-

Algemeen

Hoe rijk is prinses Alexia?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In tegenstelling tot haar oudere zus Amalia, die een toelage zal ontvangen als troonopvolgster, zal prinses Alexia geen dotatie krijgen en zal ze haar eigen weg moeten banen in het leven.

Hoewel ze niet kan rekenen op een financiële ondersteuning zoals Amalia, heeft Alexia wel een financieel voordeel ten opzichte van haar leeftijdsgenoten.

Op haar achttiende verjaardag zal kroonprinses Amalia recht hebben op een toelage van ongeveer 1,6 miljoen euro.

Opmerkelijk genoeg heeft Amalia besloten deze dotatie te weigeren zolang ze nog studeert.

Haar motivatie hiervoor is duidelijk: Amalia zal pas gebruikmaken van de toelage zodra ze actief haar functie als kroonprinses vervult.

In tegenstelling tot Amalia zal prinses Alexia geen toelage ontvangen, wat betekent dat ze financieel op eigen benen moet staan.

Net als haar ooms, wijlen prins Friso en prins Constantijn, zal Alexia haar eigen inkomen moeten verdienen. Maar dat betekent niet dat ze zonder startkapitaal zal beginnen.

Haar grootmoeder, prinses Beatrix, heeft namelijk voor al haar kleinkinderen een gul verjaardagsgeschenk in petto wanneer ze de achttienjarige leeftijd bereiken: een miljoen euro per kleinkind.

Dit betekent dat Alexia sowieso al een aanzienlijke som op haar bankrekening zal hebben staan wanneer ze haar volwassen leven begint.

Hierdoor heeft ze financiële vrijheid en kan ze zelf bepalen op welke manier ze haar eigen geld wil verdienen en haar toekomst vorm wil geven.

Met een startkapitaal van een miljoen euro op haar bankrekening heeft prinses Alexia zeker een financiële voorsprong op veel van haar leeftijdsgenoten.

Dit biedt haar de mogelijkheid om haar leven op een manier vorm te geven die past bij haar interesses en ambities, zonder directe financiële druk.

Het weigeren van een koninklijke toelage impliceert ook een zekere mate van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid.

Terwijl haar zus Amalia ervoor heeft gekozen om haar toelage pas te accepteren wanneer ze haar koninklijke taken op zich neemt, zal Alexia vanaf het begin op eigen kracht moeten vertrouwen.

De beslissing om een tussenjaar te nemen na het behalen van haar achttiende verjaardag geeft Alexia de mogelijkheid om zich te bezinnen over haar toekomstplannen en haar interesses verder te verkennen.

Met de financiële middelen tot haar beschikking kan ze bijvoorbeeld reizen, vrijwilligerswerk doen of aan haar persoonlijke ontwikkeling werken voordat ze belangrijke beslissingen neemt over haar carrière.

Hoewel ze geen koninklijke toelage zal ontvangen, zal prinses Alexia ongetwijfeld nog steeds te maken krijgen met de hoge verwachtingen en het publieke belangstelling die gepaard gaan met haar koninklijke status.

Toch biedt haar financiële onafhankelijkheid haar de mogelijkheid om haar eigen weg te vinden en haar leven te leiden op basis van haar eigen keuzes en waarden.

Als volwassene zal prinses Alexia moeten navigeren door de uitdagingen en mogelijkheden die het leven haar biedt, maar met haar vastberadenheid, middelen en steun van haar familie lijkt ze goed voorbereid om haar eigen pad te bewandelen.

Algemeen

Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding

Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.

“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.

Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:

“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”

Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.


Verschillende paden, andere prioriteiten

Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?

Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.

Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?


Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten

Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.

“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”

Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.

Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.


Trots, schaamte en wat eronder ligt

Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.

Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.


Tijd voor reflectie

Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.

Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.

Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.


Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand

Een week later belde ik haar op.

“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”

Haar reactie was precies zoals ik hoopte.

“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”

In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.


Kleine stappen, grote effecten

“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.

Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.

Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.


De relatie met mijn moeder veranderde mee

Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.

Laatst zei ze:

“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”

Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.


Inzichten voor het leven

Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.

Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:

  • Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.

  • Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.

  • Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.

  • Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.

  • Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.

  • Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.


Vooruitkijken met vertrouwen

Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.


Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.

Lees verder