Algemeen
Duinrell-show abrupt stilgelegd, bezoekers moeten snel weg
Een bizar incident vond afgelopen zaterdag plaats in attractiepark Duinrell, waar een medewerker midden in de populaire Kwakus Kwebbel Show besloot dat het tijd was om te stoppen. Niet omdat er technische problemen waren, maar omdat hij simpelweg naar huis wilde. Bezoekers, waaronder gezinnen met jonge kinderen, werden halverwege de show gevraagd de zaal te verlaten, wat leidde tot verontwaardiging en flinke kritiek op sociale media.
Een onverwacht einde aan de pret
De Kwakus Kwebbel Show, een voorstelling met computergestuurde poppen, is een geliefde attractie in Duinrell, vooral bij jonge kinderen. Veel bezoekers zien het als een hoogtepunt van hun dag in het park. Maar voor de mensen die zaterdagmiddag de show bijwoonden, eindigde het plezier abrupt toen een medewerker hen vroeg om op te staan en de zaal te verlaten. Zijn reden? Hij wilde naar huis.
Het incident vond plaats in het Wonderland-gedeelte van het park, dat normaal gesproken om 16.00 uur sluit. Tot verwarring van bezoekers werd er die middag echter nog omgeroepen dat er om 16.00 uur een show zou plaatsvinden. Hoewel de show begon zoals gepland, besloot het personeelslid halverwege dat het tijd was om de zaal te ontruimen.
Verontwaardigde bezoekers
Onder de aanwezigen was Danny van der Weel, marketingmanager van het concurrentiepark Drievliet, die zijn frustratie uitte op Instagram. “Het meest klantonvriendelijke beleid dat ik sinds lange tijd heb meegemaakt in een park,” schreef hij. Van der Weel beschreef hoe hij, samen met andere bezoekers, abrupt werd gevraagd de zaal te verlaten terwijl de show nog gaande was.
Volgens Van der Weel had de medewerker de show niet moeten starten als hij niet van plan was om deze af te maken. “Zet dat ding dan niet aan. En communiceer die show niet.”
Onverwachte afsluiting
Bezoekers waren verbaasd en boos over de manier waarop het incident werd afgehandeld. Hoewel het Wonderland-gedeelte van Duinrell om 16.00 uur sluit, leek het erop dat er geen duidelijke communicatie was tussen de planning van de shows en de beschikbaarheid van het personeel.
Het personeel had besloten dat de show kon doorgaan, maar het specifieke personeelslid had daar duidelijk andere ideeën over. In plaats van de bezoekers hun show te laten afmaken, besloot hij dat het tijd was om naar huis te gaan en begon hij halverwege met het ontruimen van de zaal.
Sociale media en publieke reactie
Het incident leidde tot een storm van kritiek op sociale media, waar Van der Weel een foto van de medewerker plaatste. Hoewel zijn actie enige discussie opriep over privacy, deelden veel mensen zijn verontwaardiging. “Dit kan echt niet,” schreef een gebruiker. “Als je in de dienstverlenende sector werkt, moet je professionaliteit tonen, ook als je naar huis wilt.”
Een ander merkte op: “Hoe kun je een show halverwege beëindigen en verwachten dat mensen tevreden blijven? Dit is geen goede reclame voor Duinrell.”
Het belang van duidelijke communicatie
Het incident benadrukt het belang van goede interne communicatie in attractieparken, vooral wanneer het gaat om het plannen van shows en het sluiten van specifieke gebieden. Bezoekers verwachten dat een aangekondigde show volledig wordt uitgevoerd, ongeacht de sluitingstijden. Het voortijdig beëindigen van een voorstelling wekt niet alleen frustratie op, maar kan ook het imago van het park schaden.
Attractieparken zoals Duinrell moeten rekening houden met de verwachtingen van hun gasten, die vaak aanzienlijke bedragen betalen voor een dagje uit. De combinatie van hoge toegangsprijzen en een negatieve ervaring kan ertoe leiden dat bezoekers minder geneigd zijn om terug te keren.
Reactie van Duinrell
Hoewel Duinrell op het moment van schrijven nog geen officiële verklaring heeft gegeven over het incident, roepen bezoekers het park op om verantwoordelijkheid te nemen. Veel mensen vinden dat het park excuses moet aanbieden en duidelijk moet maken hoe dit in de toekomst voorkomen kan worden.
Een gebruiker stelde voor: “Train je personeel beter en zorg ervoor dat er duidelijke afspraken zijn over wanneer shows wel en niet doorgaan.”
Het bredere probleem
Het incident in Duinrell is niet alleen een kwestie van een medewerker die vroeg naar huis wil; het weerspiegelt een bredere uitdaging in de vrijetijdssector. Klantvriendelijkheid en consistentie in service zijn cruciaal voor het succes van attractieparken. Bezoekers verwachten een complete ervaring, van aankomst tot vertrek, en elk incident dat die verwachting ondermijnt, kan langdurige gevolgen hebben voor de reputatie van een park.
In dit specifieke geval lijkt er een kloof te zijn tussen de planning van het management en de uitvoering door het personeel. Dit soort misverstanden kan niet alleen leiden tot frustratie bij bezoekers, maar ook tot spanningen binnen het team.
Midden in een show worden weggestuurd omdat het sluitingstijd is. Terwijl de show nog draait. Het kan in Duinrell. Zet dat ding dan niet aan. pic.twitter.com/k6DzlJi6Up
— Eftelflags (@Eftelflags) December 21, 2024
Wat kunnen bezoekers verwachten?
Voor veel bezoekers blijft Duinrell een populaire bestemming, maar incidenten zoals deze kunnen vragen oproepen over de algehele kwaliteit van de ervaring. Het park moet stappen ondernemen om ervoor te zorgen dat dergelijke situaties in de toekomst worden vermeden. Dit kan onder meer door beter personeelsmanagement, heldere communicatie en een strengere controle op het naleven van sluitingstijden en showtijden.
Conclusie
Het bizarre incident tijdens de Kwakus Kwebbel Show in Duinrell laat zien hoe belangrijk klantvriendelijkheid en professionaliteit zijn in de vrijetijdssector. Het onverwachte besluit van een medewerker om halverwege een show de zaal te ontruimen, zorgde voor frustratie en kritiek bij bezoekers. Vooral de onduidelijke communicatie tussen het park en zijn personeel ligt aan de basis van deze negatieve ervaring.
Voor Duinrell is dit een wake-upcall om te investeren in betere interne processen en personeelstrainingen. Voor bezoekers blijft de hoop dat toekomstige bezoeken probleemloos verlopen en dat de focus blijft liggen op plezier en tevredenheid. Of het park in staat is deze uitdaging aan te pakken, zal de tijd leren. Eén ding is zeker: dit incident heeft veel stof doen opwaaien.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”