Algemeen
OML-Jegor voelt zich schuldig tegenover zijn zoon
In het recente televisieprogramma “Over Mijn Lijk: De Reünie” keert Jegor terug om zijn verhaal te delen. Jegor, die deelnam aan de serie vanwege zijn ongeneeslijke z!ekte, krijgt het zwaar te verduren wanneer presentator Tim Hofman hem vraagt naar zijn zoontje Lev. Het is een liefdevolle maar beladen kwestie, want Jegor draagt niet alleen onvoorwaardelijke liefde voor zijn kind met zich mee, maar ook een gevoel van schuld dat hij moeilijk kan negeren.
Jegor’s Situatie en Z!ekte
Jegor is bekend bij de kijkers van “Over Mijn Lijk” vanwege zijn strijd tegen een hersentumor. Hij is, net als mede-deelnemer Roy, ongeneeslijk z!ek, en zijn tijd is beperkt. Toch besloten Jegor en zijn partner Daisy een kinderwens te vervullen en gingen ze voor gezinsuitbreiding. Begin dit jaar werd hun zoontje Lev geboren, een lichtpunt in hun leven. Maar Jegor weet dat de dag komt waarop hij Lev moet vertellen dat zijn gezondheid hem uiteindelijk zal ontnemen.
De beslissing om een kind te krijgen ondanks zijn z!ekte was een moedige stap. Lev’s geboorte bracht zowel geluk als een hernieuwd gevoel van verantwoordelijkheid voor Jegor. Dit gevoel is versterkt door de wetenschap dat er een onvermijdelijke dag zal komen waarop hij zijn kind moet uitleggen dat hij niet zal herstellen van zijn z!ekte. Het idee van dit gesprek is voor Jegor intens moeilijk en beangstigend.
De Schuldgevoelens en Innerlijke Worsteling
Tijdens het interview met Tim Hofman raakt Jegor zichtbaar geëmotioneerd. Hij geeft toe dat hij soms worstelt met schuldgevoelens. “We hebben ervoor gekozen om ouders te worden, en Lev is zo’n gelukkig kind,” vertelt hij met een gebroken stem. “Maar laatst kregen we weer slecht nieuws. Dan krijg ik bijna een schuldgevoel, van: waarom heb ik dit gedaan?”
Jegor’s schuldgevoel komt voort uit de angst dat Lev, die hij zoveel vreugde en liefde wil bieden, uiteindelijk verdriet zal ervaren door zijn afwezigheid. Hij wil niets liever dan dat zijn zoon een leven vol liefde en veiligheid kent, maar hij voelt zich verantwoordelijk voor de pijn die Lev mogelijk in de toekomst zal voelen.
Dit schuldgevoel weerspiegelt een diepe emotionele strijd: het besef dat hij zijn zoon ooit achter moet laten en de mogelijkheid dat Lev opgroeit met het gemis van een vaderfiguur. Ondanks zijn z!ekte is Jegor vastberaden om de tijd die hij met zijn gezin heeft zo waardevol mogelijk te maken. Maar de wetenschap dat deze tijd beperkt is, blijft zwaar wegen.
Angst Voor de Toekomst
Jegor probeert ondanks alles positief te blijven en richt zich op het moment. Maar de angst voor de toekomst is groot. “Aan de andere kant is het ook een leven voor hem,” zegt hij terwijl hij zijn gevoelens probeert te verwoorden. Maar toen hij onlangs het nieuws kreeg dat zijn gezondheid verslechtert, kreeg hij opnieuw een tegenslag te verwerken. “Het was de hele tijd stabiel, en dan krijg je ineens te horen dat het niet stabiel is en dat ik misschien een nieuwe fase inga.” Zijn woorden geven aan dat hij zich voorbereidt op een zware periode, niet alleen fysiek, maar ook emotioneel, aangezien hij weet wat dit voor zijn gezin zal betekenen.
Jegor kan zijn emoties niet meer de baas en deelt, huilend, een van zijn grootste angsten. “Ik ben zo bang dat er een fase komt dat hij mij niet meer herinnert omdat ik te snel d00dga.” Voor Jegor is het idee dat Lev hem misschien niet meer bewust zal kennen of herinneren hartverscheurend. Deze angst drukt zwaar op hem en benadrukt de kwetsbaarheid van zijn situatie.
De Steun en Liefde van Daisy
Naast Jegor staat zijn vrouw Daisy, die hem door alle moeilijkheden heen steunt. Hun besluit om samen voor een kind te kiezen was er een van liefde en hoop, ondanks de uitdagingen die ze op hun pad tegenkwamen. Daisy heeft Jegor bijgestaan tijdens zijn z!ekteproces en moedigt hem aan om de mooie momenten te koesteren. Zij is er om hun zoon te ondersteunen en te zorgen dat Lev altijd weet hoeveel zijn vader van hem houdt.
Daisy is ook de persoon die Jegor helpt om sterk te blijven, vooral op momenten dat de angst en het verdriet overweldigend zijn. Hun band en het gezin dat ze samen hebben gevormd, vormen een bron van kracht voor Jegor. Het geeft hem de motivatie om door te gaan, ondanks de onzekerheden die de toekomst brengt.
Het Intense Gevecht met Tegenstrijdige Gevoelens
Jegor’s verhaal raakt kijkers diep, omdat het een eerlijk en pijnlijk beeld schetst van een jonge vader die weet dat zijn tijd beperkt is. Zijn gevoelens van geluk om Lev in zijn leven te hebben, botsen met de angst en schuldgevoelens over het feit dat hij hem misschien niet lang genoeg zal kunnen bijstaan. Dit innerlijke conflict is voor Jegor een dagelijkse worsteling. Hij wil zijn zoon alles geven wat hij kan, maar hij wordt geconfronteerd met een realiteit waarin hij dit niet volledig kan waarmaken.
Jegor deelt zijn verhaal met openhartigheid en een indrukwekkende kwetsbaarheid. Het is een getuigenis van zijn kracht en liefde als vader, maar ook van de immense pijn die hij ervaart in de wetenschap dat hij Lev misschien niet zal zien opgroeien.
De Reacties en Ondersteuning van Kijkers
Jegor’s openheid en eerlijkheid roepen ontroerende reacties op bij de kijkers van “Over Mijn Lijk.” Mensen reageren met bewondering op zijn moed en laten hun medeleven blijken. Veel kijkers delen hun gevoelens van steun en bemoediging voor Jegor en Daisy, terwijl anderen aangeven dat ze geraakt zijn door Jegor’s verhaal.
Het programma heeft altijd al verhalen gedeeld die kijkers raken en inspireren, en Jegor’s verhaal is daarop geen uitzondering. Zijn getuigenis herinnert ons aan de waarde van het leven, de kracht van liefde, en het belang van het koesteren van de tijd die we met onze dierbaren hebben.
De Dilemma’s van Ouderschap in een Ongeneeslijke Situatie
Jegor en Daisy’s situatie roept ook belangrijke vragen op over de ethische en emotionele dilemma’s die ouderschap met zich meebrengt in het licht van een ongeneeslijke z!ekte. Jegor’s worsteling met schuldgevoelens is begrijpelijk, maar ook pijnlijk. De keuze om een kind te krijgen terwijl je weet dat je mogelijk niet het hele leven van je kind zult kunnen meemaken, is een moeilijke beslissing die niet zonder emotionele gevolgen komt.
Jegor wil zijn zoon alles bieden wat hij kan, en tegelijkertijd probeert hij zichzelf te beschermen tegen de gevoelens van verdriet en verlies die onvermijdelijk op zijn pad zullen komen. Zijn verhaal benadrukt de moeilijkheden die ouders in soortgelijke situaties kunnen ervaren en de kracht die nodig is om met deze uitdagingen om te gaan.
Een Eerbetoon aan Jegor’s Moed
Jegor’s verhaal is een eerbetoon aan de kracht en moed van iemand die ondanks alles blijft vechten voor de mensen van wie hij houdt. Zijn liefde voor Lev en zijn toewijding aan zijn gezin zijn bewonderenswaardig, en zijn verhaal zal ongetwijfeld een blijvende indruk achterlaten bij de kijkers van het programma.
Zijn angst dat Lev hem misschien niet zal herinneren, en zijn schuldgevoelens over de keuze om vader te worden, zijn gevoelens die kijkers zullen blijven bijblijven. Ze vormen een krachtig en emotioneel beeld van een man die zijn zoon alles wil geven, ondanks zijn eigen beperkingen.
Jegor’s verhaal in “Over Mijn Lijk” is een herinnering aan de waarde van liefde en het belang van verbondenheid, zelfs wanneer het leven ons dwingt moeilijke keuzes te maken.
Irene Moors maakt sprankelende comeback in het theater: “Ik voel me fitter, vrijer en meer mezelf dan ooit”
We kennen haar allemaal als het energieke gezicht van Telekids en de vrolijke wederhelft van Carlo Boszhard in Life & Cooking en Life4You. Maar Irene Moors, inmiddels 57 jaar jong, slaat een compleet nieuwe weg in — en dat doet ze op haar eigen tempo, met een verrassend frisse uitstraling. De veelzijdige presentatrice is binnenkort namelijk te zien in het theaterstuk Dubbel Op, een komedie van toneelmaker Jon van Eerd. Een nieuw hoofdstuk in haar carrière, dat samenvalt met een persoonlijk groeiproces waar veel mensen zich in zullen herkennen.
Wat begon met een paar kleine aanpassingen in haar dagelijkse leven, groeide uit tot een ingrijpende, maar vooral positieve transformatie. Zonder strikte schema’s, zonder rigide diëten — gewoon met gezond verstand, zelfkennis en de wil om beter in haar vel te zitten. “Ik voel me lichter, letterlijk én figuurlijk,” zegt Irene met een oprechte glimlach.
Terug op de planken — en sterker dan ooit
Voor Irene is het theater geen onbekend terrein, maar een volledige theatertour is wel een nieuw avontuur. In Dubbel Op speelt ze een hoofdrol in een klassiek komisch verhaal, met tempo, timing en fysieke actie. “Je moet scherp zijn, aanwezig, en fit genoeg om elke avond het podium op te gaan,” vertelt ze.
Juist die intensieve voorbereiding bracht haar tot het inzicht dat haar levensstijl wat extra aandacht verdiende. “Ik merkte dat ik sneller moe was en minder energie had dan ik gewend was. Als je dan met een theaterproductie begint, wil je gewoon knallen. Dat was voor mij het moment om aan de slag te gaan.”
Geen dieet, geen hype — maar wél resultaat
Wat Irene’s aanpak zo inspirerend maakt, is de nuchterheid en haalbaarheid ervan. Ze koos niet voor een crashdieet of een rigide sportregime. In plaats daarvan paste ze stap voor stap haar leefstijl aan. Minder suiker, meer beweging, en vooral: beter luisteren naar haar lichaam.
“Ik ben bewust gaan wandelen, gezonder gaan eten, en ik let beter op mijn slaap. Maar ik heb mezelf niets verboden,” legt ze uit. “Het moest wel leuk blijven.”
Die realistische instelling maakt haar verhaal zo herkenbaar. Geen eindeloze regels, maar wel bewustwording. Geen streven naar perfectie, maar wel naar een betere balans. Het resultaat? Een fitter lijf, een helderder hoofd, en een hernieuwd zelfvertrouwen.
De invloed van ‘Het Perfecte Plaatje’
Een onverwachte katalysator voor haar omslag was haar deelname aan het programma Het Perfecte Plaatje, waarin bekende Nederlanders hun fotografietalent testen. Tijdens het maken van creatieve foto’s kwam Irene erachter hoe belangrijk het is om fysiek in goede conditie te zijn.
“Soms lag ik op de grond voor het perfecte shot en moest ik snel overeind komen. Toen dacht ik: als ik nu al hijgend opsta, hoe moet dat dan straks in het theater?”
Dat besef gaf haar een extra duwtje in de rug om bewuster met haar gezondheid om te gaan. Niet vanuit uiterlijk vertoon, maar omdat ze zich sterker, alerter en vrijer wilde voelen in haar lichaam.
Fysiek én mentaal sterker
De fysieke veranderingen zijn zichtbaar, maar het is vooral Irene’s mentale kracht die indruk maakt. “Ik voel me scherper, ik heb meer focus tijdens repetities, en ik merk dat ik meer rust in mijn hoofd heb,” zegt ze. “Dat maakt het spelen zóveel leuker.”
Ze omschrijft het als een ‘terugkeer naar zichzelf’. Niet omdat ze ooit verdwaald is geraakt, maar omdat ze zich nu bewuster is van wat ze nodig heeft. “We zijn allemaal druk. Werk, familie, verplichtingen. Maar op een gegeven moment moet je je afvragen: waar laad ík nou van op?”
Voor Irene was het antwoord: beweging, ontspanning, en weer durven genieten van gezonde routines — zonder strengheid, maar mét aandacht.
Samenwerking met Carlo? ‘Alleen als het écht iets toevoegt’
De naam Irene Moors wordt al decennia lang bijna automatisch in één adem genoemd met die van Carlo Boszhard. Het iconische duo zorgde jarenlang voor legendarische televisie. De vraag of er ooit nog een comeback komt, blijft dan ook niet uit.
“We hebben nog steeds contact en we zouden graag ooit nog iets samen doen,” vertelt Irene. “Maar het moet dan echt iets nieuws zijn. Niet omdat we toevallig een leuk duo waren, maar omdat we er allebei weer écht zin in hebben.”
Ze is voorzichtig met het woord ‘comeback’. “Dat woord suggereert dat je iets wilt herhalen, maar ik kijk liever vooruit. Als we samen iets doen, moet het verrassen, prikkelen en kloppen.”
Een vrouw die durft te kiezen voor zichzelf
Wat Irene’s verhaal zo krachtig maakt, is dat het een eerlijk én haalbaar voorbeeld is van wat kleine aanpassingen kunnen betekenen. Geen Instagram-perfectie, geen voor-en-na-foto’s met filters, maar een vrouw die met beide benen op de grond staat en zich afvroeg: wat heb ik nodig om lekkerder in mijn vel te zitten?
Voor wie zich herkent in gevoelens van futloosheid, overprikkeling of het verlangen naar meer balans, is haar reis herkenbaar én motiverend. Irene laat zien dat je op élke leeftijd kunt herontdekken wat bij je past.
“Ik wilde geen andere versie van mezelf worden. Ik wilde gewoon weer de beste versie van míj zijn.”
Theater, televisie en de toekomst
Met haar theatertour op komst, haar frisse energie en haar liefde voor het vak lijkt Irene klaar voor een nieuw hoofdstuk. Ze straalt — niet alleen van buiten, maar vooral van binnen. En dat maakt haar verhaal misschien wel zo bijzonder.
Of we haar binnenkort nog op tv zullen zien? “Wie weet,” zegt ze met een knipoog. “Maar voorlopig sta ik liever op de planken dan voor de camera. Daar voel ik me nu het meest levend.”
En dát is precies de boodschap die blijft hangen: je hoeft niet te wachten op een reden, een drastisch plan of een groot moment om te veranderen. Soms is het genoeg om gewoon vandaag te beginnen — met een kleine stap, een bewuste keuze, en de overtuiging dat je jezelf dat gunt.
De les van Irene Moors
-
Gezonde keuzes hoeven niet extreem te zijn: Een beetje minder suiker, iets meer bewegen, en beter slapen kunnen al een wereld van verschil maken.
-
Doe wat bij je past: Irene koos niet voor strenge regels, maar voor realistische aanpassingen die aansluiten bij haar leven.
-
Luister naar je lichaam én je hoofd: Door te letten op haar energie en vitaliteit, merkte ze dat haar concentratie en focus ook verbeterden.
-
Het is nooit te laat voor een frisse start: Of je nu 30, 50 of 70 bent — verandering is altijd mogelijk als het bij je past.
-
Zelfzorg is geen luxe, maar een investering: Niet voor anderen, maar voor jezelf. Omdat je het waard bent.
Wil je meer inspirerende verhalen lezen over persoonlijke groei, gezondheid en herontdekking? Volg ons voor de mooiste verhalen van bekende én onbekende Nederlanders die laten zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen.