Algemeen
Rechterhand van Matthijs van Nieuwkerk klapt uit de school: ´Hij wilde me voor de rechter slepen´
Na jaren van stilte heeft voormalig De Wereld Draait Door-hoofdredacteur Dieuwke Wynia besloten om haar ervaringen in de televisiewereld te delen. Op haar eigen blog schrijft ze over de machtsverhoudingen binnen de media, haar tijd bij DWDD en de woede-uitbarstingen van bekende presentatoren. Vooral de invloed van Matthijs van Nieuwkerk en Karel van de Graaf komen uitgebreid aan bod.
Begin van een tv-carrière
Dieuwke Wynia begon haar carrière in de mediawereld in 1996 bij een productiebedrijf in Naarden-Vesting. Daar kwam ze onder andere in aanraking met Peter R. de Vries, die er zijn programma monteerde. Een jaar later werd ze door Karel van de Graaf benaderd om junior redacteur te worden bij zijn AVRO-talkshow. Wat begon als een veelbelovende kans, veranderde al snel in een harde kennismaking met de realiteit achter de schermen van de televisiewereld.
Tijdens een beoordelingsgesprek kreeg Dieuwke een onverwachte uitnodiging. Karel van de Graaf nodigde haar uit bij hem thuis, maar nam haar uiteindelijk mee in een klein vliegtuig boven de Veluwe. Tijdens de vlucht vroeg hij haar om ‘de knuppel vast te houden’, een opmerking die ze als overduidelijk dubbelzinnig ervoer. Hoewel ze zich professioneel probeerde te houden, was dit haar eerste confrontatie met de macht die sommige presentatoren denken te hebben over hun medewerkers.
Woedeaanvallen en intimidatie
Ondanks haar positieve beoordeling kreeg Dieuwke slechts een contractverlenging van enkele maanden. Ze besloot te solliciteren bij een andere functie binnen de AVRO, wat niet in goede aarde viel bij Van de Graaf. “Hij sloeg met zijn vuist op tafel en dreigde me voor de rechter te slepen,” schrijft ze. Toen ze hulp zocht bij de leiding van de AVRO, kreeg ze een harde boodschap: excuses aanbieden of ontslag riskeren. Dit was volgens haar het eerste moment waarop ze besefte dat in de televisiewereld de macht en het ego van een presentator vaak belangrijker zijn dan het welzijn van medewerkers.
De kwestie Matthijs van Nieuwkerk
Hoewel Dieuwke Wynia jarenlang hoofdredacteur was bij DWDD, bleef ze na de ophef rondom Matthijs van Nieuwkerk opvallend stil. Er verschenen berichten over woede-uitbarstingen en wangedrag achter de schermen van het populaire programma. Van Nieuwkerk zou zich hebben schuldig gemaakt aan verbaal en fysiek geweld tegenover medewerkers. BNNVARA bevestigde dat er meldingen waren binnengekomen, maar de presentator zelf ontkende de beschuldigingen.
Nu lijkt Wynia alsnog haar kant van het verhaal te willen vertellen. “Er is veel over mij gezegd en geschreven, maar míjn verhaal ontbrak,” schrijft ze in haar blog Je mist meer dan je ziet. Of ze daadwerkelijk onthullingen zal doen over wat er zich bij DWDD heeft afgespeeld, blijft vooralsnog onduidelijk.
Een patroon in de tv-wereld
Wat Wynia’s ervaringen laten zien, is dat er in de televisiewereld een patroon bestaat waarbij machtige presentatoren en omroepbazen medewerkers onder druk zetten. Ze beschrijft hoe ze vaker met dit soort situaties te maken kreeg en hoe vrouwelijke medewerkers extra kwetsbaar zijn. Volgens haar is de machtscultuur binnen de mediawereld nog steeds een probleem.
Toekomst van Van Nieuwkerk
Ondertussen laat Matthijs van Nieuwkerk zich steeds vaker weer in het openbaar zien. Hij gaf recent een interview aan Edwin Evers, waarin hij aangaf niet meer te dromen over een terugkeer op televisie. Ondanks zijn spijtbetuigingen lijkt het erop dat een comeback er voor hem niet in zit.
Of Dieuwke Wynia’s onthullingen nog voor nieuwe ophef zullen zorgen, zal in de komende weken blijken. Haar blog lijkt in ieder geval een platform te worden waar ze haar kant van de zaak uiteenzet.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.