Algemeen
Heugelijk babynieuws voor Mart Hoogkamer en vriendin Jennifer: ´Eindelijk is het zover!´
Dinsdag was een zeer speciale dag voor de familie van Mart Hoogkamer. Zijn broertje Luciano heeft namelijk het vaderschap omarmd. Eerder dit jaar kondigde hij al de zwangerschap van zijn vriendin aan, en nu is hun dochter eindelijk geboren. Luciano deelde zijn blijdschap op Instagram met de woorden: “Ze is hier! Zo blij, zo trots en nog gelukkiger omdat ze er eindelijk is!” Het nichtje van Mart en Jennifer draagt de prachtige naam Loïs Diana Mieke Mijntje Vermeer.
Een Warm Welkom voor Loïs
Jennifer, Mart’s partner, voegde haar vreugde toe aan het feest door een schattige foto van Loïs te delen. Bij de afbeelding schreef ze: “Welkom lief nichtje.” De liefde en blijdschap stralen van het gezin af nu ze de nieuwe aanwinst verwelkomen. Dit moment markeert niet alleen de uitbreiding van de familie, maar ook een nieuwe fase in Luciano’s leven als vader.
De Aanstaande Ouder
Maar het geluk van de Hoogkamer-familie houdt niet op bij de geboorte van Loïs. Mart en Jennifer zelf zijn ook in verwachting van hun eerste kindje. Mart is dolgelukkig en kan niet wachten om zijn dochtertje te verwelkomen. Hij beschrijft het gevoel als een “wolk van blijdschap”, en de opwinding om een vader te worden, is zichtbaar in zijn gedrag en uitspraken.
Een Emotioneel Lied voor zijn Dochter
In aanloop naar de komst van hun baby heeft Mart een speciaal nummer geschreven voor zijn toekomstige kleine meisje. Het nummer, getiteld “M’n kleine meid,” is een emotionele ode aan het vaderschap. Wat Jennifer echter niet wist, is dat Mart dit nummer voor haar had geschreven. De onthulling van het liedje was voor haar een grote verrassing, en de reacties van het publiek zijn overweldigend positief.
De Bekendmaking van de Zwangerschap
Mart en Jennifer maakten hun zwangerschap eerder bekend via Instagram. Ze deelden een ontroerende video die is opgenomen op het strand. In de post schreven ze: “When Dreams Come True.” De beelden tonen het stel terwijl ze elkaar omhelzen en twee babyschoentjes vasthouden. Dit romantische tafereel gaf de fans een blik op hun gelukkige relatie en de vreugde die de zwangerschap met zich meebrengt.
Liefde en Verbondenheid
Mart geeft Jennifer ook een kus op haar zwangere buik, een teken van hun diepe verbondenheid en liefde. De band tussen hen lijkt sterker dan ooit, vooral nu ze samen de reis naar het ouderschap maken. De liefde die zij delen, wordt versterkt door de komst van hun dochtertje, die in januari volgend jaar wordt verwacht.
Vooruitzichten voor de Toekomst
Met de geboorte van Loïs en de aanstaande komst van hun eigen kindje, lijkt de toekomst van de familie Hoogkamer stralend. De nieuw verworven verantwoordelijkheden en ervaringen van het ouderschap zullen ongetwijfeld de dynamiek van de familie veranderen. Mart en Jennifer zijn vastbesloten om samen te groeien als ouders en een liefdevol thuis te bieden voor hun kinderen.
De Blijdschap van het Ouderschap
De opwindende tijd van zwangerschap en het verwelkomen van een nieuw leven heeft de familie Hoogkamer dichter bij elkaar gebracht. Zowel Luciano als Mart ervaren nu de vreugde van het ouderschap, en het lijkt erop dat hun band als broers en als vaders alleen maar zal versterken. Terwijl ze zich voorbereiden op deze nieuwe fase in hun leven, kunnen ze rekenen op de liefde en steun van elkaar, en hun fans die hen aanmoedigen op hun reis.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”