-

Algemeen

Als je een paarse vlindersticker bij een pasgeborene ziet moet je echt weten wat het betekent

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Enkele weken nadat Millie Smith en Lewis Cann het opwindende nieuws ontvingen dat ze een tweeling verwachtten, kregen ze het hartverscheurende bericht dat slechts één van hun kinderen zou overleven. Op 30 april, na een risicovolle zwangerschap van 30 weken, beviel Millie van hun identieke tweeling, Callie en Skye. Helaas overleed Skye slechts drie uur na haar geboorte.

Een Verpletterende Ontdekking

Het tragische verhaal begon in november 2015 toen Millie en Lewis te horen kregen dat ze hun eerste kindje verwachtten. Smith, die een tweeling in de familie heeft, had een sterk vermoeden dat ze zelf ook een tweeling zou krijgen, hetgeen de artsen na 10 weken bevestigden. De vreugde werd echter al snel overschaduwd door droevig nieuws. Minder dan twee weken na de opwinding dat ze twee kinderen zouden verwelkomen, kreeg het stel te horen dat een van hun baby’s een fatale aandoening had en niet zou overleven na de geboorte.

Tijdens een van de zwangerschapscontroles viel de stilte van de arts op. “Tijdens de scan zei de dokter niets. Ik was erg opgewonden om de kleine baby’s te zien, maar ze zweeg. Lewis en ik wisten allebei meteen dat er een probleem moest zijn,” vertelde Smith.

Een Slechte Diagnose: Anencefalie

De artsen deelden mee dat een van de baby’s anencefalie had, een ernstige geboorteafwijking waarbij een baby wordt geboren zonder delen van de hersenen en schedel. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) treft deze aandoening ongeveer één op de 4600 baby’s in de VS, en bijna alle baby’s met anencefalie sterven kort na de geboorte.

Het Besluit om Door te Gaan

Ondanks de diagnose besloten Smith en Cann om door te gaan met de risicovolle zwangerschap. Ze gaven hun tweeling de namen Skye en Callie. “We wisten dat Skye een naam moest hebben voordat ze geboren werd,” zei Smith. “Omdat ik wist dat ze maar een paar seconden of minuten zou overleven, wilde ik dat ze in die tijd een naam zou krijgen.” De naam Skye symboliseerde iets eeuwigs, iets waaraan ze altijd konden denken wanneer ze naar de lucht keken.

De Geboorte en Het Verlies

Op 30 april, na slechts 30 weken zwangerschap, kreeg Smith weeën en moest ze een spoedkeizersnede ondergaan. Om hen te helpen omgaan met het verlies, kregen ze tijdens de bevalling steun van een “rouwverloskundige” en werd er een speciale kamer voor hen ingericht, de “Daisy Room”, waar families tijd kunnen doorbrengen met een baby voor en na het overlijden.

“Toen de meisjes werden geboren, huilden ze allebei. Dit was een enorm moment, omdat ons was verteld dat Skye geen geluid zou maken of zou bewegen,” zei Smith. Het stel was dankbaar dat ze nog drie uur met Skye konden doorbrengen voordat ze stierf. “We waren Skye aan het knuffelen toen ze overleed. Dit was het ergste moment in ons leven. Ik heb nog nooit zo’n hartzeer gevoeld. Maar ik ben er trots op dat ze zo lang heeft gevochten om tijd met ons door te brengen.”

Het Leven op de NICU

Callie, die te vroeg geboren was, moest op de neonatale intensive care (NICU) blijven om aan te sterken. De afdeling was gevuld met andere tweelingen, wat de situatie voor Smith nog pijnlijker maakte. “De meeste verpleegkundigen wisten wat er was gebeurd, maar na verloop van tijd spraken mensen niet meer over Skye. Na ongeveer vier weken deed iedereen alsof er niets was gebeurd, wat betekende dat de families om me heen geen idee hadden van onze situatie,” herinnerde Smith zich.

Op een ochtend maakte een gestreste moeder van een andere tweeling op de NICU een opmerking tegen Smith. Ze zei onschuldig dat ze “zo gelukkig” was dat ze geen tweeling had. De opmerking, bedoeld als grap, raakte Smith diep. Ze rende in tranen de kamer uit en de moeder had geen idee waarom.

De Paarse Vlinder: Een Symbool van Herinnering

Deze ervaring bracht Smith op het idee om iets te creëren dat zou spreken voor ouders die net een baby hadden verloren. Ze ontwierp een poster voor de NICU waarop ze uitlegde dat elke couveuse met een paarse vlinder betekent dat één of meer baby’s van een meerling verloren zijn gegaan. “Ik koos voor vlinders, omdat ik dacht dat het passend was om de baby’s die wegvlogen te herdenken, en voor de kleur paars omdat die zowel bij jongens als bij meisjes past,” legde Smith uit.

Het concept van de paarse vlinder heeft zich sindsdien verspreid naar ziekenhuizen in verschillende landen over de hele wereld. De Skye High Foundation, opgericht ter nagedachtenis aan Skye, verspreidt het symbool en biedt steun aan gezinnen die een vergelijkbaar verlies meemaken.

Een Levendige Herinnering

Callie is nu een levendige, gelukkige zevenjarige en de herinnering aan de tweeling leeft voort in paarse vlinderkaarten en andere initiatieven om gezinnen met baby’s zoals Skye over de hele wereld te helpen. De paarse vlinders zijn er nu in allerlei vormen, zoals ornamenten, kaarten, dekens, knuffels en meer.

Smith blijft zich inzetten voor het voorkomen van misverstanden en het bieden van steun aan ouders die een kind hebben verloren. “Uiteindelijk zal ik nooit kunnen voorkomen dat dit gebeurt, maar hoe meer steungroepen we kunnen opzetten en hoe meer dingen we kunnen organiseren zoals de stickers, hoe beter het zal zijn. Het is het moeilijkste waar iemand mee te maken krijgt,” zei Smith.

Conclusie: Een Erfenis van Liefde en Steun

Het verlies van een kind, op welke leeftijd dan ook, is een onvoorstelbare tragedie voor ouders. Het verhaal van Millie Smith en Lewis Cann is een aangrijpend voorbeeld van hoe verdriet kan worden omgezet in een bron van steun en troost voor anderen. De paarse vlinder, symbool voor hun dochter Skye, biedt herkenning en erkenning aan ouders over de hele wereld die een soortgelijk verlies hebben meegemaakt.

Door dit verhaal te delen, hopen we dat anderen zullen begrijpen wat een paarse vlinder naast een pasgeborene betekent, en dat de herinnering aan Skye en andere baby’s die te vroeg zijn heengegaan, op een liefdevolle manier wordt geëerd.

Algemeen

Groot drama voor Wesley Sneijder

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wesley Sneijder openhartig over miljoenenverlies: “Dit blijft een blok aan mijn been”

Terwijl zijn ex-vrouw Yolanthe Cabau haar leven voortzet tussen de palmbomen van Los Angeles, waar ze zich omringt met glamour, filmprojecten en een vleugje Hollywood, speelt zich aan de andere kant van de wereld een heel ander verhaal af. Wesley Sneijder, ooit een van de best betaalde voetballers ter wereld, kijkt inmiddels met gemengde gevoelens terug op zijn investeringen. In een openhartig gesprek in de podcast Leergeld vertelt hij over een beslissing die hem niet alleen geld, maar ook veel gemoedsrust heeft gekost.

Succesvolle carrière, grote dromen

Wesley Sneijder was jarenlang het boegbeeld van het Nederlandse voetbal. Met een indrukwekkende loopbaan bij clubs als Real Madrid, Internazionale en Galatasaray leek zijn succes grenzeloos. In die jaren stroomden de miljoenen binnen. Met zijn populariteit in Turkije en de goede contacten die hij daar opbouwde, leek investeren in vastgoed in Istanbul een logische volgende stap. Maar dat liep anders dan gehoopt.

Vastgoed in Istanbul: van droom naar nachtmerrie

“Het leek een fantastisch project,” vertelt Wesley. Het ging om meerdere torenflats in Istanbul, een stad die booming was en waar de vastgoedprijzen snel stegen. De plannen waren groots: moderne woontorens, strategisch gelegen, met alle luxe voorzieningen. De verwachte opleverdatum was 2018. Alles leek in kannen en kruiken. Sneijder stapte in met een flinke investering, naar eigen zeggen tussen de twee en drie miljoen euro.

Maar het project liep al snel vertraging op. De ene na de andere deadline werd niet gehaald. “En toen kwamen we er ineens achter dat er hele andere dingen aan de hand waren,” zegt Sneijder zichtbaar aangeslagen in de podcast. Want wat begon als een veelbelovende investering, eindigde in een juridisch mijnenveld.

Justitie grijpt in: torens in beslag genomen

De vastgoedontwikkeling bleek achteraf verbonden te zijn aan een criminele organisatie. Een ontdekking die als een mokerslag aankwam. “Die torens staan er nu wel,” aldus Sneijder, “maar ik heb er nog geen euro van gezien.” De gebouwen werden door justitie in beslag genomen, waardoor alle investeerders – waaronder Wesley – met lege handen achterbleven.

De gevolgen zijn nog altijd voelbaar. “Het is nog steeds een blok aan mijn been,” vertelt hij. De ex-voetballer heeft juridische stappen ondernomen in de hoop zijn investering terug te krijgen. “Ik wil er gewoon van af en mijn geld terugzien. Daarom heb ik er een advocaat op gezet.”

Van controle naar chaos

Het verhaal van Wesley Sneijder raakt aan een universeel thema: de zoektocht naar zekerheid na een carrière vol snelheid, roem en rijkdom. Na jaren op het veld waarin alles tot in de puntjes geregeld was, wordt de overgang naar het ‘gewone leven’ soms onderschat. Voor veel topsporters is het vinden van een nieuwe balans een uitdaging. De verleiding van snelle investeringen ligt op de loer. Zeker als het gaat om een markt die je denkt te kennen, zoals Sneijder met Turkije.

Maar zelfs met alle goede bedoelingen en kennis van de cultuur, bleek het risico niet te overzien. Het contrast tussen zijn zorgvuldig opgebouwde voetbalcarrière en het financiële debacle in Istanbul is wrang.

Contrast met Yolanthe

Ondertussen lijkt ex-partner Yolanthe Cabau haar leven op een andere manier te hebben ingericht. Vanuit Los Angeles laat ze via social media regelmatig zien hoe ze werkt aan nieuwe acteerklussen, samen met hun zoon Xess Xava tijd doorbrengt en betrokken is bij diverse maatschappelijke projecten. Voor de buitenwereld lijkt haar leven licht, soepel en stijlvol.

Dat contrast is voor sommige volgers opvallend. Terwijl Yolanthe zichtbaar haar weg heeft gevonden in het internationale entertainmentcircuit, lijkt Sneijder in een fase van heroriëntatie te zitten. Zijn financiële zorgen maken deel uit van een bredere zoektocht: hoe geef je een nieuw leven vorm als de stadionlichten eenmaal uit zijn?

Een les voor velen

De titel van de podcast, Leergeld, is toepasselijk. Sneijder spreekt in alle openheid over de misstap. Niet om medelijden te wekken, maar om te waarschuwen. “Soms denk je dat je het goed voor elkaar hebt,” vertelt hij, “maar dan ontdek je pas veel later wat er echt speelt.” Zijn verhaal is een herinnering aan het belang van due diligence, en het gevaar van blind vertrouwen in mensen of projecten.

Het is dapper dat Sneijder zijn verhaal deelt. Zeker in een wereld waarin faalangst en gezichtsverlies vaak groot zijn, en zeker als publieke figuur. Door transparant te zijn over zijn financiële tegenslagen, helpt hij andere (ex-)topsporters om hun weg te vinden na hun carrière. Hij doorbreekt het taboe dat succes altijd gegarandeerd doorloopt, ook ná de sport.

Hoop op herstel

Hoewel de miljoenen nog niet terug zijn, is Sneijder de hoop nog niet kwijt. Zijn juridische stappen zijn in volle gang, al beseft hij dat het een langdurig traject kan worden. In de tussentijd richt hij zich op projecten dichter bij huis. Hij is regelmatig te zien als analist bij sportprogramma’s, en blijft een geliefd gezicht bij voetbalminnend Nederland.

Wesley

Bovendien heeft hij zijn verhaal nu publiek gemaakt. Dat levert misschien geen geld op, maar wel iets dat minstens zo waardevol is: erkenning, begrip en bewustwording. Het verhaal van Sneijder is dat van een man die opnieuw leert lopen – niet op het veld, maar in het leven daarbuiten.

Slotgedachte

Wesley Sneijder was ooit het gezicht van Nederlandse voetbaltriomfen. Nu is hij het gezicht van iets anders: de kwetsbaarheid die zelfs met miljoenen op de bank nooit helemaal verdwijnt. Zijn investering in Istanbul is een harde les, maar ook een bewijs van veerkracht. Want ook al is het bedrag dat hij verloor fors, zijn wil om recht te zetten wat krom is gebleven, is minstens zo groot.

En dat verdient respect. Want in een tijd waarin succes vaak wordt afgemeten aan zichtbare rijkdom, toont Sneijder dat ware kracht zit in eerlijkheid, herstel en volharding. Met of zonder flats in Istanbul.

Lees verder