Rachel Hazes was gisteren aanwezig bij de uitvaart van
artiestenmanager John van Katwijk, een gebeurtenis die veel bekende
Nederlanders samenbracht. Ondanks de vele kritiek en controverse
die haar naam tegenwoordig omringen, blijkt Rachel nog altijd
vrienden te hebben in de BN’er-wereld. Hans Klok, die haar
vergezeld had, sprak lovend over haar: “Ze is een geweldige
vrouw.”
Rachel Hazes aanwezig op bijzondere
uitvaart
De uitvaart van John van Katwijk, een geliefde artiestenmanager,
bracht talloze prominenten samen om hem de laatste eer te bewijzen.
Onder de aanwezigen was ook Rachel Hazes, die vanuit Spanje naar
Nederland was gevlogen speciaal voor deze gelegenheid. De weduwe
van André Hazes Sr. blijft een controversieel figuur, met heftige
reacties uit het publiek op vrijwel elke publieke verschijning.
De avond voor de uitvaart was Rachel al gespot bij De
Vrienden van Amstel Live, waar ze meezong met het nummer
Leef, een lied van haar zoon André Hazes jr. Dat zorgde
voor opgetrokken wenkbrauwen, vooral vanwege de gespannen relatie
tussen moeder en zoon.
Met Hans Klok en Gerard Joling
Rachel arriveerde bij de uitvaart in gezelschap van Hans Klok en
Gerard Joling, met wie ze ook in de zaal zat. Hoewel ze bij eerdere
gelegenheden vaak het middelpunt van de aandacht was, koos Rachel
dit keer voor stilte. Volgens Bart Ettekoven van
Shownieuws liet Rachel zich niet verleiden tot een
interview. “We hebben haar uiteraard geprobeerd wat vragen te
stellen, maar Rachel wilde ons absoluut niet te woord staan,”
vertelde hij.
René Mioch vond dat begrijpelijk. “Een uitvaart is gewoon niet
de plek om iemand aan te spreken. Het is een moment van afscheid,
geen rode loper,” benadrukte hij. Bart beaamde dat en voegde eraan
toe: “Dit is niet het moment om door te blijven vragen. Dat doe je
misschien bij een première, maar niet hier.”
Hans Klok spreekt lovend over Rachel
Hans Klok, die samen met Rachel de uitvaart bijwoonde, was wél
bereid om met de media te praten. Hij sprak warme woorden over haar
en benadrukte hun vriendschap. “Rachel is speciaal voor deze
plechtigheid uit Spanje overgekomen. Dat zegt iets over haar
betrokkenheid,” zei hij.
Volgens Hans heeft Rachel nog steeds een bijzondere band met de
mensen om haar heen. “Ze is een geweldige vrouw, een echte
onderneemster, en ik vond het superfijn dat ze er was. Ja, wij zijn
close.”
Hans vertelde dat hij na de uitvaart met Rachel ging dineren.
Zijn woorden zorgden voor gemengde reacties, vooral gezien de
controverse rondom Rachel’s relatie met haar zoon André.
Complexe familiebanden
Toen Hans gevraagd werd naar de problemen tussen Rachel en
André, gaf hij een diplomatiek antwoord. “Ik hoop dat het allemaal
een keer goedkomt. Het is een bloedband, en uiteindelijk denk ik
dat dat sterker is dan alles. Maar er is ook de koude kant, en dat
kan soms dingen ingewikkelder maken.”
De term ‘koude kant’ wekte enige verbazing bij René Mioch. “Hoor
ik dat nou goed? Zegt hij dat de kinderen de koude kant zijn?”
vroeg René. Bart Ettekoven verduidelijkte dat Hans waarschijnlijk
bedoelde dat de partners van de kinderen mogelijk een rol spelen in
het conflict. “We weten dat Monique Westenberg, de ex van André
jr., vanaf het begin een problematische relatie had met Rachel,”
legde Bart uit.
Bart voegde er een persoonlijke noot aan toe: “Soms is het beter
om iemand uit je leven te bannen als de relatie te veel pijn doet.
Ik weet niet of ik nog hoop dat het tussen André en Rachel
goedkomt. Voor sommige mensen is afstand nemen gezonder.”
Publieke reacties op Rachel’s gedrag
Rachel’s aanwezigheid bij de uitvaart en haar eerdere optreden
bij De Vrienden van Amstel Live zorgden wederom voor
kritiek. Veel mensen vinden het opvallend dat Rachel zich op deze
manier profileert, terwijl haar relatie met André jr. onder enorme
druk staat. Haar meezingen met Leef werd door sommigen als
provocerend ervaren, gezien de context van hun
familieproblemen.
Een bewogen afscheid
Ondanks de controverse rondom Rachel, draaide de uitvaart
uiteindelijk om het afscheid van John van Katwijk. De
artiestenmanager was een gerespecteerde figuur in de
entertainmentindustrie, en de grote opkomst onderstreepte zijn
impact op het vakgebied.
Voor Rachel Hazes blijft de publieke opinie verdeeld. Waar
sommigen haar acties veroordelen, zien anderen haar nog steeds als
een sterke vrouw die ondanks alle tegenwind overeind blijft. Hans
Klok’s woorden geven in ieder geval aan dat ze niet alleen staat:
“Rachel is een geweldige vrouw, en ik ben blij dat ze erbij
was.”
De vraag blijft of de breuk tussen Rachel en André ooit zal
helen. Zoals Hans het formuleerde: “Het is een bloedband.
Uiteindelijk komt het goed, hoop ik.” Maar of die hoop realistisch
is, valt nog te bezien.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van
gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van
Mufasa, een
volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend
circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd.
Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in
vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn
redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s
transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle
laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die
dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een
vrachtwagen
Mufasa werd als jonge
bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in
een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit
reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder
bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en
zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een
attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor
Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd
vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en
telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging.
Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte,
groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus
kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij
dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed.
Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde
destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen.
Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin
een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze
aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met
doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep
niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst
juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale
autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het
dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond:
Mufasa werd uiteindelijk
bevrijd.
De eerste stappen in
vrijheid
Wat daarna volgde, was even
ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een
opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en
– vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd
gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met
de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en
kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia
hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in
vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook
een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn
waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals
het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa
overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn
laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk
aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras,
schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem
jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd
was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de
jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe
thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in
rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of
exploitatie.
De bredere boodschap: dieren
horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt
niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook
omdat het een symbool is
voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder
soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en
soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden,
vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht
te nemen.
Veel van deze dieren worden
al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde
hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte
om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden
ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch
verzorgd.
Mufasa’s redding heeft
bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij
campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels
wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen
verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered
werd.
Kleine stappen, grote
impact
De impact van Mufasa’s
verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren
bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in
beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot
onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een
bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van
tralies.
Dierenorganisaties gebruiken
zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet
loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan
het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder
reiken.
Waarom dit verhaal blijft
raken
Wat Mufasa’s verhaal zo
krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en
waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan
zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken
mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we
als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren
omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar
onrecht.
Zijn verhaal roept
belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren?
Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes
kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel
dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een
oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen
aan een wereld met meer respect voor dieren:
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen
voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
Bezoek geen circussen of shows waarin
dieren worden gebruikt voor entertainment.
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om
bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
Leer kinderen over dierenwelzijn en het
belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.
Conclusie: vrijheid is geen luxe, maar een recht
Het leven van Mufasa laat ons
zien dat het nooit te
laat is om goed te doen. Na twintig jaar gevangenschap
kreeg hij uiteindelijk wat elk dier verdient: vrijheid, rust en een
natuurlijke omgeving. Zijn eerste stappen in het gras, zijn blik
omhoog naar de lucht, zijn zachte sprongen door de bladeren — het
zijn beelden die blijven hangen.
Mufasa is inmiddels niet meer
onder ons, maar zijn verhaal leeft voort. Als herinnering, als les
en vooral als inspiratie
om dieren een stem te geven. Want geen enkel dier zou ooit
in een kooi mogen leven, enkel voor menselijk plezier.