Algemeen
Handen aan de Couveuse-koppel dat kindje verloor heeft heugelijk nieuws
Angela en Damian, bekend uit het EO-programma Handen aan de couveuse, hebben onlangs hartverwarmend nieuws gedeeld. De jonge ouders, die de harten van kijkers raakten toen ze afscheid moesten nemen van hun te vroeg geboren zoontje Cas, verwachten nu een tweede kindje. Angela meldde dit nieuws onlangs bij de redactie van de EO, wat zorgde voor ontroering en hoop bij velen.
Tranen tijdens Handen aan de Couveuse
In het EO-programma zagen we hoe Angela en Damian het moeilijkste moment in hun leven moesten doorstaan. Hun zoontje Cas, geboren na slechts 25 weken zwangerschap en met een gewicht van slechts 800 gram, kreeg herseninfarcten terwijl hij in de couveuse lag. De jonge ouders moesten afscheid van hem nemen toen de behandeling werd stopgezet. Cas overleed in het ziekenhuis, terwijl hij in de armen van zijn moeder lag.
Presentatrice Anne-Mar Zwart noemde het een “onvoorstelbaar moeilijk” moment. Ze roemde niet alleen de kracht van Angela en Damian, maar ook de steun van het zorgpersoneel. “Wat zijn ze dapper. En hoe liefdevol was het team om hen heen,” zei ze op Instagram. Zwart dankte het stel voor hun moed om de camera’s toe te laten tijdens zo’n zwaar moment en verzekerde hen dat Cas nooit vergeten zal worden.
Nieuwe Hoop: Angela Opnieuw Zwanger
Een paar maanden later kwam er hoopvol nieuws: Angela is opnieuw zwanger. Via een IUI-traject, een vruchtbaarheidsbehandeling waarbij de beste zaadcellen in de baarmoeder worden gebracht, werd Angela opnieuw in verwachting. Ze en haar vriend Damian verwachten hun dochter volgend jaar.
Angela kon haar vreugde nauwelijks bedwingen toen ze de zwangerschapstest deed. Ze wilde Damian later verrassen met het nieuws, maar toen hij wakker werd, kon ze het niet langer geheimhouden. “Damian was dolgelukkig, al kon hij het eerst nauwelijks geloven,” vertelt Angela.
Een Tweede Kans, maar ook Spanning
Angela voelt zich goed tijdens haar zwangerschap, zonder de typische zwangerschapskwalen. Toch erkent ze dat het emotioneel moeilijk kan worden naarmate ze dichter bij de 25 weken komt, het moment waarop ze Cas verloren. Ze vertelt: “Mijn buik groeit sneller dan tijdens mijn eerste zwangerschap, en ik heb meer last van bandenpijn, maar de zwangerschap voelt nog niet heel spannend. Ik ben benieuwd hoe ik me zal voelen rond de 25 weken.”
Cas Blijft een Deel van Hun Gezin
Het verlies van Cas blijft een groot deel van hun leven, en Angela en Damian hebben een speciale plek in huis voor hem ingericht. “We blijven altijd over hem praten,” zegt Angela. Ze willen hun dochter later ook vertellen over haar oudere broer en hopen haar ooit de beelden van Handen aan de couveuse te laten zien. De opnames bieden Angela troost, omdat ze Cas levend kan zien. “Het is zo mooi. Ik kan er uren naar kijken.”
Angela en Damian willen andere ouders die ook een kindje hebben verloren, hoop geven. “Praat met elkaar,” adviseert Angela. “Je hoeft het niet allemaal alleen op te lossen. Je overleden kindje blijft altijd een deel van jullie gezin.”
Handen aan de couveuse is terug te kijken op NPO Start.
Paus Franciscus (88) overleden: een leven van nederigheid, moed en wereldwijde verbondenheid
Op Tweede Paasdag, 21 april 2025, werd de wereld opgeschrikt door het nieuws van het 0verlijden van Paus Franciscus. In de vroege ochtend meldde het Vaticaan dat de geliefde geestelijk leider op 88-jarige leeftijd vredig is heengegaan in zijn residentie, de Domus Sanctae Marthae, in Vaticaanstad. Het verdrietige nieuws volgt slechts één dag na zijn laatste publieke optreden op Paaszondag, waarmee hij miljoenen mensen nog één keer wist te raken met een boodschap van vrede, mededogen en hoop.
Zijn d00d betekent het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van bezinning, dankbaarheid en eerbetoon aan een man die de wereld op unieke wijze wist te verbinden.
Laatste publieke optreden op Paaszondag
Op Eerste Paasdag, zondag 20 april, verscheen paus Franciscus voor het laatst in het openbaar. Ondanks zijn broze gezondheid, toonde hij zich nog eenmaal aan de duizenden gelovigen die zich op het Sint-Pietersplein hadden verzameld. In zijn rolstoel liet hij zich begeleiden naar het balkon van de Sint-Pietersbasiliek, vanwaar hij de traditionele Urbi et Orbi zegen uitsprak: “Aan de stad en de wereld”.
Hoewel hij zijn toespraak dit jaar grotendeels liet voorlezen door een aartsbisschop, was het moment bijzonder emotioneel. De paus groette de menigte met een warme glimlach en wenste iedereen een “Buona Pasqua!” – een vrolijk Pasen. Hij sprak zich uit over meerdere wereldwijde zorgen, met een krachtige oproep tot vrede en vrijheid van religie.
Een boodschap van urgentie en mededogen
In zijn laatste paastoespraak liet Franciscus een diepgaande boodschap na. Hij veroordeelde het toenemende antisemitisme, sprak zijn zorgen uit over het aanhoudende geweld in Gaza, Soedan en Oekraïne, en benadrukte het belang van fundamentele vrijheden.
“Er kan geen echte vrede bestaan zonder vrijheid van religie, zonder vrijheid van denken, van meningsuiting, en zonder respect voor de overtuigingen van anderen,” aldus de paus.
Hij uitte zijn medeleven met de christelijke gemeenschap in Gaza, waar de aanhoudende gevechten volgens hem “een dramatische en betreurenswaardige humanitaire situatie” veroorzaken. Zijn woorden maakten diepe indruk op gelovigen wereldwijd.
Na zijn toespraak werd paus Franciscus, zichtbaar verzwakt maar vastberaden, in een open voertuig rondgereden over het plein, zwaaiend naar de duizenden aanwezigen.
Gezondheid al langere tijd fragiel
Paus Franciscus kampte de afgelopen jaren met meerdere gezondheidsproblemen. Vier weken voor zijn 0verlijden werd hij opgenomen in het Gemelli-z!ekenhuis in Rome, waar hij ruim een maand verbleef wegens een ernstige dubbele longontsteking. Hoewel hij na zijn ontslag voorzichtig hoopvol leek, bleven zijn artsen bezorgd over zijn conditie.
De z!ekte verzwakte hem zodanig dat hij voor het eerst sinds zijn pausverkiezing in 2013 grote delen van de Goede Week moest overslaan. Zo was hij afwezig bij de kruisweg in het Colosseum, de paaswake in de basiliek en de traditionele voetwassing op Witte Donderdag. Wel verscheen hij op Paaszaterdag kort om bezoekers te begroeten.
De officiële d00dsoorzaak was een beroerte, gevolgd door een coma en een onomkeerbare hartstilstand.
Een historische paus
Paus Franciscus werd geboren als Jorge Mario Bergoglio op 17 december 1936 in Buenos Aires, Argentinië. In 2013 werd hij gekozen tot de 266e paus van de Rooms-Katholieke Kerk, als opvolger van paus Benedictus XVI, die vrijwillig terugtrad. Zijn verkiezing was historisch: hij was de eerste paus uit Latijns-Amerika, de eerste jezuïet en de eerste niet-Europese paus in ruim duizend jaar.
Vanaf het begin bracht hij een frisse wind in het Vaticaan. Hij koos bewust voor eenvoud – verbleef niet in het pauselijk paleis, maar in het gastenverblijf; reed in een eenvoudige auto in plaats van in een pausmobiel; en droeg vaak zijn eigen koffertje. Zijn nuchterheid, toegankelijkheid en sociale betrokkenheid maakten hem al snel geliefd bij zowel gelovigen als niet-gelovigen.
Hervormer van het Vaticaan
Een belangrijk onderdeel van zijn pontificaat was het hervormen van de interne structuren van het Vaticaan. Hij pakte corruptie aan binnen de Romeinse Curie, verhoogde de financiële transparantie van het Vaticaan en benoemde meer kardinalen uit niet-westerse landen om de wereldwijde vertegenwoordiging binnen de Kerk te vergroten.
Ook sprak hij zich herhaaldelijk uit over sociale rechtvaardigheid, milieubescherming, de positie van vluchtelingen en de noodzaak van wereldwijde solidariteit. Zijn encycliek Laudato si’, een oproep tot zorg voor de aarde, werd wereldwijd gezien als een mijlpaal binnen het religieuze denken over klimaatverandering.
Een paus van dialoog en empathie
Wat Franciscus werkelijk uniek maakte, was zijn benaderbaarheid. Hij gebruikte gewone taal, schuwde geen gevoelige onderwerpen, en durfde vergeving en barmhartigheid centraal te stellen in zijn leer. Hij zocht de dialoog op met andersdenkenden, andere religies, en zelfs mensen buiten het geloof.
Zo sprak hij zich uit voor een mildere benadering van gescheiden katholieken, homoseksuele stellen, en mensen in complexe levenssituaties. Hij riep op tot inclusiviteit en luisterde oprecht naar de zorgen van de samenleving.
“Wie ben ik om te oordelen?” is misschien wel zijn beroemdste uitspraak – en een die de toon zette voor een kerk die luistert in plaats van alleen voorschrijft.
Wereldwijde reacties en eerbetoon
Na de bekendmaking van zijn 0verlijden stroomden vanuit alle hoeken van de wereld reacties binnen. Leiders van verschillende religies, presidenten, premiers en burgers spraken hun bewondering uit voor de nederige en dappere wijze waarop Franciscus zijn ambt bekleedde.
Vanuit zijn geboorteland Argentinië tot aan de Filippijnen, van Duitsland tot Zuid-Afrika — overal werden kerken geopend voor speciale gebedsdiensten en herdenkingen. Veel mensen noemden hem “de paus van het volk”.
Uitvaart en laatste rustplaats
De uitvaartmis van paus Franciscus staat gepland voor zaterdag 26 april 2025 in de Sint-Pietersbasiliek. Verwacht wordt dat miljoenen mensen wereldwijd de ceremonie live zullen volgen. Aansluitend zal hij worden bijgezet in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, een plek die hem na aan het hart lag en waar hij bij zijn pausverkiezing al bloemen legde voor Maria.
De tussenliggende dagen staan in het teken van rouw en eerbetoon. Pelgrims uit alle continenten trekken naar Rome om afscheid te nemen van de paus die hen hoop, troost en inspiratie gaf.
Een blijvende nalatenschap
De impact van paus Franciscus zal nog jarenlang voelbaar zijn. Hij toonde dat leiderschap niet hard, afstandelijk of ongenaakbaar hoeft te zijn. Integendeel: zijn kracht lag in zijn zachtheid, zijn bereidheid om te luisteren, en zijn diepe geloof in het goede in de mens.
Met zijn 0verlijden verliest de wereld een spiritueel leider, maar zijn boodschap leeft voort. Zijn pleidooien voor vrede, menselijkheid, duurzaamheid en gerechtigheid blijven richtinggevend – zowel binnen als buiten de kerk.
In herinnering
Paus Franciscus bracht de Kerk dichter bij de mensen. Niet via macht, maar via eenvoud. Niet door te oordelen, maar door te verbinden. Hij was een man van zijn tijd, en tegelijkertijd een gids naar een betere wereld. Een man die in stilte afscheid nam, maar wiens woorden blijven klinken.
Rust zacht, paus Franciscus. Je licht blijft branden.