Algemeen
Geweldige grap: ‘Een priester is onderweg naar Rome en …’
Het verhaal begint met een toegewijde rooms-katholieke priester die op een spirituele reis naar Rome gaat, een pelgrimstocht die zijn geloof en toewijding aan zijn religieuze roeping moet verdiepen.
Tijdens deze symbolische tocht, vol met reflectie en gebed, gebeurt er iets onverwachts. Hij ontmoet Maria, een oude jeugdvriendin die hij al jaren niet meer heeft gezien.
Hun weerzien is warm en hartelijk, en al snel delen ze hun levensverhalen. Maria, met een mengeling van hoop en verdriet in haar ogen, vertelt over haar langdurige strijd met onvruchtbaarheid, een pijnlijke realiteit waar zij en haar echtgenoot Robert al vijftien jaar mee worstelen.
Geroerd door haar verhaal, belooft de priester plechtig om in Rome een kaars aan te steken in de hoop op een wonder, een klein licht in de duisternis van hun situatie.
Vijf jaar na de belofte van de priester vindt er een onverwachte gebeurtenis plaats die het leven van alle betrokkenen zal veranderen. Op een rustige avond, terwijl de priester geniet van zijn avondmaal, wordt er zachtjes op zijn deur geklopt.
Tot zijn verbazing staat Robert, Maria’s echtgenoot, voor de deur met nieuws dat haast te miraculeus lijkt om waar te zijn. De eerdere wanhoop heeft plaatsgemaakt voor een onverwachte zegen: Maria heeft niet alleen een tweeling gekregen, maar daarna ook een drieling, en nu, in een bijna ongelooflijke wending, is ze zwanger van een vierling.
Het lijkt erop dat de kaars die de priester in Rome heeft aangestoken meer heeft gedaan dan enkel wat licht schenken; het heeft een vloedgolf van leven en vreugde in hun levens gebracht.
Overmand door emoties en de bizarre effectiviteit van zijn gebeden, luistert de priester aandachtig naar Robert, die hem een volledig verzorgde reis naar Rome aanbiedt.
Aanvankelijk interpreteert de priester dit royale gebaar als een teken van diepe dankbaarheid, maar Robert haast zich om de ware reden te onthullen: de reis is eigenlijk bedoeld om de priester de kans te geven die “verdomde kaars” uit te blazen, voordat hun huis nog verder uit zijn voegen barst van nieuw leven.
In het Net5-programma Het Blok draaide een ogenschijnlijk onschuldige verbouwing in een oud ziekenhuisgebouw uit op een scène die zo uit een horrorfilm lijkt te komen. Wat begon als een eenvoudige klus, het doortrekken van een kabeltje in een verouderd gebouw, resulteerde in een macabere ontdekking: menselijke resten die tussen het stof en puin in een eeuwenoude kelder lagen verborgen.
Een macabere ontdekking
Schedeldelen, dijbenen en zelfs losse vingerkootjes werden gevonden onder de vloer van het voormalige Sint Catharina’s Gasthuis in Grave. Johan van Kampen, de gemeentelijk archeoloog, bevestigde dat het niet geheel onverwacht was. “Er stond daar sinds de 13de eeuw een oud ziekenhuis,” zei hij, alsof het niets was. Van Kampen voegde toe dat het gebouw ook een kapel en begraafplaats had, waardoor het niet vreemd was dat er menselijke resten gevonden werden. Maar voor de deelnemers van Het Blok die gewoon aan het klussen waren, was dit een schok van een andere orde dan een scheve draagbalk.
De reactie van de archeoloog
De archeoloog probeerde de situatie te kalmeren door te zeggen dat de botten waarschijnlijk dateren van tussen 1500 en 1750. Een vage uitspraak die de kijker zeker niet geruststelde. Toch werd er één set botten geïdentificeerd als ‘waarschijnlijk van een man’, maar dat bracht weinig geruststelling voor de mensen die, zonder waarschuwing, deze ontdekking meemaakten.
Damage control en verder onderzoek
De gevonden resten zijn inmiddels herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats, maar de vraag blijft wat er nog meer onder de vloer ligt te rusten. Van Kampen vermoedt dat er nog meer skeletten te vinden zijn, mogelijk wel tot vier meter diep. Maar het lijkt erop dat verder onderzoek niet nodig wordt geacht. “Alles onder controle,” wordt er gezegd, maar de kijker kan zich afvragen of dat echt het geval is.
Het Blok blijft doorgaan
Ondanks de macabere ontdekking, gaat het programma gewoon verder. Vanaf 28 april kunnen kijkers nog steeds gezellig meedoen met de verbouwing, terwijl het huis waar ze aan klussen blijkbaar vol zit met geschiedenis die nog niet helemaal met rust is gelaten. Het lijkt erop dat Het Blok een stuk grimmiger is dan we ooit hadden kunnen vermoeden.