Algemeen
Zus Dieuwertje Blok emotioneel over de laatste momenten van de presentatrice: ´Wilden samen oud worden´
De zus van de geliefde presentatrice Dieuwertje Blok, Tessel, heeft in het NPO Radio 1-programma Wat blijft op een openhartige manier gesproken over de laatste momenten van haar zus. Afgelopen week werd het verdrietige nieuws bekend dat Dieuwertje Blok is overleden, en Tessel deelde haar herinneringen aan de strijd en het afscheid van ‘mijn Dieuw’.

Strijdbaar tot het laatste moment
Tessel vertelde dat Dieuwertje tot het laatste moment strijdbaar was. “Strijdbaar tot het moment dat ze zei: ‘Jongens, het is mooi geweest, laten we op een mooie en lieve manier nu afscheid nemen.’

Ze was klaar en wilde rustig en zachtjes wegslijden.” Dieuwertje had duidelijk haar keuze gemaakt over haar eigen overlijden. Ze had geen angst voor de dood en besloot de laatste momenten in volledige rust te beleven, zonder vechten tegen het onvermijdelijke.

De laatste maaltijd
In haar laatste uren, deelde Tessel, had Dieuwertje nog ‘een hapje hachee met rode kool en aardappeltjes’ genuttigd. Dit was een symbolisch moment van haar wens om op een vredige manier afscheid te nemen van het leven. Tessel zei dat haar zus haar overlijden helemaal zelf had geregeld.

“Ze vond het niet erg om dood te gaan, het was wel vroeg, maar dat was het nu eenmaal,” aldus Tessel. Dieuwertje had altijd een ‘realistische’ kijk op het leven en de dood.

Geen verdriet voor haarzelf
Hoewel er veel verdriet was voor de mensen die Dieuwertje achterliet, was dit niet het geval voor Dieuwertje zelf. Tessel zei: “Het verdriet bij haar was voor ons, voor de mensen die ze achter zou laten, voor haar man, haar kinderen en d’r zusjes, maar helemaal niet voor zichzelf.”

Dieuwertje was dankbaar voor het mooie leven dat ze had gehad. “Ik heb 67 jaar een ongelooflijk mooi en rijk leven gehad,” zei Dieuwertje, waarin ze haar leven waardeerde, inclusief haar uiterlijk, dat even een ‘knauwtje’ had gekregen, maar waar ze een nieuwe neus had gekregen.

Herinneringen aan het ouderlijk huis
Het gesprek met Tessel werd opgenomen in het ouderlijk huis van Dieuwertje, Tessel en hun oudere zus Francien in Nederhorst den Berg. Dit huis had altijd een speciale plek in Dieuwertje’s leven gehad. “Mijn ouders hebben hier allebei tot hun dood gewoond en waren veel ouder dan Dieuw. Dit was altijd haar thuis, zeker in de zomer, waar ze veel tijd doorbracht met suppen en varen,” zei Tessel. Dit huis was dus altijd een belangrijke plek voor Dieuwertje en haar familie.

Plannen om samen oud te worden
Tessel deelde ook een emotionele herinnering aan de plannen die ze met haar zussen hadden. Ze hadden altijd het idee gehad om samen oud te worden in het ouderlijk huis in Nederhorst den Berg. Tessel: “Met het idee dat het in de reden lag, hoewel niemand dat wenste, dat Dieuws man (Peter de Bie, red.) waarschijnlijk wel eerder zou overlijden dan Dieuw. Het plan was dat zij daarna hierheen zou komen en wij samen hier oud zouden worden. Nou, dat is dus niet gelukt.”

Dieuwertje Blok’s overlijden heeft een enorme leegte achtergelaten bij haar familie, vrienden en het publiek, maar haar strijdbare houding en de wijze waarop ze haar leven en de dood tegemoet trad, zullen herinnerd worden door de mensen die haar het dierbaarst waren.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht

Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.

Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.

Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.

Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.

Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.