-

Algemeen

Vrouw laat hond behoefte doen op vloer vliegveld en wil dat personeel het opruimt: ‘Dus gaf ik haar lesje’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De luchthaven is een smeltkroes van diverse karakters, waar de wegen van mensen vaak kortstondig kruisen, vaak onder omstandigheden van stress en haast. In deze hectische omgeving kunnen situaties snel escaleren, wat een dag vol chaos kan veroorzaken. Dit verhaal belicht zo’n moment waarin een reeks onverwachte gebeurtenissen leidde tot een confrontatie met rechtvaardigheid en karma.

Ochtenddrama

Het was vroeg op de luchthaven van Las Vegas toen ik mijn weg zocht door de terminal, slaperig en verlangend naar een kop koffie om mijn zintuigen te verfrissen. De terminal was al vol leven, met mensen die gehaast hun weg naar de gates zochten, terwijl anderen nog in de vroege ochtendrust verkeerden.

Terwijl ik door de menigte liep, viel mijn blik op een vrouw met een klein hondje aan de lijn. Ze was volledig in beslag genomen door een luid FaceTime-gesprek en leek totaal onbewust van haar omgeving.

Spanningen

Haar stem galmde door de terminal terwijl ze in geanimeerd gesprek was met een vriendin, totaal ongevoelig voor de mensen om haar heen. Op een gegeven moment zag ik het gebeuren: zonder enige waarschuwing hurkte haar hondje neer en deed zijn behoefte midden op de glanzende luchthavenvloer.

Een man die het incident had opgemerkt, probeerde haar beleefd te wijzen op wat er was gebeurd. “Pardon, mevrouw? Uw hond is…” Maar zijn woorden werden koud ontvangen, wat de temperatuur van de terminal leek te laten dalen. De vrouw wierp hem een boze blik toe en draaide zich zonder een woord te zeggen om, terwijl ze haar gesprek voortzette.

Een Onverwachte Wending

Terwijl ik verstijfd stond van ongeloof, zag ik de situatie verder escaleren. Een andere geschokte omstander vroeg of ze de rommel niet zou opruimen. De vrouw draaide zich om, haar gezicht vertrokken van afschuw en minachting, en snauwde: “Daar hebben ze mensen voor.”

Ze riep een jonge luchthavenmedewerker, die bezig was met schoonmaken, met een stem vol zelfvoldaanheid: “Doe je werk! Ik ga het niet voor je doen!” De jongeman keek op van zijn werk, verlegen en verward. Hij stamelde iets, maar de vrouw draaide zich om en verdween in de menigte, haar onbeschoftheid achterlatend.

Moraal en Gerechtigheid

Mijn bloed kookte van verontwaardiging. Hoe kon iemand zo respectloos zijn? Het was op dat moment dat ik besloot iets te doen. Niet alleen voor de jonge medewerker, maar ook voor de andere passagiers die getuige waren van dit wangedrag. Toen ik de vrouw opnieuw zag bij mijn gate, waar ze haar hond continu liet blaffen en luid muziek speelde zonder koptelefoon, besloot ik een andere aanpak. Met een vriendelijke glimlach vroeg ik haar: “Ga je ook voor zaken naar Tokio?”

Ze keek me geïrriteerd aan en antwoordde: “Ik ga naar Londen.” Ik zei met een bezorgde toon: “Oh nee! Dan moet je opschieten. Die vlucht is verplaatst naar gate 53C.” Haar ogen vulden zich met paniek en zonder te controleren, stormde ze weg naar de gate die ik had genoemd. Terwijl ze verdween in de menigte, kon ik een tevreden grijns niet onderdrukken.

Een Oproep tot Zelfreflectie

Tijdens de vlucht begon ik te twijfelen. Had ik niet gewoon de situatie erger gemaakt? Mijn gevoel van triomf maakte plaats voor een ongemakkelijk schuldgevoel. Een medepassagier sprak wijsheid uit: “Iedereen maakt fouten. Het is belangrijk om te leren en te groeien, niet om te wreken.” Ze herinnerde me eraan dat echte rechtvaardigheid voortkomt uit begrip en vergeving, niet uit wraak.

Mei’s woorden maakten me duidelijk dat karma niet alleen anderen beïnvloedt, maar ook degene die het in werking stelt. Terwijl ik aan het incident terugdacht, besefte ik dat mijn actie niet alleen de vrouw trof, maar ook mezelf. Karma komt altijd weer terug.

Algemeen

Linda de Mol en Jeroen Rietbergen zijn weer gaan samenwonen: ‘Kleding van Jeroen ligt weer in de kast’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Linda de Mol hervindt rust en liefde in Portugal: “Sommige dingen zijn te waardevol om los te laten”

Na een bewogen periode, waarin zowel haar carrière als privéleven onder een vergrootglas lagen, lijkt Linda de Mol opnieuw balans te hebben gevonden. In het nieuwste nummer van haar eigen tijdschrift LINDA. blikt de presentatrice openhartig terug op de afgelopen tijd — en doet ze een opvallende onthulling: de kleding van Jeroen Rietbergen ligt weer keurig in hun vakantiehuis in de Portugese Algarve. Een klein detail, maar met een grote betekenis. Zonder het met zoveel woorden te zeggen, bevestigt Linda daarmee wat velen al vermoedden: zij en Jeroen zijn weer samen.

Een huis vol herinneringen aan familie, liefde en verlies

Al meer dan drie decennia is het vakantiehuis in Portugal een vaste plek voor Linda en haar gezin. Een huis waar niet alleen zomerse ontspanning centraal staat, maar waar ook tal van dierbare herinneringen liggen opgeslagen. In het interview deelt Linda hoe het huis al generaties lang een toevluchtsoord is — een plek waar ze samenkwam met haar kinderen, haar broer Jeroen, haar ouders en natuurlijk met Jeroen Rietbergen.

“Het leven gaat hier langzamer, en daardoor denk je er meer over na,” vertelt ze reflecterend. Het huis voelt als een tijdscapsule, waarin herinneringen uit het verleden moeiteloos samensmelten met het heden. Zo ligt het oude jeanshoedje van haar moeder nog altijd op zijn plek, als een tastbaar eerbetoon aan wie ze was. En nu dus ook de kleding van Jeroen — een subtiel, maar krachtig teken dat de liefde tussen hen opnieuw vorm heeft gekregen.


Terug naar de basis: Portugal als plek van bezinning

Linda’s liefde voor Portugal is niet nieuw. Al sinds haar jonge jaren is het haar tweede thuis, en dat blijkt ook uit de warmte waarmee ze over het land praat. Toch verliep het betrekken van het huis niet zonder slag of stoot. In de beginjaren werd het gezin geconfronteerd met een ambitieuze verbouwing die al snel uitmondde in taferelen zoals we die kennen uit Ik Vertrek. Denk aan taalbarrières, cultuurverschillen en misverstanden die uiteindelijk vooral voor komische anekdotes zorgden.


Een palmboompje met een verhaal

Eén van de meest gedenkwaardige momenten uit die periode was de kwestie rond een klein palmboompje in de tuin. Het boompje was ooit geplant door de vorige bewoners, ter nagedachtenis aan hun overleden zoon. Linda voelde direct dat het boompje méér was dan zomaar een plant en beloofde het met zorg te behandelen. Ze gaf het zelfs een ‘ereplek’ in het nieuwe tuinontwerp.

Maar tijdens de verbouwing ging het mis. De Portugese aannemer begreep haar uitleg niet helemaal goed. Toen Linda terugkwam van een korte reis, bleek het boompje pontificaal te zijn ingegraven — midden op het nieuwe terras. “Op de plek waar de zonnebedjes moesten komen!” zegt Linda met een glimlach. De aannemer keek haar vol trots aan: “You say tree very important, tree must stay!” Waarop Linda alleen maar kon zuchten: “Yes, maar niet hier midden op het terras!”

Het verhaal is luchtig en humoristisch, maar heeft een onderliggende betekenis: sommige dingen zijn te waardevol om zomaar te verplaatsen. Het boompje staat er nog steeds, als symbool voor trouw, herinnering en respect — waarden die ook terugkeren in haar hernieuwde band met Jeroen.


De liefde tussen Linda en Jeroen: geen makkelijke weg

De terugkeer van Jeroen Rietbergen in Linda’s leven komt na een roerige tijd. Hun relatie werd eerder overschaduwd door berichtgeving in de media, wat leidde tot een tijdelijke breuk. De publieke opinie was verdeeld en Linda trok zich lange tijd terug uit de schijnwerpers. Ze worstelde met gevoelens van teleurstelling, verdriet en twijfel — allemaal zichtbaar, maar nooit volledig uitgesproken.

Toch toont ze zich nu kwetsbaar en eerlijk. In haar eigen omgeving, op haar eigen tempo. De keuze om opnieuw samen te zijn met Jeroen lijkt er een van volwassenheid, vergeving en wellicht ook acceptatie. Het is geen statement, geen show — het is een stille herstart, waarbij het samen-zijn voorop staat.


“Je hoeft niet alles uit te leggen om begrepen te worden”

Dat Linda haar terugkeer naar rust en liefde niet breed uitsmeert in de media, lijkt een bewuste keuze. Ze gelooft in de kracht van het subtiele: het laten zien van de kleren van Jeroen in de kast van hun gezamenlijke vakantiehuis is wat haar betreft genoeg. De rest mag men zelf invullen. “Soms hoef je niet alles uit te leggen om begrepen te worden,” lijkt haar boodschap.

Het past ook bij de Linda zoals velen haar waarderen: een vrouw die ondanks haar publieke leven, haar privégevoelens beschermt. Die kiest voor nuance in plaats van sensatie. En die weet dat sommige dingen, hoe klein ook, voor haarzelf groots van betekenis zijn.


De kracht van herinneringen en rituelen

In het interview benadrukt Linda hoe belangrijk kleine rituelen zijn geworden. Zo houdt ze vast aan tradities die haar moeder ooit startte. Barbecues op het terras, lange wandelingen langs het strand, samen lachen aan tafel — het zijn rituelen die haar verbinden met haar familie én met zichzelf.

Het huis in Portugal is daarmee niet alleen een vakantiewoning, maar een plek van herinnering, groei en heling. Een plek waar verdriet én liefde mogen bestaan naast elkaar.


Een boodschap aan haar kinderen: “Dat boompje is belangrijk”

Linda sluit het interview af met een ontroerende boodschap aan haar kinderen. Ze vertelt dat ze het palmboompje in de tuin heeft laten opnemen in haar testament. “Ook als ik er niet meer ben, moet dat boompje blijven leven,” zegt ze resoluut. Daarmee geeft ze niet alleen blijk van haar liefde voor het leven, maar ook van haar wens om haar waarden door te geven.

Het is een kleine boom, maar met een groot verhaal. Net zoals de liefde tussen haar en Jeroen — niet perfect, maar diepgeworteld. En blijkbaar sterk genoeg om opnieuw te mogen groeien.


Conclusie: Stil geluk in de Portugese zon

Linda de Mol hoeft geen grote woorden meer. Geen interviews vol verklaringen, geen Instagram-posts met hartjes of hashtags. Het beeld van een kast, gevuld met herinneringen en een paar kledingstukken, zegt genoeg. In de rust van de Portugese Algarve heeft ze niet alleen zichzelf hervonden, maar ook de liefde.

En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat het leven soms een omweg neemt, om je terug te brengen naar waar je altijd al thuis was.

Lees verder