Algemeen
Ouders trekken stekker uit baby en dan begint kleintje plotseling zelfstandig te ademen
Meeste moeders zullen het ermee eens zijn dat zwangerschap en bevalling een enge tijd kunnen zijn en het enige wat je wilt is een gezonde baby ter wereld brengen, schoppend en schreeuwend.
Maar één moeder werd geconfronteerd met het ondenkbare toen haar babyjongen werd geboren met medische problemen die hem aan een beademingsapparaat lieten.
Lisa Hough deelde een afbeelding van haar lieve kleinzoon geboren bij haar dochter Chelsea en deelde ook de ondenkbare moeilijke beslissing waarmee haar dochter werd geconfronteerd.
De moeder van drie en oma van twee zei dat haar kleinzoon Karson was geboren met veel m3dische c0mplicaties. “De enige manier om te beschrijven wat er is gebeurd, is dat deze mooie babyjongen twee zeer zeldzame traumatische aandoeningen heeft ondergaan die volledig los van elkaar staan”, deelde Nana Lisa op haar Facebook-pagina.
Ze voegde eraan toe dat haar pasgeboren babykleinzoon een “bloeding in de linker temporale kwab” had gehad en ook was gediagnosticeerd met een zeldzame, genetische, metabole aandoening genaamd Niet-ketotische hyperglycinemie (NKH). “Zijn geval wordt gepresenteerd als ernstig en zou hem ernstig neurologisch gehandicapt maken – functionerend op het beste niveau van een 2-3 maanden oude voor zijn hele leven,” schreef Lisa.
Zijn moeder, gegeven alle informatie van het medische personeel om haar heen, nam de ongelooflijk moeilijke beslissing om hem van levensondersteuning te halen.
Lisa schreef over het hartverscheurende moment waarop ze afscheid moesten nemen van hun lieve kleintje. “Terwijl we niet klaar waren om afscheid te nemen van Karson, hadden we ons verzoend met het onvermijdelijke. We kregen 10 minuten nadat de intensieve zorg was stopgezet en het b@ademingsapparaat was verwijderd en kregen te horen dat hij niet zelf zou ademen en verwachtte dat zijn hart binnen die 10 minuten zou stoppen.”
Maar, volgens Lisa, leek “God andere plannen te hebben” en zei ze dat zij en haar dochter een wonder hebben gezien. “Hij begon meteen zelfstandig te ademen zodra het beademingsapparaat was verwijderd, zijn hartslag en zuurstof stabiliseerden, en hier zijn we 5 uur later met deze wonderbaby waarvan ons werd verteld dat hij nooit zou ademen, slikken, kokhalsreflexen zou hebben, of zelfs zou overleven. Hij ademt ongeassisteerd.
“Hij slikt. Hij overleeft. Hij heeft zelfs een paar keer zijn ogen vandaag iets geopend.” Ze zei dat zijn artsen geen verklaring hadden voor wat er gebeurde en zeiden dat geen enkele medische of wetenschappelijke gegevens deze kleine vechter ondersteunen; de enige verklaring die ze hebben is dat het een wonder is.
“Elke dag word ik op mijn knieën gebracht, en net wanneer ik denk dat God klaar is, word ik er snel aan herinnerd dat Hij dat niet is… Ik heb geen woorden voor mijn dankbaarheid en ik zal Hem prijzen zolang ik lucht in mijn longen heb om Karson de zijne te geven,” schreef Lisa.
Eindelijk, op 1 maart, kreeg zij en haar familie het vreugdevolle nieuws dat hun kleine bundel vreugde die week naar huis zou komen.
Een recent filmpje uit een Utrechtse wijk veroorzaakt veel ophef op sociale media. In het fragment is te zien hoe een jonge tiener een politieagent grof uitscheldt. Het incident, vermoedelijk opgenomen in Kanaleneiland of Lombok, roept vragen op over het afnemende respect voor autoriteit.
Scheldpartij vastgelegd op camera
De beelden tonen een jongen van naar schatting dertien of veertien jaar oud, die harde beledigingen uit richting een agent in uniform. Wat de aanleiding was voor de confrontatie is nog niet bekend, maar het grove taalgebruik schokt veel kijkers. De aanval op een agent in functie wordt als extra ernstig ervaren en lijkt symbool te staan voor een breder maatschappelijk probleem.
Professionele houding van de agent
De reactie van de agent wordt in veel reacties geprezen. In plaats van in te grijpen of verbaal terug te slaan, blijft hij opvallend kalm en professioneel. Zijn poging om de situatie te de-escaleren wordt gezien als voorbeeldig. Tegelijkertijd vragen sommigen zich af hoelang dit soort beledigingen nog getolereerd kunnen worden zonder gezichtsverlies voor het gezag.
Verdeelde reacties in de samenleving
Op sociale media wordt het incident uitgebreid besproken. Waar sommigen de jongen scherp veroordelen en spreken over gebrek aan opvoeding, pleiten anderen juist voor meer begrip. Volgens hen moeten jongeren niet alleen worden gezien als probleem, maar moet hun gedrag ook in context worden geplaatst.
Breder probleem in stedelijke wijken
Zowel Kanaleneiland als Lombok zijn wijken met een grote culturele diversiteit. Die verscheidenheid brengt dynamiek, maar leidt ook tot spanningen, vooral rondom gezagsverhoudingen. Volgens sociaal werkers speelt sociale ongelijkheid en negatieve beeldvorming daarbij een rol.
Oorzaken van afnemend respect
Pedagogen wijzen op meerdere oorzaken voor het dalende respect voor autoriteit bij jongeren. De invloed van sociale media, negatieve ervaringen met instanties en gebrek aan herkenbare rolmodellen worden vaak genoemd. Ook het ontbreken van duidelijke grenzen thuis of op school speelt een rol.
Geen reden tot generalisatie
Deskundigen benadrukken dat één incident niet mag worden uitvergroot tot een probleem van een hele generatie. Toch onderstrepen ze het belang van alertheid. Respect voor gezag moet actief worden opgebouwd, via opvoeding, educatie en betrokkenheid van rolmodellen uit de eigen gemeenschap.
Kansen voor positieve verandering
In Utrecht worden al langer initiatieven genomen om het contact tussen jongeren en de politie te verbeteren. Denk aan sportevenementen, buurtprojecten en gezamenlijke gesprekken. Deze aanpak zorgt voor meer wederzijds begrip en voorkomt polarisatie.
Naar een nieuw evenwicht tussen jeugd en gezag
Het incident in Utrecht is meer dan een losse gebeurtenis. Het raakt aan grotere vragen over hoe gezag en respect vorm moeten krijgen in een veranderende samenleving. De oplossing ligt volgens deskundigen in een combinatie van opvoeding, dialoog en structurele samenwerking tussen jongeren, ouders, scholen en hulpverleners. Alleen zo kan het vertrouwen in gezagsdragers worden hersteld.