Algemeen
Jantje komt thuis en zegt dat hij een onvoldoende heeft
Mathematica kan soms aanvoelen als een vreemde taal, vooral voor kinderen die hun weg proberen te vinden tussen getallen, formules, en logica. Het is alsof je in een nieuwe wereld bent waar alles bekend lijkt, maar toch een andere draai heeft. Voor sommige kinderen brengt de worsteling met wiskunde niet alleen verwarring, maar soms ook een onverwacht moment van humor met zich mee.
Het verhaal gaat als volgt:
Een jongen komt thuis van school en vertelt zijn vader: “Ik heb vandaag een onvoldoende gekregen voor wiskunde.”
Zijn vader, verbaasd, vraagt: “Wat is er gebeurd?”
De jongen antwoordt: “Nou, mijn leraar vroeg me wat 3 keer 2 was, en ik zei 6.”
Zijn vader knikt en zegt: “Dat klopt toch?”
De jongen vervolgt: “Dat dacht ik ook. Maar toen vroeg ze me wat 2 keer 3 was.”
De vader, licht geïrriteerd, zegt: “Wat maakt dat nu uit? Het is toch hetzelfde?”
De jongen glimlacht en zegt: “Dat is precies wat ik zei!”
Deze kleine uitwisseling brengt een glimlach op het gezicht en laat zien hoe een eenvoudig misverstand toch grappige momenten kan opleveren, zelfs in de soms strenge wereld van getallen en rekenen. Het toont aan dat leren niet altijd een rechte lijn hoeft te zijn en dat er soms plezier te vinden is, zelfs wanneer het lijkt alsof we vastzitten.
BONUS: Een Ochtendroutine met een Verrassing
Naast verhalen over school en wiskunde bestaan er ook humoristische verhalen uit het dagelijks leven. Dit volgende verhaal gaat over een echtpaar dat, na jaren samen te hebben doorgebracht, nog steeds te maken heeft met kleine irritaties — en soms wraakplannen.
Er was een stel dat al jaren gelukkig getrouwd was. De enige wrijving in hun huwelijk ontstond ’s ochtends, wanneer de man elke dag uit bed kwam en steevast een luide scheet liet. Zijn vrouw werd erdoor gewekt en moest zelfs vaak naar adem happen door de scherpe geur.
Elke ochtend smeekte ze hem om er eens mee op te houden, omdat ze er behoorlijk ziek van werd. Maar hij zei dat hij er niets aan kon doen, dat het natuurlijk was, en dat hij niets nodig had om het te onderdrukken. Ze waarschuwde hem zelfs dat hij op een dag een scheet zou laten die zijn ingewanden eruit zou blazen.
Jaren verstreken en de man hield vast aan zijn routine. Op een kerst-ochtend, toen zijn vrouw de voorbereidingen trof voor het kerstdiner en hij nog boven lag te slapen, kreeg ze een onverwacht idee. Ze bekeek de ingrediënten voor het kerstdiner: de kalkoen, de lever, spiermaag, en overige ingewanden lagen netjes in een schaal. Geïnspireerd door zijn ochtendritueel, besloot ze deze in zijn onderbroek te verstoppen voor een kleine grap.
Zodra haar man wakker werd, deed hij zoals gewoonlijk zijn ochtendroutine, gevolgd door een luide schreeuw en verwoede voetstappen richting de badkamer. Zijn vrouw moest zich inhouden om niet te lachen terwijl hij zich wanhopig naar de badkamer haastte.
Na een tijdje kwam hij weer naar beneden met een schrikachtige blik en zijn gezicht vol ongeloof. De vrouw, spelend alsof ze van niets wist, vroeg bezorgd wat er aan de hand was.
Haar man zei: “Schat, je had gelijk… Ik heb jarenlang gedacht dat je overdrijft, maar je waarschuwing is eindelijk uitgekomen.”
Met moeite haar lach in te houden, vroeg de vrouw: “Wat bedoel je daarmee?”
Haar man antwoordde: “Nou, ik heb eindelijk een scheet gelaten die mijn ingewanden eruit blies, precies zoals je altijd zei. Maar met wat vaseline en geduld heb ik het gelukkig weer kunnen terugstoppen.”
Het verhaal eindigt met de vrouw die haar lach nauwelijks kan onderdrukken en de man die opgelucht lijkt dat hij, op zijn manier, de situatie onder controle heeft gebracht. Dit kleine verhaal laat zien hoe humor zelfs in de meest alledaagse situaties een onverwachte wending kan geven en ons eraan herinnert dat lachen, zelfs om een scheetgrap, soms de beste remedie is.
Deel dit verhaal gerust met vrienden voor een lach op hun gezicht!
Spanje dreigt deelname aan WK te heroverwegen als Israël zich plaatst
De aanloop naar het WK voetbal van 2026, dat plaatsvindt in de Verenigde Staten, Canada en Mexico, verloopt niet alleen sportief spannend, maar ook politiek beladen. Waar normaal gesproken de focus ligt op kwalificatiewedstrijden en voorspellingen over favorieten, mengt zich nu een geheel ander thema in de discussie: de internationale positie van Israël. De Spaanse regering heeft namelijk laten weten dat deelname van Israël mogelijk consequenties kan hebben voor het eigen nationale team.
Politieke dimensie rond sport
Tijdens een partijcongres van de Spaanse socialistische partij (PSOE) sprak premier Pedro Sánchez zich onlangs stevig uit. Volgens hem mag Israël “geen platform krijgen om zijn imago op te poetsen.” Daarmee verwees hij naar de situatie in Gaza en de internationale kritiek op de rol van Israël in het conflict.
Een dag later herhaalde partijgenoot en woordvoerder Patxi López deze woorden, en trok hij een opvallende vergelijking. Volgens López zou Israël, mocht het zich plaatsen voor het WK, dezelfde behandeling moeten krijgen als Rusland. Dat land werd vanwege de invasie van Oekraïne door meerdere internationale sportorganisaties uitgesloten van toernooien.
Dreigt Spanje zich terug te trekken?
De vraag die sindsdien boven
de voetbalwereld hangt, is of Spanje daadwerkelijk bereid is om
niet mee te doen aan het WK als Israël zich plaatst. López hield de
deur op een kier:
“We zullen de situatie tegen
die tijd beoordelen. Laten we afwachten wat er de komende maanden
gebeurt.”
Hoewel er dus nog geen definitief besluit is genomen, is het signaal duidelijk. Spanje, één van de grootste voetbalnaties ter wereld, koppelt sport nadrukkelijk aan politieke keuzes.
Spanje als voetbalgrootmacht
Het mogelijke terugtrekken van Spanje zou een enorme impact hebben. Spanje geldt namelijk als één van de favorieten voor het toernooi. Het nationale team is regerend Europees kampioen en won in 2010 voor het eerst de wereldtitel door Nederland in de finale te verslaan.
In de huidige kwalificatiereeks begon Spanje voortvarend. Onlangs werd Turkije met maar liefst 6-0 verslagen, een uitslag die in de internationale pers veel indruk maakte. De verwachting was dat Spanje zonder veel moeite richting het eindtoernooi zou gaan. Maar door de politieke discussie hangt er nu een zweem van onzekerheid rond de deelname.
De positie van Israël in de kwalificatie
Hoe groot is de kans dat Israël daadwerkelijk het WK haalt? Op dit moment bezet Israël de derde plek in de kwalificatiegroep. Het team heeft evenveel punten als Italië, maar wel een wedstrijd meer gespeeld.
Het duel tussen beide landen leverde onlangs een waar spektakelstuk op: Israël verloor met 4-5 van Italië, dankzij een late treffer van de Italianen. Noorwegen staat bovenaan de groep met zes punten voorsprong op zowel Italië als Israël.
Dat betekent concreet:
-
Nummer één plaatst zich rechtstreeks voor het WK.
-
Nummer twee gaat naar de play-offs.
Israël heeft dus nog een kans, al is de weg naar kwalificatie ingewikkeld en vol obstakels.
Sport en politiek vaker verstrengeld
Het is niet de eerste keer dat Spanje politieke overwegingen betrekt bij internationale evenementen. Zo besloot de Spaanse publieke omroep RTVE eerder dit jaar om niet deel te nemen aan het Eurovisie Songfestival als Israël zou worden toegelaten. Daarmee sloot Spanje zich aan bij landen zoals Nederland, die eerder eenzelfde standpunt innamen.
Ook bij andere evenementen spelen politieke sentimenten een rol. Tijdens de Vuelta, de grote Spaanse wielerronde, vonden de afgelopen weken meerdere pro-Palestijnse protesten plaats. Sportevenementen blijken daarmee een podium te zijn waar maatschappelijke spanningen zichtbaar worden.
Reageren fans en analisten verrast?
Binnen Spanje zijn de meningen verdeeld. Sommige supporters begrijpen het standpunt van de regering volledig en vinden dat sport niet los kan worden gezien van ethiek en mensenrechten. Zij wijzen op de precedentwerking: als Rusland uitgesloten werd, waarom zou dat dan niet gelden voor andere landen die zich in een conflict bevinden?
Anderen vinden dat politiek en sport gescheiden moeten blijven. Zij wijzen op de miljoenen fans die uitkijken naar het WK en de generaties spelers die hun carrière in het teken zetten van dit eindtoernooi. Voor hen zou een boycot een harde klap betekenen.
De internationale impact van een boycot
Mocht Spanje daadwerkelijk besluiten niet deel te nemen aan het WK als Israël zich plaatst, dan zou dat een uniek precedent scheppen. Niet alleen omdat Spanje een topland is met kans op de titel, maar ook omdat andere landen zich hierdoor mogelijk gesteund voelen om vergelijkbare keuzes te maken.
De vraag rijst dan: volgen andere Europese landen het Spaanse voorbeeld? Of besluit de FIFA om zelf in te grijpen en duidelijke regels op te stellen, zoals eerder bij Rusland gebeurde?
Het zou hoe dan ook leiden tot een verhitte discussie over de rol van sport in internationale conflicten.
De kracht van symboliek
Voor premier Sánchez en zijn partij is het signaal belangrijker dan het sportieve gevolg. Door zich stevig uit te spreken, willen zij laten zien dat mensenrechten en internationale solidariteit boven de belangen van het voetbal kunnen staan.
Die symbolische waarde kan groot zijn. Sportevenementen zijn immers wereldwijde podia die miljoenen kijkers trekken. Als een groot land als Spanje zegt: “wij doen niet mee onder deze omstandigheden”, kan dat internationaal veel losmaken.
Hoe reageert Israël?
Vanuit Israël zelf is er nog geen officiële reactie gekomen op de Spaanse uitspraken. Voor de spelers en de technische staf van het nationale team ligt de focus voorlopig vooral op de sportieve kant: punten halen in de kwalificatie en proberen via de play-offs een ticket naar het WK te bemachtigen.
Toch zullen ook zij zich bewust zijn van de bredere context. Als ze zich plaatsen, kan dat niet alleen sportief een mijlpaal zijn, maar ook politiek grote gevolgen hebben.
Parallel met Rusland
De verwijzing van López naar Rusland is veelzeggend. Toen de oorlog in Oekraïne begon, besloten organisaties als FIFA en UEFA al snel om Rusland uit te sluiten. Russische clubs en nationale teams mochten niet meer deelnemen aan internationale competities.
Die beslissing werd destijds breed gesteund, maar riep ook vragen op: moet sport altijd reageren op politieke gebeurtenissen? Of moet het juist een neutraal platform zijn? De Spaanse discussie rond Israël brengt die vragen opnieuw naar voren.
Wat betekent dit voor het WK van 2026?
Het WK in de Verenigde Staten, Canada en Mexico wordt het grootste ooit, met 48 deelnemende landen. De kans dat Spanje als topland ontbreekt, zou niet alleen sportief maar ook commercieel een gemis zijn. Spanje trekt wereldwijd miljoenen fans en levert vaak wedstrijden die veel kijkers trekken.
De FIFA zal dus met argusogen volgen hoe de discussie zich ontwikkelt. Voorlopig blijft het afwachten: de kwalificatie is nog niet voorbij en er kunnen nog veel dingen veranderen.
Conclusie
De discussie rond Spanje en Israël laat zien hoe nauw sport en politiek met elkaar verweven zijn. Voor premier Sánchez en zijn partij is deelname aan een WK niet alleen een sportieve kwestie, maar ook een moreel statement. Voor fans en spelers is het vooral een kwestie van passie, trots en carrièrekansen.
Of Spanje daadwerkelijk wegblijft van het WK hangt af van twee factoren: of Israël zich weet te plaatsen, en hoe de politieke situatie zich verder ontwikkelt. Eén ding is zeker: de komende maanden zullen niet alleen de prestaties op het veld, maar ook de discussies eromheen, de gemoederen flink bezig houden.