Algemeen
Patty Brard deelt emotioneel nieuws over Manuëla Kemp
Patty Brard raakte gisteren geëmotioneerd tijdens een live-uitzending van Shownieuws toen het gesprek ging over de ernstige situatie van haar vriendin Manuëla Kemp. De 61-jarige zangeres en presentatrice ligt sinds een tragisch scooter0ngeluk vijf weken in c0ma en zal binnenkort vanuit Portugal naar Nederland worden gevlogen om hier haar laatste dagen door te brengen. Het nieuws is een klap voor vele vrienden en collega’s uit de mediawereld, waaronder Patty, die een bijzondere band met Manuëla heeft.
Het nieuws slaat in als een bom
Het bericht dat Manuëla Kemp niet meer zal herstellen, heeft diepe indruk gemaakt. Voor velen was er nog hoop dat ze uit haar c0ma zou ontwaken, maar na vijf weken is duidelijk geworden dat dit niet zal gebeuren. Haar partner Tjerk Lammers heeft aangegeven dat het deel van haar hersenen dat haar persoonlijkheid en bewustzijn vormt, niet meer functioneert. Alleen de vitale functies worden nog aangestuurd.
De keuze om haar terug naar Nederland te halen, is een emotionele, maar begrijpelijke beslissing voor haar dierbaren. Hier kan Manuëla in haar thuisomgeving afscheid nemen van het leven. Voor Patty Brard, die een goede relatie onderhield met Manuëla, is dit nieuws bijzonder pijnlijk.
Een hechte band met Manuëla
Tijdens de uitzending van Shownieuws sprak Patty openhartig over haar band met Manuëla. “We gaan al heel lang terug,” vertelt ze. “We waren goede vriendinnen, al zagen we elkaar niet wekelijks. Toch zit ze in mijn hart. Er hangt zelfs een foto van haar boven mijn bed.”
Patty liet weten dat ze zich al de hele dag op het gesprek had voorbereid, maar dat het haar zwaar viel. “Elke dag kijk ik naar die foto en vraag ik haar in gedachten om het nog even vol te houden. Dit mag gewoon niet gebeuren, niet op 61-jarige leeftijd.”
Begrip en steun van collega’s
Presentatrice Airen Mylene toonde begrip voor de emoties van Patty. “Ik zie dat het je veel doet, Patty, en dat is ook heel begrijpelijk.” De steun van haar collega’s hielp Patty om haar gevoelens te delen. “Ik had vanochtend nog contact met Tjerk,” vertelt Patty. “Ik appte hem om te vragen of hij hulp nodig had. Het lijkt me zo zwaar om elke dag naar het z!ekenhuis te moeten, wetende dat er geen vooruitgang is.”
Een emotioneel afscheid
Patty hoopt dat de repatriëring van Manuëla naar Nederland snel zal plaatsvinden, zodat haar dierbaren bij haar kunnen zijn. “Vijf weken in zo’n situatie is een eeuwigheid,” zegt Patty. “Ik hoop dat ze snel thuiskomt, want dit is waar je wilt zijn op zo’n moment. Dit is je thuis. Je wilt niet ergens ver weg sterven.”
Hoewel ze begrijpt waarom Manuëla naar Nederland wordt gebracht, blijft het voor Patty een zwaar besef dat haar vriendin niet meer beter zal worden. “Ik wil niet dat dit gebeurt. Ze had nog zo veel jaren voor zich. Ze zou in maart nog naar mijn verjaardag komen. Dat is waar ik op hoopte.”
De steun van Patty
Patty heeft Tjerk, de partner van Manuëla, laten weten dat hij op haar steun kan rekenen. “Ik heb hem aangeboden om naar hem toe te komen. Gelukkig heeft hij familie en haar zus bij zich, dus hij is niet alleen. Maar ik kan me voorstellen hoe zwaar het moet zijn om elke dag naar het z!ekenhuis te gaan zonder enig positief nieuws.”
Patty benadrukt hoe belangrijk het is om er in deze moeilijke tijden voor elkaar te zijn. “Het enige wat je kunt doen, is er zijn voor de mensen die het zwaar hebben. Tjerk doet dit zo goed. Hij verdient alle steun die hij kan krijgen.”
Reflectie over afscheid nemen
Patty ging ook in op hoe belangrijk het is om iemand naar huis te halen in hun laatste momenten. “Als man organiseer je dat. Je haalt iemand naar huis, waar ze horen te zijn,” zegt ze. Voor Patty is het cruciaal dat mensen in hun vertrouwde omgeving afscheid kunnen nemen. Ze benadrukt dat het huis in Nederland altijd de plek zal blijven waar Manuëla zich het meest thuis voelde.
Een vriend die gemist zal worden
Het verlies van Manuëla is een groot gemis voor Patty en de vele mensen die haar kenden. “Ze was zo’n warme, liefdevolle persoon,” zegt Patty. “Ze had nog zoveel mooie momenten in het vooruitzicht. Het is niet eerlijk dat ze die niet meer zal meemaken.”
De liefdevolle herinneringen aan hun vriendschap en de steun die ze aan elkaar gaven, blijven echter een troost. Patty’s emotionele woorden tijdens de uitzending raakten veel kijkers en maakten duidelijk hoe bijzonder Manuëla voor haar was.
Een zware periode
De afgelopen weken waren intens voor Tjerk en de familie van Manuëla. Elke dag opstaan en naar het z!ekenhuis gaan zonder verbetering te zien, is een loodzware beproeving. Patty bewondert de veerkracht van Tjerk en biedt hem alle steun die ze kan geven. Toch blijft de situatie schrijnend. “Het moet verschrikkelijk zijn om te weten dat de persoon van wie je houdt, nooit meer zal ontwaken zoals je haar kent.”
Een laatste eerbetoon
Het nieuws over Manuëla heeft velen geraakt, zowel vrienden als fans. Haar talent, warmte en charisma blijven in herinnering bij de mensen die haar kenden. Patty’s eerbetoon aan haar vriendin was oprecht en emotioneel, een getuigenis van de impact die Manuëla op haar leven had.
De komende dagen zullen cruciaal zijn voor Manuëla’s terugkeer naar Nederland, waar ze omringd door haar dierbaren afscheid kan nemen. Haar nalatenschap als artiest en persoon zal nog lang voortleven. Voor Patty en vele anderen blijft ze een bron van inspiratie en liefde.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”