Algemeen
OML-Eva deelt triest nieuws: ”Kan de trap niet meer op”
Eva Hermans-Kroot, bekend van het programma Over Mijn Lijk, heeft opnieuw een verwoestend bericht gedeeld over haar gezondheid. De 26-jarige Eva, die al jaren vecht tegen longk*nker, laat via Instagram weten dat haar situatie snel achteruitgaat. Het gaat inmiddels zo slecht dat ze niet meer in staat is om de trap op te komen en vrijwel de hele dag in bed moet blijven. “In bed liggen is het enige wat ik nog kan,” schrijft ze.
Een verwoestende CT-scan
Afgelopen vrijdag kreeg Eva de uitslag van haar laatste CT-scan, en de resultaten waren allesbehalve goed. In een emotioneel bericht op Instagram liet ze weten dat de arts een hartverscheurende boodschap had: “De uitslag is echt niet goed. Het nieuws dat ik de kerst misschien niet meer haal, doet veel met mij.”
Hoewel Eva zich bewust was van de ernst van haar situatie, blijft het moeilijk om met deze realiteit te leven. “Ik voel me verslagen, en het komt nog niet helemaal binnen. Het is een heftige boodschap om te horen, ook al weet je dat het eraan komt,” schreef ze openhartig.
Leven op de benedenverdieping
Eergisteren kon Eva, ondanks haar fysieke beperkingen, met veel moeite nog even naar buiten samen met haar partner Matthijs. Dit korte uitstapje gaf haar wat verlichting, maar het herstel bleef uit. “Dat deed mij wel goed, maar verder gaat het heel erg slecht. In bed liggen is het enige wat ik kan,” vertelt ze.
Omdat Eva de trap niet meer op kan, heeft Matthijs afgelopen nacht bij haar op de benedenverdieping geslapen. “Rot dat het moest, maar fijn dat het kan,” schreef ze. De woonkamer is nu hun gezamenlijke slaapruimte, wat nogmaals benadrukt hoe snel haar gezondheid achteruitgaat.
Energie voor sociale media ontbreekt
Eva’s aanwezigheid op sociale media is de afgelopen dagen drastisch afgenomen. Ze legt uit waarom: “Je hoort niet zoveel van mij omdat ik gewoon geen energie heb voor mijn telefoon.” De vele berichten die ze ontvangt in haar Direct Messages (DM) blijven daardoor onbeantwoord. “Ook dit lees ik niet meer,” geeft ze aan, wat laat zien hoe beperkt haar kracht en energie op dit moment zijn.
Ondanks haar afwezigheid op sociale media blijven talloze mensen haar steun betuigen. Fans, vrienden en volgers sturen haar dagelijks lieve berichten, waarin ze haar moed en veerkracht bewonderen.
Uitbehandeld, maar vechtend tot het einde
Eva’s strijd tegen longk*nker begon jaren geleden. Ze onderging talloze behandelingen, operaties en chemokuren, maar in augustus van dit jaar kregen zij en haar familie het zwaarste nieuws: artsen kunnen niets meer voor haar doen. Ze is officieel uitbehandeld, en haar levensverwachting blijft onzeker. Het kunnen nog enkele weken zijn, maar ook een paar maanden. Deze onzekere toekomst maakt het des te belangrijker voor Eva en haar dierbaren om samen zoveel mogelijk waardevolle momenten te koesteren.
Een korte wandeling, een groot gebaar
Het moment waarop Eva met Matthijs naar buiten kon, leek klein, maar betekende veel. In tijden waarin elke stap een strijd is, gaf dit uitje haar even een gevoel van normaliteit. Toch maakt ze duidelijk dat zulke momenten zeldzaam zijn geworden. Haar dagen worden voornamelijk doorgebracht in bed, wat een harde confrontatie is met de realiteit van haar z!ekte.
Steun voor een dappere strijder
De reacties op Eva’s berichten zijn overweldigend. Bekenden en onbekenden spreken hun bewondering uit voor haar kracht en openheid. Onder haar laatste bericht op Instagram stromen de steunbetuigingen binnen. Velen prijzen haar moed om haar verhaal te delen en benadrukken hoe inspirerend ze is.
Een boodschap van hoop en liefde
Eva’s verhaal raakt een snaar bij velen. Haar openheid over de moeilijkheden die ze doormaakt, biedt niet alleen een inkijkje in de harde realiteit van leven met een terminale z!ekte, maar ook een boodschap van hoop en liefde. Ondanks haar beperkingen probeert ze nog steeds het beste te maken van de tijd die haar rest.
In een eerdere post vertelde Eva hoe belangrijk Matthijs en haar familie voor haar zijn. Zij vormen de steunpilaren die haar helpen deze moeilijke periode door te komen. Ook benoemde ze haar dankbaarheid voor de kleine momenten, zoals het samen kijken naar een mooie zonsondergang of een knuffel van een geliefde.
Lieve reacties blijven stromen
Eva blijft een bron van inspiratie, niet alleen voor mensen die haar kennen, maar ook voor velen die haar verhaal via sociale media volgen. Haar moed om haar kwetsbaarheid te delen, laat zien dat zelfs in de donkerste tijden licht en liefde te vinden zijn.
Laten we Eva steunen in deze moeilijke periode door haar onze liefde en warmte te sturen. Een lieve reactie, een bemoedigend woord of gewoon een hartje kan een wereld van verschil maken. Eva verdient alle steun en bewondering voor de kracht die ze blijft tonen, zelfs in de meest uitdagende momenten van haar leven.
Een boodschap voor Eva
Eva’s strijd tegen longk*nker heeft haar veel gekost, maar ze blijft vechten met alles wat ze heeft. Haar verhaal is een krachtige herinnering aan hoe kostbaar het leven is en hoe belangrijk het is om iedere dag te koesteren. Laten we samen laten zien dat ze niet alleen staat in deze zware strijd. Laat een warme reactie achter om haar te laten weten dat we met haar meeleven en haar bewonderen om haar ongelooflijke moed en kracht. ❤️
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.