Algemeen
Duncan Laurence doet nieuwe heftige onthulling over The Voice: ´Nog niet gebeld´
Duncan Laurence wil dolgraag plaatsnemen in de rode stoel van The Voice of Holland, maar RTL lijkt hem compleet te negeren. Hoewel zijn naam rondgaat als mogelijke nieuwe coach, heeft hij nog steeds geen belletje gekregen. En misschien is dat maar beter ook.
Duncan: ‘Ik wil het supergraag!’
In een Skype-interview met RTL Boulevard laat Duncan weten dat hij meer dan beschikbaar is. “Ik zou het supergraag willen, maar ze hebben nog niet gebeld,” bekent hij.
Hij hoopt nog steeds op goed nieuws. “Volgens mij zijn ze nog hartstikke hard in conclaaf daarzo in het gebouw van RTL. Ze hebben m’n telefoonnummer, dus ze kunnen me altijd bellen. Dag en nacht. Ik sta wel op hier in LA. Dat maakt niet uit.” Zijn enthousiasme grenst aan het wanhopige, en tv-kenners vragen zich af of hij überhaupt geschikt is.
Waarom Duncan géén coach moet worden
Het grote probleem? Duncan heeft zichzelf al bewezen als een rampzalige mentor. Zijn begeleiding van Mia & Dion tijdens het Songfestival was een fiasco en heeft Nederland internationaal voor schut gezet. Moet je zo iemand dan een plek geven in The Voice, een programma dat al een reputatieprobleem heeft?
Tv-expert Rob Goossens vindt van niet. “Ik zou zeggen: die laatste stoel níet Duncan Laurence en voor de rest maakt het niet zoveel uit.”
Suzan & Freek: een veiligere keuze?
Een andere naam die rondgaat is die van het zoetsappige zangduo Suzan & Freek. Zij passen qua uitstraling perfect in het veilige, ‘onbesmette’ profiel dat RTL nodig heeft na de schandalen rond The Voice.
Freek laat weten: “We zijn niet benaderd. Nou ja, wie weet. Als ze luisteren: je kan altijd bellen. Als er een programma is wat we leuk vonden, dan was het The Voice wel, omdat het over muziek gaat.”
Wie presenteert naast Chantal?
Naast de coaches is ook de presentatie nog een groot vraagteken. Met de ziekte van Martijn Krabbé moet RTL op zoek naar een nieuwe co-host voor Chantal Janzen.
Carlo Boszhard lijkt zichzelf subtiel aan te bieden, maar houdt de schijn op: “Ik denk dat Chantal dat heel goed kan doen, dus nee, nee, nee, ik denk niet dat The Voice… Ik heb al zoveel programma’s.” Jim Bakkum ziet het ook wel zitten, maar twijfelt of hij twee talentenjachten tegelijk kan presenteren. “Als The Voice niet in hetzelfde seizoen zou vallen als The Headliner, dan zou ik het heel erg leuk vinden.”
Beau van Erven Dorens gooit tot slot nog een andere optie op tafel: “Ik ben altijd heel erg fan van Ruben en Ruben en Chantal lijkt mij de ideale combinatie.”
Komt het telefoontje nog?
Duncan blijft hoopvol wachten op een telefoontje, maar de kans lijkt klein. Misschien moet hij accepteren dat zijn mentor-kwaliteiten niet genoeg zijn en zich richten op zijn eigen muziek. Want één ding is duidelijk: RTL lijkt hem voorlopig niet nodig te hebben.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.