Algemeen
Ex Stephan Leicher ging 6 dagen na geboorte zoontje al vreemd: ´Hoe nu verder?´
Slechts zes dagen na de geboorte van zijn zoon Maas zorgde Stefan Leicher voor een enorme schok bij zijn partner Anne Vedder. In plaats van de eerste dagen van het vaderschap door te brengen met zijn gezin, koos Stefan ervoor om samen met zijn broer Victor naar Italië af te reizen voor een bruiloft. Wat begon als een professioneel uitstapje eindigde in een losbandig feestje. Volgens JuiceChannel verdween Stefan na de festiviteiten en keerde hij niet terug naar het hotel. “Hij was daar alleen maar bezig met vrouwen en feesten,” meldt het kanaal.
Problemen Stapelen Zich op
De chaos stopte niet bij de Italiaanse bruiloft. Kort daarna werd ontdekt dat Stefan zich had aangemeld op Raya, een exclusieve datingapp, en dat via het gezamenlijke bedrijfsaccount van hem en zijn broer. Dit was voor Anne de druppel. Bronnen melden dat Anne na deze onthulling niet meer verder wilde met Stefan. Hoewel hij meerdere pogingen deed om haar terug te winnen, lijkt hij tegelijkertijd nog actief te zijn op de datingapp. Ondertussen klaagt Stefan over Anne, die volgens hem harteloos zou zijn omdat ze hem niet wil vergeven.
Verwijten en Manipulatie
Naast zijn escapades gedraagt Stefan zich naar verluidt manipulatief richting Anne. “Hij noemt haar dom en naïef omdat ze zijn excuses eerder heeft geaccepteerd,” deelt een insider met JuiceChannel. Ondanks zijn gedrag lijkt Stefan zijn vaderschap niet volledig los te laten. Hij plaatst regelmatig video’s van Maas op zijn Instagram-stories. Insiders beweren echter dat hij zijn zoon slechts twee uur per week ziet. Ondertussen blijft hij zich op sociale media vasthouden aan zijn familienaam, hoewel de samenwerking met zijn broer Victor voorbij lijkt te zijn.
Familie Achter Stefan
De familie Leicher blijft loyaal aan Stefan, maar volgens bronnen speelt angst hierin een grote rol. Ze zouden vrezen dat hij verder afglijdt als ze hem laten vallen. Anne blijft zich intussen inzetten voor een goede band tussen Stefan en zijn zoon, ondanks de pijnlijke breuk. Het is duidelijk dat Anne prioriteit geeft aan het welzijn van Maas, ook al heeft ze zelf veel te verduren.
Lovende Reacties voor Anne
Het gedrag van Stefan heeft veel kritiek opgeleverd van fans, terwijl Anne juist wordt geprezen om haar kracht en eerlijkheid. Ze deelt openhartig haar ervaringen als moeder en laat zien dat ze ondanks alles gefocust blijft op haar zoon en een positieve toekomst. “Anne is een inspiratie voor moeders die zich in moeilijke situaties bevinden,” luidt een van de vele reacties op sociale media.
Toekomst Onzeker
De vraag blijft hoe het verder zal gaan met Stefan. Zal hij zijn verantwoordelijkheden als vader meer oppakken of blijft hij zichzelf verliezen in een levensstijl van feesten en chaos? Anne lijkt in ieder geval vastbesloten om door te gaan en haar leven opnieuw op te bouwen, met Maas als haar belangrijkste drijfveer. De situatie blijft onvoorspelbaar, maar één ding is zeker: de kracht van Anne wordt door velen bewonderd.
De laatste rustplaats van paus Franciscus: eenvoudig, betekenisvol en trouw aan zijn levensmissie
Na een pontificaat van meer dan tien jaar is paus Franciscus op 88-jarige leeftijd 0verleden. Zijn 0verlijden markeert het einde van een tijdperk binnen de katholieke kerk – een periode die gekenmerkt werd door eenvoud, betrokkenheid en een open houding naar de wereld. Inmiddels zijn ook de eerste foto’s verschenen van zijn laatste rustplaats, en die beelden vertellen misschien wel meer over zijn nalatenschap dan duizend woorden kunnen.
Een vredig einde in het Sint-Martha-huis
Paus Franciscus stierf op maandag in alle rust in zijn kamer in het Sint-Martha-huis, waar hij sinds het begin van zijn pauschap woonde. In tegenstelling tot eerdere pausen, die het apostolisch paleis bewoonden, koos Franciscus bewust voor eenvoud. Hij verbleef liever in een klein pension, waar hij het personeel dagelijks groette en het leven deelde met anderen.
Het 0verlijden werd bekendgemaakt door kardinaal Kevin Farrell, camerlengo van de Heilige Stoel, die in een emotionele verklaring zei:
“Lieve broeders en zusters, met diepe droefheid moet ik jullie het 0verlijden van onze Heilige Vader Franciscus melden. Om 7.35 uur vanochtend is de bisschop van Rome, Franciscus, teruggekeerd naar het huis van de Vader.”
In zijn toespraak roemde Farrell het leven van Franciscus als een voorbeeld van trouw, moed en universele liefde – vooral voor hen die vaak vergeten worden: de armen, de zieken, de vluchtelingen, de eenzamen. Zijn woorden raakten wereldwijd miljoenen mensen die zich de eenvoud en warmte van deze paus zullen blijven herinneren.
Een massaal afscheid op het Sint-Pietersplein
Drie dagen na zijn 0verlijden werd in Rome een indrukwekkende openbare begrafenismis gehouden. Meer dan 250.000 mensen verzamelden zich op het Sint-Pietersplein – gelovigen, wereldleiders, geestelijken en gewone mensen die zich geraakt voelden door zijn woorden en daden. Het plein vulde zich met gebeden, kaarsen en stilte, afgewisseld door momenten van gezang en herinnering.
De dienst werd geleid door kardinalen en bisschoppen van over de hele wereld. De sfeer was ingetogen, maar doordrenkt van dankbaarheid. Kinderen droegen bloemen, er werd voorgelezen uit Franciscus’ encycliek Laudato Si’, en in talloze talen werd zijn naam met respect uitgesproken.
Een andere rustplaats dan verwacht
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is voor pausen, werd Franciscus niet bijgezet onder de Sint-Pietersbasiliek, waar onder anderen Johannes Paulus II en Benedictus XVI rusten. In plaats daarvan koos hij voor een bescheiden plek in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een kerk die hij vaak bezocht tijdens zijn pontificaat.
De keuze voor deze locatie was geen toeval. Franciscus had een diepe devotie voor Maria, de moeder van Jezus, en beschouwde deze basiliek als een plek van troost en gebed. Bij belangrijke reizen bad hij er, bij moeilijke momenten zocht hij er stilte, en op feestdagen kwam hij er graag in de vroege ochtend zonder veel omhaal.
Een graf vol symboliek
Zijn laatste rustplaats weerspiegelt de waarden waarvoor paus Franciscus zijn hele leven stond. Op de eenvoudige grafsteen prijkt enkel het woord “Franciscus” in Latijnse letters. Er ligt één witte roos op het graf – geen bloemenzee, geen goud, geen groots monument.
Boven het graf hangt een kopie van het borstkruis dat hij dagelijks droeg, symbool van zijn verbondenheid met de armen en de eenvoud van het evangelie. Er schijnt een warm licht op de plek, wat zorgt voor een serene sfeer waarin bezoekers stil kunnen reflecteren.
Sinds de begrafenis komen dagelijks rouwenden langs om in stilte hun respect te betuigen. Geen fanfare, geen toespraken – alleen stilte, gebed en herinnering.
Eenvoud als bewuste keuze
Volgens het Amerikaanse PBS News was de keuze voor deze bescheiden grafplek een directe wens van Franciscus zelf. Hij wilde dat zijn graf niet het middelpunt van de aandacht zou zijn, maar dat de aandacht gericht moest blijven op Maria en op de boodschap van het geloof.
“Zijn hele leven stond in het teken van anderen, niet van zichzelf,” zei aartsbisschop Rolandas Makrickas eerder. “Hij wilde niet herdacht worden als leider, maar als dienaar. Als broer onder broeders.”
Het past bij de man die liever in een pension woonde dan in een paleis, die zijn schoenen zelf poetste, en die altijd zei dat de kerk een veldhospitaal moest zijn voor wie gewond is.
Een geestelijke erfenis die blijft
Met het 0verlijden van paus Franciscus verliest de wereld niet alleen een kerkleider, maar ook een moreel kompas. Hij sprak zich uit tegen ongelijkheid, milieuschade, uitbuiting en uitsluiting. Hij vroeg aandacht voor vluchtelingen, voor de klimaatcrisis, en voor mensen aan de rand van de samenleving.
Zijn woorden, maar vooral zijn daden, hebben talloze mensen geïnspireerd. Hij bezocht vluchtelingenkampen in Griekenland, omhelsde zieken in achterbuurten van Brazilië, en riep herhaaldelijk op tot compassie in plaats van oordeel. Hij brak met tradities als dat nodig was, maar altijd met het oog op liefde en rechtvaardigheid.
Een paus die de wereld dichterbij bracht
Wat paus Franciscus zo bijzonder maakte, was zijn vermogen om verbinding te leggen tussen kerk en samenleving. Hij sprak op een manier die mensen raakte – eenvoudig, oprecht, en zonder omwegen. Zijn taal was niet die van dogma’s, maar van het hart.
Zijn beroemde uitspraak “Wie ben ik om te oordelen?” werd wereldwijd gezien als een teken van openheid, zeker binnen een instituut dat lange tijd als afstandelijk werd ervaren. Daarmee gaf hij velen het gevoel dat er weer ruimte was voor dialoog, voor menselijkheid, voor een geloof dat niet sluit, maar opent.
Een afscheid dat spreekt
De foto’s van het graf van paus Franciscus gaan inmiddels de wereld over. Mensen delen ze op sociale media, niet om te sensationaliseren, maar om te laten zien hoe soberheid en betekenis samen kunnen gaan. Geen praalgraf, geen marmeren beelden, geen pompeuze teksten – alleen een naam, een bloem, en een kruis.
En juist dat raakt mensen. Het is het ultieme bewijs dat Franciscus tot het einde trouw is gebleven aan zijn boodschap: bescheidenheid is geen zwakte, maar kracht. In een wereld die vaak draait om macht en uiterlijk vertoon, koos hij voor eenvoud en oprechte aandacht.
Pope Francis' tomb in a niche in the Basilica of St. Mary Major can now be visited by the faithful, as the Church commemorates the late Pope with the second day of the Novemdiales, or 'nine days' of mourning. pic.twitter.com/AyhukxUtmV
— Vatican News (@VaticanNews) April 27, 2025