Algemeen
Pieter Omtzigt opnieuw compleet ingestort: ´Lange huilbui na heftig weerwoord in Bar Laat´
Pieter Omtzigt kreeg dinsdagavond aan de talkshowtafel van Bar Laat flinke tegenwind vanwege zijn standpunt tegen het Europese defensieplan van 800 miljard euro. Onder anderen journalist Stefan de Vries en CDA’er Derk Boswijk gingen hard tegen hem in.
Volgens Vandaag Inside-boegbeeld Johan Derksen zal Omtzigt het niet makkelijk hebben gehad. ,,Een héle lange huilbui.”
Fel debat aan tafel
Omtzigt stemde tegen het megabudget voor de Europese defensie, omdat hij het niet eens is met de precieze financieringsregels. Zijn opstelling stuitte op veel kritiek, ook bij Bar Laat.
Derk Boswijk, buitenlandwoordvoerder van het CDA, sneerde: ,,We leven op een scharnierpunt in de geschiedenis. We hebben niet de luxe om te gaan zitten boekhouden.”
Boswijk trok de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog: ,,Net voor het uitbreken daarvan was het begrotingstekort van de VS 39 procent, vijf jaar later 120 procent.
Gelukkig werden de VS niet geleid door boekhouders, maar door mensen die beseften welke waarden op het spel stonden.”
‘Een blanco cheque uitschrijven is onverantwoord’
Omtzigt verdedigde zich fel en benadrukte dat financiële verantwoordelijkheid cruciaal blijft: ,,In de mist varen is geen reden om een blanco cheque uit te schrijven. Dit plan wordt grotendeels met leningen gefinancierd. Je kunt niet elk jaar lenen voor je boodschappen.”
Dat argument maakte weinig indruk op journalist Stefan de Vries. Hij kwam met een pittige metafoor: ,,Er staat een stadswijk in de fik, bijvoorbeeld de binnenstad van Arnhem.
De gemeenteraad stemt over het sturen van de brandweer, maar meneer Omtzigt en trawanten stemmen tegen. Niet omdat ze tegen blussen zijn, maar omdat ze fundamenteel tegen rode brandweerauto’s zijn.”
Volgens De Vries leidt die houding tot rampen: ,,De hele stad brandt af en meneer Omtzigt kan dan zeggen: ‘Die rode brandweerauto’s zijn er niet gekomen dankzij mij!’ Maar in mijn ogen ben je dan geen politicus, maar een pyromaan.”
‘Héle lange huilbui’
Bij Vandaag Inside konden ze hun lol niet op over de aanval op Omtzigt. Wilfred Genee noemde de metafoor van De Vries ,,goede teksten”, terwijl tafelgast Albert Verlinde instemmend knikte.
Johan Derksen sneerde vals: ,,Ik denk dat Omtzigt daarna een héle lange huilbui heeft gehad.” Wilfred lachend: ,,Ja, dat denk ik ook!”
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.