Algemeen
Onze gedachten zijn bij Henny Huisman, die niet meer kan lopen
Henny Huisman staat voor een aantal uitdagende weken. De televisiester (72) heeft een ongeluk gehad in de boksring en is daardoor tijdelijk afhankelijk van een rolstoel. Hij laat weten dat de situatie zo ernstig is dat hij ‘opnieuw zal moeten leren lopen’.
Henny wilde boksen
In een interview met De Telegraaf vertelt Henny dat hij met de kerstdagen een personal trainer cadeau kreeg van zijn dochter, die vond dat hij te weinig sportte.
Hoewel hij het maandenlang uitstelde, stond de trainer onlangs voor zijn deur. ”Waar ik zin in had, vroeg hij me. Nou, boksen leek me wel wat. Die sport heb ik vroeger weleens beoefend.” Echter, bij de eerste stoot ging het al mis. ”Ik hoorde meteen krak.”
In plaats van direct naar het z!ekenhuis te gaan, besloot Henny eerst de hond uit te laten, in de veronderstelling dat het wel meeviel.
Dit bleek niet het geval te zijn. ”Ik heb wekenlang met een gebroken voet rondgelopen. Daarmee heb ik het zelfs erger gemaakt. Mijn vijfde middenvoetsbot in mijn linkervoet is gebroken.”
Revalidatie en herstel
Henny zit nu in een gipsverband en moet over twee weken terug
naar het z!ekenhuis. ”Als dan blijkt dat het niet voldoende is
geheeld, moet er een schroef in. En dan zijn we weer terug bij
af.”
Hij voegt eraan toe dat de blessure zo ernstig is dat hij opnieuw zal moeten leren lopen. ”Er heeft wekenlang geen kracht op gestaan, dus dat zal best wennen zijn.”
In plaats van vakantie te vieren op Bonaire, zoals hij had gepland, zit Henny nu in een scootmobiel en rijdt hij door Castricum. Hij moet zich aanpassen aan zijn nieuwe realiteit en de revalidatieperiode die voor hem ligt.
Kritiek op Joost Klein
Naast zijn persoonlijke uitdagingen, haalde Henny vorige week de krantenkoppen door stevige kritiek te uiten op Joost Klein.
Volgens Henny moet Klein ophouden met het steeds opnieuw oprakelen van het overlijden van zijn ouders. ”Dat is al vijftien jaar geleden,” aldus Henny. Deze opmerkingen hebben veel reacties uitgelokt, zowel van supporters als van critici.
Een blik op de toekomst
Henny Huisman, bekend om zijn veerkracht en doorzettingsvermogen, staat voor een moeilijke periode van herstel en aanpassing.
De komende weken zullen cruciaal zijn voor zijn revalidatieproces. Het feit dat hij opnieuw moet leren lopen, is een uitdaging die hij met zijn kenmerkende vastberadenheid zal aangaan.
Zijn verhaal dient als een herinnering aan het belang van fysieke gezondheid en de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam, zelfs voor degenen die bekend staan om hun vitaliteit en energie.
Henny’s besluit om de bokshandschoenen weer aan te trekken toont zijn avontuurlijke geest, maar ook de risico’s die gepaard gaan met fysieke activiteiten op latere leeftijd.
Ondersteuning en herstel
Het is te hopen dat Henny de nodige steun krijgt van vrienden,
familie en medische professionals tijdens zijn herstelproces.
Zijn fans en volgers zullen ongetwijfeld zijn vooruitgang nauwlettend volgen en hem aanmoedigen in deze moeilijke tijd.
Henny’s situatie onderstreept ook het belang van voorzichtigheid en het luisteren naar je lichaam, vooral wanneer je besluit om een nieuwe sport of activiteit op te pakken.
Conclusie
Henny Huisman heeft een onverwachte en zware tegenslag te verwerken gekregen. Zijn verhaal van de gebroken voet en het daaropvolgende herstelproces zal ongetwijfeld veel mensen inspireren en eraan herinneren dat veerkracht en doorzettingsvermogen essentieel zijn, ongeacht de uitdagingen die op je pad komen.
Ondanks de huidige moeilijkheden blijft Henny een voorbeeld van positiviteit en vastberadenheid. Terwijl hij zich voorbereidt op de revalidatie en het opnieuw leren lopen, blijft hij een geliefde figuur in de Nederlandse entertainmentwereld.
Zijn recente kritiek op Joost Klein toont ook dat Henny niet bang is om zijn mening te uiten, wat hem nog steeds relevant en besproken maakt in de media.
We wensen Henny Huisman veel sterkte en een spoedig herstel toe, in de hoop dat hij snel weer op de been is en zijn geplande vakantie kan hervatten.
Tot die tijd blijft hij een bron van inspiratie voor velen die te maken hebben met onverwachte tegenslagen en herstelprocessen.
Voorlopig geen tropische temperaturen en azuurblauwe zee voor Henny Huisman.https://t.co/oqrRVmJav1
— De Telegraaf (@telegraaf) May 29, 2024
Paus Franciscus (88) overleden: een leven van nederigheid, moed en wereldwijde verbondenheid
Op Tweede Paasdag, 21 april 2025, werd de wereld opgeschrikt door het nieuws van het 0verlijden van Paus Franciscus. In de vroege ochtend meldde het Vaticaan dat de geliefde geestelijk leider op 88-jarige leeftijd vredig is heengegaan in zijn residentie, de Domus Sanctae Marthae, in Vaticaanstad. Het verdrietige nieuws volgt slechts één dag na zijn laatste publieke optreden op Paaszondag, waarmee hij miljoenen mensen nog één keer wist te raken met een boodschap van vrede, mededogen en hoop.
Zijn d00d betekent het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van bezinning, dankbaarheid en eerbetoon aan een man die de wereld op unieke wijze wist te verbinden.
Laatste publieke optreden op Paaszondag
Op Eerste Paasdag, zondag 20 april, verscheen paus Franciscus voor het laatst in het openbaar. Ondanks zijn broze gezondheid, toonde hij zich nog eenmaal aan de duizenden gelovigen die zich op het Sint-Pietersplein hadden verzameld. In zijn rolstoel liet hij zich begeleiden naar het balkon van de Sint-Pietersbasiliek, vanwaar hij de traditionele Urbi et Orbi zegen uitsprak: “Aan de stad en de wereld”.
Hoewel hij zijn toespraak dit jaar grotendeels liet voorlezen door een aartsbisschop, was het moment bijzonder emotioneel. De paus groette de menigte met een warme glimlach en wenste iedereen een “Buona Pasqua!” – een vrolijk Pasen. Hij sprak zich uit over meerdere wereldwijde zorgen, met een krachtige oproep tot vrede en vrijheid van religie.
Een boodschap van urgentie en mededogen
In zijn laatste paastoespraak liet Franciscus een diepgaande boodschap na. Hij veroordeelde het toenemende antisemitisme, sprak zijn zorgen uit over het aanhoudende geweld in Gaza, Soedan en Oekraïne, en benadrukte het belang van fundamentele vrijheden.
“Er kan geen echte vrede bestaan zonder vrijheid van religie, zonder vrijheid van denken, van meningsuiting, en zonder respect voor de overtuigingen van anderen,” aldus de paus.
Hij uitte zijn medeleven met de christelijke gemeenschap in Gaza, waar de aanhoudende gevechten volgens hem “een dramatische en betreurenswaardige humanitaire situatie” veroorzaken. Zijn woorden maakten diepe indruk op gelovigen wereldwijd.
Na zijn toespraak werd paus Franciscus, zichtbaar verzwakt maar vastberaden, in een open voertuig rondgereden over het plein, zwaaiend naar de duizenden aanwezigen.
Gezondheid al langere tijd fragiel
Paus Franciscus kampte de afgelopen jaren met meerdere gezondheidsproblemen. Vier weken voor zijn 0verlijden werd hij opgenomen in het Gemelli-z!ekenhuis in Rome, waar hij ruim een maand verbleef wegens een ernstige dubbele longontsteking. Hoewel hij na zijn ontslag voorzichtig hoopvol leek, bleven zijn artsen bezorgd over zijn conditie.
De z!ekte verzwakte hem zodanig dat hij voor het eerst sinds zijn pausverkiezing in 2013 grote delen van de Goede Week moest overslaan. Zo was hij afwezig bij de kruisweg in het Colosseum, de paaswake in de basiliek en de traditionele voetwassing op Witte Donderdag. Wel verscheen hij op Paaszaterdag kort om bezoekers te begroeten.
De officiële d00dsoorzaak was een beroerte, gevolgd door een coma en een onomkeerbare hartstilstand.
Een historische paus
Paus Franciscus werd geboren als Jorge Mario Bergoglio op 17 december 1936 in Buenos Aires, Argentinië. In 2013 werd hij gekozen tot de 266e paus van de Rooms-Katholieke Kerk, als opvolger van paus Benedictus XVI, die vrijwillig terugtrad. Zijn verkiezing was historisch: hij was de eerste paus uit Latijns-Amerika, de eerste jezuïet en de eerste niet-Europese paus in ruim duizend jaar.
Vanaf het begin bracht hij een frisse wind in het Vaticaan. Hij koos bewust voor eenvoud – verbleef niet in het pauselijk paleis, maar in het gastenverblijf; reed in een eenvoudige auto in plaats van in een pausmobiel; en droeg vaak zijn eigen koffertje. Zijn nuchterheid, toegankelijkheid en sociale betrokkenheid maakten hem al snel geliefd bij zowel gelovigen als niet-gelovigen.
Hervormer van het Vaticaan
Een belangrijk onderdeel van zijn pontificaat was het hervormen van de interne structuren van het Vaticaan. Hij pakte corruptie aan binnen de Romeinse Curie, verhoogde de financiële transparantie van het Vaticaan en benoemde meer kardinalen uit niet-westerse landen om de wereldwijde vertegenwoordiging binnen de Kerk te vergroten.
Ook sprak hij zich herhaaldelijk uit over sociale rechtvaardigheid, milieubescherming, de positie van vluchtelingen en de noodzaak van wereldwijde solidariteit. Zijn encycliek Laudato si’, een oproep tot zorg voor de aarde, werd wereldwijd gezien als een mijlpaal binnen het religieuze denken over klimaatverandering.
Een paus van dialoog en empathie
Wat Franciscus werkelijk uniek maakte, was zijn benaderbaarheid. Hij gebruikte gewone taal, schuwde geen gevoelige onderwerpen, en durfde vergeving en barmhartigheid centraal te stellen in zijn leer. Hij zocht de dialoog op met andersdenkenden, andere religies, en zelfs mensen buiten het geloof.
Zo sprak hij zich uit voor een mildere benadering van gescheiden katholieken, homoseksuele stellen, en mensen in complexe levenssituaties. Hij riep op tot inclusiviteit en luisterde oprecht naar de zorgen van de samenleving.
“Wie ben ik om te oordelen?” is misschien wel zijn beroemdste uitspraak – en een die de toon zette voor een kerk die luistert in plaats van alleen voorschrijft.
Wereldwijde reacties en eerbetoon
Na de bekendmaking van zijn 0verlijden stroomden vanuit alle hoeken van de wereld reacties binnen. Leiders van verschillende religies, presidenten, premiers en burgers spraken hun bewondering uit voor de nederige en dappere wijze waarop Franciscus zijn ambt bekleedde.
Vanuit zijn geboorteland Argentinië tot aan de Filippijnen, van Duitsland tot Zuid-Afrika — overal werden kerken geopend voor speciale gebedsdiensten en herdenkingen. Veel mensen noemden hem “de paus van het volk”.
Uitvaart en laatste rustplaats
De uitvaartmis van paus Franciscus staat gepland voor zaterdag 26 april 2025 in de Sint-Pietersbasiliek. Verwacht wordt dat miljoenen mensen wereldwijd de ceremonie live zullen volgen. Aansluitend zal hij worden bijgezet in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, een plek die hem na aan het hart lag en waar hij bij zijn pausverkiezing al bloemen legde voor Maria.
De tussenliggende dagen staan in het teken van rouw en eerbetoon. Pelgrims uit alle continenten trekken naar Rome om afscheid te nemen van de paus die hen hoop, troost en inspiratie gaf.
Een blijvende nalatenschap
De impact van paus Franciscus zal nog jarenlang voelbaar zijn. Hij toonde dat leiderschap niet hard, afstandelijk of ongenaakbaar hoeft te zijn. Integendeel: zijn kracht lag in zijn zachtheid, zijn bereidheid om te luisteren, en zijn diepe geloof in het goede in de mens.
Met zijn 0verlijden verliest de wereld een spiritueel leider, maar zijn boodschap leeft voort. Zijn pleidooien voor vrede, menselijkheid, duurzaamheid en gerechtigheid blijven richtinggevend – zowel binnen als buiten de kerk.
In herinnering
Paus Franciscus bracht de Kerk dichter bij de mensen. Niet via macht, maar via eenvoud. Niet door te oordelen, maar door te verbinden. Hij was een man van zijn tijd, en tegelijkertijd een gids naar een betere wereld. Een man die in stilte afscheid nam, maar wiens woorden blijven klinken.
Rust zacht, paus Franciscus. Je licht blijft branden.