende volkse artiesten van Nederland, en heeft door de jaren heen een grote schare fans opgebouwd. De zanger staat bekend om zijn oprechte en toegankelijke karakter, en dat spreekt de Nederlandse bevolking aan. Toch lijkt het alsof zijn genre en stijl niet helemaal passen bij het chiquere imago van Carré. Misschien is dit wel de reden waarom de directie van Carré geen interesse toont in de zanger voor een tweede optreden. Volgens sommige mensen in de muziekindustrie zijn er steeds meer volkse artiesten die proberen door te breken in de meer high-end theaters van Nederland, maar het lijkt er vaak op dat het publiek in deze theaters liever een ander soort show ziet, een die misschien meer in lijn is met de klassieke of populaire cultuur die typisch geassocieerd wordt met Carré.
Hoopt Dries Nog Steeds?
Desondanks blijft Dries Roelvink positief en hoopvol. Hij heeft geen intentie om de moed op te geven, ondanks de stilte van Carré. “Mijn manager Frank Wisse heeft vier maanden geleden gevraagd wanneer een concert mogelijk is. Ik heb geen idee waarom antwoord tot op heden is uitgebleven,” zegt hij in zijn interview met Privé. Het lijkt er dan ook op dat Dries vastbesloten is om ooit weer op dat iconische podium te staan, ook al is dat misschien niet in de nabije toekomst. De vraag blijft echter of de directie van Carré ooit zal inzien wat Dries voor het theater zou kunnen betekenen.
Conclusie
Het lijkt erop dat Dries Roelvink nog steeds in de wachtkamer zit wat betreft zijn tweede optreden in Carré. De frustratie groeit, maar de zanger heeft de moed nog niet opgegeven.
Hij blijft hopen dat er een keer een reactie komt van het theater, ondanks dat er steeds meer bewijs lijkt te zijn dat zijn muziekstijl mogelijk niet helemaal aansluit bij wat Carré wil vertegenwoordigen. Maar wie weet, misschien zal Dries ooit weer die iconische microfoon oppakken in het theater van de grote sterren en een onvergetelijk optreden geven. Tot dan moet hij zich tevredenstellen met zijn fanbase en de wens dat zijn droom ooit werkelijkheid zal worden.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.