-

Algemeen

Mediakenner Victor Vlam haalt uit naar Martijn Krabbé

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Vorige week schokte Martijn Krabbé Nederland met het nieuws dat hij ongeneeslijk z!ek is. De geliefde presentator, bekend van talloze televisieprogramma’s, maakte op sociale media bekend dat hij longk*nker heeft met uitzaaiingen in de hersenen. Hoewel de aankondiging veel steun en sympathie opleverde, zorgden recente opmerkingen van mediakenner Victor Vlam over de oorzaak van Krabbé’s z!ekte voor felle reacties.


De onthulling van Martijn Krabbé

In een emotionele post op zijn socialemediakanalen deelde Krabbé openhartig de details van zijn z!ekte. “Ik heb longk*nker op rechts met een uitzaaiing in de hersenhelft op links. In het laatste stadium en zonder kans op genezing. Zo, dan is dat maar gezegd,” schreef hij.

Het nieuws sloeg in als een bom. Krabbé, die bekendstaat als een van de meest geliefde BN’ers, kreeg massale steun van fans, collega’s en vrienden. Zijn openheid over zijn z!ekte werd door velen bewonderd.


Controverse rond Victor Vlam

Mediakenner Victor Vlam zorgde in zijn podcast voor ophef met zijn opmerkingen over de oorzaak van Krabbé’s z!ekte. “Toen ik hoorde dat hij longk*nker had, schoot bij mij een vraag te binnen waarvan ik denk dat die bij iedereen te binnen schoot: heeft hij ger00kt?” zei Vlam.

Hoewel Krabbé in zijn aankondiging aangaf al vijftien jaar niet meer te r0ken, bleef Vlam doorgaan. “Mensen willen het weten omdat ze bij zichzelf willen denken: het is zijn eigen schuld. Als jij niet r00kt, dan hoef jij je daar niet bang voor te maken,” voegde hij toe.

Vlam benadrukte dat zijn opmerkingen voortkwamen uit nieuwsgierigheid en niet bedoeld waren als beschuldiging. Toch sloegen zijn woorden bij velen in het verkeerde keelgat.


Woede en verontwaardiging

Bij het programma Vandaag Inside werd de opmerking van Vlam uitgebreid besproken. Albert Verlinde, die René van der Gijp verving, uitte felle kritiek. “Hoe durf je zoiets te suggereren? Hoe haal je het in je stomme kop om zoiets te zeggen?” zei Verlinde verontwaardigd.

Ook Johan Derksen noemde de opmerkingen “ongepast” en vond dat ze volledig respectloos waren tegenover iemand in Krabbé’s situatie. “Dit zijn dingen die je gewoon niet zegt. Het voegt niets toe en het is pijnlijk voor Martijn en zijn familie.”


Het dilemma rond r00kgedrag

Vlam’s opmerkingen raken aan een bredere discussie over de rol van persoonlijke keuzes bij z!ekten zoals longk*nker. Veel mensen associëren longk*nker met r0ken, wat vaak leidt tot een impliciete zoektocht naar schuld. Dit kan echter bijzonder kwetsend zijn, vooral voor terminale patiënten.

“Het is natuurlijk heel vervelend om een terminale patiënt eigenlijk te verwijten: zie je, je had gewoon niet moeten r0ken,” gaf Vlam toe. Maar zijn poging om het onderwerp bespreekbaar te maken, werd door veel mensen als ongevoelig ervaren.

Krabbé zelf gaf aan dat hij al vijftien jaar gestopt is met r0ken. Het is algemeen bekend dat r0ken een van de grootste risicofactoren is voor longk*nker, maar de z!ekte kan ook andere oorzaken hebben, zoals genetische aanleg of blootstelling aan schadelijke stoffen.


Massale steun voor Martijn Krabbé

Ondanks de ophef blijven de reacties op Krabbé’s onthulling overwegend positief. Duizenden fans en collega’s hebben hun steun betuigd via sociale media. “Alle liefde voor jou en je familie. We denken aan je,” schreef een volger.

Krabbé gaf eerder al aan dat de liefde en steun die hij ontvangt, hem kracht geven om positief te blijven. “Geloof me: op deze manier hou ik het nog jaren vol!” schreef hij in een eerder bericht.


Een les in empathie

De controverse rond Vlam’s opmerkingen laat zien hoe belangrijk empathie is bij het bespreken van gevoelige onderwerpen zoals terminale z!ektes. Terwijl de zoektocht naar antwoorden begrijpelijk kan zijn, moet dit nooit ten koste gaan van het respect voor de persoon die vecht tegen een levensbedreigende z!ekte.

Krabbé’s situatie herinnert ons eraan dat z!ekte niet altijd een eenvoudige oorzaak heeft en dat steun en medeleven in zulke momenten het allerbelangrijkste zijn.


Martijn blijft vechten

Ondanks zijn z!ekte blijft Krabbé betrokken bij zijn werk. Onlangs sprak hij de voice-over in voor een nieuw seizoen van Kopen Zonder Kijken. Deze toewijding toont zijn kracht en vastberadenheid om door te gaan, ook in moeilijke tijden.

De komende maanden zullen zwaar zijn voor Krabbé en zijn familie, maar de massale steun die hij ontvangt, biedt hopelijk wat verlichting. Zijn openheid en veerkracht blijven een bron van inspiratie voor velen.

Algemeen

Moeder ziet dat haar zoon wil vechten op festival en laat direct zien wie de baas is

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wat begon als een gewone zomerse festivaldag met muziek, zon en een bruisende menigte, kreeg plotseling een totaal andere wending. Niet op het podium, maar ín het publiek vond een moment plaats dat op social media al snel de ronde deed. Een jongeman, duidelijk in de ban van zijn eigen bravoure, dacht even de baas te zijn in de moshpit — tot zijn moeder verscheen.

Moshpit-alfamannetje

De jongen, ergens in de late puberteit, liet zich behoorlijk gelden. Hij schreeuwde, duwde om zich heen en liep met opgeblazen borstkas door de menigte alsof hij persoonlijk verantwoordelijk was voor de chaos op het veld. Festivalgangers keken lachend toe — tot het omsloeg. De sfeer werd grimmig, en het geduw begon over de grens te gaan.

En toen kwam zíj…

Uit het niets verscheen een vrouw met slippers, een praktische handtas en een blik waar niemand tegenop kon. Zonder te twijfelen bewoog ze zich vastberaden door de mensenmassa. Geen beveiliger, geen organisator: dit was zijn moeder. De gezichten rondom sloegen om van vermaak naar pure verbazing. Wat ging hier gebeuren?

Een moederlijk optreden met impact

In een handbeweging had ze haar zoon bij zijn shirtkraag te pakken. Wat volgde was geen geschreeuw, maar een messcherpe preek die de hele menigte tot zwijgen bracht. Haar stem sneed door het geluid van de muziek heen, haar woorden troffen doel. Iedereen kon het horen, en niemand durfde in te grijpen. De festivalgangers? Die hielden hun adem in.

De grote leider, in een keer klein

De jongen probeerde zich nog even groot te houden — handen in zijn zak, nonchalante blik — maar het was te laat. De kracht van moeders gezag verpulverde zijn hele houding. Wat begon als stoer machogedrag eindigde in een nederige, stille aftocht. Zijn slippers-loze moeder wees de weg terug: naar huis. Geen discussie.

Respect op het veld

Ironisch genoeg was het haar optreden dat de show stal. Zonder microfoon, zonder lichtshow, zonder beats — maar met maximale impact. Jongens die nog even twijfelden of ze mee zouden springen in de pit, maakten een subtiele stap terug. De toon was gezet. Dit was geen plek voor stoerdoenerij, dit was een herinnering dat zelfs op een festival moeders gezag onaantastbaar blijft.

Eén blik, één beweging, één boodschap

Ze had geen bewakingshesje nodig. Geen headset. Geen walkietalkie. Haar blik was genoeg. In luttele seconden liet ze zien dat gezag niet draait om volume, maar om uitstraling. Om duidelijkheid. Om liefde verpakt in ferme woorden. En om grenzen stellen — zelfs op de beat van een festivalnummer.

Viral moeder, onbekend maar onmiskenbaar

Hoewel haar naam onbekend blijft, gaat ze online al door het leven als de festivalmoeder. De beelden — inmiddels viraal — worden bejubeld. “Geef haar een lintje”, “Deze vrouw is de echte headliner” en “Meer van dit soort moeders graag” zijn slechts enkele van de duizenden reacties.

Geen toegift, geen excuus

Voor haar zoon was het einde van zijn optreden definitief. Geen bisnummer, geen herkansing, geen dansje meer. Hij verdween richting uitgang, onder begeleiding van de enige vrouw die hij op dat moment liever niet was tegengekomen: zijn moeder.

Een optreden zonder podium, maar met meer impact dan welk festivalconcert ook. En voor de mensen die erbij waren? Een herinnering die nog jaren naverteld zal worden.

Lees verder