Algemeen
Frans Bauer in wetsuit waagt zich aan nieuwjaarsduik: ´Dit nooit meer!´
Frans Bauer, die onlangs zijn verjaardag vierde, heeft het nieuwe jaar op een frisse manier ingeluid. In de laatste aflevering van de NPO-serie Kerst met de Bauers was te zien hoe de familie Bauer het jaar begon met een traditionele nieuwjaarsduik. Dit leverde hilarische beelden op die veel fans hebben laten lachen.
Angstige start aan zee
In een video is te zien hoe Frans samen met zijn zoons richting de zee rent, maar vlak voor het water toch twijfelt en omdraait. Terwijl veel nieuwjaarduikers het koude water trotseren in badkleding, koos Frans voor een volledig wetsuit. “Ik heb nog nooit iemand in een pak een nieuwjaarsduik zien doen,” grapte een van zijn zoons voor de camera.
Eén keer en nooit meer
Uiteindelijk waagt Frans zich toch in het ijskoude water. Na afloop blikt hij terug op zijn ervaring: “Aan de ene kant vond ik het wel prettig, maar als je mij nu zou vragen: ‘Frans, ga je morgen weer mee?’ Dit doe ik één keer en nooit meer.” Hij geeft aan blij te zijn dat hij deze ervaring van zijn bucketlist kan afstrepen, maar herhalen zit er niet in.
Nieuwe look voor het nieuwe jaar
Frans heeft niet alleen een frisse duik genomen, maar ook een frisse look aangenomen. Kortgeleden heeft hij zijn hoofd kaal geschoren voor een derde haartransplantatie. Met zijn nieuwe kapsel verscheen hij vorige week tijdens een optreden, waarbij hij volledig uit zijn dak ging. De beelden van het optreden gingen viraal op TikTok en zorgden voor enthousiaste reacties.
Derde haartransplantatie
In oktober vertelde Frans op radiozender SLAM! over zijn keuze voor deze ingreep. “Ik dacht eigenlijk dat het niet meer kon, maar ik kreeg goed nieuws: ik zou het nog vijftien keer kunnen doen. Dit is nu de derde keer,” aldus de zanger. Zijn volgers zijn enthousiast over het resultaat en laten dit weten in de reacties.
Lovende reacties van fans
Fans van Frans reageerden massaal op zijn nieuwe look. Een volger schreef: “Geen petje meer op, want dit staat je echt heel goed.” Een ander grapte over zijn vrouw Mariska: “Zingt Marris nu zeker de hele dag: ‘Ik wil sex met die kale’?” De humoristische reacties onderstrepen de warme band die Frans met zijn publiek heeft.
Muzikale hoogtepunten
Naast persoonlijke veranderingen blijft Frans ook muzikaal actief. Zijn optredens trekken nog steeds volle zalen, en zijn unieke combinatie van humor, gezelligheid en muzikaal talent maakt hem geliefd bij een breed publiek.
Een veelbelovend jaar voor Frans Bauer
Met een frisse duik, een nieuwe look en volop energie begint Frans het jaar met een positieve noot. Fans kunnen ongetwijfeld meer verrassingen verwachten van de zanger in 2025. Of het nu gaat om muziek, televisie of grappige anekdotes, Frans Bauer blijft een van de meest geliefde entertainers van Nederland.
Dit bericht op Instagram bekijken
Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.
Een huis vol geschiedenis en emoties
Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”
Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.
Waarom nu, na al die jaren?
Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.
Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.
Een laatste rondgang vol herinneringen
Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.
Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.
De familie achter de beslissing
Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”
Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.
Vlaanderen leeft massaal mee
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.
Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.
Wat betekent dit voor Jean-Marie?
Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.
Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.
Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt
Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.
Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”
Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.