Algemeen
Mijn man wilde absoluut een jonge nanny inhuren tijdens mijn zakenreis – maar ik keek mee via de camera
Het achterlaten van mijn éénjarige dochter bij een jonge nanny terwijl ik een maand op zakenreis was, was al zenuwslopend genoeg. Toen ik verborgen camera’s installeerde om mijn zorgen te verlichten, had ik nooit gedacht dat ze een moment zouden vastleggen dat mijn vertrouwen en familiebanden zou herdefiniëren.
Ik werk op afstand, en mijn man Kevin runt een klein bedrijf. We hebben een prachtige éénjarige dochter, Lucy. Lucy is het zonnetje in ons leven en brengt ons elke dag immense vreugde. Thuiswerken stelde me in staat om altijd bij haar te zijn, en ik koesterde elk moment.
Onlangs bood mijn baas me een kans om op zakenreis te gaan. Het was een geweldige carrièremogelijkheid, maar het betekende dat ik een hele maand van huis zou zijn. Dit was de eerste keer dat we een nanny voor Lucy nodig hadden. Kevin en ik waren een beetje nerveus, maar we wisten dat het nodig was.
Op een avond, nadat Lucy in slaap was gevallen, zaten Kevin en ik aan de keukentafel, omringd door stapels nanny-aanvragen. “We hebben iemand nodig die betrouwbaar is, Kevin. Iemand die net zoveel van Lucy houdt en voor haar zorgt als wij,” zei ik, terwijl ik door de papieren bladerde. Kevin knikte nadenkend. “Ik weet het, Hayley. We vinden wel de juiste persoon. Laten we beginnen met deze topkandidaten.”
We nodigden een paar kandidaten uit voor interviews bij ons thuis. We wilden zien hoe ze met Lucy omgingen. De eerste kandidaat, Amanda, was een 48-jarige vrouw met jarenlange ervaring. Ze had een kalme uitstraling en een warme glimlach. Amanda’s interview ging goed, maar Lucy warmde niet zo snel op aan haar als we hadden gehoopt.
Daarna ontmoetten we Sarah, een 22-jarige geneeskundestudent. Sarah had een aanstekelijke energie en een stralende glimlach die de kamer onmiddellijk verlichtte. Ondanks mijn bedenkingen over het inhuren van iemand zo jong en aantrekkelijk, was Kevin erg enthousiast over Sarah. “Ze is geweldig met Lucy, Hayley. Kijk hoe gelukkig ze is,” zei Kevin met een glimlach.
In het einde besloten we Sarah in te huren. Kevin’s enthousiasme was aanstekelijk, en Lucy leek beter met haar te klikken. Toch kon ik mijn zorgen niet van me afschudden. De nacht voordat ik op reis ging, installeerde ik in stilte verborgen camera’s door het hele huis.
Het was mijn manier om Lucy’s veiligheid te garanderen en mezelf gemoedsrust te geven terwijl ik weg was. De eerste paar dagen van de reis verliepen soepel. Kevin stuurde me foto’s van een lachende Lucy, en Sarah leek haar werk goed te doen. Maar naarmate de dagen verstreken, checkte ik constant de camerabeelden.
Op een avond, na een bijzonder lange en vermoeiende dag op mijn zakenreis, besloot ik de beelden te bekijken voordat ik naar bed ging. Wat ik zag, schokte me compleet. Het was nacht, en Lucy lag op de grond, duidelijk moeite met ademhalen hebbend. Sarah zat naast haar, probeerde haar te helpen, terwijl Kevin op het bed lag, schijnbaar in tranen.
Mijn hart bonsde in mijn borst. Ik greep onmiddellijk mijn telefoon en belde Kevin, maar hij nam niet op. Paniek overspoelde me terwijl ik de beelden bekeek, me hulpeloos en ver weg van huis voelend. Dertig minuten later ging mijn telefoon. Het was Kevin. Ik nam meteen op, mijn stem trillend. “Kevin, wat is er aan de hand? Wat is er met Lucy gebeurd?”
“Hayley, kalmeer,” zei Kevin, zijn stem schokkend. “Lucy had een ernstige episode. Ze kon niet ademen, en ik… ik bevroor. Ik kon niet bewegen. Ik had een paniekaanval.” Ik kon de pijn in zijn stem horen. “Wat bedoel je met bevriezen? En waarom was Sarah daar?”
“Lucy was extreem onrustig en huilde ontroostbaar. Ze leek rustiger met Sarah, dus vroeg ik haar om ’s nachts te blijven. Tijdens de nacht kreeg Lucy ademhalingsproblemen. Ik raakte in paniek en wist niet wat ik moest doen, maar Sarah… ze wist precies wat ze moest doen. Ze redde Lucy’s leven, Hayley.”
Een golf van emoties overspoelde me: opluchting dat Lucy in orde was, dankbaarheid naar Sarah, en schuldgevoel omdat ik aan haar had getwijfeld. “Dank je dat je me dit vertelt, Kevin. Ik ben zo blij dat Lucy in orde is.” De volgende ochtend wist ik een vlucht terug naar huis te krijgen. Zodra ik door de deur kwam, rende ik naar Lucy en pakte haar in mijn armen. Ze giechelde, zich niet bewust van de schrik die ze ons had gegeven. Kevin kwam naar me toe, uitgeput maar opgelucht om me te zien. “Hayley, het spijt me zo dat je er op deze manier achter moest komen.”
“Het is oké, Kevin. Het belangrijkste is dat Lucy in orde is,” zei ik, hem stevig omhelzend. Sarah kwam toen de kamer binnen, er wat aarzelend uitziend. “Hoi, Hayley. Het spijt me zo van alles. Ik deed wat ik kon om Lucy te helpen.” Ik draaide me naar haar toe, tranen in mijn ogen. “Dank je, Sarah. Dank je dat je er was voor Lucy en voor Kevin. Ik weet niet wat we zonder jou hadden gedaan.”
Sarah glimlachte, zichtbaar opgelucht. “Ik ben gewoon blij dat ze oké is.” Als de dagen verstreken, kon ik niet anders dan nadenken over alles wat er was gebeurd. Sarah had zichzelf bewezen op een manier die ik nooit had verwacht. Ik realiseerde me hoe verkeerd ik was geweest om aan haar te twijfelen. Ze was niet zomaar een nanny; ze was een reddingslijn voor ons gezin in een moment van crisis.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.