Algemeen
LLDL-Leo (88) wil weten of Trix (77) ‘het’ nog doet en schrikt zich kapot van haar antwoord
Er is weinig zo hartverwarmend als ouderen die opnieuw de liefde vinden, en dat weten de makers van Lang Leve de Liefde maar al te goed. Het programma, waarin mensen op zoek gaan naar een nieuwe liefde door een aantal dagen samen door te brengen, laat regelmatig ouderen deelnemen. Maar in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, zijn deze ontmoetingen allesbehalve saai. De oudere kandidaten zijn vaak kleurrijke persoonlijkheden die hun deelname vol passie en energie beleven.
Trix en Leo: Oud, maar sprankelend
Deze week was het weer raak in het programma met de ontmoeting tussen Trix en Leo, twee oudere deelnemers die geen blad voor de mond nemen. Trix is een vrouw van karakter, niet bang om precies te zeggen wat ze denkt, en dat bleek al snel uit haar gesprekken met Leo. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten, hing er een sfeer van oprechte interesse en nieuwsgierigheid, maar Trix zorgde ervoor dat het geheel verre van voorspelbaar was.
Toen Leo op een gegeven moment vrijuit vroeg: “Hoe sta jij tegenover wippen?” antwoordde Trix zonder enige aarzeling. “Nou, dat is wel lekker,” antwoordde ze met een knipoog, waarmee ze direct de toon zette voor een hilarische en ongefilterde discussie over intimiteit.
Trix en de satisfyer
Wat het gesprek nog opvallender maakte, was Trix’ openhartige toelichting over haar eigen hulpmiddel voor plezier. “Ik heb zo’n satisfyer gekocht! Dat is een vibrator en die werkt perfect, maar ik heb hem niet meegenomen. Die gebruik ik wel als ik weer thuis ben,” vertelde ze vol enthousiasme aan Leo.
Voor wie het niet weet: een satisfyer is een populaire vorm van een vibrator die voor veel vrouwen bekendstaat als een bijzonder effectief speeltje. Leo leek echter geen idee te hebben waar Trix het over had, maar liet zich niet uit het veld slaan.
Leo’s aanbod
Hoewel Leo even van zijn stuk leek door de onverwachte wending van het gesprek, herstelde hij zich snel. Hij besloot in te springen op Trix’ enthousiasme en zei direct: “Ik kan je toch ook helpen?” Een aanbod dat een glimlach op Trix’ gezicht toverde, hoewel ze er nog niet volledig van overtuigd leek dat Leo kon concurreren met haar satisfyer.
“Mijn satisfyer gaat wel een half uur door, en dat kunnen mannen niet, hè?” reageerde Trix droogjes, zonder Leo een kans te geven om zich al te veel illusies te maken. Het was duidelijk dat ze niet zomaar onder de indruk was en dat Leo misschien nog wel wat werk te verrichten had als hij haar wilde overtuigen van zijn eigen kunnen.
De kracht van ongefilterde eerlijkheid
Wat deze aflevering van Lang Leve de Liefde zo speciaal maakt, is de ongeremdheid en eerlijkheid van de oudere deelnemers. Waar veel mensen misschien wat terughoudender zouden zijn in een dergelijke situatie, liet Trix zien dat ouder worden niet betekent dat je moet inbinden als het op plezier en intimiteit aankomt.
Het programma gaf een inkijkje in hoe belangrijk het is om op latere leeftijd open en direct te zijn over wat je wilt en waar je naar verlangt in een relatie. Trix en Leo gingen vol humor en zonder schaamte in gesprek over onderwerpen die vaak als taboe worden gezien, en lieten daarmee zien dat liefde en verlangen geen leeftijdsgrenzen kennen.
Reacties van het publiek
Het gesprek tussen Trix en Leo ging in een mum van tijd het hele internet over. Binnen enkele uren na de uitzending werden er talloze reacties geplaatst op sociale media, waarbij kijkers zich vermaakten over de hilarische en soms onverwachte wendingen van de aflevering.
Velen waren enthousiast over hoe open Trix sprak over seksualiteit en haar eigen behoeften, en bewonderden haar voor haar eerlijkheid. “Ongelooflijk hoe zij zich nergens voor schaamt! Wat een vrouw!” schreef een kijker op Twitter. Een ander voegde eraan toe: “Dit is misschien wel de meest hilarische aflevering van Lang Leve de Liefde die ik ooit heb gezien. Respect voor Trix en Leo!”
Een les in het leven en de liefde
Wat Trix en Leo duidelijk maakten in hun korte tijd samen op televisie, is dat het leven op latere leeftijd nog steeds vol verrassingen en nieuwe ervaringen kan zitten. Hun gesprekken over intimiteit en plezier, hoewel vol humor, bieden ook een belangrijke les: ouder worden betekent niet dat je minder verlangt naar menselijke connecties of dat je geen behoefte meer hebt aan genegenheid en plezier.
Voor veel kijkers was dit een verfrissende herinnering dat liefde en intimiteit in alle vormen en op alle leeftijden belangrijk blijven. In een maatschappij waar de nadruk vaak ligt op jong en aantrekkelijk zijn, bewijst een stel als Trix en Leo dat liefde en lust universeel zijn en dat ze op elke leeftijd gevierd mogen worden.
Wat brengt de toekomst voor Trix en Leo?
Het is natuurlijk nog maar de vraag of Trix en Leo elkaar beter gaan leren kennen, of dat hun tijd in het programma beperkt blijft tot deze hilarische uitwisseling. Leo leek in ieder geval geïntrigeerd door Trix en haar openhartige antwoorden, en wie weet wat de komende dagen voor hen in petto hebben. Zou Leo erin slagen om Trix te overtuigen dat hij meer te bieden heeft dan haar geliefde satisfyer?
Of het nu tot een blijvende connectie leidt of niet, de aflevering met Trix en Leo heeft in ieder geval een blijvende indruk achtergelaten. Ze hebben laten zien dat ouder worden gepaard kan gaan met vrijheid en zelfverzekerdheid, en dat liefde en intimiteit een levenslange zoektocht kunnen zijn.
Conclusie
De ontmoeting tussen Trix en Leo in Lang Leve de Liefde heeft veel kijkers geraakt en aan het lachen gemaakt. Hun ongefilterde gesprek over intimiteit, plezier en persoonlijke verlangens laat zien dat liefde in alle vormen en op alle leeftijden belangrijk blijft. Waar veel programma’s zich richten op jongere deelnemers, bewijst Lang Leve de Liefde met duo’s als Trix en Leo dat ouderen net zo goed in staat zijn om het publiek te vermaken, te inspireren en te ontroeren.
Of Trix en Leo het einde van hun avontuur in het programma als koppel zullen halen, is nog even afwachten. Maar één ding is zeker: ze hebben het publiek laten zien dat liefde op elke leeftijd een avontuur is dat de moeite waard is om te beleven. Het is aan Leo om te bewijzen dat hij Trix net zoveel plezier kan bieden als haar geliefde satisfyer – en wie weet, misschien krijgt hij wel een kans om het te proberen.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.