Algemeen
Patty Brard deelt emotioneel nieuws over Manuëla Kemp
Patty Brard raakte gisteren geëmotioneerd tijdens een live-uitzending van Shownieuws toen het gesprek ging over de ernstige situatie van haar vriendin Manuëla Kemp. De 61-jarige zangeres en presentatrice ligt sinds een tragisch scooter0ngeluk vijf weken in c0ma en zal binnenkort vanuit Portugal naar Nederland worden gevlogen om hier haar laatste dagen door te brengen. Het nieuws is een klap voor vele vrienden en collega’s uit de mediawereld, waaronder Patty, die een bijzondere band met Manuëla heeft.
Het nieuws slaat in als een bom
Het bericht dat Manuëla Kemp niet meer zal herstellen, heeft diepe indruk gemaakt. Voor velen was er nog hoop dat ze uit haar c0ma zou ontwaken, maar na vijf weken is duidelijk geworden dat dit niet zal gebeuren. Haar partner Tjerk Lammers heeft aangegeven dat het deel van haar hersenen dat haar persoonlijkheid en bewustzijn vormt, niet meer functioneert. Alleen de vitale functies worden nog aangestuurd.
De keuze om haar terug naar Nederland te halen, is een emotionele, maar begrijpelijke beslissing voor haar dierbaren. Hier kan Manuëla in haar thuisomgeving afscheid nemen van het leven. Voor Patty Brard, die een goede relatie onderhield met Manuëla, is dit nieuws bijzonder pijnlijk.
Een hechte band met Manuëla
Tijdens de uitzending van Shownieuws sprak Patty openhartig over haar band met Manuëla. “We gaan al heel lang terug,” vertelt ze. “We waren goede vriendinnen, al zagen we elkaar niet wekelijks. Toch zit ze in mijn hart. Er hangt zelfs een foto van haar boven mijn bed.”
Patty liet weten dat ze zich al de hele dag op het gesprek had voorbereid, maar dat het haar zwaar viel. “Elke dag kijk ik naar die foto en vraag ik haar in gedachten om het nog even vol te houden. Dit mag gewoon niet gebeuren, niet op 61-jarige leeftijd.”
Begrip en steun van collega’s
Presentatrice Airen Mylene toonde begrip voor de emoties van Patty. “Ik zie dat het je veel doet, Patty, en dat is ook heel begrijpelijk.” De steun van haar collega’s hielp Patty om haar gevoelens te delen. “Ik had vanochtend nog contact met Tjerk,” vertelt Patty. “Ik appte hem om te vragen of hij hulp nodig had. Het lijkt me zo zwaar om elke dag naar het z!ekenhuis te moeten, wetende dat er geen vooruitgang is.”
Een emotioneel afscheid
Patty hoopt dat de repatriëring van Manuëla naar Nederland snel zal plaatsvinden, zodat haar dierbaren bij haar kunnen zijn. “Vijf weken in zo’n situatie is een eeuwigheid,” zegt Patty. “Ik hoop dat ze snel thuiskomt, want dit is waar je wilt zijn op zo’n moment. Dit is je thuis. Je wilt niet ergens ver weg sterven.”
Hoewel ze begrijpt waarom Manuëla naar Nederland wordt gebracht, blijft het voor Patty een zwaar besef dat haar vriendin niet meer beter zal worden. “Ik wil niet dat dit gebeurt. Ze had nog zo veel jaren voor zich. Ze zou in maart nog naar mijn verjaardag komen. Dat is waar ik op hoopte.”
De steun van Patty
Patty heeft Tjerk, de partner van Manuëla, laten weten dat hij op haar steun kan rekenen. “Ik heb hem aangeboden om naar hem toe te komen. Gelukkig heeft hij familie en haar zus bij zich, dus hij is niet alleen. Maar ik kan me voorstellen hoe zwaar het moet zijn om elke dag naar het z!ekenhuis te gaan zonder enig positief nieuws.”
Patty benadrukt hoe belangrijk het is om er in deze moeilijke tijden voor elkaar te zijn. “Het enige wat je kunt doen, is er zijn voor de mensen die het zwaar hebben. Tjerk doet dit zo goed. Hij verdient alle steun die hij kan krijgen.”
Reflectie over afscheid nemen
Patty ging ook in op hoe belangrijk het is om iemand naar huis te halen in hun laatste momenten. “Als man organiseer je dat. Je haalt iemand naar huis, waar ze horen te zijn,” zegt ze. Voor Patty is het cruciaal dat mensen in hun vertrouwde omgeving afscheid kunnen nemen. Ze benadrukt dat het huis in Nederland altijd de plek zal blijven waar Manuëla zich het meest thuis voelde.
Een vriend die gemist zal worden
Het verlies van Manuëla is een groot gemis voor Patty en de vele mensen die haar kenden. “Ze was zo’n warme, liefdevolle persoon,” zegt Patty. “Ze had nog zoveel mooie momenten in het vooruitzicht. Het is niet eerlijk dat ze die niet meer zal meemaken.”
De liefdevolle herinneringen aan hun vriendschap en de steun die ze aan elkaar gaven, blijven echter een troost. Patty’s emotionele woorden tijdens de uitzending raakten veel kijkers en maakten duidelijk hoe bijzonder Manuëla voor haar was.
Een zware periode
De afgelopen weken waren intens voor Tjerk en de familie van Manuëla. Elke dag opstaan en naar het z!ekenhuis gaan zonder verbetering te zien, is een loodzware beproeving. Patty bewondert de veerkracht van Tjerk en biedt hem alle steun die ze kan geven. Toch blijft de situatie schrijnend. “Het moet verschrikkelijk zijn om te weten dat de persoon van wie je houdt, nooit meer zal ontwaken zoals je haar kent.”
Een laatste eerbetoon
Het nieuws over Manuëla heeft velen geraakt, zowel vrienden als fans. Haar talent, warmte en charisma blijven in herinnering bij de mensen die haar kenden. Patty’s eerbetoon aan haar vriendin was oprecht en emotioneel, een getuigenis van de impact die Manuëla op haar leven had.
De komende dagen zullen cruciaal zijn voor Manuëla’s terugkeer naar Nederland, waar ze omringd door haar dierbaren afscheid kan nemen. Haar nalatenschap als artiest en persoon zal nog lang voortleven. Voor Patty en vele anderen blijft ze een bron van inspiratie en liefde.
Wat begon als een gewone zomerse festivaldag met muziek, zon en een bruisende menigte, kreeg plotseling een totaal andere wending. Niet op het podium, maar ín het publiek vond een moment plaats dat op social media al snel de ronde deed. Een jongeman, duidelijk in de ban van zijn eigen bravoure, dacht even de baas te zijn in de moshpit — tot zijn moeder verscheen.
Moshpit-alfamannetje
De jongen, ergens in de late puberteit, liet zich behoorlijk gelden. Hij schreeuwde, duwde om zich heen en liep met opgeblazen borstkas door de menigte alsof hij persoonlijk verantwoordelijk was voor de chaos op het veld. Festivalgangers keken lachend toe — tot het omsloeg. De sfeer werd grimmig, en het geduw begon over de grens te gaan.
En toen kwam zíj…
Uit het niets verscheen een vrouw met slippers, een praktische handtas en een blik waar niemand tegenop kon. Zonder te twijfelen bewoog ze zich vastberaden door de mensenmassa. Geen beveiliger, geen organisator: dit was zijn moeder. De gezichten rondom sloegen om van vermaak naar pure verbazing. Wat ging hier gebeuren?
Een moederlijk optreden met impact
In een handbeweging had ze haar zoon bij zijn shirtkraag te pakken. Wat volgde was geen geschreeuw, maar een messcherpe preek die de hele menigte tot zwijgen bracht. Haar stem sneed door het geluid van de muziek heen, haar woorden troffen doel. Iedereen kon het horen, en niemand durfde in te grijpen. De festivalgangers? Die hielden hun adem in.
De grote leider, in een keer klein
De jongen probeerde zich nog even groot te houden — handen in zijn zak, nonchalante blik — maar het was te laat. De kracht van moeders gezag verpulverde zijn hele houding. Wat begon als stoer machogedrag eindigde in een nederige, stille aftocht. Zijn slippers-loze moeder wees de weg terug: naar huis. Geen discussie.
Respect op het veld
Ironisch genoeg was het haar optreden dat de show stal. Zonder microfoon, zonder lichtshow, zonder beats — maar met maximale impact. Jongens die nog even twijfelden of ze mee zouden springen in de pit, maakten een subtiele stap terug. De toon was gezet. Dit was geen plek voor stoerdoenerij, dit was een herinnering dat zelfs op een festival moeders gezag onaantastbaar blijft.
Eén blik, één beweging, één boodschap
Ze had geen bewakingshesje nodig. Geen headset. Geen walkietalkie. Haar blik was genoeg. In luttele seconden liet ze zien dat gezag niet draait om volume, maar om uitstraling. Om duidelijkheid. Om liefde verpakt in ferme woorden. En om grenzen stellen — zelfs op de beat van een festivalnummer.
Viral moeder, onbekend maar onmiskenbaar
Hoewel haar naam onbekend blijft, gaat ze online al door het leven als de festivalmoeder. De beelden — inmiddels viraal — worden bejubeld. “Geef haar een lintje”, “Deze vrouw is de echte headliner” en “Meer van dit soort moeders graag” zijn slechts enkele van de duizenden reacties.
Geen toegift, geen excuus
Voor haar zoon was het einde van zijn optreden definitief. Geen bisnummer, geen herkansing, geen dansje meer. Hij verdween richting uitgang, onder begeleiding van de enige vrouw die hij op dat moment liever niet was tegengekomen: zijn moeder.
Een optreden zonder podium, maar met meer impact dan welk festivalconcert ook. En voor de mensen die erbij waren? Een herinnering die nog jaren naverteld zal worden.