Algemeen
Dit is de bizarre reden dat broer van Frans Bauer affaire met Sieneke verraadde: ´Droevig!´
Het nieuws over Frans Bauer en de geruchten rondom een affaire met zangeres Sieneke Peeters zorgt voor veel opschudding, vooral vanwege de rol van zijn eigen broer, Dorus Bauer. In een recente opname, gepubliceerd via RoddelPraat, doet Dorus opmerkelijke uitspraken over zijn broer Frans. Dat de broer van Frans deze geruchten lijkt te voeden, wordt als zeer pijnlijk ervaren door fans en bekenden van de familie Bauer. De vraag die bij velen leeft: waarom draagt Dorus zo actief bij aan dit pijnlijke publieke schandaal?
De Inhoud van de Tape
Het is opvallend dat Dorus in de tape met Jan Baum, de ex van Sieneke, vrijuit praat over de situatie. In het gesprek deelt Dorus zijn twijfels over de relatie tussen Frans en zijn vrouw Mariska en suggereert hij dat zij wellicht bij Frans blijft vanwege zijn bekendheid. Dit soort insinuaties wekken veel verbazing, zeker gezien de hechte familiebanden waar de familie Bauer altijd om bekendstond. Dorus’ opmerkingen over Frans’ beloften en Mariska’s loyaliteit doen vermoeden dat er een diepere wrijving tussen de broers bestaat.
Reactie van Mariska Bauer
Mariska Bauer, de vrouw van Frans, heeft inmiddels ook gereageerd. In gesprek met RoddelPraat uit zij haar verwondering over de situatie en benadrukt dat zij niets van de vermeende affaire weet. Mariska maakt duidelijk dat als er werkelijk iets aan de hand zou zijn, zij daar als eerste van op de hoogte zou zijn. Zij begrijpt niet waarom Dorus zich inlaat met deze roddels en wijst op de absurditeit van de geruchten.
Een Langdurige Familieruzie?
Het conflict tussen Frans en Dorus lijkt al langer te bestaan. Drie jaar geleden verschenen er al verhalen over spanningen binnen de familie Bauer, maar nu is de ruzie duidelijk naar buiten gekomen. Waar Dorus in eerste instantie leek mee te werken aan het verspreiden van deze roddels, krabbelde hij recent terug in een interview met het roddelblad Story. Daarin gaf hij aan dat hij niet kon bevestigen of de geruchten waar zijn, en verwees hij naar Frans en Sieneke als de “hoofdrolspelers” van dit verhaal.
Emile Hartkamp over de Situatie
Frans’ tekstschrijver, Emile Hartkamp, heeft zich in de media uitgesproken over de situatie. Hij benadrukt dat de commotie voortkomt uit een opmerking van Dorus in samenwerking met Jan Baum, maar gelooft niet dat Dorus echt bevestigt dat er sprake is van een affaire. Toch vindt hij dat Dorus beter had moeten weten en zich niet had moeten inlaten met dit soort uitspraken die schadelijk zijn voor zijn broer.
Wat Zit er Achter de Acties van Dorus?
De vraag waarom Dorus zo tegen Frans lijkt te keren, houdt veel mensen bezig. Emile suggereert dat dit soort problemen soms voorkomen in families. Volgens hem zijn de broers in de loop der jaren wat uit elkaar gegroeid, mede door de verschillende levens die zij leiden. Frans heeft een groot gezin en een druk bestaan, wat mogelijk tot verwijdering heeft geleid. Dit kan verklaren waarom de relatie tussen de broers de laatste jaren onder druk staat.
Een Oproep om de Ruzie te Staken
Emile Hartkamp hoopt dat de broers hun problemen niet via de media uitvechten. Hij benadrukt dat het voor niemand goed is om dit soort familieconflicten publiekelijk te bespreken en adviseert hen om de kwestie onderling op te lossen. Volgens Emile wordt niemand er beter van als dit conflict zich verder in de media afspeelt. Hij hoopt dat Dorus stopt met het voeden van de geruchten en dat de broers een manier vinden om hun problemen op een privé-manier te benaderen.
Geruchten over Breuk in de Familie
Er zijn speculaties dat Frans en Dorus al jaren geen contact meer hebben. Hoewel hierover weinig concrete informatie bekend is, bevestigt Emile dat er zaken zijn die privé blijven en binnenshuis worden besproken. Hij vindt dit een normale gang van zaken en benadrukt dat het beter is als families hun persoonlijke conflicten niet delen met de buitenwereld.
De Toekomst van de Familie Bauer
Het blijft onduidelijk hoe het verder zal gaan met de relatie tussen Frans en Dorus Bauer. De broers hebben een lange geschiedenis samen, maar de huidige situatie laat diepe wonden achter. Voor fans van Frans is het triest om te zien dat de harmonie binnen de familie Bauer verstoord is. Hopelijk vinden Frans en Dorus een manier om hun ruzie bij te leggen, zodat dit familieconflict niet nog verder in het publieke oog uitgespeeld wordt.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”