Algemeen
Bizar grote doorbraak in zaak tegen Marco Borsato
De moeder van het vermeende slacht0ffer in de zaak tegen Marco Borsato heeft opnieuw haar stem laten horen. De beschuldigingen, die de inmiddels 58-jarige zanger al jaren in de schaduw van de publieke aandacht houden, zorgen nog altijd voor veel onzekerheid en emotionele pijn bij alle betrokkenen.
De beschuldigingen
Volgens de moeder ontdekte zij de vermeende aanranding via het dagboek van haar dochter. Het meisje beweert dat Marco Borsato haar begon aan te randen toen ze pas vijftien jaar oud was. Opmerkelijk is dat de moeder destijds al 25 jaar professioneel samenwerkte met de zanger, wat de zaak extra beladen maakt.
Een bron dicht bij de familie verklaart dat er veel frustratie heerst over het gebrek aan voortgang in de zaak. “Het duurt niet alleen lang voor hem, maar ook voor hen,” aldus de bron. Ook Marco zelf zou geen inzicht hebben in de huidige stand van het onderzoek.
Hoewel de moeder van het vermeende slacht0ffer vasthoudt aan haar beschuldigingen, lijkt zij niet in de weg te staan van een mogelijke terugkeer van Marco in de muziekindustrie. “Als zijn fans daar behoefte aan hebben, moet hij dat doen,” zegt de bron. Tegelijkertijd benadrukt ze dat Marco moet boeten voor wat hij volgens haar heeft gedaan.
Open voor contact
In een opmerkelijke wending heeft de moeder aangegeven open te staan voor contact met de zanger. In gesprek met weekblad Story liet ze weten dat ze zelfs zou overwegen om met Marco te schikken. “Als hij de behoefte voelt om contact op te nemen, kan hij haar bellen. Haar nummer is niet veranderd,” bevestigt de bron.
Dit zou een grote stap kunnen zijn in een zaak die zowel juridisch als emotioneel enorm beladen is. De r*chtszaak wordt naar verwachting dit jaar behandeld, wat hopelijk duidelijkheid zal brengen voor alle betrokkenen.
Reacties van prominenten
De zaak rondom Marco Borsato blijft verdeeldheid zaaien in zowel de publieke opinie als onder prominente Nederlanders. Catherine Keyl, die Marco soms ontmoet heeft, noemt zijn huidige situatie “mensonterend”. “Hij weet al jaren niet waar hij aan toe is. Dat is onmenselijk,” vertelde ze in een interview met Weekend.
De kwestie blijft de gemoederen bezig houden. Sommige fans pleiten voor een snelle en eerlijke rechtsgang, terwijl anderen twijfelen of Marco ooit nog een plek in de muziekindustrie kan vinden.
Pleidooi voor snellere rechtsgang
Frits Wester heeft zich in de talkshow van Renze Klamer uitgesproken over de zaak. Hij vindt dat deze met voorrang behandeld moet worden. Volgens Wester duurt de zaak veel te lang en veroorzaakt dit onnodig leed voor zowel de verdachte als de slacht0ffers.
“Ik ken Marco al heel lang. Ik kan me niet voorstellen dat hij dit gedaan heeft,” zei Wester in de uitzending. Tegelijkertijd benadrukte hij dat hij hiermee de ervaringen van slacht0ffers niet wil bagatelliseren, maar dat het gebrek aan duidelijkheid slopend is.
Wester pleit ervoor dat zedenzaken die veel media-aandacht krijgen sneller afgehandeld worden. “Waarom kan zoiets niet sneller?” vroeg hij zich hardop af. Hij verwees ook naar andere bekende zaken, zoals die van Ali B. “De publieke veroordeling wordt alleen maar zwaarder naarmate de zaak langer duurt,” aldus Wester.
Tegengeluid
Rechtbankverslaggever Saskia Belleman deelt deze mening echter niet. In dezelfde uitzending legde zij uit dat veel zedenzaken al jaren wachten op behandeling. “Er zijn talloze slacht0ffers die zich afvragen wanneer zij eindelijk aan de beurt zijn,” zei ze. Volgens Belleman is het niet eerlijk om bekende Nederlanders voorrang te geven. “Elke zaak verdient evenveel aandacht, ongeacht wie erbij betrokken is.”
Wat nu?
De zaak tegen Marco Borsato sleept al jaren voort. Voor het vermeende slacht0ffer, haar familie en de zanger zelf blijft de situatie onzeker en emotioneel zwaar. Of de r*chtszaak dit jaar daadwerkelijk zal plaatsvinden en of er dan eindelijk duidelijkheid komt, blijft afwachten. Wat wel zeker is, is dat deze zaak zowel juridisch als maatschappelijk grote impact heeft en de publieke discussie over zedenzaken blijft voeden.
Uw mening?
Wat vindt u van de voortgang in deze zaak? Moeten bekende Nederlanders voorrang krijgen in de rechtsgang of is dat oneerlijk ten opzichte van andere slacht0ffers? Deel uw gedachten in de reacties.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”