-

Algemeen

Monique Westenberg beroofd in Londen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Monique Westenberg, de partner van André Hazes jr., is gisteravond ber00fd in de Londense wijk West End. Het stel, dat samen met hun zoontje een luxe vakantie naar Londen had gepland, kreeg al op de eerste dag te maken met een opeenstapeling van tegenslagen, met de beroving als absoluut dieptepunt.


Een moeizame start

De reis naar Londen begon al allesbehalve soepel. André en Monique hadden een vlucht geboekt die om 9.30 uur zou vertrekken vanaf Amsterdam. “Ik dacht: anderhalf uur van tevoren is prima,” deelt André met zijn volgers op Instagram. Maar dat bleek een flinke inschattingsfout te zijn. “We kwamen aan bij de security en beseften dat het natuurlijk een vlucht buiten Europa is. Superdom van mij.”

De situatie verslechterde snel. “We renden als een gek naar de gate, maar toen we aankwamen, was de gate al gesloten. En alsof dat nog niet genoeg was, bleek de vlucht uiteindelijk ook nog eens gecanceld. We waren te laat én de vlucht ging niet door,” vervolgt André.


Via een omweg naar Londen

Het stel wilde koste wat het kost hun vakantie voortzetten. Bij de transferbalie kregen ze te horen dat er geen directe vluchten meer beschikbaar waren. “De enige optie was een route via Milaan. Dus dat hebben we maar gedaan,” vertelt André.

De reis via Milaan was echter ook niet zonder obstakels. “Onze overstap had een uur vertraging, en toen we eindelijk in het vliegtuig naar Londen zaten, kregen we te horen dat we ons tijdslot hadden gemist. Daardoor moesten we nog eens drie kwartier wachten. Tegen de tijd dat we eindelijk in Londen waren, was de hele dag voorbij.”


Nog meer tegenvallers

Eenmaal aangekomen in Londen bleek dat het gezin nog steeds niet van hun tegenslagen af was. “Tot overmaat van ramp zijn onze koffers niet aangekomen,” vertelt André. “Die staan nog in Amsterdam en worden als het goed is later naar Engeland gevlogen. Voor nu hebben we helemaal niets, zelfs geen schone onderbroek.”

Ondanks de vermoeiende dag probeerden André, Monique en hun zoontje toch te genieten. Ze besloten een bezoek te brengen aan de musical The Lion King in de populaire theaterwijk West End.


Beroving voor de theaterdeur

Tijdens hun bezoek aan het theater vond het dieptepunt van de dag plaats. “Voor de deur van het theater is Monique haar telefoon uit haar zak gestolen,” deelt André zichtbaar aangeslagen. De beroving vond plaats in de drukke straten van West End, een gebied dat bekendstaat om zijn levendigheid én helaas ook om zakkenrollers.

Londen heeft al langer te kampen met een stijgend aantal telefoondiefst*llen. Volgens lokale statistieken wordt er in de Britse hoofdstad elke tien minuten een telefoon gestolen. Ondanks deze trieste realiteit kwam de gebeurtenis als een harde klap voor Monique en André.

De pech hield echter niet op bij de beroving. “Tijdens de voorstelling viel er ook nog iemand flauw, waardoor de show tijdelijk werd stilgelegd,” voegt André toe. “Het was echt niet te geloven wat er allemaal gebeurde op één dag.”


Een dure afsluiting van de dag

Na de voorstelling besloot het gezin een fietstaxi, een zogenaamde tuktuk, te nemen van het theater naar hun hotel. Wat bedoeld was als een leuke en efficiënte manier om terug te keren, eindigde in nog een teleurstelling. “De taxichauffeur waarschuwde me: ‘Ik hoop dat je een goede deal hebt gemaakt met die tuktuk-bestuurder,’” vertelt André. “Ik dacht: ach, het zal wel wat prijzig zijn, maar ik wil gewoon naar bed.”

Tot André’s schrik bleek de rit hen 252 pond te kosten, omgerekend ruim 290 euro. “En ga maar eens in discussie met die meneer. Het was echt belachelijk,” zegt André gefrustreerd.


Frustraties stapelen zich op

Na alle gebeurtenissen van de dag was de maat vol voor André. “We gaan nu het hotel in. Het is klaar. Ik ben er helemaal klaar mee,” deelde hij met zijn volgers op Instagram. De dag die bedoeld was om te ontspannen en te genieten, was veranderd in een opeenstapeling van stressvolle situaties.


Een vakantie om snel te vergeten

Het tripje naar Londen, dat oorspronkelijk bedoeld was als een luxe afsluiting van het jaar, veranderde in een aaneenschakeling van tegenslagen. Van gemiste vluchten tot ontbrekende koffers en een beroving, de pech leek geen einde te kennen. Toch probeerde het stel er het beste van te maken, ondanks de onvoorziene problemen.

Hoewel de ervaring in Londen tot nu toe verre van ideaal is geweest, blijft het onduidelijk of het gezin hun vakantie zal voortzetten of eerder terug zal keren naar Nederland. Wat wel duidelijk is, is dat dit tripje in ieder geval niet als een hoogtepunt van het jaar zal worden herinnerd.


De gevaren van zakkenrollers in Londen

Het incident waarbij Monique haar telefoon werd gestolen, is helaas geen zeldzaamheid in Londen. Met name toeristische gebieden zoals West End en Soho worden vaak geteisterd door zakkenrollers en dieven. Politieke autoriteiten hebben meerdere campagnes gevoerd om bewustzijn te creëren onder toeristen, maar incidenten zoals deze blijven voorkomen.

Het is daarom belangrijk voor reizigers om altijd alert te blijven, vooral in drukke gebieden. Het gebruik van veilige tassen en het vermijden van het dragen van waardevolle spullen in gemakkelijk toegankelijke zakken kan helpen om risico’s te minimaliseren.


Conclusie

Wat begon als een luxe vakantie om het jaar af te sluiten, eindigde voor André Hazes jr. en Monique Westenberg in een ware nachtmerrie. Van gemiste vluchten en vertraagde bagage tot een beroving en torenhoge tuktuk-kosten, de dag zat vol tegenslagen. Toch blijft het stel strijden om er het beste van te maken, hoewel deze reis voorlopig weinig geluk lijkt te brengen. Hopelijk brengt de rest van hun verblijf in Londen wat meer positiviteit, want na zo’n dag hebben ze dat meer dan verdiend.

Algemeen

Martijn Krabbé krijgt verdrietig bericht te horen over zijn overlijden

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Martijn Krabbé ontvangt Media Oeuvre Award: “Ik ben er nog niet aan toe om afscheid te nemen van het leven”

Het was een ontroerend moment tijdens de uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025: Martijn Krabbé, een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie, nam de prestigieuze prijs zelf in ontvangst. In zijn dankwoord sprak de presentator niet alleen over zijn carrière, maar ook over zijn gezondheid. Ondanks de diagnose die hem recentelijk trof, blijft Krabbé vastberaden in zijn houding: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.”

Een leven vol televisie en verhalen

Voor veel kijkers is Martijn Krabbé (56) al decennialang een vertrouwde stem en een bekend gezicht. Van muziekprogramma’s en grote liveshows tot human interest en reality: hij wist als geen ander gevoel, entertainment en menselijkheid met elkaar te verbinden. De Media Oeuvre Award 2025 is dan ook een erkenning voor een carrière die diepe indruk heeft gemaakt.

“Namens mij en mijn hele familie: enorm bedankt voor deze prijs,” zei Martijn zichtbaar geroerd bij RTL Boulevard. “Ik voel me ongelooflijk vereerd.”

Toch voelde het ontvangen van de award ook een beetje dubbel. “Als je terugblikt op je carrière, betekent het vaak dat er een einde in zicht is,” vertelt hij eerlijk. “Maar dat gevoel heb ik totaal niet. Ik doe nog steeds voice-overs en geniet daar intens van. Voor mijn gevoel ben ik nog volop bezig. Misschien is dat niet zo, maar in mijn hoofd wél.”

Gezondheidssituatie: “Ik reken erop dat ik nog tijd heb”

Martijn Krabbé is ongeneeslijk z!ek, maar kiest ervoor om met nuchterheid en kracht naar zijn situatie te kijken. In het interview legt hij uit hoe hij omgaat met de gedachte aan het levenseinde. “Met d00dgaan is het zo: iedereen schijnt het te kunnen,” zegt hij met een mengeling van humor en ernst. “Het is niet zo moeilijk. Maar ik ben er nog niet aan toe. Ik reken er zelfs op dat ik daar nog niet aan toe ben.”

De presentator vertelt dat hij zich momenteel ‘prima’ voelt. “Er zijn goede en slechte dagen, maar op dit moment heb ik gelukkig weinig klachten. En zolang dat zo is, wil ik mijn leven blijven invullen met dingen waar ik blij van word.”

Televisie is meer dan een baan

Hoewel Martijn door zijn gezondheid een stap terug heeft moeten doen op het scherm, betekent dat niet dat hij volledig is gestopt. “Ik blijf doen wat ik kan en wat goed voelt. Mijn stem inzetten voor programma’s bijvoorbeeld, of meedenken achter de schermen. Televisie zit in mijn bloed. Het is nooit alleen maar werk geweest – het is een deel van wie ik ben.”

De Media Oeuvre Award voelt voor hem dan ook niet als een eindpunt, maar eerder als een mijlpaal. “Het is een moment om stil te staan bij alles wat ik heb mogen doen, maar vooral ook bij de mensen met wie ik dat heb gedaan. Van regisseurs en redacteuren tot kandidaten en kijkers: dit is een eer die ik met hen deel.”

Verbondenheid met Freek van Suzan & Freek

Tijdens het gesprek met RTL Boulevard toonde Martijn Krabbé zich ook geraakt door het recente nieuws rondom Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek. Rikkerink kreeg enkele weken geleden te horen dat hij ongeneeslijk z!ek is, net op het moment dat hij en Suzan hun eerste kindje verwachten.

“Ze krijgen een kind, verdorie,” zegt Martijn oprecht aangedaan. “En dan moet hij zich ook nog door zo’n diagnose heen vechten. Ik heb daar enorm veel bewondering voor.”

Volgens Krabbé is het bewonderenswaardig dat het duo ervoor kiest om tóch op te blijven treden. “Dat is volgens mij precies wat je moet doen. Niet stilzitten en wachten, maar het leven blijven omarmen. Blijven doen waar je hart ligt.”

Leven in het moment

Dat is ook het motto waar Martijn zelf kracht uit haalt. Hij wil niet dat zijn diagnose zijn leven definieert. “Ik wil niet in een hoekje gaan zitten en wachten tot het slechter wordt. Zolang ik kan, wil ik leven – echt leven.”

Zijn dankbaarheid voor het heden is tastbaar. “Elke dag zonder pijn, elke lach van mijn kinderen, elke wandeling, elk moment op het podium of in de studio: het telt allemaal dubbel.”

Toch erkent hij ook de kwetsbaarheid die met z!ekte gepaard gaat. “Er zijn momenten waarop het allemaal even binnenkomt. Waarop je stilvalt en voelt hoe kostbaar alles is. Maar zelfs dat is niet alleen verdrietig. Het is ook waardevol.”

Een boodschap van hoop en menselijkheid

Wat Martijn Krabbé uitstraalt, is meer dan alleen veerkracht. Het is een boodschap aan iedereen die te maken krijgt met onzekerheid, z!ekte of verlies: blijf doen wat je liefhebt. Blijf verbinden, blijf spreken, blijf creëren.

Zijn woorden raken veel mensen. Op sociale media wordt zijn optreden bij de uitreiking van de Media Oeuvre Award massaal gedeeld. Fans prijzen zijn moed en zijn oprechte manier van spreken. Collega’s noemen hem een voorbeeld, zowel professioneel als persoonlijk.

Familie als fundament

Martijn benadrukt meerdere keren dat zijn familie een belangrijke rol speelt in deze fase van zijn leven. “Zonder hen stond ik hier niet. Letterlijk en figuurlijk. Mijn kinderen, mijn partner, mijn familie en vrienden: ze dragen me op momenten dat ik het zelf moeilijk heb.”

De award is voor hem dan ook niet alleen een erkenning van zijn werk, maar ook van alles wat daarachter schuilgaat. “Dit is ook voor hen. Zij hebben mij altijd gesteund, ook toen ik soms twijfelde aan mezelf. Dat vergeet je nooit.”

De toekomst blijft open

Hoewel zijn gezondheidssituatie onvoorspelbaar is, blijft Martijn Krabbé hoopvol. Hij spreekt niet over afscheid, maar over blijven bijdragen. “Zolang ik de kracht heb, wil ik blijven meedoen. Als stem, als coach, als mens. Ik heb nog iets te geven.”

En dat hij nog veel te geven heeft, is duidelijk. Zijn ervaring, zijn stem, zijn warmte en zijn vermogen om verhalen te vertellen maken hem tot een van de meest geliefde televisiepersoonlijkheden van Nederland. De Media Oeuvre Award is een erkenning, maar zeker geen afscheid.


Slotwoord: Een inspirerende winnaar

De uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025 aan Martijn Krabbé is meer dan een eerbetoon aan een imposante carrière. Het is ook een ode aan zijn menselijkheid, zijn kracht en zijn vermogen om – zelfs in moeilijke tijden – licht te brengen in de levens van anderen.

Met zijn openhartigheid over zijn gezondheid en zijn onverminderde betrokkenheid bij zijn vak, toont Martijn wat het betekent om het leven met beide handen vast te houden. Hij is een presentator, een vader, een vriend – maar bovenal een mens die laat zien dat kwetsbaarheid ook kracht kan zijn.

En zoals hij zelf zegt: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.” Dat is geen afscheid, maar een belofte. Een belofte aan het leven.

Lees verder