Algemeen
Slecht nieuws voor André Hazes jr. vanwege zijn naam
Verdrietig nieuws rondom André Hazes: door de aanhoudende strijd met zijn moeder Rachel vraagt de zanger zich af of het verstandig was zijn zoon dezelfde naam te geven. In een openhartig gesprek met Fernando Halman deelt hij zijn zorgen en spreekt hij over de impact van de familieruzie.
Conflict over de naam André Hazes
André Hazes ligt al geruime tijd in de clinch met zijn moeder, Rachel Hazes. De strijd draait om het gebruik van de naam André Hazes. Rachel, die de merkrechten op de naam bezit, vindt dat haar zoon deze naam onterecht gebruikt zonder dat zij daar financieel van profiteert. Haar eis: André moet voortaan optreden onder de naam André Hazes jr..
De situatie escaleerde verder toen Rachel op kerstavond een deurwaarder stuurde naar André. De zanger ontving een dagvaarding, waarin hij formeel werd gesommeerd om de naam aan te passen. “Dit was echt een klap in mijn gezicht,” vertelt André. “Zoiets verwacht je niet op een dag die draait om familie en samenzijn.”
Twijfels over de naam van zijn zoon
De voortdurende conflicten rondom zijn naam zorgen ervoor dat André nu zelfs twijfelt aan de naamgeving van zijn zoontje, André Hazes III. Hij blikt terug op het moment dat hij en Monique, de moeder van zijn kind, besloten hun zoon naar hem te vernoemen.
“Het was echt mijn eis dat hij André Hazes zou heten,” geeft André toe. Maar nu, met alles wat er speelt, lijkt hij daar spijt van te krijgen. “Ik heb weleens gesprekken met Monique en vraag me af of het wel zo’n slimme keuze was.”
Zijn zorgen richten zich vooral op de toekomst van zijn zoon. Mocht André Hazes III in de voetsporen van zijn vader treden en ook een carrière in de muziek nastreven, dan vreest hij dat Rachel opnieuw zal proberen haar merkrechten te gebruiken om invloed uit te oefenen. “Misschien wordt hij straks ook gesommeerd om zijn artiestennaam aan te passen. Dat is iets wat ik hem niet wil aandoen,” zegt André.
Een naam als vloek én zegen
De naam André Hazes is altijd een groot deel van de identiteit van de zanger geweest. Hij noemt het een van de mooiste cadeaus die hij ooit heeft gekregen, maar erkent ook dat het een zware last met zich meebrengt. “De naam brengt zoveel verwachtingen met zich mee,” zegt hij.
André verwijst naar de druk die hij zelf heeft ervaren als zoon van de legendarische volkszanger. “Het is al moeilijk genoeg om in de schaduw van mijn vader te staan. Mijn zoon heeft straks niet alleen een beroemde opa, maar ook een vader om tegenop te boksen.”
Hij vervolgt: “Ik voel me schuldig dat ik die last op zijn schouders heb gelegd door hem die naam te geven. Het was vanuit liefde, maar misschien niet doordacht genoeg.”
De complexiteit van een familienaam
De familieruzie tussen André en Rachel is de afgelopen jaren steeds meer naar buiten gekomen, tot groot verdriet van de fans. Wat ooit een liefdevolle familieband was, is veranderd in een strijd om merkrechten, geld en controle. De gevolgen hiervan reiken nu zelfs tot de volgende generatie.
André benadrukt in het interview dat hij hoopt dat zijn zoon in de toekomst de vrijheid zal hebben om zijn eigen keuzes te maken, zonder zich beperkt te voelen door de familienaam. “Ik wil dat hij André Hazes kan zijn op zijn eigen manier. Of dat nu als zanger is, of iets totaal anders.”
De toekomst van de Hazes-dynastie
Ondanks de spanningen met Rachel probeert André zich te focussen op de positieve kanten van zijn leven. Hij heeft zijn band met zus Roxeanne weten te herstellen en geniet van het gezinsleven met Monique en hun zoon. Toch blijft de schaduw van het conflict hangen.
Voorlopig lijkt de ruzie met Rachel niet snel opgelost te worden. André heeft al meerdere keren aangegeven geen contact meer met haar te willen. De deur lijkt definitief dicht te zijn. “Ik wil mijn leven leiden zonder constante strijd,” zegt hij.
Ondertussen blijft de vraag of de naam André Hazes III een last of een zegen zal zijn. André zelf lijkt vastbesloten om zijn zoon te beschermen tegen dezelfde druk die hij zelf heeft ervaren. Maar hoe dat precies zal uitpakken, zal alleen de tijd leren.
Een boodschap van liefde, maar met een waarschuwing
Het interview eindigt met een boodschap van André aan zijn fans. “Ik ben dankbaar voor iedereen die me steunt in deze moeilijke tijd. Het is niet makkelijk om familieproblemen zo publiekelijk te hebben, maar jullie steun maakt het draaglijker.”
Hij roept anderen ook op om bewust na te denken over de impact van keuzes die vanuit liefde worden gemaakt. “Soms denk je dat je iets goeds doet, zoals het vernoemen van je zoon naar jezelf of je vader. Maar je moet ook nadenken over de gevolgen. Liefde is belangrijk, maar soms moet je verder kijken dan dat.”
Met deze woorden hoopt André niet alleen zijn eigen ervaring te delen, maar ook een les mee te geven aan anderen die met vergelijkbare keuzes en conflicten te maken hebben.
Een gecompliceerd erfgoed
Het verhaal van André Hazes en zijn zoon André Hazes III is er een van liefde, familie, en de complexe erfenis van een beroemde naam. Terwijl André blijft strijden voor zijn eigen onafhankelijkheid en die van zijn zoon, is het duidelijk dat de naam Hazes zowel een trots verleden als een uitdagende toekomst met zich meebrengt. Fans blijven hoopvol dat de familie ooit weer herenigd zal worden, maar voor nu lijkt die droom ver weg.
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.