Algemeen
Grap van Hélène Hendriks valt volledig verkeerd en zorgt voor ophef
De kijkers van Oranjezondag zaten gisteren vol verbazing voor de televisie. Presentatrice Hélène Hendriks had tijdens de uitzending meerdere keren aangekondigd dat ze zou onthullen wie de “echte vader” van André Hazes jr. is. Wat uiteindelijk een grap bleek te zijn, viel echter totaal verkeerd bij het publiek. Wat bedoeld was als luchtige humor, werd door velen als smakeloos en ongepast ervaren.
De vader van André Hazes jr.: een gevoelige kwestie
De familie Hazes staat al jaren in het middelpunt van de belangstelling, en het is geen geheim dat er vaak spanningen zijn. De laatste tijd gaat het vooral om de kwestie rond de artiestennaam van André Hazes jr. Zijn moeder, Rachel Hazes, heeft aangedrongen dat haar zoon voortaan de toevoeging “jr.” aan zijn naam toevoegt. Dit heeft alles te maken met merkrechten, aangezien Rachel de rechten op de naam van haar overleden man, André Hazes sr., beheert.
Wat de situatie extra ingewikkeld maakt, zijn de geruchten die al jarenlang rondgaan over de vraag of André Hazes sr. wel daadwerkelijk de biologische vader van André jr. is. Yvonne Coldeweijer, de bekende roddelvlogger, heeft dit onderwerp onlangs weer op scherp gezet door te suggereren dat Rachel mogelijk met een onthulling komt die deze geruchten zou bevestigen. Coldeweijer schreef op Instagram dat ze vermoedt dat Rachel het “ultieme wapen” tegen haar zoon zal inzetten en publiekelijk zal onthullen wie zijn echte vader is.
Deze speculaties hebben voor veel ophef gezorgd in de media. Verschillende nieuwsprogramma’s, waaronder Shownieuws, besteedden aandacht aan het gerucht, en ook tijdens de uitzending van Oranjezondag gisteren werd er veel over gespeculeerd.
De belofte van Hélène Hendriks: “Blijf kijken”
Hélène Hendriks, presentatrice van Oranjezondag, greep de geruchten rondom de vader van André Hazes jr. aan om de kijkcijfers van de uitzending een boost te geven. Al aan het begin van de uitzending riep ze de kijkers op om vooral te blijven kijken, omdat er een onthulling zou komen over de “echte vader” van André Hazes jr. Dit zorgde direct voor veel nieuwsgierigheid onder de kijkers, gezien de grote media-aandacht rondom dit gerucht.
Hendriks gooide extra olie op het vuur door alvast twee namen te noemen die volgens haar mogelijk de vader van André zouden kunnen zijn: oud-voetballer John de Wolf en de beruchte drugscrimineel Marco Eijk. Vervolgens vroeg ze de kijkers om vooral niet weg te zappen, met de belofte dat de onthulling later in de uitzending zou komen.
Net voor de reclame riep Hendriks nogmaals op om te blijven kijken, wat de spanning verder opvoerde. De kijkers werden voorbereid op een onthulling die, zo leek het, groot nieuws zou zijn.
De “onthulling” aan het einde van de uitzending
Toen het moment van de zogenoemde onthulling eindelijk daar was, werd het voor velen snel duidelijk dat het om een grap ging. Aan het eind van de uitzending, aangekondigd als het “hoogtepunt van de avond”, verscheen een foto van André Hazes jr. (30) op het scherm. Daarnaast werden drie foto’s getoond van mannen die volgens de geruchten zijn biologische vader zouden kunnen zijn.
De regie had bovendien een oud interview met John de Wolf gemonteerd, waarin hij zegt: “Het was helemaal niet gepland.” Daarna kwam Hendriks weer in beeld en kondigde ze triomfantelijk aan: “John de Wolf is dus de vader van André Hazes junior!” Het publiek in de studio lachte, maar voor veel kijkers thuis kwam de grap totaal niet goed over.
Reacties van kijkers: “Smakeloos en ongepast”
De grap van Hélène Hendriks viel niet in goede aarde bij de kijkers. Op sociale media, met name op X (voorheen Twitter), stroomden de reacties binnen. Veel mensen vonden de grap smakeloos en ongepast, vooral gezien de gevoelige aard van de geruchten rondom de familie Hazes. Kijkers uitten hun ongenoegen en noemden de actie “laag bij de grond”, “walgelijk” en “helemaal niet grappig”. Sommigen vroegen zich zelfs af wie dit idee überhaupt had bedacht.
“Wie denkt dit nou uit? Dit is een privékwestie die je niet op zo’n manier voor de lol moet gebruiken,” schreef een boze kijker. Een ander voegde eraan toe: “Het is schandalig dat je zo’n beladen onderwerp gebruikt om kijkcijfers te scoren.” De kritiek richtte zich vooral op het feit dat de grap over iets ging wat al jarenlang een pijnlijk en gevoelig onderwerp is binnen de familie Hazes.
Reactie van Hélène Hendriks
Naar aanleiding van de ophef heeft Hélène Hendriks vandaag gereageerd op de negatieve reacties. Ze gaf toe dat de grap, achteraf gezien, niet zo goed is uitgepakt als ze had gehoopt. “Als ik het zelf achteraf bekijk, is het niet de meest geslaagde grap geweest,” zei Hendriks in een korte verklaring. Ze leek enigszins verrast door de felle reacties, maar gaf toe dat ze de situatie had onderschat.
Hoewel Hendriks probeerde de situatie te relativeren, kon ze niet ontkennen dat veel kijkers de grap als ongepast ervoeren. De presentatrice liet weten dat het nooit haar bedoeling was om mensen te kwetsen, maar erkende dat het misschien beter was geweest om dit onderwerp niet op deze manier aan te snijden.
Reactie van John de Wolf
Ook John de Wolf, die in de grap werd genoemd als de “vader” van André Hazes jr., heeft van zich laten horen. Hij gaf aan dat hij de grap niet echt grappig vond, maar dat hij het ook niet groter wilde maken dan het is. “Het is niet grappig, maar we moeten er ook niet te veel van maken. In principe lach ik erom,” zei De Wolf in een reactie. Zijn nuchtere reactie lijkt erop te duiden dat hij de situatie vooral probeert te relativeren en er geen groot probleem van wil maken.
De familie Hazes blijft onderwerp van gesprek
Het is duidelijk dat de familie Hazes, en vooral de kwestie rondom de vader van André Hazes jr., nog altijd een gevoelige kwestie blijft. Hoewel het gerucht dat André Hazes sr. niet de biologische vader van zijn zoon zou zijn al jaren bestaat, is dit nooit bevestigd. De recente speculaties, aangejaagd door Yvonne Coldeweijer en andere media, hebben dit onderwerp echter weer volop in de schijnwerpers gezet.
De grap van Hélène Hendriks, bedoeld als luchtige satire, raakte een gevoelige snaar bij het publiek. Het laat zien hoe zorgvuldig moet worden omgegaan met dergelijke geruchten, vooral wanneer ze betrekking hebben op persoonlijke en familieaangelegenheden. Hoewel het allemaal begon als een onschuldige poging om kijkers aan het lachen te maken, heeft het geleid tot ophef en verontwaardiging.
Conclusie
De uitzending van Oranjezondag zorgde gisteren voor veel ophef door een grap van Hélène Hendriks over de biologische vader van André Hazes jr. Hoewel het bedoeld was als luchtige humor, viel de grap verkeerd bij veel kijkers, die het als smakeloos en ongepast beschouwden. Zowel Hendriks als John de Wolf hebben inmiddels gereageerd op de situatie, waarbij Hendriks toegaf dat het achteraf gezien geen geslaagde grap was.
De situatie rondom de familie Hazes blijft gevoelig, en de speculaties over de vader van André Hazes jr. zullen waarschijnlijk nog wel even blijven rondzingen. Het incident laat zien hoe belangrijk het is om voorzichtig om te gaan met persoonlijke kwesties, vooral wanneer deze al jarenlang onderwerp van discussie zijn in de media.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.