-

Algemeen

John van den Heuvel zwaar onder vuur: ´Geef je fout gewoon toe!´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De beslissing van misdaadjournalist John van den Heuvel om een voorwoord te schrijven in het boek van Joran van der Sloot wordt hem niet in dank afgenomen. Mediacriticus Victor Vlam vindt dat de ophef meer dan terecht is en raadt John aan om publiekelijk toe te geven dat hij een fout heeft gemaakt.

John van den Heuvel

Geld verdienen in de gevangenis

Joran van der Sloot, veroordeeld voor moord, probeert in de Peruaanse gevangenis geld te verdienen met een boek. En wie helpt hem daarbij? John van den Heuvel. Zijn naam prijkt niet alleen op de kaft, maar delen van zijn voorwoord staan ook prominent op de achterkant. Hierdoor lijkt hij bewust bij te dragen aan de verkoop van het boek.

Volgens critici is dit meer dan een journalistieke keuze; het voelt als een vriendendienst voor Joran én voor de uitgeverij waar ook John zijn boeken uitbrengt. Het resultaat? Een flinke deuk in Johns imago.

John van den Heuvel

‘Echt een grote fout’

Victor Vlam laat er in de podcast De Communicado’s geen twijfel over bestaan:
“Dit is écht een grote fout. Soms is ophef meer of minder terecht, maar hier is het volkomen logisch. Zijn naam en reputatie worden gebruikt om legitimiteit aan dit boek te geven.”

John van den Heuvel

Volgens hem is het voorwoord geen kritische analyse, maar juist een subtiele manier om interesse te wekken.
“Hij zegt: ‘Lees zijn eigen nooit eerder vertelde verhaal en oordeel zelf.’ Dat is een duidelijke oproep om het boek te kopen. Daarmee helpt hij een veroordeelde moordenaar om geld te verdienen.”

Hoe kon dit gebeuren?

De mediacriticus denkt dat John vooral loyaal wilde blijven aan zijn uitgever, Ezo Wolf, die ook Joran’s boek uitbrengt. Maar dat maakt de beslissing niet minder problematisch. Co-host Lars Duursma vult aan:
“Dit is gewoon slecht beoordelingsvermogen. Het straalt negatief af op John en voedt de discussie over hoe close misdaadverslaggevers soms zijn met criminelen.”

John van den Heuvel

De enige uitweg: toegeven

Vlam adviseert John om snel zijn fout te erkennen:
“Anders blijft dit hem achtervolgen. Het verpest zijn imago. Zeg gewoon: dit had ik niet moeten doen.”

Voorlopig blijft John echter bij zijn standpunt. Maar of zijn reputatie deze storm zonder schade doorstaat? Dat is nog maar de vraag.

Algemeen

Frans Bauer neemt ontroerende beslissing voor moeder Wies

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Emotionele stap voor Frans Bauer: zijn moeder Wies begint aan een nieuw hoofdstuk

In het leven van Frans Bauer speelt familie altijd een centrale rol. Zijn warme karakter, oprechte optredens en verbondenheid met zijn roots maken hem tot een van de meest geliefde artiesten van Nederland. Achter de schermen voltrekt zich nu een belangrijke verandering in de familie: zijn moeder Wies is verhuisd naar een woonzorgcentrum. Een stap die Frans zichtbaar raakt, maar die ook blijk geeft van zijn liefdevolle toewijding als zoon.

Een weloverwogen beslissing, gedragen door liefde

Frans deelt het nieuws via zijn sociale media, waar hij samen met zijn moeder op de foto staat. De bijbehorende tekst is eenvoudig, maar vol emotie. “Ze is verhuisd naar een nieuwe woning in het Fendertshof in Fijnaart,” schrijft hij. Een zin die veel zegt voor wie de achtergrond kent: Wies Bauer, inmiddels 78 jaar, heeft jarenlang in haar vertrouwde woonwagen gewoond. Die plek stond symbool voor onafhankelijkheid, traditie en familiebanden.

Maar de jaren beginnen te tellen. De dagelijkse zorg werd zwaarder en de noodzaak voor een nieuwe, veilige woonomgeving groeide. Toch was deze stap niet gemakkelijk, voor niemand binnen het gezin. Frans laat in zijn bericht doorschemeren dat de verhuizing een zorgvuldig genomen beslissing was, waarbij vooral het welzijn van zijn moeder centraal stond.

Een warm welkom in Fendertshof

De overstap naar het woonzorgcentrum in Fijnaart werd omringd met warmte. “Ze is er met liefde onthaald,” schrijft Frans. Die woorden spreken boekdelen over hoe de familie dit nieuwe hoofdstuk benadert: niet met verdriet, maar met dankbaarheid. Wies heeft inmiddels haar plekje gevonden en voelt zich naar eigen zeggen “ontzettend gelukkig” in haar nieuwe appartement.

Voor haar kinderen en kleinkinderen is dat een opluchting. Het idee dat ze in goede handen is en omringd wordt door zorg en aandacht, geeft rust. En hoewel het een overgang is van een vertrouwde omgeving naar een nieuwe plek, blijft de essentie hetzelfde: liefde, nabijheid en respect voor wie Wies is.

Een moeder die het hart van de familie blijft

Wies Bauer is meer dan alleen de moeder van een beroemde zanger. Ze is het fundament van het gezin, de vrouw achter de schermen, en de stille kracht die generaties verbindt. In interviews spreekt Frans altijd vol trots en liefde over haar. “Ze blijft het kloppend hart van onze familie,” zegt hij in een eerder gesprek met De Telegraaf.

Tijdens zijn vijftigste verjaardag, een mijlpaal die hij uitgebreid vierde, was het haar aanwezigheid die hem het meest raakte. “Toen ze binnenkwam, voelde ik een brok in mijn keel. Ze was er nog bij. Dat deed me zo veel,” aldus Frans. Het is een moment dat hem niet meer loslaat en dat zijn dankbaarheid voor haar alleen maar versterkt.

De belofte aan zijn vader leeft voort

Wat deze zorg nog intenser maakt, is de belofte die Frans ooit aan zijn vader deed. Toen zijn vader ziek werd, sprak Frans plechtig uit dat hij goed voor zijn moeder zou zorgen. Het is een belofte die hij tot op de dag van vandaag met hart en ziel naleeft. Samen met zijn broer draagt hij die verantwoordelijkheid en doet dat niet uit plichtsgevoel, maar uit liefde.

“Zorgen voor mijn moeder is een manier om verbonden te blijven met mijn vader,” heeft hij daarover gezegd. Die woorden maken duidelijk dat Frans niet alleen een succesvolle artiest is, maar ook een loyale zoon, voor wie familie nooit op de tweede plaats komt.

Emotionele reacties op sociale media

Op de Instagram-post van Frans stromen de reacties binnen. Fans spreken hun steun uit, delen hun eigen ervaringen met ouderenzorg of laten simpelweg een hartje achter. Zoon Christiaan reageert met zes rode harten, terwijl ook Frans jr. laat weten hoezeer hij achter de beslissing staat.

De reacties maken duidelijk dat de situatie herkenbaar is voor velen. In elke familie komt vroeg of laat het moment dat er keuzes gemaakt moeten worden over zorg en woonomgeving. En net als bij de Bauers gaat dat gepaard met emoties, herinneringen en loslaten.

Het leven in een nieuw ritme

Voor Wies betekent de verhuizing het begin van een nieuwe levensfase. Haar appartement biedt comfort en veiligheid, met zorg op afroep en sociale contacten binnen handbereik. Het leven in Fendertshof heeft een ander ritme dan het leven in de woonwagen, maar Frans benadrukt dat de familieband er niet minder om wordt. “We blijven dichtbij haar. Zoals altijd,” schrijft hij.

Het is een geruststellende gedachte voor fans én voor Wies zelf: ook in een nieuwe omgeving blijven liefde en nabijheid bestaan. En misschien nog wel sterker dan voorheen, nu de kwetsbaarheid van het leven zichtbaarder wordt.

Koesteren van momenten

Frans is zich steeds bewuster van hoe waardevol het is om zijn moeder nog bij zich te hebben. “Als je vijftig wordt, realiseer je je des te meer wat het betekent dat je moeder nog in je leven is,” zei hij recent. Die gedachte maakt elke ontmoeting bijzonder, elke knuffel intenser en elk gesprek waardevoller.

Hij probeert bewust stil te staan bij die momenten, want hij weet dat ze niet vanzelfsprekend zijn. “Ik hoop dat ik nog lang van haar mag genieten. Als zij er straks niet meer is, zou ik dat verschrikkelijk vinden,” zei hij eerder. Het zijn woorden die raken, juist omdat ze zo eerlijk zijn.

Een voorbeeld van zorg en verbondenheid

De manier waarop Frans met deze situatie omgaat, is een voorbeeld voor velen. In een tijd waarin het zorgen voor ouders niet altijd vanzelfsprekend is, laat hij zien hoe belangrijk het is om er voor elkaar te zijn. Met warmte, respect en toewijding blijft hij zijn moeder begeleiden, ook nu de omstandigheden veranderen.

En dat doet hij niet voor de bühne, maar oprecht. Frans toont zich als mens, niet alleen als artiest. Iemand die midden in het leven staat, met zijn gezin, zijn herinneringen en zijn verantwoordelijkheden. En dat maakt hem voor velen zo bijzonder.

Lees verder