Algemeen
Linda de Mol gespot zonder make-up, ziet er ineens heel anders uit
Linda de Mol zonder filters: ‘Onverwachte foto in huispak haalt voorpagina’
Linda de Mol staat al decennia bekend om haar stralende verschijning, zowel op televisie als in de bladen. Toch krijgt de presentatrice, zoals veel andere bekende Nederlanders, soms te maken met de minder glamoureuze kant van beroemd zijn. Deze week verscheen ze in een compleet andere setting op de voorpagina van Story. Fotografen hadden Linda in een ontspannen moment vastgelegd, zonder make-up, zonder filters, en in een comfortabel huispak.
Een onverwacht moment
Linda, altijd zorgvuldig gestyled en vaak voorzien van een vleugje photoshop en een vlekkeloze make-up, werd door paparazzifotograaf Edwin Smulders vastgelegd terwijl ze ongedwongen een wandeling maakte met Jeroen Rietbergen en haar honden. Het was een moment waarop ze duidelijk niet op de camera’s had gerekend. Het resultaat? Een onopgemaakte Linda in een casual outfit die nu prominent op de voorpagina van het weekblad staat.
Het artikel in Story beschrijft hoe Linda ‘helemaal in haar element’ leek tijdens de wandeling. Het blad gaat echter verder dan alleen de foto. Het wijst ook op de hernieuwde connectie tussen Linda en Jeroen, haar partner die na het schandaal rondom The Voice of Holland in opspraak kwam. “Ze lijken elkaar weer helemaal te hebben gevonden,” meldt het tijdschrift, hoewel het toevoegt dat het verleden misschien nog niet volledig is verwerkt.
Een huispak en geen filter
De foto van Linda in haar huispak is volgens Story een voorbeeld van hoe ze er zonder de vertrouwde glamour uitziet. Voor de actrice en presentatrice, die er alles aan doet om er altijd perfect uit te zien, is dit ongetwijfeld een confronterend moment. “Linda doet altijd haar best om elk rimpeltje te verbergen,” schrijft het blad.
Deze situatie roept herinneringen op aan een eerder moment dit jaar, toen Linda ervoor koos om zichzelf op een hele andere manier te laten zien. In juni plaatste ze namelijk een foto van zichzelf zonder make-up én zonder filters op de cover van haar eigen magazine LINDA. De actie was onderdeel van een zelfbedachte ‘No Make-Up Day’ en bedoeld om een boodschap over zelfacceptatie over te brengen.
Zelfacceptatie op de cover van LINDA
De toen 60-jarige Linda verscheen op de cover van haar blad zoals niemand haar gewend was: puur natuur. Zonder de vertrouwde make-up of digitale nabewerking, maar wel met een beetje semi-permanente eyeliner die ze eerder had laten zetten. Ze vroeg haar lezers:
“Schrok je? Moest je twee keer kijken? Snap ik, want naast mijn dierbaren is niemand dit van me gewend.”
Het doel van de actie was om te laten zien dat er niets mis is met een zogenaamd ‘blotebillengezicht’, zoals ze het zelf omschreef. Linda gaf aan dat ze met de foto een statement wilde maken en hoopte dat meer mensen zichzelf zouden accepteren zoals ze zijn.
De kracht van onopgemaakte momenten
Hoewel Linda de Mol in juni zelf de keuze maakte om zich op die manier te presenteren, lijkt het ongevraagd vastleggen door de paparazzi een ander gevoelige snaar te raken. Waar de actie voor LINDA een bewuste keuze was, lijkt de onverwachte publicatie van de huispakfoto meer op een inbreuk op haar privéleven.
Desondanks kan de publicatie van deze foto ook een kans bieden om opnieuw een boodschap van zelfacceptatie te verspreiden. Immers, zelfs zonder make-up blijft Linda een icoon in de Nederlandse mediawereld. Het laat zien dat zelfs publieke figuren momenten hebben waarop ze liever comfortabel dan glamoureus door het leven gaan.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het verleden achter zich laten
Een ander belangrijk aspect van het artikel in Story is de hernieuwde relatie tussen Linda en Jeroen. Na een moeilijke periode waarin Jeroen in opspraak kwam vanwege beschuldigingen rondom The Voice of Holland, lijkt het stel hun relatie opnieuw een kans te geven. Het tijdschrift suggereert dat Linda Jeroen zijn fouten heeft vergeven, hoewel het niet duidelijk is in hoeverre het verleden volledig is verwerkt.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een boodschap aan haar fans
Linda’s eerdere openheid over haar uiterlijk en de foto zonder make-up in LINDA werd destijds goed ontvangen. Veel fans prezen haar voor haar eerlijkheid en de positieve boodschap die ze met haar actie wilde uitdragen. De foto van deze week roept echter gemengde reacties op, aangezien het niet Linda’s keuze was om in deze setting te worden gefotografeerd.
De balans tussen glamour en echtheid
De recente aandacht voor Linda’s onopgemaakte momenten roept een bredere discussie op over de druk op publieke figuren om er altijd perfect uit te zien. Het laat zien dat zelfs iemand met een lange carrière en een sterke fanbase niet immuun is voor kritiek en nieuwsgierigheid.
Linda blijft echter een inspiratiebron, zowel in haar werk als met haar boodschap over zelfacceptatie. Het is duidelijk dat ze een balans probeert te vinden tussen het behouden van haar glamourvolle imago en het omarmen van haar natuurlijke zelf.
Conclusie
De onverwachte publicatie van Linda de Mol in een casual moment heeft de aandacht gevestigd op een kant van haar die we niet vaak zien. Hoewel het voor haar persoonlijk waarschijnlijk confronterend is, kan het ook een kans zijn om haar boodschap over zelfacceptatie verder te verspreiden. Linda blijft een icoon in Nederland, ongeacht of ze op televisie verschijnt met een filter of op straat zonder make-up.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.