-

Algemeen

Hilarische grap: ´Vrouw dineert voor het eerst bij ouders van haar vriend´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Emma voelde zich een beetje nerveus toen ze voor het eerst bij de ouders van haar vriend ging dineren. Ze had zich dagenlang voorbereid, haar outfit gekozen en anekdotes bedacht om een goede indruk te maken. Het huis was gezellig, met familiefoto’s aan de muur en een tafel vol heerlijk eten, zoals een broccolischotel. Ondanks de uitnodigende sfeer voelde Emma zich toch een beetje ongemakkelijk.

De eerste zenuwen

Tijdens het diner werden gesprekken gevoerd over hobby’s, vakanties en persoonlijke passies, maar Emma voelde haar zenuwen opkomen. Het is tenslotte niet ongewoon om je een beetje ongemakkelijk te voelen in nieuwe sociale situaties. Terwijl ze probeerde haar ongemak te maskeren, begon haar lichaam zich te verraden. Haar benen trilden lichtjes en haar handen wiebelden, wat het steeds moeilijker maakte om haar gevoelens te verbergen.

Het geluid dat niet te verbergen was

In een poging om haar ongemak te verbergen, verschoof Emma onbewust in haar stoel, waardoor er plots een zacht geluid ontsnapte. De kamer viel stil, en alle ogen waren ineens op haar gericht.

Emma voelde haar gezicht kleuren van schaamte, maar gelukkig redde de vader van haar vriend de situatie door naar de hond Skippy te kijken, die rustig bij haar voeten lag, en hem zachtjes te berispen. Emma’s gezicht klaarde op toen ze zich realiseerde dat de situatie eigenlijk grappig was. Opluchting en amusement vulden haar hart, en de spanning verdween.

Het humorvolle vervolg

Toen het diner verderging, ontstond er weer een ongemakkelijke situatie, maar dit keer besloot Emma zich niet in te houden. Ze liet opnieuw een geluid horen, dit keer nog luider dan de eerste keer. Opnieuw reageerde de vader van haar vriend met een lach en een speelse berisping naar Skippy: “Oh Skippy, ga toch even ergens anders snuffelen, jij ondeugende hond!” Emma voelde zich bijna medeplichtig aan de nietsvermoedende hond, alsof ze samen een grappig geheim deelden.

Het hoogtepunt van de avond

Het hoogtepunt van de avond kwam echter toen Emma, geïnspireerd door de gebeurtenissen, moedig genoeg was om opnieuw een geluid te maken, dit keer zo luid dat het de stilte in de kamer doorbrak. De vader van haar vriend keek naar Skippy, schudde zijn hoofd en riep uit: “Oh Skippy, ga toch even ergens anders snuffelen, jij ondeugende hond!” Het hele gezelschap barstte in lachen uit, en Emma besefte dat humor vaak de beste manier is om ongemakkelijke situaties te doorbreken.

Algemeen

Trouwe werknemer Peter Gillis om het leven gekomen door bedrijfsongeval: ‘Betaalt geen cent aan uitvaart’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tragisch incident op vakantiepark De Berckt roept vragen op over steun na afloop

Op vakantiepark De Berckt in Baarlo heeft zich onlangs een aangrijpende situatie voorgedaan. Een medewerker kwam op maandag 16 juni om het leven bij een tragisch bedrijfsongeval. De man was op dat moment aan het werk aan een chalet toen de dakconstructie instortte. Het incident wordt onderzocht door de Arbeidsinspectie. Verdere details over de oorzaak zijn op dit moment nog niet bekendgemaakt.

Volgens verschillende bronnen was het park op het moment van het incident nog eigendom van de Oostappen Groep, het bedrijf van ondernemer Peter Gillis. Op sociale media wordt inmiddels volop gesproken over de nasleep van het drama – en dan vooral over wie verantwoordelijk is voor de uiteindelijke uitvaart van de medewerker.

Trouwe medewerker, geen afscheid

De betrokken medewerker zou jarenlang actief zijn geweest op het park en stond bekend als een toegewijde kracht binnen het team. Wat de situatie extra wrang maakt, is dat de man naar verluidt geen testament had en ook niet verzekerd was voor een uitvaart. De directe familie heeft volgens ingewijden afstand gedaan van de verantwoordelijkheid rondom het afscheid.

In gevallen waarin geen nabestaanden zich verantwoordelijk stellen, is het doorgaans aan de gemeente om een passende regeling te treffen. Zo is in dit geval volgens bronnen gekozen voor een sobere crematie, zonder aanwezigen. Een keuze die wellicht vanuit praktische overwegingen is gemaakt, maar die bij velen vragen oproept over waardigheid en menselijkheid.

Reacties op social media

Juicekanaal RealityFBI meldde op Instagram dat er vanuit de nabije kring van het slachtoffer een verzoek is gedaan aan Peter Gillis om financieel bij te dragen aan het afscheid. Het zou daarbij gaan om een bedrag van circa 5.800 euro – bedoeld voor een bescheiden crematie met kleine bijeenkomst.

Volgens het kanaal is die hulp er uiteindelijk niet gekomen. Verzoeken om coulance of tegemoetkoming zouden zijn afgewezen. De situatie leidt tot verontwaardiging bij veel volgers van het kanaal, die online hun teleurstelling uiten over het gebrek aan steun vanuit de werkgever.

Onduidelijkheid over eigendomssituatie

In de berichtgeving van RealityFBI wordt gesuggereerd dat de Oostappen Groep nog steeds als eigenaar van het park geregistreerd staat. Dat roept de vraag op in hoeverre de organisatie formeel verantwoordelijkheid draagt voor het welzijn van het personeel. Zowel de exacte eigendomsstructuur als de interne communicatie over dit incident zijn op dit moment niet publiek bekend.

De Arbeidsinspectie onderzoekt het incident, wat gebruikelijk is bij ernstige bedrijfsongevallen. Er zal worden gekeken naar de veiligheid op de werkplek, mogelijke oorzaken van het instorten van de dakconstructie en eventuele nalatigheid. Het kan enige tijd duren voordat hierover officiële conclusies worden getrokken.

Gemeentelijke verantwoordelijkheid bij onverzekerden

In Nederland is het gebruikelijk dat als er geen nabestaanden zijn die een uitvaart willen of kunnen organiseren, de verantwoordelijkheid bij de gemeente komt te liggen. In dat geval wordt doorgaans een sobere crematie geregeld, zonder uitgebreide plechtigheid of gasten. Dat kan als onpersoonlijk worden ervaren, maar is binnen de huidige wetgeving een standaardprocedure in uitzonderlijke gevallen.

Toch stellen velen de vraag of in dit geval een andere oplossing mogelijk was geweest. Zeker gezien het feit dat de man volgens verschillende bronnen jarenlang voor het vakantiepark werkte. Voorstanders van een alternatieve aanpak vinden dat een afscheid met waardigheid – hoe bescheiden ook – passend zou zijn geweest.

Geen officiële reactie van Peter Gillis

Tot op heden is er vanuit Peter Gillis zelf nog geen officiële reactie gekomen op de berichten over het incident of het al dan niet bijdragen aan de uitvaart. Op sociale media zijn de meningen verdeeld: waar sommigen begrip tonen voor het zakelijk perspectief, vinden anderen dat er in dit soort situaties meer ruimte mag zijn voor medemenselijkheid.

Het is belangrijk om te onderstrepen dat de berichten tot nu toe grotendeels gebaseerd zijn op informatie van socialmediakanalen en nog niet onafhankelijk zijn bevestigd. Daardoor is het lastig om uitspraken te doen over de precieze gang van zaken of motieven.

Menselijke nasleep

Wat blijft, is een gevoel van verlies en verdriet. Het 0verlijden van een collega of medewerker laat altijd een leegte achter, ongeacht de werkomstandigheden of de formele verhoudingen. Voor mensen die jarenlang hun inzet hebben getoond binnen een organisatie, hopen velen op een menselijk gebaar – juist in het allerlaatste hoofdstuk.

De situatie op vakantiepark De Berckt roept dan ook bredere vragen op over de verantwoordelijkheid van werkgevers in bijzondere gevallen, zoals bij onverzekerde medewerkers zonder nabestaanden. Een onderwerp dat – los van het huidige incident – steeds vaker onderwerp van gesprek wordt binnen de samenleving.

Afsluitende gedachte

Het tragische ongeval in Baarlo heeft niet alleen geleid tot verdriet, maar ook tot maatschappelijke discussie. Wat betekent het om als werkgever verantwoordelijkheid te nemen, ook buiten werktijd? En hoe zorgen we dat ieder mens een waardig afscheid krijgt, ongeacht omstandigheden?

De komende tijd zal het onderzoek van de Arbeidsinspectie hopelijk meer duidelijkheid geven over wat er precies is gebeurd. Ondertussen blijft de hoop bestaan dat – ondanks alles – de herinnering aan de betrokken medewerker met respect wordt bewaard.

Lees verder